Türk edebiyatında mektup türünü en fazla kullanan şahsiyetlerinbaşında Abdülhak Hâmid gelmektedir. Onun, Tanzimat, II. Meşrutiyet veCumhuriyet dönemlerine yayılan mektupları kitap hâline getirilmiştir. Bununlaberaber emsallerine göre çok uzun yaşamış ve geniş bir çevreye sahipolmuş Hâmid’in yazdığı mektupları bir araya getirmenin zorluğu ortadadır.Nitekim araştırmalar ilerledikçe şairin külliyatına girmemiş yeni mektuplarıortaya çıkmaktadır. Bu makalede Hâmid’in Mütareke döneminde Peyâmgazetesinde neşredilen bir mektubu üzerinde durulacak, ardından çeviri-yazıolarak mektup metni verilecektir. Peyâm gazetesi sahibi ve başyazarı AliKemal’e gönderilen mektubun konusu edebîdir ve şairin şiir ve tenkit konusundakigörüşlerini içermektedir. Mektup, edebiyat anlayışıyla pekçokeleştirilere muhatap olmuş olan Abdülhak Hâmid’in özellikle bu konusundanasıl bir tavra sahip olduğunu göstermesi bakımından önemlidir.

Abdülhak Hâmid is one of the leading people who used the type of letter most. His books which had been published in the era of Tanzimat, The Second Constitutional Era and Republic was made into a book. Nonetheless, the difficulty of getting his all letters together is evident as Hamid lived longer than his peers and was into contact with a wide range of people. Thus, as researches progress, there are new letters appearing which was not involved in the poet’s corpus. This article will focus on a letter that was published in Peyâm newspaper in the era of Armistice and then, the letter will be given as a text transcript. The topic of the letter, which was sent to Ali Kemal who was the head of Peyâm newspaper and editor-in-chief, is literary and contains the views of the poet about poem and criticism. The letter is important in terms of showing the attitude of Abdülhak Hâmid about this topic, who was highly criticised because of his understanding of literature.