ÇOCUKLARDA GÖRÜLEN SOSYAL PROBLEMLERİN AKADEMİK BAŞARIYA ETKİSİ ÜZERİNE ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Nitel araştırma biçiminde desenlenen bu çalışma ile ilkokul öğretmenlerinin öğrencilerde görülen sosyal problemlerin akademik başarıya etkisine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri, 2012-2013 eğitim öğretim yılı bahar yarıyılında, Sivas ili Suşehri ilçe sınırları içerisinde yer alan farklı eğitim kurumlarında yapılandırılmış görüşmelerden elde edilmiş, elde edilen veriler betimsel ve içerik analiz yöntemleriyle irdelenmiştir. Elde edilen bulgulara göre öğretmenler sosyallik kavramını iletişim ve arkadaşlık ilişkileri ile ifade etmiştir. Sosyal problem yaşayan öğrencilerin akademik başarısının daha düşük olduğunu belirten öğretmenler, bu öğrencilerin derslere ilgilerinin düşük seviyede olduğunu ve motivasyon sorunu yaşadıklarını belirtmişleridir. Ailenin, sosyal beceri gelişiminin önemli bir parçası olduğunu vurgulamış ve bu konuda ailelerin bilinçlendirilmesi gerektiğini ifade etmişlerdir. Ayrıca sosyal problemlerin kız öğrencilerde daha çok görüldüğünü belirtmişlerdir. Sosyal becerileri geliştirmek için öğrencilere sosyal paylaşımlarda bulunabilecekleri ortamlar yaratılması, öğrencilerin kendilerini ifade etmelerine olanak sağlanması gerektiğini vurgulamışlardır.Geleceğin sağlıklı toplumunu oluşturacak çocukların, sosyal beceriler ve olumlu gerekmektedir. İlkokul dönemi çocukların bu özellikleri kazanmaya en açık olduğu dönemdir. Bu dönemde öğretmenler çocukların model aldıkları en önemli figür haline gelirler. Bu nedenle öğrencilerde sosyal becerilerin geliştirilmesi, pekiştirilmesi ve bu becerilerin değişik ortamlarda uygulanmasının gerektiğinin vurgulandığı bu çalışmada öğrencilerde sosyal becerilerin geliştirilmesi konusunda öğretmenlere bazı tavsiyelerde de bulunulmuştur

___

AKKÖK, F. (1999). İlköğretimde Sosyal Becerilerin Geliştirilmesi-Anne-Baba El Kitabı. İstanbul: Özgür Yayınlar.

COŞKUN, M. (2012). Gençlerin Kimlik Gelişimi Ve Sosyalleşme Sürecine Televizyon Dizilerinin Etkisi. Akademik Bakış Dergisi. Sayı: 28.

ÇAĞDAŞ, A.ve SEÇER, Z.(2002). Çocuk ve Ergende Sosyal ve Ahlak Gelişimi, Birinci Baskı. Ankara: Nobel Yayınevi.

ÇUBUKÇU, Z. Ve GÜLTEKİN M. (2006). İlköğretimde Öğrencilere Kazandırılması Gereken Sosyal Beceriler. Sayı 37: 155-174

DİLCİ T., GÜROL M. (2012). “Öğretim Üyeleri Bakış Açısıyla Lisansüstü Eğitimin Yaşam Alanına Yansımaları (Eğitim Bilimleri Örneklemi)”, Kastamonu Eğitim Dergisi , 1073- 1090 pp., 2012

ENÇ, M. (1980). Ruhbilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını. ERKAL, M.(1997) Sosyoloji, Der Yayınları, İstanbul.

YÜKSEL, G.(2002). Üniversite Öğrencilerinin Utangaçlık Düzeylerini Etkileyen Faktörler. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 22, Sayı 3: 37-57.

KOŞTAŞ, M.(2004). “Sosyalleşme”, (çevrimiçi)http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler.

MEB (2005). Karakter Gelişimi Ve Sosyal Beceri Eğitimi Ders Kitabı. Lefkoşa.

MEB (2011). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi, Sosyal Gelişim. Ankara

SÖNMEZ, V. Ve ALACAPINAR, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ocak 2011 / 2. Baskı / 384 Syf., Anı Yayıncılık

ŞAHİN, C.(2001). G.Ü. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 2, Sayı 1: 9-19 (http://www.sosyomat.com/etiket/sosyalle%C5%9Fme-nedir).