Background: This study aims to investigate the effect of ventilationof the non-ventilated lung in patients undergoing one-lung ventilationby a separate low-tidal-volume (1 mL/kg) ventilator at high frequency(30/min) on preventing the effect of one-lung ventilation-associatedoxidative damage.Methods: The study included 45 patients (24 males, 21 females; meanage 54.6±7.7 years; range, 18 to 65 years) with an American Societyof Anesthesiologists risk group of 1 to 2 and scheduled for electivethoracotomy. Patients were randomly divided into three groups as thosedue for thoracotomy without one-lung ventilation (group 1, n=15), thosedue for thoracotomy with one-lung ventilation (group 2, n=15), andthose due for thoracotomy in whom both lungs were ventilated (group 3,n=15). Blood specimens were collected for ischemia-modified albumin,malondialdehyde, and lactate measurements one minute before one-lungventilation (t0), 30 minutes after one-lung ventilation (t1), 60 minutesafter one-lung ventilation (t2), and at postoperative 24th hour (t3). Forgroup 1, t0 was defined as the time at which the thorax was opened.Results: A statistically significant increase in ischemia-modifiedalbumin, malondialdehyde, and lactate levels occurred in group 2as the duration of one-lung ventilation increased (p<0.01). Plasmaischemia-modified albumin and malondialdehyde levels in group 3 werestatistically significantly lower at t1, t2, and t3 compared with group 2(p<0.01). Plasma lactate levels were significantly lower in group 3 at t1(p<0.05) and t3 compared with group 2 (p<0.01).Conclusion: Separate ventilation of the non-ventilated lung with lowtidal volume and high frequency reduces the response to one-lungventilation-associated oxidative stress in thoracic surgery. "> Amaç: Bu çalışmada tek akciğer ventilasyonu uygulanan hastalarda ventile edilmeyen akciğerin düşük tidal volümlü (1 mL/kg) ayrı bir ventilatör tarafından yüksek frekansta (30/dak.) ventile edilmesinin tek akciğer ventilasyonuna bağlı oksidatif hasarı önlemedeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya Amerikan Anestezistler Derneği risk grubu 1-2 olan ve elektif torakotomi planlanan 45 hasta (24 erkek, 21 kadın; ort. yaş 54.6±7.7 yıl; dağılım, 18-65 yıl) dahil edildi. Hastalar; tek akciğer ventilasyonu olmaksızın torakotomi geçirecekler (grup 1, n=15), tek akciğer ventilasyonu ile torakotomi geçirecekler (grup 2, n=15) ve iki akciğerin ventile edilmesi ile torakotomi geçirecekler (grup 3, n=15) olmak üzere randomize şekilde üç gruba ayrıldı. İskemi modifiye albumin, malondialdehit ve laktat ölçümleri için kan örnekleri tek akciğer ventilasyonundan bir dakika önce (t0), tek akciğer ventilasyonundan 30 dakika sonra (t1), tek akciğer ventilasyonundan 60 dakika sonra (t2) ve ameliyat sonrası 24. saatte (t3) alındı. Grup 1 için t0 toraksın açıldığı zaman olarak tanımlandı. Bulgular: Grup 2’de tek akciğer ventilasyon süresi arttıkça iskemi modifiye albumin, malondialdehit ve laktat düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı derecede artış gerçekleşti (p<0.01). Grup 3’te plazma iskemi modifiye albümin ve malondialdehit düzeyleri t1, t2 ve t3’te grup 2’ye kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşüktü (p<0.01). Grup 3’te plazma laktat düzeyleri t1 ve t3’te grup 2’ye kıyasla anlamlı derecede daha düşüktü (p<0.01). Sonuç: Toraks cerrahisinde ventile edilmeyen akciğerin düşük tidal volüm ve yüksek frekans ile ayrı ventile edilmesi tek akciğer ventilasyonuna bağlı oksidatif strese yanıtı azaltır. "> Amaç: Bu çalışmada tek akciğer ventilasyonu uygulanan hastalarda ventile edilmeyen akciğerin düşük tidal volümlü (1 mL/kg) ayrı bir ventilatör tarafından yüksek frekansta (30/dak.) ventile edilmesinin tek akciğer ventilasyonuna bağlı oksidatif hasarı önlemedeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya Amerikan Anestezistler Derneği risk grubu 1-2 olan ve elektif torakotomi planlanan 45 hasta (24 erkek, 21 kadın; ort. yaş 54.6±7.7 yıl; dağılım, 18-65 yıl) dahil edildi. Hastalar; tek akciğer ventilasyonu olmaksızın torakotomi geçirecekler (grup 1, n=15), tek akciğer ventilasyonu ile torakotomi geçirecekler (grup 2, n=15) ve iki akciğerin ventile edilmesi ile torakotomi geçirecekler (grup 3, n=15) olmak üzere randomize şekilde üç gruba ayrıldı. İskemi modifiye albumin, malondialdehit ve laktat ölçümleri için kan örnekleri tek akciğer ventilasyonundan bir dakika önce (t0), tek akciğer ventilasyonundan 30 dakika sonra (t1), tek akciğer ventilasyonundan 60 dakika sonra (t2) ve ameliyat sonrası 24. saatte (t3) alındı. Grup 1 için t0 toraksın açıldığı zaman olarak tanımlandı. Bulgular: Grup 2’de tek akciğer ventilasyon süresi arttıkça iskemi modifiye albumin, malondialdehit ve laktat düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı derecede artış gerçekleşti (p<0.01). Grup 3’te plazma iskemi modifiye albümin ve malondialdehit düzeyleri t1, t2 ve t3’te grup 2’ye kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşüktü (p<0.01). Grup 3’te plazma laktat düzeyleri t1 ve t3’te grup 2’ye kıyasla anlamlı derecede daha düşüktü (p<0.01). Sonuç: Toraks cerrahisinde ventile edilmeyen akciğerin düşük tidal volüm ve yüksek frekans ile ayrı ventile edilmesi tek akciğer ventilasyonuna bağlı oksidatif strese yanıtı azaltır.