KIRŞEHİR ŞER'İYYE SİCİLLERİNDE AHİ EVRAN VE AHİ MESUD ZAVİYELERİ

Ahi Evran ve Ahi Mesud, Anadolunun manevi fatihlerinden ve mimarlarındandır. 13.yüzyılda Horasandan Anadoluya gelerek faaliyet gösteren bu önemli şahsiyetler, kurduklarızaviye ve vakıflarla asırlarca insanlığa hizmet etmişlerdir. Başta arşiv kayıtları olmak üzere19. yüzyılın yazılı kaynaklarından Kırşehir şeriyye sicillerinde Ahi Evran ve Ahi Mesudzaviyeleriyle ilgili gelişmeleri takip etmek mümkündür. Bu kayıtlar Osmanlı Devletininyıkılışına kadar sözü edilen zaviyelerin varlıklarını sürdürdüklerini göstermektedir. Ayrıcazaviye görevlilerinin kimler olduğu ve atamalarının ne şekilde yapıldığı sicillerden eldeedilen bilgiler arasındadır. Bu çalışma Milli kütüphane mikrofilm arşivinde mevcut olan 35adet Kırşehire ait sicil defteri taranarak Ahi Evran ve Ahi Mesud zaviyeleri ve vakıflarına aithükümlerden hareketle bu kurumların tarihine ışık tutmaktadır.

AHI EVRAN AND AHI MESUD LODGES IN KIRSEHİR SER IYYE RECORDS

Ahi Evran and Ahi Mesud are Anatolia s spiritual conquerors and architects. This person ope- rating in the 13th century came to Anatolia from Khorasan, established lodges and servedmankind for centuries with the foundation. At first archive records, including records fromthe 19th century Kırşehir written sources, it is possible to follow the developments related toAhi Evran and Ahi Mesud lodges. These records indicate the survival of the lodges until thecollapse of the Ottoman Empire. In addition, who lodge officials and how they were appoin- ted are also included that the assignment of in the records. In this study, 35 microfilm archi- ves about Kirsehir found in the National Library were scanned to shed light on the history ofAhi Evran and Ahi Mesud lodges and foundations.

PDF

___

AKGÜNDÜZ, A . (2002). Osmanlı Hukukunda Vakıflar, Hükümleri ve Çeşitleri. Türkler. X. Ankara. 447-460. A .C. (1932). Ankara. İstanbul. Kanaat Kütüphanesi. Ankara. (Tarihsiz). Ankara Valiliği. BAYRAM, M. (1991). Ahi Evran ve Ahi Teşkilâtının Kuruluşu. Konya. BEKTAŞOĞLU, M. (1997). Türke Özgü Bir Kurum Olan Ahilik. Diyanet Aylık Dergi. 84. Ankara. 50-53. BOLAT, M. (2005). 19. Yüzyıl Başlarında Antakyada Ahiliğin İzleri (18 Numaralı Antakya Şeriyye Sicillerine Göre). I. Ahi Evran-ı Veli ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu (12-13 Ekim 2004 Kırşehir) Bildiriler. I. Kırşehir. 177-186. ÇAĞATAY, N. (1974). Bir Türk Kurumu Olan Ahilik. Ankara. ÇALIŞKAN, Y.-İKİZ, M.L. (1993). Kültür, Sanat ve Medeniyetimizde Ahilik. Ankara. DARKOT, B. (1988). Kırşehir. İslam Ansiklopedisi. VI. İstanbul. 764-767. DOĞRU, H. (1991). XVI. Yüzyılda Sultanönü Sancağınca Ahîler ve Ahî Zaviyeleri. Ankara. ERAVCI, M. (2014). Ahi Mesud Zaviyesi (Ankara), Ahilik Ansiklopedisi, I, Ankara. 135- 136. EKİNCİ, Y. (1991). Ahîlik. Ankara. EVREN, B. (1999). Osmanlı Esnaf ı. İstanbul. GENÇ, M. (2003). Osmanlı İmparatorluğunda Devlet ve Ekonomi. İstanbul. HACIGÖKMEN, M. A . (2002). Ankarada Ahi Hâkimiyeti (1330?-1361). Türkler. VI. An- kara. 830-836. HACIGÖKMEN, M. A . (2014). Ahi Mesud (Ankara). Ahilik Ansiklopedisi. I. Ankara. 135. KAFALI, M. (2002). Anadolunun Fethi ve Türkleşmesi. Türkler. VI. Ankara. 177-193. KAZICI, Z. (1996). İslam Kültür ve Medeniyeti. İstanbul. KAZICI, Z. (1988). Ahîlik. DİA. I. 540-542. Kırşehir Şeriyye Sicili, n. 3, 11, 16, 18, 21, 23. KÜÇÜKDAĞ, Y. 82014). Ahi Mesud Zaviyesi. Ahilik Ansiklopedisi. I. Ankara. 136. OCAK, A . Y-FAROQHİ, S. (1986). Zaviye. İslam Ansiklopedisi. XIII. İstanbul. 468 476. Osmanlı Yer Adları-II Anadolu, Karaman, Rum, Diyarbakır, Arap ve Zülkadriye Eyaletleri (1530-1556) (Şam ve Halep Dahil). (2013). Ankara. ÖNGE, M. Y. (1988). Ahî Evran Zâviyesi. DİA. I. İstanbul. 531-532. ÖZTÜRK, N. (2002). Osmanlı Döneminde Vakıflar. Türkler. X. Ankara. 433-446. ÖZTÜRK, N. (1995). Türk Yenileşme Tarihi Çerçevesinde Vakıf Müessesesi. Ankara. PARMAKSIZOĞLU, İ. (1999). İbn Batuta Seyahatnâmesinden Seçmeler. Ankara. POYRAZ, O. (1996). Ahi Örgütleri. I. Uluslararası Ahilik Kültürü Sempozyumu (Ankara 1315 Ekim 1993). Ankara. 139-144. SEZEN, T. (2006). Osmanlı Yer Adları (Alf abetik Sırayla), Ankara. ŞAHİN, İ. (2014). Ahi Mesud (Kırşehir). Ahilik Ansiklopedisi. I. Ankara. 134-135. TARIM, C.H. (1938). Kırşehir Tarihi Üzerinde Araştırmalar. Kırşehir. TUĞLACI, P. (1987). Osmanlı Şehirleri. İstanbul. YALKIN, S. (1996). Esnaf-Sanatkâr Kesiminin Tarihinde Ahîliğin Önemi. I. Uluslararası Ahilik Kültürü Sempozyumu (Ankara 1315 Ekim 1993). Ankara. 177-181.

Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi-Cover

ISSN: 1306-8253
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 1994
Yayıncı: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Türk Kültürü Açısından Hacı Bektaş-ı Veli Araştırmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi