İLKOKUL ÖĞRENCİLERİNİN YARATICILIKLARI İLE AHLAKİ OLGUNLUK VE AKADEMİK BAŞARI İLİŞKİSİ
Bu araştırmanın ana amacı ilköğretim öğrencilerinin yaratıcılıklarının gelişimi ile empati, ahlaki olgunluk ve akademik başarı arasındaki ilişkileri ortaya koymaktır. Araştırma betimsel korelasyonel araştırma modeli ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evreni İstanbul Büyükşehir Belediyesi sınırları içindeki tüm ilköğretim okullarıdır. Araştırmanın verileri 45 ilköğretim okulunun 4. Sınıfında okuyan öğrencilerden elde edilmiştir. Araştırmanın örneklemi 528’i kız (% 54), 454’ü (% 46) erkek olmak üzere toplam 982 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada Yaratıcılık Değerlendirme Ölçeği, Ahlaki Olgunluk Ölçeği ve Empati Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada iki değişken ortalalamaları arasındaki farkın anlamlılığı için t testi, ikiden fazla değişken ortalamaları arasındaki farkın anlamlılığı için tek yönlü varyans analizi ikiden fazla bağımsız değişkenin bağımlı değişken üzerindeki etkisini yordamak için çoklu regresyon analizi kullanılmış. Ahlaki olgunluk, empati ve öğrencilerin akademik başarıları ile öğrencilerin yaratıcılıkları arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Adı geçen üç değişken birlikte yaratıcılık düzeyindeki varyansın sadece % 19’unu açıklamaktadır, yordayıcı değişkenlerin yaratıcılık üzerindeki göreli önem sırası; başarı puanları, empati ve ahlaki olgunluktur. Sportif ve sosyo kültürel faaliyetlere katılmak öğrencilerin yaratıcılık düzeylerini artırmakta, empati becerilerini geliştirmekte, ahlaki olgunluğu artırmaktadır. Kardeş sayısı, kardeş sırası, gelir anne babanın eğitimi ile çocukların yaratıcılıkları arasında anlamlı ilişkiler gözlenmemiştir. Öğrencilerin yaratıcı becerileri ile ilişkili değişkenlerin ortaya konulması ve eğitim ortamlarından bunların dikkate alınması onların gelişimleri üzerinde önemli etkileri olduğu düşünülmektedir.
THE RELATIONSHIP OF EMPATHY MORAL MATURITY AND ACADEMIC ACHIEVEMENT WITH THE DEVELOPMENT OF PRIMARY SCHOOL STUDENTS’ CREATIVENESS
The primary purpose of this study was to examine “The Relationship of Empathy, Moral Maturity and Academic Achievement with the Development of Primary School Students’ Creativeness”. This study was conducted in accordance with descriptive correlation research model. The population of this study is all of the primary schools in the district of İstanbul Metropolitan Municipality. Data of the study was obtained from the fourth grade students from 45 different primary schools. The sample of the study was consists of 982 students in which there are 528 female (54 %) and 454 male (46 %) students. In the research, Creativity Rating Scale, Moral Maturity Scale and Empathy Scale were used. In the study, t-test for the significance of the difference between the two variable means and one-way analysis of variance for the significance of the difference between the two averages, multiple regression analysis was used to predict the effect of more than two independent variables on the dependent variable. This research shows that there is a significant relationship of empathy, moral maturity and academic achievement with the development of primary school students’ creativeness. Three variables of this study explain 19 % of variance of creativity level all together. Relative order of importance of predictor variables: achievement scores, empathy and moral maturity. Attending sportive and socio-cultural activities improve the level of creativity, empathy and moral maturity. It was observed that there is a significant relationship of the number of siblings, the order of siblings, income, and the education level of parents with the level of creativity. It is thought that the variables related to students' creative skills and their taking into account the educational environments have important effects on their development.
___
- Ahmann, J. S., & Glock, M. D. (1971). Evaluating pupil growth: Principles of tests and
measurements. Allyn and Bacon.
- Ai, X. (1999). Creativity and academic achievement an investigation of gender differences.
Creativity Research Journal,12(4), 329-337.
- Aral, N. & Yaşar, E. (2010). Yaratıcı düşünme becerilerinde okul öncesi eğitimin etkisi. Kuramsal
Eğitimbilim Dergisi, 3 (2): 201-209.
- Arseven A. ve Yeşiltaş E. (2016). Üstün yetenekli öğrencilerin ve üstün yetenekli olmayan
akranlarının öğrenme stillerinin karşılaştırılması. Turkish Studies - International Periodical
for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 11/2 Winter 2016,
p.
67-84,
ISSN:
1308-2140,
www.turkishstudies.net,
DOI
Number:
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9401 , Ankara-Turkey
- Arslan G. Ve Kabasakal Z. (2013). Ergenlerin problem çözme becerileri ve ana-baba tutumları
arasındaki ilişkinin incelenmesi. Turkish Studies - International Periodical for the
Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/6 Spring 2013, p. 33-42,
ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, Ankara-Turkey
- Arthur, T. J. (1979). Çocuk psikolojisi. (Çev: Gülseren Günce). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Yayınları. No.79, Ankara Üniversitesi Basımevi.
- Aydın, A. (2003). Gelişim ve öğrenme psikolojisi. Alfa Yayınları, İstanbul.
- Aydın, Ö. (2008). Sorumluluk ve yardımseverlik odaklı karakter eğitimi programının 7. Sınıf
öğrencilerinin ahlaki olgunluk düzeyine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi. Pegem Yayıncılık. Ankara.
- Carter, V. & Good, E. (1973). Dictionary of education. 4. Baskı. New York: McGraw Hill Book
Company.
- Cicirelli, V. (1967). Sibling constellation, creativity, IQ, and academic achievement.
http://www.jstor.org/pss/1127304, (23.12.2010).
- Courtney, R. (1989). Culture and the creative drama teacher. Youth Theatre Journal. 3(4),18-23.
- Dilmaç, B. ( 1999 ). İlköğretim öğrencilerine insani değerler eğitimi verilmesi ve ahlaki olgunluk
ölçeği İle eğitimin sınanması. Yayınlamamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Donald, W. C. (1985). Meslek intiharı, yaratıcı yetenek ve özellikleri. İlgi Yayınları, İstanbul.
- Dökmen, Ü. (1995). İletişim çatışmaları ve empati. Sistem Yayıncılık (2.Baskı), İstanbul.
- Eisenberg, N., & Fabes, R. A. (1990). Empathy: Conceptualization, measurement, and relation to
prosocial behavior. Motivation and Emotion, 14(2), 131-149.
- Erdoğdu, M. Y. (2005).Williams yaratıcılık değerlendirme ölçeği’nin uyarlanması ve yaratıcılık ile
algılanan öğretmen davranışları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Erdoğdu, M. Y. (2006). Yaratıcılık ile öğretmen davranışları ve akademik başarı arasındaki ilişkiler.
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 95-106.
- Freund, P. A., & Holling, H. (2008). Creativity in the classroom: A multilevel analysis investigating
the impact of creativity and reasoning ability on GPA. Creativity Research Journal, 20(3),
309-318.
- Gardner, H. (1978). Developmental psychology. Boston 128-135.
- Julian, C. & Stanley, K. D.(1972). Educational and psychological measurement and evaluation. 50.
Baskı New Jersey: Prentice-Hall Inc.
- Kaufman, J. C. (2006). Self-reported differences in creativity by ethnicity&gender. Applied
Cognitive Psychology,20:1065-1082.
- Kaya, M. (1997). Kişilik özelliklerinin ahlak yargısı üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi Din
Eğitimi Araştırma Dergisi, sayı 4.
- Kontaş H., Ünişen A. ve Sürücü M. (2016). Üstün yetenekli öğrencilerin problem çözme becerileri
ve kariyer gelişimi. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic Volume 11/3 Winter 2016, p. 1569-1586, ISSN: 1308-2140,
www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9223,
Ankara-Turkey
- Kulaksızoğlu, A. (1995). Ergenlik psikolojisi. Remzi Kitapevi, İstanbul.
- Lıckona. T. (1991). Educating for character: How our schools can teach respect and responsibility.
Bantam Books. New York. p.51.
- Lickona, T. (1977). An Integrated Approach to Moral, Value and Civic Education With Adolescents:
An Analysis of Current Theory and Pratice and Recommendations for program
Implementation. ED.
- Mabaçoğlu, M. (1997). İlköğretim döneminde ahlak eğitimi. 3. Ulusal Sınıf Öğretmenliği
Sempozyumu, Çukurova Üniversitesi, Adana.
- May, T. (1987). Yaratma cesareti. Çev. Alper Oysal, Metis yayınları, İst., 1.Basım, s.34-36.
- Morgan, C. T. (1986). Introduction to psychology, New York, McGraw-Hill.
- Okutan, N. Ş. (2012). Karma ve izole yaş gruplarında verilen okul öncesi eğitimin 4-6 yaş grubu
çocuklarının gelişim özellikleri ve yaratıcılık performanslarına etkisinin incelenmesi.
Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çocuk Gelişimi ve
Yönetimi ABD, Konya.
- Öncü, T. Anasınıfı (6 Yaş) düzeyindeki çocukların şekilsel yaratıcılıklarının cinsiyet değişkeni
açısından
karşılaştırılması.
http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/26/1052/12715.pdf,
(14.11.2010).
- Öztunç, M. (1999). Yaratıcı düşünme üzerine ailenin etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi,
Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
- Sarı, H. (1998). Lise yöneticilerinin sorun çözmede yaratıcılığı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi,
Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
- Sungur, N. (1992). Yaratıcı düşünce. İstanbul: Özgür Yayınları.
- Sungur, N. (1997). Yaratıcı düşünce, 2. Baskı, Evrim Yayınevi, İstanbul.
- Süzen, D. (1987). İlkokul 5. sınıf öğrencilerinde yaratıcı düşünme yeteneği ile benlik kavramı
arasındaki ilişki. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ankara.
- Şeneri, M. G. (1995). Yaratıcılık konusundaki yanlışlar doğrular. Anahtar Dergisi,7,43. İstanbul.
- Topcu S. (2015). Üstün zekâlı öğrencilerin değer kavramına yönelik algıları: Elazığ bilim ve sanat
merkezi örneği. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and
History of Turkish or Turkic, Volume 10/11 Summer 2015, p. 1449-1470, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8436 ,
Ankara-Turkey
- Torrance, E. P. (1962). Guiding creative talent . New York: Prentice Hall , Inc.
- Torrance, E. P. (1965). Rewarding creative behavior: Experiments in classroom creative. Englewood
Cliffs, N. J. Prentice Hall.
- Vexliard, A. (1966). Yaratıcılık teorileri ve eğitim. (Çev.N. Hızır). Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi
Felsefe Araştırmaları Dergisi, (6), 107-127.
- Wolman, B. (1973). Dictionary of behavioral science. New York:Van Nostrand Company.
- Yavuzer, H. (1996). Yaratıcılık. İstanbul, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
- Yılmaz, A. (2003). Empati eğitim programının ilköğretim öğrencilerinin empatik becerilerine etkisi.
Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.