Yeni Kamu Yönetimi Yaklaşımına Genel Bir Bakış

1980’li yıllardan sonra kamu yönetiminde bir değişim süreci başlamıştır. Bu değişim, 2000’li yıllardan sonra gerçekleştirilen kamu yönetimi reformlarında öncü bir rol üstlenmiştir. Birçok ülkede ses getiren bu değişim rüzgârının adı ise dünya genelinde Yeni Kamu Yönetimi (YKY) yaklaşımı olarak kabul edilmiştir. YKY, “aktif ve sonuç odaklı” yönetim sloganı ile geleneksel (klasik) yönetimin bürokratik paradigmasına muhalefet olma niteliği taşıyan bir yönetim anlayışıdır. Kamu yönetiminde yapısal ve işlevsel yönde geçici değil, uzun soluklu bir değişim süreci gerçekleştirmiştir. Küçülmeyi öngören bir devlet modelini benimsemekle beraber, kamu, özel sektör ve sivil toplum kuruluşları ile birlikte demokratik ve katılımcı bir yönetimin, dönemin yaşanan ekonomik ve sosyal sorunlarına çözüm getireceği iddiasını taşımaktadır. Destekçileri ile birlikte dönemin birçok araştırmacısı tarafından kabul görmeyen YKY, değişen çağ ve teknolojik gelişmeler perspektifinde yeniden güncellenmiş, bürokratik bir devlete münhasır olan temel özellikleri verimlilik ve girişimcilik yönünde geliştirmiştir. Bu çalışmada, kamu yönetiminin trend yönetim yaklaşımlarından biri olan YKY’den bahsedilmektedir. Kabul edildiğinden bugüne geçerlilik noktasında eleştirilen YKY’nin kamu yönetimi kürsüsüne kazanımları değerlendirilmektedir. Kazanımlar doğrultusunda, YKY’yi nasıl bir geleceğin beklediği tartışılmaktadır. Çalışmada kullanılan yöntem, kapsamlı bir literatür taramasıdır. Çalışma sonucunda YKY’nin değişen bilgi ve iletişim tabanlı gelişmeler karşısında bir reform sürecine girdiği ve kamu yönetimine çok önemli katkılarda bulunduğu tespit edilmiştir.

An Overview of the New Public Administration Approach

: After 1980s, a process of change in public administration started. This change played a leadingrole in public administration reforms that took place after the 2000s. The name of this wind of change, whichhas made a sound in many countries, has been accepted as the New Public Management (NPM) approachworldwide. NPM is a management approach that is in opposition to the bureaucratic paradigm of traditional(classical) management with the slogan of “active and result oriented” management. In public administration,it has realized a long-term change process, not temporary in terms of structural and functional aspects. Itadopts a state model that envisages shrinkage, with it bears the claim that a democratic and participatoryadministration, together with public, private sector and non-governmental organizations, will bring solutionsto the economic and social problems of the period. NPM, which was not accepted by many researchers of theperiod with its supporters, has been updated in the perspective of changing era and technologicaldevelopments, and has developed the basic features that are exclusive to a bureaucratic state in terms ofproductivity and entrepreneurship. In this study, one of the trend management approaches of publicadministration, NPM, is mentioned. Since it has been accepted, the achievements of NPM, which has beencriticized at the point of its validity, to the public administration are evaluated. In line with the gains, it isdebatable what kind of future awaits NPM. The method used in the study is a comprehensive literaturereview. As a result of the study, it was determined that NPM has entered a reform process in the face ofchanging information and communication based developments and made very important contributions topublic administration

___

  • Al, H. (2002). Bilgi Toplumu ve Kamu Yönetiminde Paradigma Değişimi, Bilim Adamı Yayınları
  • Arslan, N. T. (2010). Klasik-Neo Klasik Dönüşüm Süreci: Yeni Kamu Yönetimi. CÜ İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 11(2), 21-38
  • Aulich, C. (2009). “From Citizen Participation to Participatory Governance in Australian Local Governance”. Commonwealth Journal of Local Governance. (2) :44-60
  • Denhardt, J.- Terry, L.- Delacruz, E. R.-Andonoska, L. (2009). “Barriers to Citizen Engagement in Developing Countries”, International Journal of Public Administratio. (32):1268-1288
  • Denhardt, R. B., Denhardt, J. V. (2000). “The New Public Service: Serving Rather Than Steering”. Public Administration Review, 60(6): 549-559
  • Denhardt, R. B., Denhardt, J. V. (2001). “The New Public Service: PuttingDemocracy First.” National Civic Review. Winter. 90 (4): 391-400
  • Denhardt, R. B. ve Denhardt, J. V. (2003). The New Public Servic: Serving Rather Than Steering, (Der.) M. E. Sharp
  • Ergun, T. (1997). Postmodernizm Ve Kamu Yönetimi. Amme İdaresi Dergisi. 30(4): 3-15
  • Eroğlu, H. T. (2006). Yönetime Katılma Biçimleri Ve Yerel Yönetimlerde Demokratik Mekanizmalar. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 6(11): 190-206
  • Eryılmaz, B. (2018). Kamu Yönetimi. Kocatepe Yayınevi
  • Genç, F.N (2015). “Yeni Kamu Hizmet: Vatandaş ve Kamu Yararı Temelinde Kamu Hizmetini Yeniden Düşünmek”, Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları, Yeni Kamu İşletmeciliği ve Ötesi (Ed.). Özer Köseoğlu. M.Z. Sobacı. Dora Yayın.129-149
  • Gökçe, O. Göküş, M. Kutlu, Ö.Şahin, A.(2005). Kamu Yönetimi Ders Notları. Matbaacılık
  • Güler, B. A. (2005).Yeni Sağ Ve Devletin Değişimi. TODAİE
  • Gündoğan, E. (2010). “Yönetişim: Kavram, Kuram ve Boyutları”. Yönetişim, Kuram, Boyutlar, Uygulama, (Ed). M. Akif Çukurçayır,Tuğba Eroğlu,Hülya Eşki Uğuz. Çizgi Kitabevi.13-56
  • Hartley, J., Skelcher, C. (2008). “The Agenda For Public Service İmprovement.” (Der.) Cam Donaldson, Chris Skelcher, Mike Wallace, Managing To Improve Public Services. Cambridge University Press
  • Hood, C. (1991), “A Public Management For All Seasons?”, Public Administration, 69(1): 3-19.
  • Hughes, E. Oven (2014). Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetimi, (Çev.) B. Buğra Kalkan. Bahadır Akın, Şeyma Akın. Bigbang Yayınları
  • Kantarcıoğlu, M. Ç. (2016). “Eleştirinin Eleştirisi: Yeni Kamu Hizmeti Yaklaşımının Yurttaş Bakışına Dair Bir İnceleme”, Emek Araştırma Dergisi.7( 9): 43-56
  • Karcı, Ş. M. (2008). “Yeni Kamu İşletmeciliği Yaklaşımının Temel Değerleri Üzerine Bir İnceleme”. Akdeniz Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(16): 40-64
  • Köseoğlu, Ö, Sobacı, M. Z. (2015). “Kamu Yönetimi Kuramının Geleceği: Yeni Kamu İşletmeciliğinden Hibritleşmeye Doğru”, Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları, Yeni Kamu İşletmeciliği ve Ötesi.(Ed.) Özer Köseoğlu, M.Zahid Sobacı), Dora Yayın.297-314
  • Lamba, M. (2014). “Yeni Kamu Yönetimi Perspektifinden Türkiye'de Kamu Yönetimi Reformları: Genel Gerekçeler Üzerinden Bir İnceleme”. Suleyman Demirel University Journal Of Faculty Of Economics, Administrative Sciences, 19(3):135-152
  • Osborne, S.P. (2006). “The New Publlic Governance?”. Public Management Review. 8 (3):377-387
  • Özcan, K., Ağca, V. (2010). “Yeni Kamu Yönetimi Anlayışında Postmodernizmin İzleri”.Amme İdaresi Dergisi. 43(3): 1-32
  • Özer, M. A. (2015). Yeni Kamu Yönetimi. Gazi Kitabevi
  • Pollitt, C. (2007). The New Public Management: An Overview Of İts Current Status. Administration And Public Management Review.(8):110-115
  • Rhodes, R.A.W. (1991). “Introduction”. Public Administration. (69):1-2
  • Sobacı, M. Z. (2009). İdari Reform Ve Politika Transferi Yeni Kamu İşletmeciliğinin Yayılışı. Turhan Kitabevi.
  • Şeylan, G. (2000). “Kamu Yönetimi Disiplininde Bunalım ve Yeni Açılımlar Üzerine Düşünceler”. Amme İdaresi Dergisi. 33(2):1-22
  • Uysal, Y. (2020). “Klasik Kamu Yönetiminden Yeni Kamu İşletmeciliği ve Post-YKİ’ye Kamu Hizmetlerinin Değişimi ve Dönüşümü Üzerine Bir Değerlendirme”. International Journal of Management and Administration. 4(7): 112-135.
  • Wilson, E., Doig, A. (1996). The Shape Of İdeology: Structure, Culture And Policy Delivery İn The New Public Sector. Public Money, Management, 16(2), 53-61. Https://doi.org/10.1080/09540969609387921
  • Wise, L. R. (2002). Public Management Reform: Competing Drivers Of Change. Public Administration Review, 62(5), 556-567
  • Yavuz, N. (2015), “ Dijital Çağ Yönetişimi: Kamu Yönetiminde İhtiyaç Temeli Bütünleşme Çabası”, Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları Ötesi (Ed.) Özer Köseoğlu, M.Zahid Sobacı. Dora Yayın.237-296
  • Yılmaz, V. (2019). “Geleneksel Kamu Yönetimi Yaklaşımı”. Atatürk Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayını. 62-81