Kırsal Turizmde Sivil Toplum Kuruluşlarının Yeri ve Önemi

Kırsal alanlarda gerçekleştirilen turizm faaliyetleri olarak tanımlanan kırsal turizm, kent yaşamının zorluklarından uzaklaşmak isteyen bireyleri cezbedecek bir alternatif turizm türü olarak kabul edilmektedir. Öte yandan; söz konusu yöredeki yerel halkın, tarım gelirleriyle beraber turizm gelirinden de pay almasına ve sosyo-kültürel açıdan gelişmesine imkân vermektedir. Türkiye de hem tarım hem turizm için kullanılabilecek arazilere sahip olması nedeniyle, yeterince yararlanamadığı önemli bir kırsal turizm potansiyeline sahiptir. Bu potansiyeli artırabilecek yöntemlerden biri de yerel paydaşları bilinçlendirmek ve turizm faaliyetlerine katılımını sağlamaktır. Bu noktada da bir bölgede yaşayanların gönüllü şekilde bir araya gelmesiyle oluşturulan, toplum yararına çalışan ve bölgenin her yönden kalkınması için çabalayan sivil toplum kuruluşları etkin rol oynamaktadır. Buradan hareketle; nitel yöntemlerden biri olan literatür taraması yöntemi ile hazırlanan bu çalışmada; sivil toplum kuruluşlarının turizm sektöründeki işlevleri de göz önünde bulundurularak, kırsal turizmde hangi kuruluşların yer aldığı ve hangi fonksiyonlara sahip olduğu araştırılmıştır. Yapılan araştırmanın sonucunda İtalya, Fransa, İspanya vb. ülkelerde kırsal turizm tesislerinin yaklaşık bin yatak kapasitesinden toplamda on binlere varan bir artış gözlenmiştir. Bu da kırsal turizmin gereken özen gösterildiği takdirde, gelir yaratma açısından ne kadar etkili bir turizm çeşidi olabileceğini ortaya koymaktadır. Çalışmanın sonunda ülkemizde de kırsal turizm kuruluşları incelenerek yapılan karşılaştırmalarla fonksiyonlarının nasıl daha çok artırabileceğine yönelik öneriler geliştirilmiştir.

The Role and Importance of Non-Governmental Organizations in Rural Tourism

The rural tourism, which is defined as all tourism activities performed in rural areas, is accepted as an alternative tourism type which will attract the people who want to go away from the difficulties of city life. On the other hand; it allows the local residents to get a share from tourism incomes besides their agricultural incomes and to improve themselves in socio-cultural way. As having convenient lands suitable for agriculture and tourism, Turkey has an important potential for rural tourism which cannot take enough advantage of this potential. In order to increase this potential, it should be considered to inform and encourage the local residents to participate into tourism activities. In this context; the non-governmental organizations (NGOs), which are defined as the organizations founded by local residents gathered voluntarily, work for the benefits of society and for a region’s economic, political and social development; have an effective role. In this project, by considering their role in tourism industry, it is searched that what kind of NGOs play an active role in rural tourism and what kind of functions they have by using the literature review method used in qualitative methods. As a result of the research, it has observed that some countries such as Italy, France, Spain, etc. the capacity of rural tourism facilities has been increased from one thousand beds to ten thousand in total. This suggests that rural tourism can be an effective form of tourism in terms of income generation if due care is taken. At the end of the study, the rural tourism organizations in Turkey have examined suggestions on how to improve their function have been discussed with the comparisons made.

PDF

___

Ahipaşaoğlu, S. ve Çeltek, E. (2006). Sürdürülebilir Kırsal Turizm, 1. Baskı, Ankara: Gazi Kitabevi.
Akçura, M. ve Karadağ, L. (2015). Yerel halkın bakış açısıyla kırsal turizmin uygulanabilirliği: Datça örneği, IJSES Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 5(1), 105-110.
Alexander N. and McKenna, A. (1998). Rural tourism in England. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 10, 203-207.
Aydın, O. (2012). AB’de kırsal turizmde ilk 5 ülke ve Türkiye’de kırsal turizm, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(23), 39-46.
Beerli, A., and Martin, J. D. (2004), Tourists’ characteristic and the perceived image of tourist destinations: A quantitative analysis—a case study of Lanzarote, Spain. Tourism Management, 25(5), 623-636.
Buğday Ekolojik Yaşamı Destekleme Derneği, http://www.bugday.org/portal/hakkimizda.php [Erişim Tarihi: 28.04.2018].
Cai, L. (2002). Cooperative branding for rural tourism destinations. Annals of Tourism Research, 29(3), 720-42.
Çelik, N., Bahar, O. ve Tatar, S. (2017). Kırsal kalkınmada glamping turizmin rolü: club amazon bördübet örneği, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(51), 1282-1287.
Çeken, H., Karadağ, L. ve Dalgın, T. (2007). Kırsal kalkınmada yeni bir yaklaşım kırsal turizm ve Türkiye’ye yönelik teorik bir çalışma, Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-14.
Çiftçi, C. (2014). Sivil Toplum: Kökenler, örgütlenme ve çalışma yaklaşımları. Türkiye’nin Az Gelişmiş Bölgelerindeki Kadın ve Kadın STK’larının Güçlendirilmesi Projesi Raporu. https://www.gapcatom.org/wp-content/uploads/2014/09/Sivil_Toplum_STK.pdf [Erişim Tarihi: 28.04.2018].
Egbali, N., Nosrat, A. B. and Ali Pour, S. K. S. (2011). Effects of positive and negative rural tourism (Case study: Rural Semnan Province). Journal of Geography and Regional Planning, 4(2), 63-76.
Ekiztepe, B. (2012). Kırsal turizmin kalkınmaya etkileri: teorik bir çalışma, IJSES Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 2(2), 85-88.
European Commission (EC). (1999). Towards quality rural tourism, Enterprise Directorate General Tourism Unit, Brussels, 151.
Harbalıoğlu, M., Özel, G. ve Erkan, B. (2013). Kilis ilinin kırsal turizm potansiyeli ve sosyo-ekonomik kalkınma açısından değerlendirilmesi, IJSES Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 3(2), 55- 61.
Harman, S. (2014). Sivil toplum kuruluşlarının turizm sistemindeki işlevleri üzerine bir inceleme, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(26), 343-360
Ibanescu, B. C.; Stoleriu, O. M.; Munteanu, A. and Iatu, C. (2018). The Impact of Tourism on Sustainable Development of Rural Areas: Evidence from Romania. Sustainability, 2018(10), 1-19.
Karaman, A. ve Gül, M. (2015). Kırsal turizmin sosyo-kültürel-ekonomik etkileri çerçevesinde Konya ili hadim ilçesi için öneriler, Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 10, 1-23.
Karafakı, F. Ç. ve Yazgan, M. E. (2012). Kırsal turizme kavramsal yaklaşım, kırsal turizmin önemi ve etkileri, IJSES Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 2(2), 55-58.
Kırsal Turizm Derneği, http://www.kirsalturizm.com/index.php/biz-kimiz.html [Erişim Tarihi: 28.04.2018].
Kuşat, N. (2014). Sürdürülebilir kırsal kalkınma için bir alternatif olarak kırsal turizm ve Türkiye’de uygulanabilirliği, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(10), 65-87.
Küçük, M. ve Güneş, G. (2013). Yerel kalkınmada bir etken olarak turizm: yerel sivil toplum kuruluşlarının görüşleri, Çağdaş Yerel Yönetimler, 22(4), 23-50.
Küçükaltan, D. (1997) Trakya ekonomisi için bir bölgesel kalkınma modeli: kırsal turizm, 7. Ulusal Bölge Bilimi Bölge Planlama Kongresi, 1. Kitap, İzmir. Non Governmental Organizations, http://www.ngo.org/ngoinfo/define.html [Erişim Tarihi: 26.03.2018].
Ölmez, Z. ve Girgin, G. K. (2015). Kırsal turizmin yöre kalkınmasındaki rolü: Sandıklı yöresi kırsal turizm potansiyeli, IJSES Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 5(1), 77-84.
Özer, M. H. (2008). Günümüz itibariyle sivil toplum kuruluşlarının iktisadi ve sosyal fonksiyonları, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26), 86-97.
Soykan, F. (2003). Kırsal turizm ve Türkiye turizmi için önemi, Ege Coğrafya Dergisi, 12, 1-11.
Şerefoğlu, C. (2009). Kalkınmada Kırsal Turizmin Rolü – 2007/13 Yılları Arasında Ülkemizde Uygulanacak Olan IPARD Kırsal Kalkınma Programındaki Yeri, Önemi ve Beklenen Gelişmeler, Uzmanlık Tezi, T.C. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Dış İlişkiler ve AB Koordinasyon Dairesi Başkanlığı, Ankara.
Talas, M. (2011). Sivil toplum kuruluşları ve Türkiye perspektifi, TÜBAR XXIX, 387-401. Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu. (2013) Katılım Öncesi Yardım Aracı Kırsal Kalkınma
Programı (IPARD) Kırsal Turizm Başvuru Çağrı Rehberi, 3(1). The International Ecotourism Society (TIES) http://www.ecotourism.org/ties-overview (26.03.2018).
Torun, E. (2013). Kırsal turizmin bölge insanına katkıları, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmaları Dergisi, 15(24), 31-37.
Türk Dil Kurumu, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5ad486753b4402.19 984826 [Erişim Tarihi: 26.03.2018]
Uçar, M., Uçar, H., Kurnaz, A. ve Kurnaz, H. A. (2012). Kırsal turizmin sosyo-ekonomik yapıya etkisi ve fethiye örneği, KMÜ Sosyal ve Araştırmalar Dergisi, 14(22), 75-82.
Ün, E., Tutar, F., Tutar, E. ve Erkan, Ç. (2012). Ekonomik kalkınmada kırsal turizmin rolü: Türkiye örneği, International Conference on Eurasian Economies, 345-350.
Zurnacı, N. (2012). Kırsal turizmde Girişimcilik ve Örgütlenme, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(23), 65-70