Liderlik eğitiminin öğrencilerin liderlik tutumlarına etkilerinin incelenmesi

Liderlik, örgütlerin başarılarını belirleyen önemli etkenlerden birisidir. Liderler, olağan kişilerden olağan üstü verim sağlama becerisine sahip kişilerdir. Bütün örgütler etkili ve nitelikli liderlere sahip olmak isterler. Günümüzde, liderlik becerilerinin eğitim yoluyla sonradan kazanılabileceği ve geliştirilebileceği görüşü hâkimdir. Bu nedenle örgütler liderlerinde görmek istedikleri nitelikleri farklı eğitim programlarıyla onlara kazandırmaya da çalışmaktadırlar. Ancak, bu eğitimlerin etkileri nadiren ölçülmektedir. Bu araştırmada, Türk Polis Teşkilatında liderlik ve yöneticilik eğitimi verilen bir okulda, bu eğitimin öğrencilerin liderlik tutumlarını nasıl etkilediği deneysel bir araştırma dizaynı içerisinde öntest ve sontest kullanılarak incelenmiştir. Veriler SPSS 17.0 programında MANOVA testleri kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular, 12 farklı alanda ölçülen liderlik tutumundan sekizinde anlamlı farklılaşma olduğunu, bunlardan bir tanesinde tutum düzeyi anlamlı derecede yükselirken kalan yedisinde tutum düzeyinin anlamlı derecede azaldığını göstermiştir. Yine bulgular, öğrencilerin bu tutum değişiklerinin cinsiyete, medeni hale, kıdeme, yaşa ve çalışılan birime bağlı olmadan bütün öğrencilerde geçerli olduğunu göstermiştir.

The ınvestigation of the effects of leadership education on students leadership attitudes: the turkish national police example

Leadership is one of the important factors determining organizationssuccess. Leaders are the individuals who can derive unusual efficiency from usual employees. Therefore, all organizations want to work with effective and qualitative leaders. Today it is believed that proficiencies and skills required to be an effective leader can be obtained via education. With respect to this fact, organizations employ various educational programs to improve their leaders. However, the effects of these programs are hardly measured. This current study investigated the effects of leadership education on studentsleadership attitudes in a school, which prepares candidate police officers as ranked officers, namely police leaders. This study used an empirical research design in a pretest-posttest set. Data were analyzed using MANOVA tests on SPSS 17.0. Findings showed that of all the measured 12 leadership attitudes, eight significantly changed. While one of them increased, seven attitudes decreased at the end of the course. Findings also showed that attitude changes occurred notwithstanding the participants sexes, ages, marital status, working experience and divisions.

___

  • Adair, J. (2009). Bir Lider Nasıl yetişir: Etkin liderliğin gelişimi için vazgeçilmez yedi ilke. İstanbul: Babıali Kültür Yayıncılığı.
  • Akbaba, A. ve Erenler, E. (2008). Otel İşletmelerinde Yöneticilerin Liderlik Yönelimleri ve İşletme Performansı İlişkisi. Turizm Araştırmaları Dergisi, 19(1), 21-36.
  • Alaç, A. E. (2010). Türk Polis Teşkilatında İnsan Kaynakları Yönetiminde İş Analizlerinin İşe Alma Ve Eğitim Müfredatlarının Oluşmasındaki Önemi. Polis Bilimleri Dergisi, 12(4), 75-94.
  • Alaç, A. E. ve Balcı, F. (2013). Türk Polis Eğitimi. Polis Eğitim Sistemleri içinde, Kaptı, Alican ve Gültekin Sebahattin. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Altuntop, S. (2011). Polis Amirinin Güç Kaynakları. Göksu, Turgut (Ed.) içinde, Polis Teşkilatında Lider Yöneticilik, 39-53. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Anderson, T. (1998). Every Officer Is A Leader: Transforming leadership in policing, justice, and public safety. Boca Raton, FL: CRC Press.
  • Bakan, İ. (2009). Liderlik Tarzları ile Örgüt Kültürü Türleri Arasındaki İlişkiler: Bir alan çalışması. Tisk Akademi, 1, 138-172.
  • Baker, T. (2000). Effective Police Leadership. New York: Loose-leaf Law Publications.
  • Bennis, W. ve Nanus, B. (2003). Leaders: Strategies for taking charge. New York, USA: Harper Business Essentials.
  • Çağlar, İ. (2004). İktisadi ve İdari Bilimler Fakultesi Öğrencileri ile Mühendislik Fakultesi Öğrencilerinin Liderlik Tarzına İlişkin Eğilimlerinin Karşılaştırmalı Analizi ve Çorum Örneği. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2.
  • Çelik, (2011). Kurum İçi Liderlik Stratejileri. Göksu, Turgut (Ed.) içinde, Polis Teşkilatında Lider Yöneticilik, 39-53. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Çevik, H. H. (2011). Lider Yöneticide Bulunması Gereken Özellikler. Göksu, Turgut (Ed.) içinde, Polis Teşkilatında Lider Yöneticilik, 39-53. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Çuhacı, N., Üstel, İ. ve Uysal, Ö. (2005). Emniyet Hizmetler Sınıfı Personelin Rütbelere Ve Kıdeme Göre Hizmet İçi Eğitim Planlaması Sonuç Raporu. Arge Danışmanlık.
  • Delice, M. ve Gül, Z. (2012). Kararlara Katılımın Çalışanlarda Oluşturduğu Algının İncelenmesi: Polis Teşkilatı Örneği. EKEV Akademi Dergisi, 16(52), 15-28.
  • Delice, M. ve Günbeyi, M. (2013). Duygusal Zekâ Ve Liderlik İlişkisinin İncelenmesi: Polis Teşkilatı Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(1), 209-239.
  • Delice, M., Günbeyi, M. ve Fert I. (2010). Polisin Insan Hakları Gelişiminin Bilimsel Bir Çalışma Işığında İncelenmesi. Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Delice, M., Hekim, H., Harmancı, F. ve Altıntaş, H. (2012). 360o Polis Liderliği ve Liderlik Eğitimi. Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Densten I. L. (1999). Senior Australian Law Enforcement Leadership Under Examination. Policing: An International Journal of Police Strategies & Management, 22, 45-57.
  • Doğan, S. ve Yazılıtaş, A. (2012). Polis Meslek Yüksek Okullarında Görevli Sınıf Komiserlerinin Liderlik Özelliklerinin Tespitine Yönelik Bir Araştırma. Alaç, Ali Erkan ve Kara, Hakan Batırhan (Ed.) içinde, Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar, 237-257. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Emniyet Genel Müdürlüğü (2013). 2012 Yılı Faaliyet Raporu. Ankara: Başak Matbaacılık.
  • Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yay. Ford, J. K., Boles, J. G., Plamondon, K. E. and White, J. P. (1999). Transformational Leadership and Community Policing: A road map for change. The Police Chief, 6, 14-22.
  • Goldstein, H. (1990). Problem-oriented policing. New York: McGraw-Hill.
  • Göksu, T. (2007). Sosyal Psikoloji. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Göksu, T. (2011). Polis Teşkilatında Lider Yöneticilik. Göksu, Turgut (Ed.) içinde, Polis Teşkilatında Lider Yöneticilik, 5-16. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Göksu, T., Çevik, H. H., Filiz, O. ve Gül, S. K. (2007). Güvenlik Yönrtimi. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Gültekin, S. (2011). Polis Liderlik Prensipleri. Göksu, Turgut (Ed.) içinde, Polis Teşkilatında Lider Yöneticilik, 39-53. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Haberfield, M. R. (2006). Police Leadership. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
  • Harmancı, F. M. (2008). Polisin Uygulamalı Staj Eğitimi, Ed: E. Bozdağ, U. Kün, Türk Polis Teşkilatının Eğitim Politikası, İSREF Perspektif, 2(10).
  • Hart, L., B. and Waisman, C. S. (2005). The Leadership Training Activity Book: 50 exercises for building effective leaders. New York, USA: American Management Association.
  • International Association of Chief of Police (IACP) [1999]. Police leadership in the 21st century: Achieving & sustaining executive success. Retrieved from the International Association of Chief of Police website: http://www.theiacp.org/PoliceServices/ExecutiveServices/ProfessionalAssistance/ Ethics/ReportsResources/PoliceLeadershipinthe21stCentury/tabid/190/Default.aspx (Erişim Tarihi: 07.03.2012).
  • İnce, M., Bedük, A. ve Aydoğan, E. (2004). Örgütlerde Takım Çalışmasına Yönelik Etkin Liderlik Nitelikleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 423-446.
  • Jones, D.an d Rudd, R. (2008). Transactional, Transformational, or Laissez-Faire Leadership: An assessment of college of agriculture academic program leaders’ (deans) leadership styles. Journal of Agricultural Education, 49(2), 88-97.
  • Larssona, J. and Vinberg, S. (2010). Leadership Behaviour In Successful Organisations: Universal orsituation-dependent? Total Quality Management, 21(3), 317–334.
  • Leblebici, D. N. (2008). 21. Yüzyılın Liderlik Anlayışına Bakış. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 32(1), 61-72.
  • Meese III. and Ortmeier, P. J. (2004). Leadership, Ethicsand Policing: Changes for the 21st Century. New Jersey: Prentice Hall.
  • Murphy, P.V. (1985). The Prospective Chief’s Negotiation of authority with the Mayor, in PoliceLeadership in America (Ed. By William A. Geller). USA: Praeger.
  • Murphy, S. A., and Drodge, E. N. (2004). The Four I’s Of Police Leadership: A case study heuristic. International Journal of Police Science and Management, 6, 1-15.
  • Nunnally, C. (1978). Psychometric Theory. New York, NY: McGraw-Hill.
  • Pekgözlü, İ. (2011). Üst, Orta ve Alt Kademede Öne Çıkan Liderlik Özellikleri. Göksu, Turgut (Ed.) içinde, Polis Teşkilatında Lider Yöneticilik, 107-134. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • PTESVÇÖ-PSR. (2011). Polis Temel Eğitiminde Sorunlar ve Çözüm Önerileri Proje Sonuç Raporu. Ankara: Polis Akademisi Başkanlığı Güvenlik Eğitimi Araştırma Merkezi Yayınları.
  • Scott, L. (1996). Changing Management Values: A practitioner’sguide. Paper presented at the meeting of the Australian Institute of Criminology Conference Sydney, Australia. http://www.aic.gov. au/conferences/policewomen/scott.pdf, (Erişim Tarihi: 06.09.2011).
  • Serinkan C. (2007). Günümüz Yönetim Dünyasında Önemli Bir Yeri Olan Liderlik Kavramı ve Liderlerin Özellikleri. Türk İdare Dergisi, 454(1), 19-36.
  • Stogdill, R. M. (1963). Manual for the Leader Behavior Description Questionnaire – Form XII: An experimental revision. Fisher College of Business: The Ohio State University.
  • Swanson, C. R., Territo, L. and Taylor, R. W. (2000). Police administration: Structures, process and behavior (5th Ed.). USA: Prentice Hall.
  • Tengilimoğlu, D. (2005). Kamu Ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), 1-16.
  • Tepe, T. (2011). Polis Liderinin Kişisel Özellikleri. Göksu,Yöneticilik, 39-53. Ankara: Polis Akademisi Yayınları. Turgut (Ed.) içinde, Polis Teşkilatında Lider
  • Tok, A. ve Sontay, S. (2006). Mesleki Eğitimde Öğrenci Memnuniyeti ve Etkili Öğretim. Milli Eğitim, 172, 106-115.
  • Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, Mehmet A. (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi (3. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
  • Vito, G. F. and Higgins, G. E. (2010). Examining The Validity of The Leadership Challenge Inventory: The case for law Enforcement. International Journal of Police Science and Management, 12(3), 305–319.
  • Yavuz, M. (2002). Bilgi Toplumu Sürecinde Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Fakültesi Eğitimine İlişkin Öğrenci ve Öğretim Üyesi Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Yeşilyaprak, B. (2002). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri, (Gözden Geçirilmiş 4. Baskı). Ankara.
  • Yıldırım, A. (1997). Son Beş Yılda (1992–1996) Hizmet İçi Eğitim Dairesi Başkanlığınca Düzenlenen Eğitim Yönetimi Kurs ve Seminerlerinin Değerlendirilmesi. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Dergisi.
  • Zenger, J. H. and Folkman, J. (2002). The Extraordinary Leader: Turning good managers into great leaders. USA: The Mcgraw-Hill Companies Inc.