HİKÂYE YAZMAYA YÖNELİK TUTUM ÖLÇEĞİNİN GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Hikâye ve hikâye anlatımının teknolojik gelişmelerin ve reklam dünyasının öne çıkmasıyla önem kazandığı fark edilmiştir. Dijital çağ ve bilgi çağı olarak bilinen 21. yüzyılda bilginin daha çekici olması ve pazarlanmak istenen her şey için bir hikâye oluşturulduğu görülmektedir. Gelişen ve değişen bu dünyaya eğitim-öğretim ortamları da yabancı kalmamıştır. Öğretim programları başta olmak üzere eğitim sahalarında güncellemeler yapılmaktadır. Türkçe Dersi Öğretim Programında dikkat çeken değişimlerden biri de hikâye edici metin kavramı üzerinde durulmasıdır. Hikâyenin bu kadar öne çıktığı günümüzde alan yazında hikâye yazmaya yönelik bir tutum ölçeğinin olmadığı görülmüştür. Ortaokul öğrencilerinin hikâye yazmaya yönelik tutumlarını ölçen bir araca ihtiyaç olduğu düşünülmüştür. Buna bağlı olarak bu çalışmanın amacı, ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin hikâye yazmaya yönelik tutumlarını değerlendirecek bir ölçek geliştirmektir. Çalışmaya 441 öğrenci katılmıştır. Araştırma sonucunda, 6 boyutlu (ilgi, fayda, duygu, beğeni, süreç ve içerik), 24 maddelik ve 5’li Likert tipi hikâye yazmaya yönelik bir tutum ölçeği ortaya çıkmıştır. Açıklanan toplam varyans 57.151 olarak ve ölçeğin güvenirliği için iç tutarlılığa yönelik 24 maddenin tümüne ait Cronbach Alpha değeri .896 olarak bulunmuştur. Ölçek yapısının uyum indeksleri incelendiğinde χ²/df= 1.780, TLI= 0.932, CFI= 0.941, RMSEA= 0.042 ve SRMR= 0.041 değerlerinde uyum indekslerine sahip olduğu bulunmuştur. Yapılan açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri sonucunda ortaokul öğrencilerinin hikâye yazmaya yönelik tutumlarını ölçen geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı ortaya çıkmıştır.

VALIDITY AND RELIABILITY TESTING OF THE ATTITUDE SCALE TOWARDS WRITING STORY

It was realized that story and storytelling gained importance with the advancement technological developments and advertising world. Nowadays known as the digital age and information age, it is seen that a story is created for information to be more attractive and everything that is desired to be marketed. Education is not foreign to this developing and changing world. Updates are made in the educational fields, especially in the curriculum. One of the striking changes in the curriculum is the concept of narrative text. It is seen that there is no scale for writing story in the literature. A scale that measures the attitudes of secondary school students towards writing story is needed. The aim of this study is to develop a scale to evaluate the attitudes of secondary school 7th grade students towards writing story. 441students participated in the study. As a result of exploratory and confirmatory factor analyses, a valid and reliable measurement scale that measures the attitudes of secondary school students towards writing story has emerged. As a result of the research, a 5-point Likert-type scale consisting of 24 items and 6 factors of “Attitude Scale Towards Writing Story”, consisting of interest, benefit, emotion, appreciation, process and content has emerged. The total amount of variance explained 57.151. For the reliability of the scale, the Cronbach's Alpha value of all 24 items for internal consistency was found to be .896. When the fit indices of the scale structure were examined, χ²/df= 1.780, TLI= 0.932, CFI= 0.941, RMSEA= 0.042 ve SRMR= 0.041 were found to have compliance index.

PDF

___

Akaydın, Ş. ve Kurnaz, H. (2015). Lise öğrencilerine yönelik yazma tutum ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 246-261.
Akbayır, S. (2007). Eğitim fakülteleri için cümle ve metin bilgisi. (Geliştirilmiş 5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Alexander, B. (2011). The new digital storytelling: Creating narratives with new media. PRAEGER, ABC-CLIO: Santa Barbara, CA, US.
Aytan, N. ve Tunçel, H. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe yazma kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(30), 50-62.
Babacan, M. (2008). Yazılı ve sözlü anlatım (kompozisyon bilgileri). (Gözden Geçirilmiş 2. Baskı). İstanbul: 3F Yayınevi.
Baki. Y. (2015). Dijital öykülerin altıncı sınıf öğrencilerinin yazma sürecine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Baş, T. (2010). Anket. Anket nasıl hazırlanır? Anket nasıl uygulanır? Anket nasıl değerlendirilir? (Genişletilmiş 6. Baskı). Seçkin: Ankara.
Baysal, A. C. ve Tekarslan E. (2004). Davranış bilimleri. (Genişletilmiş 4. Baskı). İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. (Ed. David A. Kenny). New York: The Guilford Press.
Byrne, B. M. (1998). Structural equation modeling with LISREL, PRELIS and SIMPLIS: Basic concepts, applications, and programmings. London: Lawrence Erlbaum Assocatiates, Publishers.
Can, E. ve Topçuoğlu Ünal, F. (2017). Ortaokul öğrencilerine yönelik yazma tutum ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(3), 203-212.
Comrey, A. L. ve Lee, H. B. (2009). A first course in factor analysis. (Dijital Baskı). New York: Psychology Press.
Çıralı, H. (2014). Dijital hikâye anlatımının görsel bellek ve yazma becerisi üzerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik spss ve lisrel uygulamaları. (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Cüceloğlu, D. (2003). İnsan ve davranışı – psikolojinin temel kavramları. (12. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Demirer, V. (2013). İlköğretimde e-öyküleme kullanımı ve etkileri. Yayınlanmamış doktora tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
DeVellis, R. F. (2017). Ölçek geliştirme kuram ve uygulamalar. (Ç. Tarık Totan). (3. Baskı) Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Doğan, D. M. (2005). Büyük Türkçe sözlük. İstanbul: Pınar Yayınları.
Erkuş, A. (2016). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-1 temel kavramlar ve işlemler. (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS. (3rd ed.). London: Sage Publication.
Göçen, G. (2014). Dijital öyküleme yönteminin öğrencilerin akademik başarı ile öğrenme ve ders çalışma stratejilerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü
Göçer, A. (2014). Tazma tutum ölçeğinin (ytö) Türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2), 515-524.
Güneş, F., Kuşdemir, Y. ve Bulut, P. (2017). Yazma öz yeterlik ölçeğinin psikometrik özellikleri. International Journal of Social Science, 58, 101-114.
Henson, R. K., Roberts, J. K. (2006). Use of exploratory factor analysis in published research: common errors and some comment on improved practice. Educational and Psychological Measurement, 66, 393–416.
İlhan, M., ve Çetin, B. (2014). Lisrel ve amos programları kullanılarak gerçekleştirilen yapısal eşitlik modeli (yem) analizlerine ilişkin sonuçların karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(2), 26-42.
İnceoğlu, M. (2011). Tutum, algı, iletişim. (6. Baskı). Ankara: Siyasal Kitapevi. İşeri, K. ve Ünal, E. (2010). Yazma eğilimi ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 35(155), 104-117.
Kahraman, Ö. (2013). Dijital hikâyecilik metoduyla hazırlanan öğretim materyallerinin öğrenme döngüsü giriş aşamasında kullanılmasının fizik dersi başarısı ve motivasyonu düzeyine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Karakuş Tayşi, E. ve Taşkın, Y. (2018). Ortaokul öğrencileri için yazma kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(2), 1172-1189.
Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi kavramlar ilkeler teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kurudayıoğlu, M. ve Bal, M. (2014). Ana dili eğitiminde dijital hikâye anlatımlarının kullanımı. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 74-95.
MEB, (2019). Türkçe dersi öğretim programı ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar. Ankara: MEB.
MEB. (2006). İlköğretim türkçe dersi (6,7,8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB.
Odabaşı, F. (2019). Dijital yaşamda çocuk. (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Robin, B. (2006). The educational uses of digital storytelling. In society for ınformation. Technology & Teacher Education International Conference. http://digitalstorytelling.coe.uh.edu/articles/Educ-Uses-DS.pdf adresinden 07.09.2017 tarihinde erişilmiştir.
Schermelleh-Engel, K.,ve Moosbrugger, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online 8(2), 23-74.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayınları.
Şengül, M. (2013). Ortaokul öğrencilerine yönelik yazma öz yeterlikleri ölçeği geliştirme çalışması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 17(1), 81-94.
Tabachnick, B. G. ve Fidell L. S. (2013). Using multivariate statistics. (6th ed.). Pearson Education.
Tavakol, M., Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach’s alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55. http://www.ijme.net/archive/2/cronbachs-alpha.pdf adresinden 03.02.2014 tarihinde erişilmiştir.
Tavşancıl, E. (2018). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. (6. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Temizyürek, F. (2003). Türkçe öğretiminde çocuk edebiyatının önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13, 161-167.
Türk Dil Kurumu. (2011). Türkçe sözlük. (11. Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Walsh, B. ve Blewitt, P. (2006). The effect of questioning style during story book reading on novel vocabulary acquisition of preschoolers. Early Childhood Education Journal, 33(4), 273-278.
Yılmaz Soylu, M. ve Akkoyunlu, B. (2019). Yazma öz-yeterlik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(5), 2233- 2242.
Yüksel, P. (2011). Using digital storytelling in early childhood education: a phenomenological study of teachers‟ experiences. Yayınlanmamış doktora tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü
WEB1 https://trends.google.com.tr/trends/explore?q=%2Fg%2F1q6hz9cnw&geo=TR adresinden 16.05.2019 tarihinde erişilmiştir.
WEB2 https://brenebrown.com/about/ adresinden 16.05.2019 tarihinde erişilmiştir.
WEB3 https://twitter.com/brenebrown adresinden 16.05.2019 tarihinde erişilmiştir.
WEB4 https://www.instagram.com/brenebrown/ adresinden 16.05.2019 tarihinde erişilmiştir.
WEB5 http://barisozcan.com/kimdir/ adresinden 16.05.2019 tarihinde erişilmiştir.
WEB6 Storyteller.net adresinden 10.05.2019 tarihinde erişilmiştir.
WEB7 storytel.com adresinden 10.05.2019 tarihinde erişilmiştir.
WEB8 https://otherworkers.com/storyteller-olmak/ adresinden 10.05.2019 tarihinde erişilmiştir.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ