Iran's Foreign Policy Making Process' Affecting Factors and the Organizational Behaviour

States determine their foreign policies at the end of making qualitative and quantitative evaluations on several factors from their historical processes to their geographical locations, from their political structure to their social values. This study combines concepts from analysis in political data and from organizational behavior better to understand variation in the organization-government interface in the example of Iran and its foreign policy making process. We argue that variances in organization-government relations across countries can be better understood by examining the institutions through which culture and government interact with certain attention to formal restraints such as rules that individuals develop and informal restraints—such as norms and culture of behavior. We also present that characteristics of the institutions involved in the interaction of organization and government can be better comprehended by observing how individuals are appealed to, selected by, and choose to stay as members of institutions. In the study, the factors affecting Iran's Foreign Policy were tried to be explained. Organizational behaviour is the academic study of the paths people act within groups. Its principles are implemented primarily in attempts to make businesses as well as states operate more effectively. Therefore, the Historical Process, Geopolitical Situation, Political Culture, Social Values, Ethnic Structure, Social Structure, and Petroleum Revenues, Public Opinion, Shiite Islamic Understanding were assumed to be independent variables in the analysis process of Iran's Foreign Policy and organization. These independent variables were tried to be analysed in the study by determining the Decision-Making Process and Dependent Variables in foreign policy analysis. While the study mentions that leadership is an important factor in Iran, the influence of religion on the leaders in power tried to be explained. The study states that religion and leadership are influential factors, especially in Iran's foreign policy.

Iran'ın Dış Politika Oluşturma Sürecini Etkileyen Faktörler ve Örgütsel Davranışlar

Devletler dış politikalarını belirlerken kendi tarihsel süreçlerinden coğrafik konumlarına, siyasi yapısından toplumsal değerlerine kadar niteliksel ve niceliksel değerlendirme neticesinde belirler. Bu çalışma, İran örneğinde örgüt-hükümet arayüzündeki farklılığı ve dış politika yapım sürecini anlamak için siyasi verilerdeki analiz ve örgütsel davranış kavramlarını daha iyi bir araya getirmektedir. Ülkeler arasında örgüt-hükümet ilişkilerindeki farklılıkların, kültür ve hükümetin bireyler için tasarladığı kurallar ve davranış normları da dahil olmak üzere gayrı resmi kısıtlamalar gibi resmi kısıtlamalara özel dikkat göstererek etkileştiği kurumları inceleyerek daha iyi anlaşılabileceğini iddia ediyoruz. Ayrıca, kurum ve hükümet etkileşimi içinde yer alan kurumlara ait özelliklerin, bireylerin Iran’da devlete ait kurumlara nasıl ilgi duyduklarını, seçtiklerini inceleyerek güncel durumun daha iyi anlaşılabileceğini belirtiyoruz. Çalışmada İran’ın Dış Politikasını etkileyen faktörler açıklanmaya çalışılmıştır. Örgütsel davranış, insanların gruplar içinde hareket eden yollarının akademik çalışmasıdır. İlkeleri öncelikle işletmelerin ve devletlerin daha etkin çalışmasını sağlamak amacıyla uygulanmaktadır. Bu doğrultuda İran Dış Politikasının analiz sürecinde Tarihsel Süreç, Jeopolitik Durum, Siyasi Kültür, Toplumsal Değerler, Etnik Yapı, Sosyal Yapı ve Petrol Gelirleri, Kamu Oyu, Şii İslam Anlayışı ile örgütsel davranışı bağımsız değişkenler olarak kabul edilmiştir. Söz konusu bağımsız değişkenler dış politika analizinde Karar Verme Süreci ve Bağımlı Değişkenlerin belirlenmesi ile birlikte çalışmada analiz edilmeye çalışılmıştır. Çalışmada, İran devletinde liderliğin önemli bir faktör olduğuna değinilirken; dininde liderlerin iktidar konumunda etkisine değinilmeye çalışılmıştır. Özellikle İran dış politikasında da din ve liderlik etkili bir faktör olduğu çalışmada yer almaktadır.

___

Ashraf, A. and Ali B. (1985). The State, Classes and Modes of Mobilization in the Iranian Revolution. State, Culture and Society 1, 3-40.

Badii, N. and Atwood, L. (1986). How the Tehran Press Responded to the 1979 Iranian Revolution. Journalism Quarterly 63, 517-36. https://doi.org/10.1177/107769908606300310

Burton, M. R., Lauridsen, J., & Obel, B. (1999). Tension and Resistance to Change in Organizational Climate: Managerial Implications for a Fast Paced World. Organization Science, 7, 359-384.

Can, H. (1999). Organizasyon ve Yönetim. Siyasal Kitabevi.

Cameron, K. S., & Quinn, R. E. (1999). Diagnosing and Changing Organizational Culture: Based on the Competing Values Framework. Reading, MA: Addison-Wesley. https://doi.org/10.1108/jocm.2000.13.3.300.1

Doster, B. (2013) İran’ın Devlet Kapasitesi ve Dış Politikası. Ortadoğu Analiz, 5(54). pp 55-61.

Efegil, E . (2012) İran’ın Dış Politika Yapım Sürecini Etkileyen Unsurlar. Ortadoğu Analiz, 4(48), pp 53- 68.

Efil, İ. (2002). İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon. Alfa Basımevi.

Egegil, E. (2012) Dış Politika Analizi: Ders Notları Nobel Yayınevi.

Ertekin, Y. (1978). Örgüt İklimi. Amme İdaresi Dergisi, 11(2), 16-35.

Erişen, C. and Kesgin, B. & Efegil E. (2013) Dış Politika Analizi Anadolu Üniversitesi Yayınları, Yayın No 2947/1903.

Gellerman, S. W. (1960). People, Problems and Profits. McGraw-Hill.

Genç, N. (2004). Yönetim ve Organizasyon-Çağdaş Sistemler ve Yaklaşımlar. Seçkin Yayıncılık.

Graham, R. (1979). Iran: The Illusion of Power. St. Martin's Press.

Granovetter, M. (1978). Thresholds Models of Collective Behavior. American Journal of Sociology 83(1), 420-43.

Lewis, B. (2011). Ortadoğu. Arkadaş Yayınları.

Ludder, J. H., Jr. (1979). Events of September and October 1978. Review of Iranian Political Economy and History 3, 154-85.

Morgenthau, H. (1970) Uluslararası Politika Cilt.1 Çvr: Baskın Oran, Ünsal Aksoy, Türk Siyasi İlimler Derneği Yayınları.

Parsa, M. (1989). Social Origins of the Iranian Revolution. New Brunswick, Rutgers University Press

Riad, D. (2018) “İran'da Eğitim: Batı Eğitim Mirasından Devrimci Eğitime” Yayın Tarihi: 27.08.2018 https://insamer.com/tr/iranda-egitim-bati-egitim-mirasindan-devrimciegitime_1597.html https://doi.org/10.17719/jisr.2018.2565

Roskin, M. (2014) Çağdaş Devlet Sistemleri: Siyaset, Coğrafya, Kültür Adres Yayınları, 2014.

Telhami, S. and Bernett, M. (2002) Identity and Foreign Policy in the Middle East, Cornell University Press.

Şahin , M. (2008). İran Dış Politikası Dini Retoriği. Akademik Orta Doğu. 292. pp 7–17.

Vali, A (2007) Kapitalizm Öncesi İran. Avesta Yayınları.