Gülhan YİĞİTALP, Melikşah ERTEM, Veysi ÖZKAYMAK

Üniversite öğrencilerinin şiddet konusunda deneyimleri ve bu konudaki görüşleri

Toplumumuzda şiddet, tüm dünyada olduğu gibi giderek artan sıklıkta gözlenmektedir. Engellenemez bir halk sağlığı sorunu gibi görünen şiddetin aslında tanımlanması, risk gruplarının belirlenmesi ve bu risk gruplarına yönelik müdahalelerin geliştirilmesi başarılı sonuçlar sağlamaktadır. Bu çalışmada, hayata değişik meslek gruplarından bireyler olarak atılmak üzere olan Dicle Üniversitesi son sınıf öğrencilerinin maruz kaldıkları şiddet sıklığı ve şiddet hakkındaki görüşlerinin irdelenmesi amaçlanmıştır. Dicle Üniversitesindeki 10 farklı yüksekokul ve fakültenin 977 son sınıf öğrencisi bu çalışmanın örneklemini oluşturmuştur. Her birine 7-8 öğrencinin katıldığı 4 odak grup görüşmesinde son sınıf öğrencilerinin konu ile ilgili görüşleri değerlendirilmiş, buradan elde edilen bilgiler ışığında bir anket formu oluşturulmuştur. Oluşturulan anket gizlilik esasına dayalı olarak son sınıf öğrencilerine uygulanmış, son 15 gün içinde maruz kaldıkları şiddet sorgulanmıştır. Görüşlerin değerlendirildiği bölüm 5’li Likert skalası içermiştir. Tüm veriler bilgisayar ortamına kayıt edilmiş ve frekans tabloları hazırlanmıştır. Araştırmaya katılan 398 kız öğrencinin %6,2’si son 15 gün içinde fiziksel şiddete sunuk kaldığını belirtmiştir. Aynı oran erkekler (n:579) için %7,9 çıkmıştır. Kız öğrenciler daha çok baba ve ağabeyi tarafından şiddete uğratılırken, erkek öğrenciler akranları ve diğer kişilerce şiddete sunuk bırakıldığını belirtmiştir. Duygusal şiddete sunuk kaldığını belirten kız öğrenci oranı %23,7 ve erkek öğrenci oranı %20,5 bulunmuştur. Cinsel şiddet erkek öğrencilerde saptanmazken, kadınların %1,2’si tecavüze, %4,5 sarkıntılığa sunuk kaldığını belirtmiştir. Gençlere yönelik şiddet olgusu sıklığı ve yarattığı etkilerden dolayı önemli bir halk sağlığı sorunu olduğu anlaşılmıştır. Öğrencilerin daha çok yakın çevrelerinden şiddet gördüğü saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Risk, Anketler, Şiddet, Öğrenciler, Sosyal problemler

Experiences and thoughts of university students about psychological violance

Frequency of violence is increasing in our country, as in all over the world. It seems to be an unpreventable issue violence can be prevented by three main steps; description of problem, defination of risk groups and interventions through risk groups. We conducted this study to evaluate the frequency and perception of violence in last year students of Dicle University who will be member of different professions immidately. Ten different faculties of 977 last year students was the subject of this study. Four focus group discussions on violence were conducted with 7-8 students in each to develop the inquiry form. Inquiry form was applied by confidentiality rules. Violence was asked to students during last 15 days. Perceptions were collected by using scaled Likert scoring system. All data were stored in computer and frequncy tabulations were prepared. During last 15 days 6,2% of 398 girl students suffered with physical violence. This was 7,9% in men students (n:579). Girl students were violent by her fathers and brothers and men students were violent by their peers and others. Psycological violence was 23.7% in girl students and 20.5% in boy students. Sexual violence was not present in boy students but transgression to girl students was 1.2% and importunity was 4.5%. Violence through youth is an important public health issue bcause its high frequency and effects. Frequently perpetrate of violence was from relatives.

Keywords:

Risk, Questionnaires, Violence, Students, Social Problems,

PDF

___

1. WHO. World Report on Violence and Health. Geneva. 2002. pp: 30.
2. Akın A, Üner S, Aslan D, Esin Ç, Coşkun A. Kadın sağlığı ve sigara, şiddet, beslenme. Türkiye’de Toplumsal Cinsiyet Kitabından (editör: Ayşe Akın) TC Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Gen.Müd., HÜKSAM, UNFPA. Ankara 2003 sayfa: 88.
3. Lubell KM, Vetter JB. Suicide and youth violence prevention: The promise of an integrated approch. Agression and Violence Behavior 2006; 11: 167-175.
4. Hammond WR, Whitaker DJ, Lutzker JR, Mercy J, Chin PM. Setting a violence prevention agenda at the centers for disease control and prevention. Agression and Violent Behavior. 2006; 11:112-9.
5. Farrell AD, Flannery DJ. Youth violence prevention: Are we there yet? Agression and Violent Behavior 2006; 11:138-150.
6. Freund KM, Bal SM, Blackhall L. Identifying domestic violence in primary care practice. J Gen Intern Med 1996; 11:44-6.
7. Marais A, de Villiers PJT, Moller AT, Stein DJ. Domestic violence in patients visiting general practitioners-prevalence, phenomenology, association with psychopathology. S Afr Med J. 1999; 89: 635-40.
8. Smith-Khuri E, Iachan R, Scheidt PC, Overpeck MD, Gabhainn SN, Pickett W, Harel Y. A cross-national study of violence-related behaviors in adolescents. Arch Pediatr Adolesc Med. 2004;158(6):592-4.
9. GagneMH, Lavoie F, Hebert M. Victimization during childhood and revictimization in dating relationships in adolescent girls. Chil Abuse Negl. 2005; 29: 1155-72.
10. Burazerri G, Roshi E, Jewkes R, Jordan S, Bjegovic V, Laaser U. Factors associated with spousal physical violence in Albania: cross sectional study. BMJ Primary Care 2005; 331: 197-201.
11. Alper Z, Ergin N, Selimoglu K, Bilgel N.Domestic violence: a study among a group of Turkish women.Eur J Gen Pract. 2005 Jun;11(2):48-54.
12. Ergin N, Bayram N, Alper Z, Selimoglu K, Bilgel N. Domestic ViolenceA Tragedy Behind the Doors.Women Health. 2005;42(2):35-51.
13. Mazza D, Dennerstein L, Ryan V. Ohysical, sexual and emotional violence against women: a general practicebased prevalence study. Medical Journal of Australia, 1996; 164:14-17.
14. Shrier LA, Pierce JD, Emans SJ, DuRant RH. Gender differences in risk behaviors associated with forced or pressured sex. Arch Pediatr Adolesc Med. 1998;152(1):57-63.
15. Savaş N. Doğankent sağlık eğitim araştırma bölgesindeki 15-49 yaş kadınlarda ruh sağlığı ve aile içi şiddete maruz kalma açısından değerlendirilmesi üzerine bir çalışma. Yayınlanmamış uzmanlık tezi Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı Adana, 2003; sayfa 60-61.