Ücretin Çalışanların Kurumsal Bağlılığına ve İş Tatminine Etkisi

Değişen çevre ve rekabet koşulları işletmelere insan girdisinden en verimli şekilde faydalanmayı zorunlu kılmaktadır. Her işletme uzun dönemde varlık göstermek ve kazanç sağlamak için çaba sarf etmektedir. Her çalışan da geçimini sağlamak daha refah bir yaşam sürmek ve saygınlık kazanmak için çalışmak durumundadır. Bu çalışmada çalışanların aldıkları ücret ile kurumsal bağlılık ve iş tatminleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu çalışma için Harran Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Etik kurulundan 15.03.2019 tarih ve 2019/24 sayılı karar ile izin alınmıştır. Adıyaman ili organize sanayi bölgesi çalışanları üzerine yapılan bu çalışmada çalışanların demografik özellikleri ile iş tatmini ve kurumsal bağlılıkları arasında bir ilişki olup olmadığı incelenmiştir. Aynı zamanda ücret ile kurumsal bağlılık ve iş tatmini arasında bir ilişkinin olup olmadığı, varsa nasıl bir ilişki olduğu araştırılmıştır. Adıyaman ili organize sanayi bölgesi çalışanları üzerinde yapılan çalışmada çalışanların aldıkları ücretle iş tatmini ve kurumsal bağlılık arasında doğrusal ve pozitif yönde ilişki olduğu görülmüştür. Ücret ile kurumsal bağlılık arasında 0,666 pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ücret üzerinden yapılacak bir artış kurumsal bağlılığı % 66,6 arttıracaktır. Ücret ile iş tatmini arasında 0,535 pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ücret üzerinden yapılacak bir artış iş tatminini % 53,5 arttıracaktır. İş tatmini ile kurumsal bağlılık arasında % 65,2 pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Çalışanların iş tatminlerinin artması kurumsal bağlılıklarını da arttırmaktadır. Elde edilen bulgulardan çalışanların aldıkları ücretin kurumsal bağlılığı ve iş tatminini önemli ölçüde etkilediği görülmüştür. İşletmelerin ücret üzerinde çalışma yapmaları durumunda çalışanların kurumsal bağlılığının ve iş tatmininin artacağı yönünde bulgular elde edilmiştir.

The Effect of Wage on Employees Corporate Commitment and Job Satisfaction

Changing environment and competition conditions make it necessary for businesses to benefit from human input in the best way. In this study, the concepts of wage, corporate commitment, and job satisfaction were examined in terms of companies and workers. Each employee has to work for living, make their life more prosperous, and gain dignity. This study examined the relation between the employees' wages, corporate commitment and job satisfaction. A permission fort his study was received from the Social and Human Sciences Ethics Committee Of Harran University with the decision dated 13.03.2019 and numbered 2019/24. In this study made on organized industrial zone workers in Adıyaman province, it was focused on whether there is a relationship between the demographic characteristics of the employees and their job satisfaction and corporate commitment. At the same time, it was investigated whether there was a relationship between wage and corporate responsibility and job satisfaction. In the study conducted on Adıyaman province organized industrial zone employees, it was observed that there was a linear and positive relation between the wages of the employees and their job satisfaction and corporate commitment. It has been determined that there is a positive 0.666 relationship between wage and institutional commitment. An increase in wages will increase corporate loyalty by 66.6%. It has been observed that there is a 0.535 positive relation between wage and job satisfaction. An increase in wages will increase job satisfaction by 53.5%. It was found that there is a 65.2% positive relation between job satisfaction and corporate commitment. Increased job satisfaction of employees also increases their corporate loyalty. Findings show that the wages of employees significantly affected their corporate commitment and job satisfaction. In conclusion that, according to findings if the businesses make positive studies over the wages, the corporate commitment and job satisfaction of the employees will increase

PDF

___

Aldemir, M. C., Ataol, A., & Budak, G. (2001). İnsan kaynakları yönetimi. Fakülteler Kitapevi. Ataay, D. (1988). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, (276), 251-333.
Başaran, İ. E. (1991). Örgütsel davranış: insanın üretim gücü. Gül Yayınevi.
Bayraktaroğlu, S. (2003). İnsan kaynakları yönetimi, Sakarya Kitabevi.
Benligiray, S. (2003). Ücret yönetimi, Anadolu Üniversitesi.
Benligiray, S. (2007). Ücret yönetimi, Beta Basım Yayım.
Cribbin, J. J. (1972). Effective managerial leadership.
Davis, K., & Newstrom, J. W. (1989). Perilaku dalam organisasi jilid 1 edisi ketujuh. Penerbit Erlangga.
Davis, S. M. (1984). Managing corporate culture. Harpercollins Publishers.
Demircioğlu, M. (2003). “Sorularla yeni iş yasası”, İstanbul Ticaret Odası Yayını, No.2003- 42.
Eprem, O. (2019). Kişisel demografik özelliklerin örgütsel bağlılık üzerine etkileri: Bingöl üniversitesi akademik ve idari personel örneği. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Fidan, F. (1996). Verimliliğe dayanan ücret politikasının Türkiye’de uygulanabilirliği, [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gegez, A. E. (2010). Pazarlama araştırmaları. Geliştirilmiş Üçüncü Baskı, Beta Yayınları.
Groot, W., & Van den Brink, H. M. (1999). Job satisfaction of older workers. International Journal of Manpower. 20 (6). 343-360.
Gül, H. (2002). Örgütsel bağlılık yaklaşımlarının mukayesesi ve değerlendirmesi. Ege Akademik Bakış Dergisi, 2(1), 37-56.
Gülten, G. (2018). Çalışma hayatında örgütsel bağlılık ve iş tatmini. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
İbicioğlu, H. (2000). Örgütsel bağlılıkta paradigmatik uyumun yeri. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2). 13-22.
İnce, M., & Gül, H. (2005). Yönetimde yeni bir paradigma: örgütsel bağlılık. Çizgi Kitabevi.
Johnson, J. J., & Mcıntye, C. L. (1998). Organizational culture and climate correlates of job satisfaction. Psychological Reports, 82(3), 843-850.
Lee, T. W., & Mitchell, T. R. (1994). An alternative approach: the unfolding model of voluntary employee turnover. Academy Of Management Review, 19(1), 51-89.
Leong, C. S., Furnham, A., & Cooper, C. L. (1996). The moderating effect of organizational commitment on the occupational stress outcome relationship. Human Relations, 49(10), 1345-1363.
Locke, E. A. (1976). The nature and causes of job satisfaction. Handbook of industrial and organizational psychology. Randmc Narlly.
Locke, E. A., Fitzpatrick, W., & White, F. M. (1983). Job satisfaction and role clarity among university and college faculty. The Review of Higher Education, 6(4), 343- 365.
Luthans, F. (1992). Organizational behavior, Mc Graw Hill Inc.
Meyer, J.P., & N.J Allen, (1997). Commitment in the workplace, theory, research and application, ATOB, Sage Publications. USA: International Educational and Professional Publisher.
Morris, T., Lydka, H., & O'creevy, M. F. (1993). Can commitment be managed? a longitudinal analysis of employee commitment and human resource policies. Human Resource Management Journal, 3(3), 21-42.
Mottaz, C. J. (1989). An analysis of the relationship between attitudinal commitment and behavioral commitment. The Sociological Quarterly, 30(1), 143-158.
Mowday, R. T., Porter, L. W., & Dubin, R. (1974). Unit performance, situational factors, and employee attitudes in spatially separated work units. Organizational Behavior And Human Performance, 12(2), 231-248.
Ören, K. (2014). Çalışma sosyolojisi, Nobel Yayınları.
Özkalp, E., & Kırel, Ç. (1996). Örgütsel davranış, Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Öztürk, M. (2013). Örgütsel bağlılık ve sağlık çalışanlarının örgütsel bağlılık düzeyleri: Kırklareli örneği. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Öztürk, M. (2018). Örgüt kültürünün örgütsel bağlılığa etkisi: Konaklama işletmeleri üzerine bir araştırma (Master's thesis, Kırıkkale Üniversitesi).
Reichers, A. E. (1985). A review and reconceptualization of organizational commitment. Academy of management review, 10(3), 465-476.
Ritzer, G., & Trice, H. M. (1969). An empirical study of howard becker's side-bet theory. Social Forces, 47(4), 475–478
Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan kaynakları yönetimi, Ezgi Kitabevi.
Sökmen, A. (2000). Ankara’daki beş yıldızlı konaklama işletmelerinde örgütsel bağlılık ile işgören performansı arasındaki ilişkinin belirlenmesine yönelik amprik bir araştırma. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şimşek, L. (1995). İş tatmini. Verimlilik Dergisi, 12(1995), 92-108.
Yalçın, S. (1991). Personel yönetimi. İ Ü İşletme Fakültesi Yayınları.
Yazıcıoğlu, Y., & Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Detay Yayıncılık.

Turkish Studies - Economics, Finance, Politics-Cover

ISSN: 2667-5625
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ