ORTAOKUL MATEMATİK ÖĞRETİM PROGRAMLARI DERSİNİN ÖĞRETİMİNİN ZENGİNLEŞTİRİLMESİ: EYLEM ARAŞTIRMASI

Bu çalışmada, ilköğretim matematik öğretmenliği bölümü 2. sınıfta bahar döneminde okutulan matematik öğretim programları dersinin öğretimin zenginleştirilmesine yönelik bir eylem araştırması gerçekleştirilmiştir. İlişkili model çerçevesindetoplanan veriler betimsel analiz yöntemiyleanaliz edilmiştir.Çalışmanın evrenini KKTC’de bulunan özel bir üniversitenin ilköğretim matematik öğretmenliği bölümünde 2. sınıfta okuyan öğrencilerden oluşmaktadır. Çalışmanın örneklemi uygun örnekleme yöntemiyle belirlenen %78,9 (n=15) kadın, %21,1 (n=4) erkek olan toplam 19 ilköğretim matematik öğretmen adayıoluşturmaktadır. Çalışma ilköğretim matematik öğretmenliği bölümü2. sınıf lisans programında bulunun ortaokul matematik programlarıdersine ilişkin tasarlanmıştır. Eylem araştırmasıplanındaki dersler tasarlanırken ortaokul matematik programlarının en etkin bir şekilde anlatılması ve öğretilmesi amaçlanmıştır. Bu sekiz saatlik ders surecini kapsayan çalışma boyunca öğrencilerde söz konusu becerileri geliştirebilmek için programın yapısı, amaçları, içeriği, üniteler, ünitelerin alt öğrenmeleri, kazanımlar, MEB 5. sınıf kazanım kavrama testlerinin çözümü, çözülen testteki soruların hangi kazanıma ait olduğunun belirlenmesi ve kendi materyallerini hazırlaması olarak uygulanmıştır. Öğrencilerin yapılan çalışmanın meslek hayatlarına olumlu katkı sağlayacağını ifade ettikleri görülmüştür. Ortaokul müfredat programlarının yapısını, içeriğini ve özellikleri hakkında bilgi sahibi olduklarını ve alt öğrenme alanlarına ait kazanımların öğretilmesinde yapılan çalışmanın olumlu katlısı olduğu belirtilmiştir. Çalışmanın kendileri için çok önemli bir deneyim olduğunu ifade etmiştir. Programın yapısını, amaçlarını, kazanımlara ait soru örneklerini görmeleri ve yazmalarının kendilerine tecrübe kazandırdığını bu sayede kendilerini daha donanımlı hissettiklerini paylaşmışlardır. Kendilerine olan olumlu katkılarından dolayı öğrencilerin tamamının meslektaşlarına bu ve benzeri çalışmalara katılmalarını önermişlerdir.

PDF

___

Adıgüzel, A. (2008). Eğitim fakültelerinde öğretmen eğitimi program standartlarının gerçekleşme düzeyi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir.

Arseven, A.D. (1986) Benlik tasarımının gelişimi ve okul başarısıyla ilişkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1,15-26.

Can, G. (1986) “Lise öğrencilerinin benlik tasarım düzeylerini etkileyen bazı etmenler”. (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Can, N. (2001).“Öğretmenlik uygulamasının yönetimi ile ilgili yeni düzenlemenin getirdikleri ve yaşanan sorunlar”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 11.

Gürses, A., Doğar,Ç., Özkan, E., Açıkyıldız, M.. Bayrak, R. ve Yalçın, M. (2005) “Alan öğretmeni yetiştirmede tezsiz yüksek lisans eğitiminin sonuçlarının değerlendirilmesi”. S.D.Ü. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 9, SS. 1-10

Gökçe, E. (2003) “Gelişmiş ülkelerde sınıf öğretmeni yetiştirme uygulamaları”. Eğitimde yansımalar: VII. Çağdaş eğitim sistemlerinde öğretmen yetiştirme ulusal sempozyumu. Sivas.

Kahveci, G. ve Serin, B. N. (2017). Structuring the learning disabilities module:A course design based on case study.Cypriot Journal of Educational Sciences,12:3, 108-120.

Karaçalı, A. (2004). Kerem Altun ile “Öğretmen yeterlikleri” üzerine. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 58.

Kılıç, D. (2003). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Aktif Yayıncılık, Erzurum.

Lawrence, D. (1981) Development of self-esteem questionnaire. British Journal of Educational Psychology. 51,245-251.

Lawrence, D. (1988) Enhancing self-esteem in the classroom. Paul chapman publishingltd.MEB,(2019). 05/02/2019 http://odsgm.meb.gov.tr/kurslar/KazanimTestleri.aspx?sinifid=1&ders=9tarihindeadresinden alınmıştır.

Oktay, A. (1991). Değişen Toplumlarda Aile ve Eğitim. Sosyo-Ekonomik Yönü ile Aile Sempozyumu.İstanbul.

Özdemir. S. ve Yalın, H.Đ. (1998) Öğretmenlik Mesleğine Giriş, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen Adaylarının Öğretmenliğe Yönelik Tutumları. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler Kitabı, 413–423.

Skaalvik,E.M.,&Hagtvet, K.A.(1990) academic achivement and self-concept:Analysis of causals predominance in a developmental prespective. Journal of Personality and Social Psychology, 58, 292-307.

Stephens, P.& Crawley, T.(1994) Becoming an Effective Teacher, Cheltenham. Stanley Thornes Publishers Ltd.

Şişman, M.(2011).Eğitimde Mükemmellik Arayışı Etkili Okullar. PegemA Yaıncılık, 2.baskı, Ankara.

Üstüner, M. (2004). Geçmişten günümüzeTürk eğitim sisteminde öğretmen yetiştirme ve günümüz Sorunları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(7) 20-25.

Yaşar, Ş., Gültekin, M., Türkan , B., Yıldız, N., Girmen, P. (2005). Yeni İlköğretim Programlarının Uygulamasına İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Hazır Bulunuşluk Düzeylerinin ve Eğitim Gereksinimlerinin Belirlenmesi (Eskişehir İli Örneği). Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Kayseri

Yıldırım, A., Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

YÖK, (2019). İlköğretim matematik bölümü lisans programı. 05/02/2019 tarihindehttps://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Yeni-Ogretmen-Yetistirme-Lisans-Programlari/Ilkogretim_Matematik_Lisans_Programi.pdf adresinden alınmıştır.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ