Background: The aim of this study was to evaluate the clinicaloutcomes of tricuspid valve repair using aortic cross-clamping versususing beating heart surgery.Methods: A total of 208 patients (67 males, 141 females; mean age61.5±9.2 years; range, 29 to 81 years) who underwent concomitantcardiac surgery and tricuspid valve repair between January 2007 andJanuary 2016 at a single center were included. Two surgical strategies fortricuspid valve repair with aortic cross-clamping (n=102) or on beatingheart (n=106) were compared. Primary endpoints were in-hospitalmortality and the rate of permanent pacemaker placement aftersurgery. Secondary endpoints were cross-clamp and cardiopulmonarybypass times, postoperative inotropic support, temporary pacemakerrequirement, and residual tricuspid regurgitation at discharge and atone year.Results: Overall hospital mortality was 7% (n=14) (cross-clamping 7% vs.beating heart 7%; p>0.05). The mean cross-clamp and cardiopulmonarybypass times were significantly longer in the aortic cross-clampinggroup (p=0.0001). Also, a higher number of patients in this groupneeded inotropic support (78/102) than the beating heart group (57/106)(p<0.05). The rate of postoperative left bundle branch block was higherin the cross-clamping group (14% vs. 5%, respectively; p<0.05). Therate of permanent pacemaker placement was also significantly higher inthe cross-clamping group than the beating heart group (11.8% vs. 2.8%,respectively; p<0.05). At discharge, residual >2 tricuspid regurgitationwas more commonly seen in the cross-clamping group (16% vs. 3%,respectively; p=0.0023). At one year of follow-up, residual >2 tricuspidregurgitation was present in 22 patients (23%) in the aortic crossclampinggroup and in eight patients (8%) in the beating heart group(p=0.0048).Conclusion: Tricuspid valve repair on beating heart offers less inotropicsupport and a lower rate of postoperative permanent pacemakerplacement requirement and residual tricuspid regurgitation, althoughboth techniques yield similar postoperative clinical outcomes. Theseresults support the use of tricuspid valve repair on a beating heart inconcomitant left-sided valvular heart surgery. "> Amaç: Bu çalışmada atan kalbe kıyasla aortik kros klemp sırasında triküspid kapak tamirinin klinik sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Bu çalışmaya Ocak 2007 - Ocak 2016 tarihleri arasında tek bir merkezde eş zamanlı kalp ameliyatı ve triküspid kapak tamiri yapılan toplam 208 hasta (67 erkek, 141 kadın; ort. yaş: 61.5±9.2 yıl; dağılım, 29-81 yıl) alındı. Aortik kros klemp ile (n=102) veya atan kalpte (n=106) triküspid kapak tamirine yönelik iki cerrahi strateji karşılaştırıldı. Çalışmanın primer sonlanım noktaları hastane mortalitesi ve kalıcı pacemaker implantasyonu gereksinim oranı idi. Sekonder sonlanım noktaları ise, kros klemp ve kardiyopulmoner baypas süreleri, ameliyat sonrası inotrop desteği, geçici pacemaker gereksinimi ve taburculukta ve birinci yılda rezidüel triküspid yetmezliği idi. Bulgular: Genel hastane mortalitesi %7 (n=14) idi (kros klemp grubunda %7 ve atan kalpte %7; p>0.05). Ortalama kros klemp ve kardiyopulmoner baypas süreleri, aortik kros klemp grubunda anlamlı düzeyde daha uzundu (p=0.0001). Ayrıca, atan kalp grubuna kıyasla (57/106), bu grupta daha fazla sayıda hastanın (78/102) inotrop desteğine gereksinimi oldu (p<0.05). Ameliyat sonrası sol dal bloku oranı, aortik kros klemp grubunda daha yüksekti (sırasıyla %5’e kıyasla %14; p<0.05). Kalıcı pacemaker implantasyonu oranı da, atan kalp grubuna kıyasla kros klemp grubunda anlam düzeyde daha yüksekti (sırasıyla %2.8’e kıyasla %11.8; p<0.05). Taburculuk sırasında rezidüel >2 triküspid yetmezlik aortik kros klemp grubunda daha sık görüldü (sırasıyla %3’e kıyasla %16; p=0.0023). Takibin birinci yılında rezidüel >2 triküspid yetmezlik aortik kros klemp grubunda 22 hastada (%23) ve atan kalp grubunda sekiz hastada (%8) gözlendi (p=0.0048). Sonuç: Atan kalpte triküspid kapak tamiri ile inotrop desteği daha az ve ameliyat sonrası kalıcı pacemaker implantasyon gereksinimi ve rezidüel triküspid yetmezlik oranı daha düşük olmakla birlikte, her iki tekniğin de ameliyat sonrası klinik sonuçları benzerdir. Bu sonuçlar, eş zamanlı sol taraflı kalp kapak cerrahisinde atan kalpte triküspid kapak tamiri yapılmasını desteklemektedir. "> Amaç: Bu çalışmada atan kalbe kıyasla aortik kros klemp sırasında triküspid kapak tamirinin klinik sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Bu çalışmaya Ocak 2007 - Ocak 2016 tarihleri arasında tek bir merkezde eş zamanlı kalp ameliyatı ve triküspid kapak tamiri yapılan toplam 208 hasta (67 erkek, 141 kadın; ort. yaş: 61.5±9.2 yıl; dağılım, 29-81 yıl) alındı. Aortik kros klemp ile (n=102) veya atan kalpte (n=106) triküspid kapak tamirine yönelik iki cerrahi strateji karşılaştırıldı. Çalışmanın primer sonlanım noktaları hastane mortalitesi ve kalıcı pacemaker implantasyonu gereksinim oranı idi. Sekonder sonlanım noktaları ise, kros klemp ve kardiyopulmoner baypas süreleri, ameliyat sonrası inotrop desteği, geçici pacemaker gereksinimi ve taburculukta ve birinci yılda rezidüel triküspid yetmezliği idi. Bulgular: Genel hastane mortalitesi %7 (n=14) idi (kros klemp grubunda %7 ve atan kalpte %7; p>0.05). Ortalama kros klemp ve kardiyopulmoner baypas süreleri, aortik kros klemp grubunda anlamlı düzeyde daha uzundu (p=0.0001). Ayrıca, atan kalp grubuna kıyasla (57/106), bu grupta daha fazla sayıda hastanın (78/102) inotrop desteğine gereksinimi oldu (p<0.05). Ameliyat sonrası sol dal bloku oranı, aortik kros klemp grubunda daha yüksekti (sırasıyla %5’e kıyasla %14; p<0.05). Kalıcı pacemaker implantasyonu oranı da, atan kalp grubuna kıyasla kros klemp grubunda anlam düzeyde daha yüksekti (sırasıyla %2.8’e kıyasla %11.8; p<0.05). Taburculuk sırasında rezidüel >2 triküspid yetmezlik aortik kros klemp grubunda daha sık görüldü (sırasıyla %3’e kıyasla %16; p=0.0023). Takibin birinci yılında rezidüel >2 triküspid yetmezlik aortik kros klemp grubunda 22 hastada (%23) ve atan kalp grubunda sekiz hastada (%8) gözlendi (p=0.0048). Sonuç: Atan kalpte triküspid kapak tamiri ile inotrop desteği daha az ve ameliyat sonrası kalıcı pacemaker implantasyon gereksinimi ve rezidüel triküspid yetmezlik oranı daha düşük olmakla birlikte, her iki tekniğin de ameliyat sonrası klinik sonuçları benzerdir. Bu sonuçlar, eş zamanlı sol taraflı kalp kapak cerrahisinde atan kalpte triküspid kapak tamiri yapılmasını desteklemektedir.