Amaç: Bu makalede sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksi-yonunda perikardiyal yama ile pulmoner neosinüs oluşturulmasına ilişkin orta dönem sonuçlar bildirildi. Ça­lış­ma pla­nı: Ocak 2000 - Aralık 2012 tarihleri arasında kliniğimizde sağ ventrikül çıkım yolu darlığı nedeni ile perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulan 33 hasta retrospektif olarak incelendi. Cerrahi sonrasında ekokardiyografik bulgulara göre değerlendirilen 28 hastanın ortalama takip süresi 4.7 yıl (dağılım 1-10 yıl) idi. Bul­gu­lar: Ortalama kadiyopulmoner baypas ve kros klempsüresi sırasıyla 112.8±23 ve 66.9±9.4 dk idi. Ameliyat son-rası dönemde yoğun bakım ünitesinde üç hastada inotropik destek gereksinimi oldu. Fallot tetrolojisi nedeni ile ameliyatedilen bir hasta ameliyat sonrası üçüncü günde pnömoni ve sepsis nedeni ile reentübasyonu takiben kaybedildi. Diğer hastalar ortalama 8.1±1 günde taburcu edildi. Takipsürecinde hiçbir hastada tekrar ameliyat gereksinimi olma- dı. Fonksiyonel kapasiteleri New York Heart Association (NYHA) sınıflandırmasına göre 25 hastada sınıf 1 iken, üç hastada NHYA sınıf 2 idi. Ekokardiyografik incelemede bir hastada ikinci derecede, altı hastada birinci derecede pulmoner yetmezlik mevcut olup ortalama gradiyent 21±3 mmHg idi. So­nuç: Çalışma bulgularımız, perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulmasının düşük ameliyat sırası mortalite oranları ile güvenilir bir yöntem olduğunu göstermektedir. Bu tekniğin orta dönem sonuçları cesaretlendirici olup, sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksiyonunda alternatif bir tedavi yöntemi olarak düşünülebilir.
Background: This study aims to present the mid-term resultsof the right ventricular outflow tract reconstruction withcreation of pulmonary neosinus using pericardial patching.Methods: Thirty three patients who underwent neosinuscreation with pericardial patching due to the right ventricularoutflow tract stenosis in our clinic between January 2000 andDecember 2012 were retrospectively analyzed. The meanfollow-up was 4.7 years (range, 1 to 10 years) postoperativelyfor 28 patients as assessed by echocardiographic findings.Results: The mean duration of cardiopulmonary bypass andcross-clamp were 112.8±23 and 66.9±9.4 min, respectively. Postoperatively three patients required inotropic support in the intensive care unit. One patient who was operated for Fallot’s tetralogy died due to pneumonia and sepsisfollowing reintubation on postoperative day three. Theremaining patients were discharged after an average durationof 8.1±1 days. No patients required reoperation during thefollow-up. Twenty-five patients were in New York HeartAssociation (NYHA) Functional Classification class 1,while three were in NHYA class 2. Echocardiographicexamination showed grade 2 pulmonary insufficiency inone patient and grade 1 in six patients with a mean gradientof 21±3 mmHg. Conclusion: Our study findings suggest that creation of pulmonary neosinus with pericardial patching is a safe surgical technique with a lower perioperative mortality rate. The mid-term results of this technique are encouraging, which can be considered as an alternative treatment modality for the right ventricular outflow tract reconstruction. "> [PDF] Pericardial neosinus creation for surgical treatment of right ventricular outflow tract: mid-term results | [PDF] Sağ ventrikül çıkım yolunun cerrahi tedavisinde perikardiyal neosinüs oluşturulması: Orta dönem sonuçlarımız Amaç: Bu makalede sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksi-yonunda perikardiyal yama ile pulmoner neosinüs oluşturulmasına ilişkin orta dönem sonuçlar bildirildi. Ça­lış­ma pla­nı: Ocak 2000 - Aralık 2012 tarihleri arasında kliniğimizde sağ ventrikül çıkım yolu darlığı nedeni ile perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulan 33 hasta retrospektif olarak incelendi. Cerrahi sonrasında ekokardiyografik bulgulara göre değerlendirilen 28 hastanın ortalama takip süresi 4.7 yıl (dağılım 1-10 yıl) idi. Bul­gu­lar: Ortalama kadiyopulmoner baypas ve kros klempsüresi sırasıyla 112.8±23 ve 66.9±9.4 dk idi. Ameliyat son-rası dönemde yoğun bakım ünitesinde üç hastada inotropik destek gereksinimi oldu. Fallot tetrolojisi nedeni ile ameliyatedilen bir hasta ameliyat sonrası üçüncü günde pnömoni ve sepsis nedeni ile reentübasyonu takiben kaybedildi. Diğer hastalar ortalama 8.1±1 günde taburcu edildi. Takipsürecinde hiçbir hastada tekrar ameliyat gereksinimi olma- dı. Fonksiyonel kapasiteleri New York Heart Association (NYHA) sınıflandırmasına göre 25 hastada sınıf 1 iken, üç hastada NHYA sınıf 2 idi. Ekokardiyografik incelemede bir hastada ikinci derecede, altı hastada birinci derecede pulmoner yetmezlik mevcut olup ortalama gradiyent 21±3 mmHg idi. So­nuç: Çalışma bulgularımız, perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulmasının düşük ameliyat sırası mortalite oranları ile güvenilir bir yöntem olduğunu göstermektedir. Bu tekniğin orta dönem sonuçları cesaretlendirici olup, sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksiyonunda alternatif bir tedavi yöntemi olarak düşünülebilir. "> Amaç: Bu makalede sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksi-yonunda perikardiyal yama ile pulmoner neosinüs oluşturulmasına ilişkin orta dönem sonuçlar bildirildi. Ça­lış­ma pla­nı: Ocak 2000 - Aralık 2012 tarihleri arasında kliniğimizde sağ ventrikül çıkım yolu darlığı nedeni ile perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulan 33 hasta retrospektif olarak incelendi. Cerrahi sonrasında ekokardiyografik bulgulara göre değerlendirilen 28 hastanın ortalama takip süresi 4.7 yıl (dağılım 1-10 yıl) idi. Bul­gu­lar: Ortalama kadiyopulmoner baypas ve kros klempsüresi sırasıyla 112.8±23 ve 66.9±9.4 dk idi. Ameliyat son-rası dönemde yoğun bakım ünitesinde üç hastada inotropik destek gereksinimi oldu. Fallot tetrolojisi nedeni ile ameliyatedilen bir hasta ameliyat sonrası üçüncü günde pnömoni ve sepsis nedeni ile reentübasyonu takiben kaybedildi. Diğer hastalar ortalama 8.1±1 günde taburcu edildi. Takipsürecinde hiçbir hastada tekrar ameliyat gereksinimi olma- dı. Fonksiyonel kapasiteleri New York Heart Association (NYHA) sınıflandırmasına göre 25 hastada sınıf 1 iken, üç hastada NHYA sınıf 2 idi. Ekokardiyografik incelemede bir hastada ikinci derecede, altı hastada birinci derecede pulmoner yetmezlik mevcut olup ortalama gradiyent 21±3 mmHg idi. So­nuç: Çalışma bulgularımız, perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulmasının düşük ameliyat sırası mortalite oranları ile güvenilir bir yöntem olduğunu göstermektedir. Bu tekniğin orta dönem sonuçları cesaretlendirici olup, sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksiyonunda alternatif bir tedavi yöntemi olarak düşünülebilir.
Background: This study aims to present the mid-term resultsof the right ventricular outflow tract reconstruction withcreation of pulmonary neosinus using pericardial patching.Methods: Thirty three patients who underwent neosinuscreation with pericardial patching due to the right ventricularoutflow tract stenosis in our clinic between January 2000 andDecember 2012 were retrospectively analyzed. The meanfollow-up was 4.7 years (range, 1 to 10 years) postoperativelyfor 28 patients as assessed by echocardiographic findings.Results: The mean duration of cardiopulmonary bypass andcross-clamp were 112.8±23 and 66.9±9.4 min, respectively. Postoperatively three patients required inotropic support in the intensive care unit. One patient who was operated for Fallot’s tetralogy died due to pneumonia and sepsisfollowing reintubation on postoperative day three. Theremaining patients were discharged after an average durationof 8.1±1 days. No patients required reoperation during thefollow-up. Twenty-five patients were in New York HeartAssociation (NYHA) Functional Classification class 1,while three were in NHYA class 2. Echocardiographicexamination showed grade 2 pulmonary insufficiency inone patient and grade 1 in six patients with a mean gradientof 21±3 mmHg. Conclusion: Our study findings suggest that creation of pulmonary neosinus with pericardial patching is a safe surgical technique with a lower perioperative mortality rate. The mid-term results of this technique are encouraging, which can be considered as an alternative treatment modality for the right ventricular outflow tract reconstruction. ">

Pericardial neosinus creation for surgical treatment of right ventricular outflow tract: mid-term results

Amaç: Bu makalede sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksi-yonunda perikardiyal yama ile pulmoner neosinüs oluşturulmasına ilişkin orta dönem sonuçlar bildirildi. Ça­lış­ma pla­nı: Ocak 2000 - Aralık 2012 tarihleri arasında kliniğimizde sağ ventrikül çıkım yolu darlığı nedeni ile perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulan 33 hasta retrospektif olarak incelendi. Cerrahi sonrasında ekokardiyografik bulgulara göre değerlendirilen 28 hastanın ortalama takip süresi 4.7 yıl (dağılım 1-10 yıl) idi. Bul­gu­lar: Ortalama kadiyopulmoner baypas ve kros klempsüresi sırasıyla 112.8±23 ve 66.9±9.4 dk idi. Ameliyat son-rası dönemde yoğun bakım ünitesinde üç hastada inotropik destek gereksinimi oldu. Fallot tetrolojisi nedeni ile ameliyatedilen bir hasta ameliyat sonrası üçüncü günde pnömoni ve sepsis nedeni ile reentübasyonu takiben kaybedildi. Diğer hastalar ortalama 8.1±1 günde taburcu edildi. Takipsürecinde hiçbir hastada tekrar ameliyat gereksinimi olma- dı. Fonksiyonel kapasiteleri New York Heart Association (NYHA) sınıflandırmasına göre 25 hastada sınıf 1 iken, üç hastada NHYA sınıf 2 idi. Ekokardiyografik incelemede bir hastada ikinci derecede, altı hastada birinci derecede pulmoner yetmezlik mevcut olup ortalama gradiyent 21±3 mmHg idi. So­nuç: Çalışma bulgularımız, perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulmasının düşük ameliyat sırası mortalite oranları ile güvenilir bir yöntem olduğunu göstermektedir. Bu tekniğin orta dönem sonuçları cesaretlendirici olup, sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksiyonunda alternatif bir tedavi yöntemi olarak düşünülebilir.

Sağ ventrikül çıkım yolunun cerrahi tedavisinde perikardiyal neosinüs oluşturulması: Orta dönem sonuçlarımız

Background: This study aims to present the mid-term resultsof the right ventricular outflow tract reconstruction withcreation of pulmonary neosinus using pericardial patching.Methods: Thirty three patients who underwent neosinuscreation with pericardial patching due to the right ventricularoutflow tract stenosis in our clinic between January 2000 andDecember 2012 were retrospectively analyzed. The meanfollow-up was 4.7 years (range, 1 to 10 years) postoperativelyfor 28 patients as assessed by echocardiographic findings.Results: The mean duration of cardiopulmonary bypass andcross-clamp were 112.8±23 and 66.9±9.4 min, respectively. Postoperatively three patients required inotropic support in the intensive care unit. One patient who was operated for Fallot’s tetralogy died due to pneumonia and sepsisfollowing reintubation on postoperative day three. Theremaining patients were discharged after an average durationof 8.1±1 days. No patients required reoperation during thefollow-up. Twenty-five patients were in New York HeartAssociation (NYHA) Functional Classification class 1,while three were in NHYA class 2. Echocardiographicexamination showed grade 2 pulmonary insufficiency inone patient and grade 1 in six patients with a mean gradientof 21±3 mmHg. Conclusion: Our study findings suggest that creation of pulmonary neosinus with pericardial patching is a safe surgical technique with a lower perioperative mortality rate. The mid-term results of this technique are encouraging, which can be considered as an alternative treatment modality for the right ventricular outflow tract reconstruction.

___

Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Kronik tromboembolik pulmoner hipertansiyon tedavisinde pulmoner tromboendarterektominin yeri: Olgu sunumu

Oğuzhan OKUTAN, Ömer AYTEN, Tuba Nihal URSAVAŞ, Turgut ÖZTUTGAN, Zafer KARTALOĞLU, Bedrettin YILDIZELİ, Ersin DEMİRER

Pnömotoraks ile komplike olmuş büllöz akciğer hastalıklarının cerrahi tedavisi ve politetrafloroetilen greft desteğinin karşılaştırılmalı sonuçları

Yasemin Bilgin BÜYÜKKARABACAK, Ahmet BAŞOĞLU, Tülin YETİM DURGUN, Ayşen ŞENGÜL TASLAK, Birol GÜNDOĞDU

Semptomatik Fallot tetralojili infantlarda palyatif pulmoner balon valvüloplasti uygulamasının etkinliğinin ve yararlılığının değerlendirilmesi

Fadli DEMİR, Reyhan DEDEOĞLU, Türkay SARITAŞ, Nurdan EROL, Halil Ibrahim OZDEMIR, İlker Kemal YÜCEL, Ahmet ÇELEBİ, Numan Ali AYDEMİR, Abdullah ERDEM

Endovascular repair of a thoracoabdominal aortic aneurysm using ascending aorta as an access route in Leriche syndrome: A case report

Selim İSBİR, Feyyaz BALTACIOĞLU, Özgür GÜRSU, Maher ALJODİ, Emre ELÇİ, Gözde KIRCA, Sinan ARSAN, Koray AK

Holmium:YAG lazer ile tedavi edilen endobronşiyal benign schwannom olgusu

Ersin ARSLAN, Ahmet Feridun IŞIK, Levent ELBEYLİ, Bülent TUNÇÖZGÜR, Maruf ŞANLI

Bronchial carcinoid tumor with vascular supply from thoracic aorta

Hakan İMAMOĞLU, İsa DÖNGEL, Mehmet BAYRAM

Amputasyon adayı diyabetik ayakların revaskülarizasyonu

Onur HANEDAN, Adnan YALÇINKAYA, İrfan TAŞOĞLU, Gökhan LAFÇI, Ömer Faruk ÇİÇEK, Hakan ÖZSOY, Alper UZUN, Adem DİKEN

Lenfanjiyoleiomyomatozise bağlı iki taraflı nüks spontan pnömotoraks

Mesut ERBAŞ, Havva ERDEM, Sami KARAPOLAT, Banu KARAPOLAT, Talha DUMLU, Selim EREKUL

A comparison of the vasodilatory effects of verapamil, papaverine and nitroglycerin on isolated rat aorta

Özcan GÜR, Demet GÜR ÖZKARAMANLI, Selami GÜRKAN, Ümit HALICI, Enver DURAN, Turan EGE

Characteristics of pain in lung cancer patients

Meral UYAR, Alper SEVİNÇ, Lütfiye PİRBUDAK, Elzem ŞEN

Academic Researches Index - FooterLogo