ERSAN TOLUKAN, MUSTAFA YAŞAR ŞAHİN, MUSTAFA KOÇ

CİMNASTİK ANTRENÖRLERİNİN ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME DÜZEYLERİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİ İLİŞKİSİ

Bu araştırma kapsamında cimnastik alanını iki temel branşını oluşturan ritmik cimnastik ile artistik cimnastik branşlarında antrenörlük yapan bireylerin işten ayrılma niyetleri ile örgütsel özdeşleşme düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelindeki araştırmada, Mael ve Ashforth (1992) tarafından geliştirilen Örgütsel Özdeşleşme Ölçeği ve Rosin ve Korabick (1995) tarafından geliştirilen İşten Ayrılma Niyeti Ölçeği, 204 gönüllü katılımcıya uygulanmıştır. Araştırma kapsamında antrenörlerin örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyetlerine yönelik betimsel istatistikler (kişi sayısı, minimum, maksimum, ortalama, standart sapma) hesaplanmıştır. Antrenörlerin demografik özelliklerine göre örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyetlerinin anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amacıyla ilişkisiz ölçümlerde t testi, tek yönlü varyans analizi (anova) ve kruskall wallis testi hesaplanmıştır. Antrenörlerin örgütsel özdeşleşme düzeyleri ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki düzeyinin tespit edilmesi amacıyla pearson korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Fark testlerinde p anlamlılık düzeyi 0,05 olarak alınmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların, örgütsel özdeşleşme düzeylerinin yüksek, işten ayrılma niyetlerinin ise düşük seviyede olduğu belirlenmiştir. Diğer bir ifadeyle antrenörlerin çalıştıkları kurumlarına yüksek düzeyde bağlılık duyarak kendilerini özdeşleştirdiklerini aynı zamanda düşük seviyede işten ayrılma niyeti taşıdıkları söylenebilir. Cimnastik antrenörlerinin örgütsel özdeşleşme ölçeği ve işten ayrılma niyeti ölçeğinden elde edilen veriler arasındaki korelasyon sonuçlarına bakıldığında; örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyeti arasında anlamlı bir şekilde negatif yönlü ve orta düzeyde bir ilişki görülmüştür. Diğer bir deyişle antrenörlerin örgütsel özdeşleşme düzeyleri artış gösterdikçe işten ayrılma niyetleri azalma gösterme eğilimindedir. Araştırma sonuçlarından hareketle; algılanan örgütsel özdeşleşme düzeyinin çalışanların örgütü kendi gibi görmesine yol açtığı bu durumunda işten ayrılma niyetini azaltarak, örgütünün verimliliği ve performansına katkı yaptığı ifade edilebilir. Böyle bir durumdaki çalışanın örgütten ayrılması ya da örgütüne ilişkin olumsuz davranışlar sergilemesi zorlaşmaktadır.

THE RELATIONSIP OF ORGANIZATIONAL IDENTIFICATIONLEVELS OF GYMNASTIC TRAINERS AND INTENTION TOLEAVE THE JOB

The research aimed to investigate inter-relationship between the propensity of the individuals who coach in rhythmic gymnastics and artistic gymnastics comprising two basic branches of the field of gymnastics leaving employment and their level of organization identification. In this study carried out in relational screening model, Organizational Identification Scale developed by Mael and Ashforth (1992) and Propensity to Leave Scale developed by Rosin and Korabick (1995) have been applied to 204 voluntary participants. Descriptive statistics were calculated for organizational identification and intent of leaving employment within the scope of the study (number of participants, minimum, maximum, average, standard deviation). T test, one-way analysis of variance (anova) and kruskall wallis test were conducted for determining whether there is a meaningful difference between demographic features and organizational identification and intent of leaving employment among the trainers. Pearson correlation coefficient was calculated to determine the level of relationship between organizational identification and intent of leaving employment among the trainers. P significance level was calculated as 0,05 in divergence tests. As a result of the study, it was shown that level of organizational identification of the participants was high while the propensity to leave level was low. In other words, it can be said that trainers exhibit high commitment to their organization and they identify themselves with the organization while they exhibit low intent of leaving employment. When correlation results obtained between organizational identification scale and propensity to leave scale of the gymnastics coaches; a meaningful, inverse and medium level relationship was observed between organizational identification level and propensity to eave level. In other words, the higher the coaches'organizational identification level gets, propensity to leave level becomes lower. Considering the result of the study, it can be depicted that perceived organizational identification level results in the fact that the employee considers the organization as himself/herself; in this case, it can be said that the employee contributes to the performance and efficiency of the organization and this situation decreases the chance of leaving employment. In such cases, the chance of leaving employment and exhibiting negative behaviors towards the organization decrease.

PDF

___

Agin, Ö. (2010). İşe Bağlanma Düzeyinin İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
Aliyev, Y. (2014). Örgütsel Sosyalleşme ve Örgütsel Özdeşleşme Arasındaki İlişki: Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Alp, A.G. (2015). Sağlık Çalışanlarında Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel Vatandaşlık ve Örgütsel Çatışma İletişim Algıları Arasındaki Farklılıklar: (Bir Alan Araştırması). Yükseklisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Arı, Ö.P. (2013). Vardiyalı Çalışma Düzeninin İşgörenin İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Bursa'daki Beş Yıldızlı Şehir Otellerinde Bir Uygulama. Yükseklisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Ashforth, B.E. & Mael, F. (1989). Social identity theory and the organization. Academy of Management Review, 14(1), 20-39.
Bannister, B.D. & Grifeth, R.W. (1986). Applying a causal analytic framework to the Mobley, Horner, and Hollingsworth (1978) turnover model: A useful reexamination, Journal of Management,12(3), 433-443.
Baranik, L.E., Roling, L.T. & Eby, L.E., (2010). Why Does Mentoring Work? The Role Of Perceived Organizational Support. Journal of Vocational Behavior, 76(3), 366-373.
Bartlett, K. R. (1999). The Relationship Between Training and Organizational Commitment In The Health Care Field, The Degree of Doctor, The University of Illinois, Urbana.
Bibby, C.L. (2008). Should I Stay or Shoul I Leave? Perceptions of Age Discrimination, Organizational Justice and Employee Attitudes on Intentions to Leave. Journal of Applied Management and Enterpreneurship, 13(2), 63-86.
Boas, S. & Kark, R. (2004). A Single-item Graphic Scale For the Measurement Of Organizational İdentification. Journal Of Occupational And Organizational Psychology, 77(1), 115-123.
Brashear, B. & Zinta, S. (2005). Fairness Reduces the Negative Effects of Organizational Politics on Turnover Intentions, Citizenship Behavior and Job Performance. Journal of Business and Psychology, 20(2), 175-200.
Cicero, L. & Pierro, A. (2007). Charismatic Leadership and Organizational Outcomes: The Mediating Role of Employees' Work-Group Identification. International Journal of Psychology, 42 (5), 297-306.
Cotton, J.L. & Tuttle, J.M. (1986). Employee Turnover: A Meta-Analysis and Review with Implications for Research, The Academy of Management Review, 11(1), 55-70.
Çakar N.D. & Ceylan A. (2005). İş Motivasyonunun Çalışan Bağlılığı Ve İşten Ayrılma Eğilimi Üzerindeki Etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(1), 52-66.
Çekmecelioğlu, H.G. (2005). Örgüt İkliminin İş Tatmini Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi: Bir Araştırma. İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 6(2), 23-39.
Derin, N. & Demirel, E.T. ( 2013, Kasım). Hemşirelerde Rol Çatışması Ve Rol Belirsizliğinin İşten Ayrılma Niyetine Etkisi. I.Örgütsel Davranış Kongresi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Dutton, E.J., Dukerich, M.J. & Harquail, V.C. (1994). Organizational Images and Member Identification. Administrative Science Quarterly, (39)2, 239-263.
Eisenberger, R., Huntington, R., Hutchison, S. & Sowa, D. (1986). Perceived organizational support. Journal of Applied Psychology, 71, 500-507.
Ekenci, G. (1996). Gençlik ve spor il müdürlerinin görev alanlarının önem ve zaman bakımından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Dergisi, 1(2), 83-90.
Ekenci, G. & İmamoğlu, A. F. (2002). Spor işletmeciliği. Ankara: Nobel Yayınevi. Fındık, M. (2011). Algılanan Örgütsel Desteğin, Örgütsel Özdeşleşme Ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi Araştırması: Konya Aile Hekimleri Örneği. Yükseklisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Fındıklı, M.A. (2014). Algılanan Lider Desteği Ve Algılanan Örgütsel Destek İle İşten Ayrılma Niyeti İlişkisinde Örgütsel Özdeşlemenin Aracılık Rolü: İstanbul'da Kamu Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. İ. Ü. İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 25(77), 136-157.
Franenkel, J.R. & Wallen, N.E. (2009). How To Design And Evaluate Research In Education. (7.bs), New York: McGraw-Hill.
Günçavdı, G. (2015). Araştırma Görevlilerinin Maruz Kaldıkları Kötü Muamele Düzeyi İle İş Doyumu ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
Gür, Y. (2014). Örgütsel Bağlılığın İş Tatminine Etkisinde Kişi-Örgüt Uyumunun Aracılık Rolü: Havacılık Sektöründe Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Türk Hava Kurumu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Harris, G.E. & Cameron, J.E. (2005). Multiple Dimensions of Organizational Identification and Commitment as Predictors of Turnover Intentions and Psychological Well-Being. Canadian Journal of Behavioural Science, 37, 159-169.
İşcan, Ö.F. (2006). Dönüştürücü/Etkileşimci Liderlik Algısı ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisinde Bireysel Farklılıkların Rolü. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(11), 160-170.
Johnson, M.D., Morgeson, F.P., Ilgen, D.R., Meyer, C.J. & Lloyd, J.W. (2006). Multiple Professional Identities: Examining Differences in Identification Across Work-Related Targets. Journal of Applied Psychology, 91(2), 498-506.
Kalliath, T.J. & Bellick, A. (2001). Is The Path To Burnout And Turnover Paved By A Lack Of Supervisory Support: A Structural Equations Test. New Zealand Journal of Psychology, 30(2), 72-78.
Karabey, C.N. & İşcan, Ö.F. (2007). Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel İmaj ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İlişkisi: Bir Uygulama. İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 231-241.
Karayiğit, K.Y. (2008). Örgütsel Özdeşleşme Ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İliş Kiler Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Knippenberg, D.V. & Schie, E.C.M. (2000). Foci and Correlates of Organizational Identification. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 73, 137-147. Kumar, M. & Singh, S. (2012). Roles of Perceived Exchange Quality and Organisational Identification in Predicting Turnover Intention. IIMB Management Review, 24(1), 5-15.
Lawler, E.E. (1975). Measuring The Psychological Quality of Working Life: The Why and How of It, L.E. The Quality of Working Life, Vol. 1, Free Press, New York.
Mael, F. & Ashforth, E.B. (1992). Alumni and Their Alma Mater: A Partial Test of The Reformulated Model of Organizational Identification, Journal of Organizational Behavior, 13(2), 103- 123.
Mael, F.A. & Ashforth, B.E. (1995). Loyal From Day One: Biodata, Organizational Identification, and Turnover Among Newcomers. Personnel Psychology, 48, 309-333.
Mardanov, I., Heischmidt, K. & Henson, A. (2008). Leadermember Exchange And Job Satisfaction Bond And Predicted Employee Turnover. Journal of Leadership and Organizational Studies, 15(2), 159-175.
Miller, G.E. (2004). Frontier Masculinity in the Oil Industry: The Exerience of Women Engineers", Gender, Work and Organization, 11(1), 47-73.
Miller, P.E. (2007). The relationship between job satisfaction and intention to leave: A study of hospice nurses in a for-profit Corporation. Ph.D., Capella University, Ann Arbor. ProQuest, UMI Dissertations Publisekencihing, 3246088.
Miller, V.D., Allen, M., Casey, M.K. & Johnson, J.R. (2000). Reconsidering the Organizational Identification Questionnaire. Management Communication Quarterly, 13(4), 626-658.
Mills, M., Bettis P. & Miller J.W. (2005). Experiences Of Academic Unit Reorganization: Organizational Identity And Identification In Organizational Change. Review of Higher Education, 28(4), 597-619.
Nartgün, Ş.S. & Kalay, M. (2014). Öğretmenlerin örgütsel destek, örgütsel özdeşleşme ile örgütsel sinizm düzeylerine ilişkin görüşleri, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/2 Winter 2014, p. 1361- 1376, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6414, ANKARA-TURKEY
Ollilainen, A. M. (1999). Gendered processes in self-managing teams: a multiple case study. Doctor of Philosophy in Sociology Thesis, Virginia Polytechnic Institute and State University,Virginia. Retrieved from http://scholar.lib.vt.edu/theses/available/etd-042199- 143559/unrestricted/CH1.pdf
Ongori, H. (2007). A Review Of The Literature On Employee Turnover. African Journal of Business Management, University of Botswana, Department of Management, June, 49-54.
Özdemir, H.Ö. (2007). Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılamalarının Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel Bağlılık ve İş Tatminine Etkisi: OPET Çalışanlarına Yönelik Uygulama. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Polat, M. & Meydan, C.H. (2010). Örgütsel Özdeşleşmenin Sinizm ve İşten Ayrılma Niyeti ile İlişkisi Üzerine Bir Araştırma, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Dergisi, 9(1), 145-172.
Riketta, M. (2005). Organizational Identification: A Meta-Analysis. Journal of Vocational Behavior, 66(2), 358-384.
Rosin, H. & Korabik, K. (1995). Organizational Experiences and Propensity to Leave: A Multivariate Investigation of Men and Women Managers. Journal of Vocational Behavior, 46, 1-16.
Scott, C.R., Connaughton, S.L., Diaz-Saenz, H.R., Maguire, K., Ramirez, R., Richardson, B., Shaw, S.P. & Morgan, D.(1999). The Impacts Of Communication And Multiple Identifications On Intent To Leave, A Multimethodological Exploration. Management Communication Quarterly, 12(3), 400-435.
Scott, S.G. & Lane, V.R. (2000). A Stakeholder Approach To Organizational Identity. Academy of Management Review, 25(1), 43-62.
Shen, Y., Jackson, T., Ding, C., Yuan, D., Zhao, L., Dou, Y. & Zhang, Q. (2014). Linking Perceived Organizational Support With Employee Work Outcomes In A Chinese Context: Organizational Identification As A Mediator. European Management Journal, 32(3), 406- 412.
Solmaz, H. (2010). Örgütsel Özdeşleşmenin İşten Ayrılma Niyetine Etkisinde Örgütsel Adaletin Aracılık Rolü. Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Somers, M. J. (1995). Organizational Commitment, Turnover And Absenteeism: An Examination Of Direct And Indirect Effects. Journal of Organizational Behavior, 16(1), 49-58.
Tanrıöver, U. (2005). The Effects of Learning Organization Climate and Self Directed Learning on Job Satisfaction, Affective Commit ment and Intention to Turnover. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Topcu, M.K. & Basım, H.N. (2015). Kobi'lerde Çalışanların Kişilik Özelliklerinin Örgütsel Özdeşleşme Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkisinde Psikolojik Sözleşme Algısının Rolü. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/10 Summer 2015, p. 861-886, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8431, ANKARA-TURKEY
Topcu, M.K. (2015). Çalışanların Kişilik Özelliklerinin Örgütsel Özdeşleşme ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkisinde Psikolojik Sözleşme Algısının Rolü. Doktora Tezi, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Turunç, Ö. & Çelik, M. (2010). Algılanan Örgütsel Desteğin Çalışanların İş- Aile, Aile- İş Çatışması, Örgütsel Özdeşleşme ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Savunma Sektöründe Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (1), 209-232.
Tüzün, İ.K. & Kırkbeşoğlu, E. (2008). Özdeşleşme Kaynakları ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi: Sigortacılık Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. 16. Ulusal Yönetim Organizasyon Kongresi, 16-18 Mayıs, İstanbul Kültür Üniversitesi.
Tüzün, İ.K. (2006). Örgütsel Güven, Örgütsel Kimlik ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisi, Uygulamalı Bir Çalışma. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Weisberg, J. & Kirsschenbaum, A. (1991). Employee Turnover Intentions: Implications From A National Sample, The International Journal of Human Resource Management, 2(3), 359-375.
Yanar, B. (2005). The Moderating Effects of Idıocentrism and Allocentrism, Management Power Styles and Valence of Self Goals on the Relationship Between Organizational Identification and Conflict Handling Styles. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 2005.
Yılmaz, B. & Halıcı, A. (2010). İşgücü Devir Hızını Etkileyen Etmenler: Sekreterlik Mesleğinde Bir Araştırma, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 2(4), 94-108.