Yabancılara Türkçe Öğretiminde Dijital Hikâye Anlatımının Yaratıcı Yazma Becerisine ve Yazma Öz Yeterliğine Etkisi

Araştırmanın amacı, dijital hikâye anlatımının yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yaratıcı yazma becerisi ve yazma öz yeterliği üzerinde etkili olup olmadığını incelemektir. Araştırmada nicel ve nitel veriler bulunduğu için karma yöntem kullanılmıştır. Araştırmada hem nicel hem nitel veriler, birlikte analiz edilip yorumlandığından karma yöntem desenlerinden birleştirme/çeşitleme deseninden yararlanılmıştır. Araştırmanın nicel boyutunda, “ön-test ve son-test kontrol gruplu” model kullanılmış; nitel boyutunda ise olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Harran Üniversitesinin bünyesindeki TÖMER’de öğrenim gören B1 seviyesindeki öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmada, B1 seviyesinde yer alan 2 sınıf, yansız atamayla deney ve kontrol grubuna ayrılmıştır. Araştırma, deney grubundan 21, kontrol grubundan ise 19 öğrenci olmak üzere toplam 40 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. On hafta süren uygulama, B1 seviyesinden başlayıp B2 seviyesinin sonuna kadar sürmüştür. Araştırmanın ön-test ve sontestinde öğrencilerin kompozisyon yazma çalışmalarından elde edilen nicel veriler, Büyükikiz (2011) tarafından geliştirilen “Yazılı Anlatım Dereceli Puanlama Anahtarı” ve yine Büyükikiz (2011) tarafından geliştirilen “Yazma Öz Yeterlik Ölçeği” ile toplanmıştır. Nitel veriler ise araştırmanın sonunda, öğrencilerin görüşlerini almak için araştırmacı tarafından geliştirilen “Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu” ile toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde, öğrencilerin kompozisyon yazma çalışmalarını değerlendirmek için Mann-Whitney U testi, yazma öz yeterliğini değerlendirmek için t-testi kullanılmıştır. Nitel verilerin analizinde ise içerik analizinden yararlanılmıştır. Araştırmanın nicel sonuçlarına göre; öğrencilerinin yaratıcı yazma becerileri ve yazma öz yeterliği son-test puanlarının deney grubu öğrencilerinin lehine anlamlı bir farklılık olduğu ortaya çıkmıştır. Bu durum, dijital hikâye anlatımına dayalı işlenen yazma derslerinin mevcut program ile işlenen yazma derslerine göre daha fazla etkili ve verimli olduğu sonucunu ortaya koymuştur. Araştırmanın nitel sonuçlarına göre ise öğrenciler, dijital hikayelerle işlenen derslerin yazma becerilerini geliştirdiğini; derslerde yazım, noktalama kurallarını öğrendiklerini ve dil bilgisi kurallarına daha iyi hâkim olduklarını ifade etmiştir. Ayrıca öğrenciler, bu süreçte kelime hazinelerinin arttığını da düşünmektedir.

The Effect of Digital Storytelling on Creative Writing Skills and Writing Self-Efficacy in Teaching Turkish to Foreigners

The aim of the research is to examine whether digital storytelling has an effect on creative writing skills and writing self-efficacy of students learning Turkish as a foreign language. Since the study has quantitative and qualitative data, the mixed method was used. Since both quantitative and qualitative data are analyzed and interpreted in the research, triangulation design is used from mixed method patterns. In the quantitative dimension of the research, the model with "pre-test and post-test control group" was used; The qualitative phenomenological design was used. The study group of the research consists of students at B1 level who study at TOMER within Harran University. In the research, 2 classes at B1 level were divided into experimental and control groups with unbiased assignment. The study was carried out with a total of 40 students, 21 from the experimental group and 19 from the control group. The ten-week practice lasted from level B1 to the end of level B2. In the pre-test and post-test of the research, the quantitative data obtained from students' composition writing studies were collected with the Written Expression Grading Key developed by Büyükikiz (2011) and the Writing Self-Efficacy Scale developed by Büyükikiz (2011). Qualitative data were collected at the end of the research with the "Semi-Structured Interview Form" developed by the researcher to obtain the students' opinions. In the analysis of quantitative data, Mann-Whitney U test was used to evaluate students' composition writing studies, and t-test was used to evaluate writing self-efficacy. In the analysis of qualitative data, content analysis was used. According to the quantitative results of the research; The students' creative writing skills and writing self-efficacy post-test scores revealed a significant difference in favor of the experimental group students. This revealed that writing lessons based on digital storytelling are more effective and efficient than writing lessons taught with the current program. According to the qualitative results of the research, students stated that the lessons taught with digital stories improve their writing skills; stated that they learned the rules of spelling and punctuation in lessons and that they have a better command of grammar rules. In addition, students think that their vocabulary has increased in this process.

PDF

___

Abdel-Hack, E. M. & Helwa, H. S. A. H. A. (2014). Using digital storytelling and weblogs instruction to enhance EFL narrative writing and critical thinking skills among EFL majors at faculty of education. Educational Research, 5(1), 8-41.
Açık, F. (2008). Türkiye'de yabancılara Türkçe öğretilirken karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Doğu Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Bölümü, Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri.
Arslan, M. & Klıcıc, E. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazma becerisinin gelişiminde karşılaşılan sorunlar: Bosna Hersek örneği. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (2), 169-182.
Aşçı, Y. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde öykü: B2 düzeyinde okuma ve yazma becerisi geliştirme [Yayımlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.
Balaman Uçar, S. (2016). Dijital öykülemenin İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin yazma becerilerine olan etkisi. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Barret, H.C. (2009). How to Create Simple Digital Stories. http://electronicportfolios.com/digistory/howto.html
Bilgen, Ö. B. & Doğan, N. (2017). Puanlayıcılar arası güvenirlik belirleme tekniklerinin karşılaştırılması. The Comparison of Interrater Reliability Estimating Techniques. Journal of Measurement and Evaluation in Education and Psychology, 8(1), 63-78. https://doi.org/10.21031/epod.294847
Büyükikiz, K. K. (2011). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazma becerileri ile öz yeterlilik algıları arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ciğerci, F. M. & Gultekin, M. (2017). Use of digital stories to develop listening comprehension skills. Issues in Educational Research, 27(2), 252-268. http://www.iier.org.au/iier27/cigerci.html
Coşkun, E. (2014) Yazma eğitimi. (Editörler) A. Kırkkılıç ve H. Akyol. İlköğretimde Türkçe öğretimi. Dördüncü Baskı, Pegem A Yayınları, 49-91.
Creswell, J. W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş. (M. Sözbilir, Çev.), Pegem Akademi.
Çakır, İ. (2010). Yazma becerisinin kazanılması yabancı dilde neden zordur?. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28, 165- 176
Diaw, P. W. (2009). Case study: the ınfluence of storytelling as prewriting activity (ın the writing process) on narrative writing in the child left behind learning environment. Unpublished doctoral dissertation, Saint Joseph’s University.
Foley, L. M. (2013). Digital storytelling in primary-grade classrooms (Doctoral dissertation). Retrieved from ProQuest Dissertations & Theses Global.
Frazel, M. (2010). Digital storytelling guide for educators. Washington, DC: International Societyfor Technology in Education.
Genç İlter, B. (2014). Yabancı dil öğretiminde yazma becerisi nasıl geliştirilebilir?. Dil Dergisi, (163), 36-45. https://doi.org/10.1501/dilder_0000000205
Genç, H. N. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazma eğitimi bağlamında yazım ve noktalama. Dil Dergisi, 168 (2), 31-42. https://doi.org/10.1501/dilder_0000000242
Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), 178-195.
Green, M. R. (2011). Teaching the writing process through digital storytelling in pre-service education (Doctoral dissertation). Retrieved from ProQuest Dissertations & Theses Global.
Green, S. & Salkind, N. (2005). Using SPSS for Windows and Macintosh: Understanding and Analysing Data. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Güneş, F. (2014) Yabancı dil olarak Türkçe yazma öğretimi: Yaklaşım ve modeller., (Editör) A. Şahin. Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi (kuramlar, yaklaşımlar, etkinlikler). Birinci Baskı, Pegem A Yayınları, 337-361.
İnal, S. (2014) Yabancı dil olarak Türkçe yazma öğretimi: Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde yazmanın önemi ve yazma etkinlikleri. (Editör) A. Şahin. Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi (kuramlar, yaklaşımlar, etkinlikler). Birinci Baskı, Pegem A Yayınları, 362-372.
İşcan, A. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak önemi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 2(4), 29-36.
Jakes, D. S. & Brennan, J. (2005). Capturing stories, capturing lives: An introduction to digital storytelling. Retrieved from http://www.jakesonline.org/dst_techforum. pdf
Karadağ, Ö. & Maden, S. (2014). Yazma eğitimi: Kuram, uygulama, ölçme ve değerlendirme. (Editörler) A. Güzel ve H. Karatay. Türkçe öğretimi el kitabı. İkinci Baskı, Pegem A Yayınları, 265-306. https://doi.org/10.14527/9786053645269.11
Kaya, M. & Kardaş, M.N. (2019a). Türkçenin yabancı dil olarak öğretim programları -1 2016, 2017 Türkçe öğretim programları (MEB). M. N. Kardaş (Editör). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi içinde (s. 79-101), Pegem Akademi.
Kaya, M. & Kardaş, M.N. (2019b). Türkçenin yabancı dil olarak öğretim programları -2 Türkiye Maarif Vakfının hazırladığı program (TMV, 2019). M. N. Kardaş (Editör). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi içinde (s. 103-131), Pegem Akademi.
Kim, P. (2018). Implementing digital storytelling and students’ writing ability development in an EFL college classroom. Multimedia-Assisted Language Learning, 21(1), 77-106.
Kulla-Abbott, T. M. (2006). Developing literacy practices through digital storytelling [Doctoral dissertation]. Retrieved from ProQuest Dissertations & Theses Global.
Lambert, J. (2003). Digital storytelling cookbook and traveling companion. (Version 4.0). Digital Diner Press, Berkeley, CA.
Lambert, J. (2006). Digital storytelling cookbook (2nd ed.). Berkeley, CA: Digital Diner Press. Retrieved from http://redcrossyouth.org/wp-content/uploads/2012/03/cds-cookbook.pdf
MEB. (2009). Diller için Avrupa ortak başvuru metni öğrenme-öğretme-değerlendirme. http://www.dilbilimi.net/ab_diller_icin_ortak_avrupa_basvuru_metni_eb_pdf.
Melanlıoğlu, D. & Atalay, T. D. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin yazma öz yeterlikleri üzerinde yaratıcı yazma uygulamalarının etkisi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 20(3), 697-721.
Ohler, J. (2006). The World of dijital storytelling, Edicational Leadership, 63(4), 44-47.
Robin, B. (2006) The educational uses of digital storytelling, Society for Information Technology and Teacher Education International Conference, 1, 709-716.
Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: A powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory Into Practice, 47(3), 220-228. https://doi.org/10.1080/00405840802153916
Saban, A. (2009). Öğretmen adaylarının öğrenci kavramına ilişkin sahip oldukları zihinsel imgeler, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 281-326.
Sepp, M. & Bandi-Rao, S. (2015). Creating an effective model for digital storytelling in the ESL writing class, CUNY Academic Works.
Sever, T. (2014). An investigation into the impact of digital storytelling on the motivation level of students. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Speaker, K. (2010). Speaking the lower frequencies 2.0: digital ghost stories. Mentoring literacy professionals: continuing the spirit of CRA/ALER after 50 years, 27, 28-33.
Tok, M. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarındaki yazma çalışmalarının değerlendirilmesi. Uşak Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı 6/1. https://doi.org/10.12780/uusbd147
Turgut, G. ve Kışla, T. (2015). Bilgisayar destekli hikâye anlatımı yöntemi: Alanyazın araştırması. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 6(2), 97-121. https://doi.org/10.17569/tojqi.57305
Turkben, T. (2019). The effects of creative writing practices on the writing skills of students learning Turkish as a second language. Eurasian Journal of Educational Research, 19(83), 183-208. https://doi.org/10.14689/ejer.2019.83.9
Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi ve önemi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 23(2), 461-472.
Xu, Y., Park, H., & Baek, Y. (2011). A new approach toward digital storytelling: An activity focused on writing self-efficacy in a virtual learning environment. Educational Technology & Society, 14(4), 181–191.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6. baskı). Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, M. (2018). Yabancılara Türkçe öğretiminde yazma gelişim dosyası uygulaması [Yayımlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yılmaz, Y., Üstündağ, M. T. & Güneş, E. (2017). Öğretim materyali olarak dijital hikâye geliştirme aşamalarının ve araçlarının incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 1621-1640. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2017.17.31178-338851

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ