İŞBİRLİĞİNE DAYALI ÖĞRENME YAKLAŞIMININ 6. SINIF TÜRKÇE DERSİ KAZANIMLARINA ETKİLERİ

Hiçbir toplumun bir diğerinden tamamen bağımsız ve soyutlanmış olarak hareket edemeyeceği günümüzde, iletişim becerilerine sahip olamayan bireylerin sosyal hayatta sağlıklı ve mutlu bir şekilde yaşamaları mümkün görünmemektedir. Bilgi ve iletişim teknolojilerinde meydana gelen hızlı değişmeler sonucu hayatın her alanında iletişimin önemi artmakta olup bireylerin uzak ve yakın çevreleriyle sağlıklı ve doğru bir şekilde iletişim kurmalarının sağlanması amacıyla öğretim programlarında ve uygulamalarında çağın gerektirdiği değişiklikler yapılmaktadır. İş birliğine dayalı öğrenme yaklaşımı ile ilgili yapılan çalışmalar bu yaklaşımın sadece öğrencilerin iletişim becerilerini geliştirme ve sosyalleşmelerini sağlama bakımından değil; öğrencilerin zevk alarak, kendilerini güvende hissederek, sorumluluklarını yerine getirerek verimli ve etkili bir öğrenme ortamı sunması bakımından da geleneksel öğrenme yöntemlerine göre oldukça üstün niteliklere sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Bu sebeple işbirliğine dayalı öğrenme teknikleri kullanılarak derslerin daha verimli ve zevkli hale getirilmesi gerektiği hemen hemen her çalışmada vurgulanır. Sonuç olarak öğrenmenin doğasına bakıldığında ve öğrenme sürecine aktif olarak katılmanın yararları dikkate alındığına, iş birlikli öğrenme yaklaşımının son derece etkili ve yararlı bir yaklaşımdır. Kolaylıkla uygulanabilen bu yöntem, geliştirilmeye açık ve esnektir. Her öğretmen, İş birlikli öğrenme tekniklerini, örgencilerinin özelliklerine uygun hale getirebilecektir. Bu yaklaşım, Türkçe derslerinin çok daha renkli ve eğlenceli geçmesini sağlamaktadır. Özellikle kalabalık sınıflarda yaşanan bazı problemler ortadan kalkmaktadır. Örneğin klasik yöntemlerdeki okuma çalışmalarında, öğretmen sadece birkaç örgencisini dinleyebilmekte ve yanlışlarını düzeltmektedir. Bu sırada diğer öğrenciler için ders sıkıcı bir hâl almaktadır. Oysa yaklaşımdaki esli okuma tekniği, her öğrencinin metni okumasına ve bu sırada yaptığı yanlışları görmesine fırsat vermektedir. İş birlikli öğrenme yaklaşımı, daha çok konuşarak ve dinleyerek islenen Türkçe dersine hareket kazandırmaktadır. Bu sayede hem eğlenceli hem de kalıcı bir öğrenme gerçekleşmektedir. Anlama ve anlatım çalışmalarında her öğrenci fikrini dile getirmekte, diğerlerinin fikirlerini dinlemekte, onların akıl yürütmelerini gözlemlemektedir. Böylece, bu çalışmalar da tüm sınıf tarafından yapılabilmektedir. Bu araştırmanın amacı, ortaokul altıncı sınıf Türkçe dersinin kazanımlarına ulaşılmasında, geleneksel öğretim yaklaşımları ile işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımını karşılaştırarak, işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin derse karşı ilgilerine ve akademik başarılarına etkisini ortaya koymaktır. Araştırmada, iş birlikli öğrenme yaklaşımının uygulandığı sınıf ile geleneksel yöntemin uygulandığı sınıf arasındaki akademik başarı farkını belirleyebilmek amacıyla deneysel modellerden "ön test-son test kontrol gruplu model" kullanılmıştır. Bu çalışmadan önce her iki şubeye de ön test maksadıyla her temanın sonunda uygulanan tema kazanım izleme, ölçme ve değerlendirme sınavı uygulanmış ve her iki şubenin de akademik başarılarının birbirlerine çok yakın olduğu görülmüştür. Bu araştırmada veriler ortaokul 6. Sınıf Türkçe dersinde Sevgi Temasının yer aldığı temayı kapsayan Türkçe Dersi Başarı Testi ile toplanmıştır. Türkçe başarı testi Sevgi Temasının kapsayan 30 sorudan oluşmuştur. Bu testi geliştirmek için Türkçe Öğretim Programı ( 2005 ) dikkatlice incelenmiş ve dilbilgisi kazanımları temel alınarak tüm kazanımları kapsayan 30 soruluk bir test oluşturulmuştur. Hazırlanan sorular 5 Türkçe öğretmeni tarafından incelenmiş ve gerekli düzeltmeler yapılmıştır.30 maddeden oluşan test 5 Türkçe öğretmeni tarafından farklı okullarda toplam 230 altıncı sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Uygulama sonucunda testin hemen hemen aynı sonuçları verdiği görülmüştür. Bu yaklaşımın uygulanması sonucunda örgencilerde sorumluluk bilinci geliştiği gözlenmiştir. asılamaktadır. Herkes birbirine karşı sorumlu olduğu için derse üst düzeyde katılım sağlanmaktadır. Ayrıca küme yönteminde ortaya çıkabilecek sömürülme riskinin de önüne geçilmektedir. Çünkü her örgencinin yerine getirmesi gereken görev ve sorumlulukları vardır. Bu yaklaşımın öğrencilere insan ilişkilerinde ayrımcılılık yapmamayı benimsetmiştir. Öğrenciler, eşit basarı fırsatına sahiptir. Yöntem gereği tüm örgencilerin katılımı zorunlu hâle gelmektedir. Bu durum her öğrencinin kendini değerli ve önemli hissetmesini sağlamaktadır. Bu yaklaşımda kullanılan teknikler sayesinde, dersle ilgili bilişsel becerilerin yanı sıra sosyal beceriler de kazandırılmaktadır. Örneğin sınıf içinde problem yasayan örgenciler, bu sorunlarını çözmektedirler. Böylece okulun hayata hazırlama ilkesi de uygulamaya geçmektedir

THE EFFECTS OF COOPERATION-BASED LEARNING APPROACH ON THE TURKISH LANGUAGE LESSON ACQUISITIONS AT GRADE 6

No society can move in complete independence from each other in today’s world, and no individual can live in a healthy and happy manner without communication skills in social life. With the fast changes in information and communication technologies, the importance of communication in every field of life is increasing, and the changes that are required by the modern age are performed in education programs and practices for the purpose of establishing a healthy and correct communication with their far and immediate environment. Studies on the Cooperation-Based Learning Approach show that this approach has not only the qualification of ensuring that students develop communication skills and become socialized, but also has the property of providing students with enjoyable learning environment where they learn more effectively and while they are having fun and fulfilling their responsibilities in a confident manner. In this context, it has superior properties when compared with traditional learning methods. For this reason, it is emphasized in almost every study that there is the necessity of making the lessons become more enjoyable and productive by using cooperation-based learning techniques. When the nature of learning, and the benefits of active participation in the learning processes are considered, the CooperationBased Learning Approach is an extremely efficient and beneficial approach. This method can be applied very easily and is flexible and open for improvements. Every teacher will be able to adapt the Cooperation-Based Learning Approach according to the properties of his/her needs. This approach ensures that the Turkish Language lessons are more colorful and enjoyable. Especially some problems experienced in crowded classes are eliminated with this approach. For example in reading studies with the classical method, the teacher can only listen to a few students and correct their mistakes. Meanwhile the lesson becomes boring for the other students. However, the reading technique in this approach allows each student to read the texts and see his/her mistakes. The Cooperation-Based Learning Approach brings action to the Turkish Language lessons which are mostly conducted with speaking and listening activities. With this approach, long-term learning is achieved with enjoyable activities. In understanding and expressing oneself studies, each student expresses his/her own ideas, listens to his/her friend’s ideas, and observe their reasoning. By sodoing, these studies can be performed by each member of the class. The purpose of this study is comparing the traditional teaching approaches and the Cooperation-Based Learning Approach in achieving the acquisitions in the Turkish Language lessons at sixth grades in secondary schools, and determine the effect of the Cooperation-Based Learning Approach on the interest levels of the students in the lessons and their academic success. The “Pre-Test & Post-Test Control Group Model”, which is one of the experimental models, was used in order to determine the academic success levels between the classes in which the traditional methods are used and the classes in which the CooperationBased Learning Approach is used. Before this study, the Theme Acquisition Observation, Measurement and Evaluation Test was applied to both classes as a Pretest, and it was observed that the academic success levels of both classes were close to each other. The data of this study were collected with the Turkish Language Success Test, which covers the Love Theme in 6th Grade Turkish Language Classes. Turkish Language Success Test Love Theme consists of 30 questions. In order to develop this test, the Turkish Language Teaching Program (2005) was examined with care, and the grammar acquisitions were taken as bases to form the 30question test which covers all the acquisitions. The questions prepared were examined by 5 Turkish Language teachers and necessary corrections were made. The test, which consisted of 30 questions, were applied to 230 Sixth Grade students in different schools. At the end of the application, it was observed that the test gave almost the same results. At the end of this approach, it was observed that the conscious of responsibility developed in the students. Since everybody is responsible for each other, the participation is at the top level. In addition, the risk of being exploited, which is experienced in the Study Groups Method, is eliminated. Because each student has duties and responsibilities that have to be fulfilled. This approach has made the students learn not to discriminate. The students have equal opportunities for success. For the sake of the method, all students have to participate in the activities. This situation ensures that each student feels important and precious. With the help of the techniques used in this approach, social skills are also acquired as well as cognitive skills. For example, the students who have problems in the classroom come together and solve a problem. By so-doing, the principle for a school to prepare the students for life is also achieved

PDF

___

AÇIKGÖZ, K. Ü. (1992). İşbirlikli Öğrenme, Araştırma, Uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
…………….., (2003). Aktif Öğrenme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
…………….., (2004). Aktif Öğrenme. (6. Baskı) İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
…………….., (2006). “İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Okuduğunu Anlama Stratejilerinin Kullanımı Ve Okumaya Yönelik Tutum Üzerindeki Etkileri.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. 12 (48), 481-502.
AKANSEL, C. (1999). Liderlik Nitelikleri Düzeyine Bağlı Olarak İşbirliğine Dayalı Öğretim Yönteminin Etkisinde Gözlenen Değişmeye İlişkin Bir Çalışma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ARENDS, R. I. (1998). Learning to Teach. (Dördüncü Baskı). New York: McGraw-Hill.
BÜYÜKKARAGÖZ, S. ÇİVİ, C. (1999). Genel Öğretim Metotları -Öğretimde Planlama ve Uygulama. (10. Baskı). İstanbul: Beta3.
ÇETİN, B. (2002). Sosyal Bilgiler Öğretiminde İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yönteminin İlköğretim 4. Sınıf Öğrencilerinin Bilişsel Erişi Düzeyine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
İstanbul: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İlköğretim Anabilim Dalı, Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı.
DEMİREL, Ö. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri Öğretme Sanatı. Ankara:Pegem A Yayıncılık.
………….. (2010). Eğitimde Program Geliştirme. 11. Basım, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
DOYMUŞ, K., ŞİMŞEK, Ü., BAYRAKÇEKEN, S. (2004). İşbirlikçi Öğrenme Yönteminin Fen Bilgisi Dersinde Akademik Başarı ve Tutuma Etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 2, 103-115.
GOODWİN, M. W. (1999). Cooperative Learning and Social Skills: What Skills to Teach and How to Teach Them. Intervention in School and Clinic. 35 (1), 29- 33.
GÖMLEKSİZ, M. (1993). Kubaşık Öğrenme Yöntemi ile Geleneksel Yöntemin Demokratik Tutumlar ve Erişiye Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
GÖMLEKSİZ, M. (1997). Kubaşık Öğrenme Temel Eğitim 4. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Başarısı ve Arkadaşlık İlişkileri Üzerine Deneysel Bir Çalışma. Adana: Kemal Matbaası.
GÖNEN, M., DALKILIÇ, U. N. (1999). Çocuk Eğitiminde Drama Yöntem ve Uygulamalar. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
JOHNSON, D. W., JOHNSON, R. T., HOLUBEC, E. J. (1993). Cooperation In The Classroom. Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
JOLLİFFE, (2007). Cooperative learning in the classroom: Putting it into practice. Paul Chapman Publishing.
KAYA, S. (2013). İşbirlikli Öğrenme ve Akran Değerlendirmenin Akademik Başarı, Bilişüstü Yeti ve Yardım Davranışlarına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
KIRBAŞ, A. (2010). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Dinleme Becerilerini Geliştirmesine Etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı.
MEB. (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6,7,8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları.
ONAN, B. (2005). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Öğretiminde Dil Yapılarının Anlama Becerilerini (Okuma/Dinleme) Geliştirmedeki Rolü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
ÖNER, Ü. (2007). İlköğretim 7. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi Tarih Konularının Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Öğrenci Başarısına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÖZDEMİR, A.F. (2005). Sosyal Bilgiler Öğretiminde İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yönteminin İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Problem Çözme Başarısına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
SABAN, A. (2005). Öğrenme Öğretme Süreci Yeni Teori ve Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
SİEGEL, C. (2005). Implementing a research-based model of cooperative learning. The Journal of Educational Research, 98(6).
SENEMOĞLU, N. (1998). Gelişim Öğrenme Ve Öğretim: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.
SENEMOĞLU, N. (2009). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Pegem A. Yayıncılık
SLAVİN, R.E. (1995). Cooperative Learning: Theory, Research, And Practice (2nd Ed.). Boston: Allyn & Bacon.
SÜNBÜL, A. M. (1995). İşbirliğine Dayalı Öğretim Yöntemlerinde Kullanılan Değerlendirme Biçiminin Öğrencilerin Erişi ve Tutumlarına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı.
TAÇMAN, M., MENTEŞ, R. (2010). A Qualitative Research on Teacher’s in the TRNC towards the Situation on Learning the Usage of Student Centred Education, Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 2062–2068.
TDK, (2005). Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
TINAR, M. Y. (1996), Çalışma Psikolojisi, İzmir: Necdet Bükey Matbaacılık.
ULAŞ. A.H., EPÇAÇAN, C., MUTLU AYDIN, S., KURTLU, Y., İlkokul 4.Sınıf Öğrencilerine Cümlenin Ögelerinin Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinden Takım Oyun Turnuvanın Akademik Başarıya Etkisi , Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/ 7 Spring 2015, p. 935 - 950 , ISSN: 1308 - 2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies . 8177, ANKARA-TURKEY.
YAĞCI, E. ,KAPTI. S.B. ,BEYAZTAŞ, D.İ.( 2012 ). İşbirliğine Dayalı Öğrene Tekniklerinin Fen ve Teknoloji Dersinde Uygulanmasına İlişkin Bir Çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl 12,Sayı 23, ss.59–77.
YAPICI, H.(2015) Sosyal Bilgiler Öğretmen Niteliklerinin İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yöntemine Uygunluğu Açısından Değerlendirilmesi. Turkish Studies, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 10/3Winter 2015, p.1101-1116, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8062, SSN: 1308- 2140, ANKARA-TURKEY
YAVUZ, K. (2005). Yeniden Yapılanan Sınıflar İçin Aktif Öğrenme Yöntemleri. Ankara: Meter Matbaası.
YAZGAN, B. (1999). İlköğretimde Etkili Öğretme ve Öğrenme Öğretmen El Kitabı-Türkçe Öğretimi. Ankara: MEB Yayınları.
YILDIZ, B. (2002). Türkiye’de Tarih Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Uygulanışı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
YILMAZ, A. (2001). İş birliğine dayalı öğrenme: Etkili ancak ihmal edilen ya da yanlış kullanılan bir metot. Milli Eğitim Dergisi. S:150
Yİ Z. AND LUXİ Z. (2012) Implementing a cooperative learning model in universities, Educational Studies Vol. 38, No. 2, 165–173
YÖNEZ, H. (2012). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin İlköğretim 8. Sınıf Türkçe Dersinde Öğrencilerin Derse İlişkin Tutumlarına ve Temel Dil Becerilerine Etkisi. Ankara: Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.