Amaç: Bu çalışmada postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan hastalarda nötrofil-lenfosit oranı ve böbrek hasarı arasındaki ilişki araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2007 - Temmuz 2018 tarihleri arasında merkezimizde postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan ve en az 48 saat hayatta kalan toplam 119 hasta (38 erkek, 81 kadın; ort. yaş 54.4±13.0 yıl; dağılım 24-74 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası nötrofil-lenfosit oranları, demografik özellikleri, böbrek fonksiyon parametreleri ve ekstrakorporeal membran oksijenasyona ilişkin verileri kaydedildi. Böbrek hasarının gelişimi ve evreleri revize Akut Böbrek Hasarı Ağı ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi kriterlerine göre belirlendi. Bulgular: Ameliyat öncesi nötrofil-lenfosit oranı ve böbrek hasarı arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). Ameliyat sonrası nötrofil-lenfosit oranı, böbrek hasarı gelişen hastalarda, böbrek hasarı olmayan hastalara kıyasla, daha yüksekti (sırasıyla 8.68 [0.84-42.00] ve 4.02 [1.04-21.21], p=0.004). Hastalar Akut Böbrek Hasarı Ağı (p=0.015) ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi (p=0.006) kriterlerine göre böbrek hasarı evrelerine ayrıldıklarında, daha ciddi böbrek hasarı olan hastalarda nötrofil-lenfosit oranı daha yüksek bulundu. Alıcı işletim karakteristik analizi ile böbrek hasarı tespitinde nötrofil-lenfosit oranının kesim değeri 6.71 olarak saptandı. 6.71’in üzerinde bir değere sahip hastalarda, böbrek hasarı gelişiminin olasılık oranı 5.941 idi. Sonuç: Ameliyat öncesi değil fakat, ameliyat sonrası nötrofillenfosit oranı, postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan hastalarda böbrek hasarının varlığı ve derecesi ile ilişkilidir. Nötrofil-lenfosit oranı, bu hasta grubunda basit ve ucuz bir enflamasyon belirtecidir.
Background: This study aims to investigate the relationship betweenthe neutrophil-to-lymphocyte ratio and renal injury in patients underextracorporeal membrane oxygenation support for postcardiotomy shock.Methods: Between January 2007 and July 2018, a total of 119patients (38 males, 81 females; mean age 54.4±13.0 years; range,24 to 74 years) who received extracorporeal membrane oxygenationsupport for postcardiotomy shock and survived at least 48 hours inour center were retrospectively analyzed. Pre- and postoperativeneutrophil-to-lymphocyte ratios, demographic characteristics, renalfunction parameters, and extracorporeal membrane oxygenationrelateddata of the patients were recorded. Occurrence and stages ofrenal injury was determined using the revised Acute Kidney InjuryNetwork and Kidney Disease Improving Global Outcomes criteria.Results: No significant relationship was found between preoperativeneutrophil-to-lymphocyte ratio and renal injury (p>0.05).Postoperative neutrophil-to-lymphocyte ratio was higher in patientswho developed renal injury, compared to patients without renalinjury (8.68 [0.84-42.00] vs. 4.02 [1.04-21.21], respectively, p=0.004).When patients were grouped for renal injury stage according to therevised Acute Kidney Injury Network (p=0.015) and Kidney DiseaseImproving Global Outcomes (p=0.006) criteria, the patients withmore severe renal injury had higher neutrophil-to-lymphocyte ratio.The receiver operating characteristics analysis revealed a cut-offvalue of 6.71 for the neutrophil-to-lymphocyte ratio for the detectionof renal injury. Patients with a value above 6.71 had an odds ratio of5.941 for occurrence of renal injury.Conclusion: Postoperative, but not preoperative neutrophil-tolymphocyteratio is associated with presence and severity of renalinjury in patients under extracorporeal membrane oxygenation supportfor postcardiotomy shock. Neutrophil-to-lymphocyte ratio is a simpleand inexpensive marker of inflammation in this patient population. "> [PDF] Postkardiyotomi şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği altında erken böbrek hasarında nötrofil-lenfosit oranı | [PDF] Neutrophil-to-lymphocyte ratio for early renal failure under extracorporeal membrane oxygenation support for postcardiotomy shock Amaç: Bu çalışmada postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan hastalarda nötrofil-lenfosit oranı ve böbrek hasarı arasındaki ilişki araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2007 - Temmuz 2018 tarihleri arasında merkezimizde postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan ve en az 48 saat hayatta kalan toplam 119 hasta (38 erkek, 81 kadın; ort. yaş 54.4±13.0 yıl; dağılım 24-74 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası nötrofil-lenfosit oranları, demografik özellikleri, böbrek fonksiyon parametreleri ve ekstrakorporeal membran oksijenasyona ilişkin verileri kaydedildi. Böbrek hasarının gelişimi ve evreleri revize Akut Böbrek Hasarı Ağı ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi kriterlerine göre belirlendi. Bulgular: Ameliyat öncesi nötrofil-lenfosit oranı ve böbrek hasarı arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). Ameliyat sonrası nötrofil-lenfosit oranı, böbrek hasarı gelişen hastalarda, böbrek hasarı olmayan hastalara kıyasla, daha yüksekti (sırasıyla 8.68 [0.84-42.00] ve 4.02 [1.04-21.21], p=0.004). Hastalar Akut Böbrek Hasarı Ağı (p=0.015) ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi (p=0.006) kriterlerine göre böbrek hasarı evrelerine ayrıldıklarında, daha ciddi böbrek hasarı olan hastalarda nötrofil-lenfosit oranı daha yüksek bulundu. Alıcı işletim karakteristik analizi ile böbrek hasarı tespitinde nötrofil-lenfosit oranının kesim değeri 6.71 olarak saptandı. 6.71’in üzerinde bir değere sahip hastalarda, böbrek hasarı gelişiminin olasılık oranı 5.941 idi. Sonuç: Ameliyat öncesi değil fakat, ameliyat sonrası nötrofillenfosit oranı, postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan hastalarda böbrek hasarının varlığı ve derecesi ile ilişkilidir. Nötrofil-lenfosit oranı, bu hasta grubunda basit ve ucuz bir enflamasyon belirtecidir. "> Amaç: Bu çalışmada postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan hastalarda nötrofil-lenfosit oranı ve böbrek hasarı arasındaki ilişki araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2007 - Temmuz 2018 tarihleri arasında merkezimizde postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan ve en az 48 saat hayatta kalan toplam 119 hasta (38 erkek, 81 kadın; ort. yaş 54.4±13.0 yıl; dağılım 24-74 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası nötrofil-lenfosit oranları, demografik özellikleri, böbrek fonksiyon parametreleri ve ekstrakorporeal membran oksijenasyona ilişkin verileri kaydedildi. Böbrek hasarının gelişimi ve evreleri revize Akut Böbrek Hasarı Ağı ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi kriterlerine göre belirlendi. Bulgular: Ameliyat öncesi nötrofil-lenfosit oranı ve böbrek hasarı arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). Ameliyat sonrası nötrofil-lenfosit oranı, böbrek hasarı gelişen hastalarda, böbrek hasarı olmayan hastalara kıyasla, daha yüksekti (sırasıyla 8.68 [0.84-42.00] ve 4.02 [1.04-21.21], p=0.004). Hastalar Akut Böbrek Hasarı Ağı (p=0.015) ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi (p=0.006) kriterlerine göre böbrek hasarı evrelerine ayrıldıklarında, daha ciddi böbrek hasarı olan hastalarda nötrofil-lenfosit oranı daha yüksek bulundu. Alıcı işletim karakteristik analizi ile böbrek hasarı tespitinde nötrofil-lenfosit oranının kesim değeri 6.71 olarak saptandı. 6.71’in üzerinde bir değere sahip hastalarda, böbrek hasarı gelişiminin olasılık oranı 5.941 idi. Sonuç: Ameliyat öncesi değil fakat, ameliyat sonrası nötrofillenfosit oranı, postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan hastalarda böbrek hasarının varlığı ve derecesi ile ilişkilidir. Nötrofil-lenfosit oranı, bu hasta grubunda basit ve ucuz bir enflamasyon belirtecidir.
Background: This study aims to investigate the relationship betweenthe neutrophil-to-lymphocyte ratio and renal injury in patients underextracorporeal membrane oxygenation support for postcardiotomy shock.Methods: Between January 2007 and July 2018, a total of 119patients (38 males, 81 females; mean age 54.4±13.0 years; range,24 to 74 years) who received extracorporeal membrane oxygenationsupport for postcardiotomy shock and survived at least 48 hours inour center were retrospectively analyzed. Pre- and postoperativeneutrophil-to-lymphocyte ratios, demographic characteristics, renalfunction parameters, and extracorporeal membrane oxygenationrelateddata of the patients were recorded. Occurrence and stages ofrenal injury was determined using the revised Acute Kidney InjuryNetwork and Kidney Disease Improving Global Outcomes criteria.Results: No significant relationship was found between preoperativeneutrophil-to-lymphocyte ratio and renal injury (p>0.05).Postoperative neutrophil-to-lymphocyte ratio was higher in patientswho developed renal injury, compared to patients without renalinjury (8.68 [0.84-42.00] vs. 4.02 [1.04-21.21], respectively, p=0.004).When patients were grouped for renal injury stage according to therevised Acute Kidney Injury Network (p=0.015) and Kidney DiseaseImproving Global Outcomes (p=0.006) criteria, the patients withmore severe renal injury had higher neutrophil-to-lymphocyte ratio.The receiver operating characteristics analysis revealed a cut-offvalue of 6.71 for the neutrophil-to-lymphocyte ratio for the detectionof renal injury. Patients with a value above 6.71 had an odds ratio of5.941 for occurrence of renal injury.Conclusion: Postoperative, but not preoperative neutrophil-tolymphocyteratio is associated with presence and severity of renalinjury in patients under extracorporeal membrane oxygenation supportfor postcardiotomy shock. Neutrophil-to-lymphocyte ratio is a simpleand inexpensive marker of inflammation in this patient population. ">

Postkardiyotomi şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği altında erken böbrek hasarında nötrofil-lenfosit oranı

Amaç: Bu çalışmada postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan hastalarda nötrofil-lenfosit oranı ve böbrek hasarı arasındaki ilişki araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2007 - Temmuz 2018 tarihleri arasında merkezimizde postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan ve en az 48 saat hayatta kalan toplam 119 hasta (38 erkek, 81 kadın; ort. yaş 54.4±13.0 yıl; dağılım 24-74 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası nötrofil-lenfosit oranları, demografik özellikleri, böbrek fonksiyon parametreleri ve ekstrakorporeal membran oksijenasyona ilişkin verileri kaydedildi. Böbrek hasarının gelişimi ve evreleri revize Akut Böbrek Hasarı Ağı ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi kriterlerine göre belirlendi. Bulgular: Ameliyat öncesi nötrofil-lenfosit oranı ve böbrek hasarı arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). Ameliyat sonrası nötrofil-lenfosit oranı, böbrek hasarı gelişen hastalarda, böbrek hasarı olmayan hastalara kıyasla, daha yüksekti (sırasıyla 8.68 [0.84-42.00] ve 4.02 [1.04-21.21], p=0.004). Hastalar Akut Böbrek Hasarı Ağı (p=0.015) ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi (p=0.006) kriterlerine göre böbrek hasarı evrelerine ayrıldıklarında, daha ciddi böbrek hasarı olan hastalarda nötrofil-lenfosit oranı daha yüksek bulundu. Alıcı işletim karakteristik analizi ile böbrek hasarı tespitinde nötrofil-lenfosit oranının kesim değeri 6.71 olarak saptandı. 6.71’in üzerinde bir değere sahip hastalarda, böbrek hasarı gelişiminin olasılık oranı 5.941 idi. Sonuç: Ameliyat öncesi değil fakat, ameliyat sonrası nötrofillenfosit oranı, postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan hastalarda böbrek hasarının varlığı ve derecesi ile ilişkilidir. Nötrofil-lenfosit oranı, bu hasta grubunda basit ve ucuz bir enflamasyon belirtecidir.

Neutrophil-to-lymphocyte ratio for early renal failure under extracorporeal membrane oxygenation support for postcardiotomy shock

Background: This study aims to investigate the relationship betweenthe neutrophil-to-lymphocyte ratio and renal injury in patients underextracorporeal membrane oxygenation support for postcardiotomy shock.Methods: Between January 2007 and July 2018, a total of 119patients (38 males, 81 females; mean age 54.4±13.0 years; range,24 to 74 years) who received extracorporeal membrane oxygenationsupport for postcardiotomy shock and survived at least 48 hours inour center were retrospectively analyzed. Pre- and postoperativeneutrophil-to-lymphocyte ratios, demographic characteristics, renalfunction parameters, and extracorporeal membrane oxygenationrelateddata of the patients were recorded. Occurrence and stages ofrenal injury was determined using the revised Acute Kidney InjuryNetwork and Kidney Disease Improving Global Outcomes criteria.Results: No significant relationship was found between preoperativeneutrophil-to-lymphocyte ratio and renal injury (p>0.05).Postoperative neutrophil-to-lymphocyte ratio was higher in patientswho developed renal injury, compared to patients without renalinjury (8.68 [0.84-42.00] vs. 4.02 [1.04-21.21], respectively, p=0.004).When patients were grouped for renal injury stage according to therevised Acute Kidney Injury Network (p=0.015) and Kidney DiseaseImproving Global Outcomes (p=0.006) criteria, the patients withmore severe renal injury had higher neutrophil-to-lymphocyte ratio.The receiver operating characteristics analysis revealed a cut-offvalue of 6.71 for the neutrophil-to-lymphocyte ratio for the detectionof renal injury. Patients with a value above 6.71 had an odds ratio of5.941 for occurrence of renal injury.Conclusion: Postoperative, but not preoperative neutrophil-tolymphocyteratio is associated with presence and severity of renalinjury in patients under extracorporeal membrane oxygenation supportfor postcardiotomy shock. Neutrophil-to-lymphocyte ratio is a simpleand inexpensive marker of inflammation in this patient population.

___

  • 1. Lee SW, Yu MY, Lee H, Ahn SY, Kim S, Chin HJ, et al. Risk Factors for Acute Kidney Injury and In-Hospital Mortality in Patients Receiving Extracorporeal Membrane Oxygenation. PLoS One 2015;10:e0140674.
  • 2. Cheng R, Hachamovitch R, Kittleson M, Patel J, Arabia F, Moriguchi J, et al. Complications of extracorporeal membrane oxygenation for treatment of cardiogenic shock and cardiac arrest: a meta-analysis of 1,866 adult patients. Ann Thorac Surg 2014;97:610-6.
  • 3. Kilburn DJ, Shekar K, Fraser JF. The Complex Relationship of Extracorporeal Membrane Oxygenation and Acute Kidney Injury: Causation or Association? Biomed Res Int 2016;2016:1094296.
  • 4. Hsiao CC, Chang CH, Fan PC, Ho HT, Jenq CC, Kao KC, et al. Prognosis of patients with acute respiratory distress syndrome on extracorporeal membrane oxygenation: the impact of urine output on mortality. Ann Thorac Surg 2014;97:1939-44.
  • 5. Chen YC, Tsai FC, Chang CH, Lin CY, Jenq CC, Juan KC, et al. Prognosis of patients on extracorporeal membrane oxygenation: the impact of acute kidney injury on mortality. Ann Thorac Surg 2011;91:137-42.
  • 6. Millar JE, Fanning JP, McDonald CI, McAuley DF, Fraser JF. The inflammatory response to extracorporeal membrane oxygenation (ECMO): a review of the pathophysiology. Crit Care 2016;20:387.
  • 7. Bhat TM, Afari ME, Garcia LA. Neutrophil lymphocyte ratio in peripheral vascular disease: a review. Expert Rev Cardiovasc Ther 2016;14:871-5.
  • 8. Afari ME, Bhat T. Neutrophil to lymphocyte ratio (NLR) and cardiovascular diseases: an update. Expert Rev Cardiovasc Ther 2016;14:573-7.
  • 9. Dong CH, Wang ZM, Chen SY. Neutrophil to lymphocyte ratio predict mortality and major adverse cardiac events in acute coronary syndrome: A systematic review and metaanalysis. Clin Biochem 2018;52:131-6.
  • 10. Tokgoz S, Kayrak M, Akpinar Z, Seyithanoğlu A, Güney F, Yürüten B. Neutrophil lymphocyte ratio as a predictor of stroke. J Stroke Cerebrovasc Dis 2013;22:1169-74.
  • 11. Guthrie GJ, Charles KA, Roxburgh CS, Horgan PG, McMillan DC, Clarke SJ. The systemic inflammation-based neutrophil-lymphocyte ratio: experience in patients with cancer. Crit Rev Oncol Hematol 2013;88:218-30.
  • 12. Şişli E. Does preoperative neutrophil-lymphocyte ratio indicate postoperative morbidity after repair of tetralogy of Fallot? Turk Gogus Kalp Dama 2016;24:220-6.
  • 13. Ünal EU, Durukan AB, Özen A, Kubat E, Kocabeyoglu SS, Yurdakök O, et al. Neutrophil/lymphocyte ratio as a mortality predictor following coronary artery bypass graft surgery. Turk Gogus Kalp Dama 2013;21:588-93.
  • 14. Yost G, Bhat G, Pappas P, Tatooles A. The neutrophil to lymphocyte ratio in patients supported with extracorporeal membrane oxygenation. Perfusion 2018;33:562-7.
  • 15. Mehta RL, Kellum JA, Shah SV, Molitoris BA, Ronco C, Warnock DG, et al. Acute Kidney Injury Network: report of an initiative to improve outcomes in acute kidney injury. Crit Care 2007;11:31.
  • 16. Kellum JA, Lameire N, Aspelin P, Barsoum RS, Burdmann EA, Goldstein SL, et al. Kidney disease: Improving global outcomes (KDIGO) acute kidney injury work group. KDIGO clinical practice guideline for acute kidney injury. Kidney International Supplements 2012;2:1-138.
  • 17. Villa G, Katz N, Ronco C. Extracorporeal membrane oxygenation and the Kidney. Cardiorenal Med 2015;6:50-60.
  • 18. Antonucci E, Lamanna I, Fagnoul D, Vincent JL, De Backer D, Silvio Taccone F. The impact of renal failure and renal replacement therapy on outcome during extracorporeal membrane oxygenation therapy. Artif Organs 2016;40:746-54.
  • 19. Lopes JA, Jorge S. The RIFLE and AKIN classifications for acute kidney injury: a critical and comprehensive review. Clin Kidney J 2013;6:8-14.
  • 20. Tsai TY, Chien H, Tsai FC, Pan HC, Yang HY, Lee SY, et al. Comparison of RIFLE, AKIN, and KDIGO classifications for assessing prognosis of patients on extracorporeal membrane oxygenation. J Formos Med Assoc 2017;116:844-51.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Rüptüre akciğer kist hidatiklerinde fiberoptik bronkoskopinin tanı değeri

Atila EROĞLU, Yener AYDIN, Ömer ARAZ, Ali Bilal ULAŞ

Sol ventrikül destek cihazlarının orta dönem böbrek fonksiyonları üzerine etkisi

Özge ALTAŞ YERLİKHAN, Esin ERDEM, Ece ALTINAY, Mustafa Emre GÜRCÜ, Atakan ERKILINÇ, Nural BEKİROĞLU, Murat GÜCÜN, Kaan KIRALİ, Tanıl ÖZER

İnterventriküler septumda multipl kist hidatik

Mustafa TASCANOV, Mehmet UĞUR

Nadir bir intratorasik kitle: Aksesuar karaciğer lobu

Cemal AKER, Salih BİLEN, Celal Buğra SEZEN, Celalettin İbrahim KOCATÜRK

Tip 2 timomada nadir bir görünüm: Ossifikasyon

Atila EROĞLU, Ebru ŞENER, Yener AYDIN, Hayri OĞUL, Ali Bilal ULAŞ

Büyük arterlerin transpozisyonu ve ventriküler septal defekte kıyasla Taussig-Bing anomalisinde arteriyel switch operasyonunun sonuçları

Okan YILDIZ, İ. Halil DEMİR, Ersin ERİK, Dilek SUZAN, Barış KIRAT, Selim AYDIN, Ender ÖDEMİŞ

Atriyal septal defekt kapatılmasında mini-torakotomi ve medyan sternotominin karşılaştırılması: Mini-torakotomi standart teknik olmalı mı?

Hasan İNER, Nihan YEŞİLKAYA, İhsan PEKER, Ali GÜRBÜZ, Yüksel BEŞİR, Ertürk KARAAĞAÇ, Börteçin EYGİ, Levent YILIK, Orhan GÖKALP

TJTCVS 2019; moving forward, together

Şahin ŞENAY

2000 g altında ağırlığı olan bebeklerde girişimsel kateterizasyon sonuçları

İlkay ERDOĞAN, Birgül VARAN, N. Kürşad TOKEL, Murat ÖZKAN, Kahraman YAKUT

Tek ventrikül hastalığı olan çocuklarda antegrad pulmoner kan akımının transkateter yöntemle kapatılması

İbrahim CANSARAN TANIDIR, Selman GÖKALP, Gülhan Tunca ŞAHİN, Alper GÜZELTAŞ

Academic Researches Index - FooterLogo