Türk futbol takımlarında oynayan Avrupa Birliği vatandaşı profesyonel futbolcuların yabancı statüsüne tabi tutulması sorunu

Türk futbol takımlarında oynayan yabancı futbolculara ilişkin bazı sınırlamalar bulunmaktadır. Nitekim Türk futbol takı mlarında yabancı statüsünde oynayan futbolcu sayısı, Türkiye Futbol Federasyonu tarafından 2009 - 2010 sezonu için 6 + 2 olmak üzere toplam 8 olarak belirlenmiştir. Fakat böyle bir kısıtlamanın Avrupa Birliği vatandaşı futbolcular açı- sından bir hak ihlaline yol açıp açmayacağı önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Gerçekten de bu kısıtlamanın 1/80 sayılı Türkiye - AT Ortaklık Konseyi Kararı’nda düzenlenen “ayrımcılık yasağı” ile bağdaştırılması kolay görünmemektedir. Avrupa Birliği vatandaşı futbolcuların, işçi statüsünü taşımaları nedeniyle Karar’da öngörülen haklardan istifade edecekleri konusunda bir kuşku yoktur. Fakat buradaki asıl sorun, bu hakların ilgililer tarafından Türk hukuk düzeninde ileri sürülüp sürülemeyeceği konusunda oluşmaktadır. Bundan dolayı, 1/80 sayılı Ortaklık Konseyi Kararı’nın Türk hukuku içindeki yerinin saptanması son derece önem taşımaktadır. Bu bağlamda ortaya çıkan diğer bir önemli sorun ise, hukuki statüsü tartışmalı olan Türkiye Futbol Federasyonu’nun 1/80 sayılı Ortaklık Konseyi Kararı’ndan çıkan yükümlülüklerle bağlı olup olmadığına ilişkindir. Sonuç itibariyle, “6 + 2 kuralı”nın Avrupa Birliği’nin Anlaşmaya taraf üye devletlerinin vatandaşı olan futbolcular açısından bir hak ihlali teşkil ettiği ve bu durumun Türkiye Futbol Federasyonu’nun da sorumluluğunu doğurduğu kanaatine varılmaktadır.

The problem of subjection to the foreign status of European Union citizen footballers playing in Turkish teams/A review within the scope of European community -Turkey associatian council decision No 1/80

There are some restrictions regarding foreign footballers in Turkish football teams. In fact, the number of footballers in foreign status who play in Turkish football teams is determined as 6+2 totaly 8 for 2009-2010 session by The Turkish Football Federation. Nevertheless, it appears as a problem whether or not this kind of a restriction could be a violation of the right of footballers who are European Union citizens. Literally, the harmonization of this restriction with “the prohibition on discrimination” regulated in Turkey-European Community Association Council Decision Nr. 1/80 seems to be not easy. There is no doubt that the footballers who are European citizens would benefit from the rights regulated in Decision because of their worker status; however the problem is whether or not these rights could be asserted by the persons concerned in Turkish law system. Because of that, the determination of the meaning of Association Council Decision Nr.1/80 is very important. In this context the other problem is whether or not The Turkish Football Federation which has a controversial legal status shall be bound to the liabilities arising from Association Council Decision Nr. 1/80. In conclusion, it is supposed that “6+2” rule infringes the rights of footballers who are the citizens of European Union States that are party to the Agreement and this circumstance causes the responsibility of The Turkish Football Federation.

PDF

___

Akıllıoğlu, T. (1991). Uluslararası İnsan Hakları Kurallarının İç Hukuktaki Yeri ve Değeri. Tarık Z. Tunaya Armağan. İnsan Hakları Merkezi Dergisi. I/2-3, 41-62
Aktaş, E. (2005). Yabancıların Türkiye’de Çalışma Hakları. Kazancı Dergisi. 10, 90-102
Alp, M. (2004). Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 53/2, 33-59
Azık, E. (2006). 4 Mayıs 1999 Tarih ve C 262/96 sayılı Sema Sürül - Federal Çalışma Kurumu Kararının Çevirisi, Can, H. (der.). Türkiye – Avrupa Topluluğu Ortaklık Hukukunda Kişilerin Serbest Dolaşımı. 1. Basım. İzmir: TOBB. 222-244
Başlar, K. (2004). Uluslararası Antlaşmaları n Onaylanması, Üstünlüğü ve Anayasal Denetimi Üzerine. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni (Prof. Dr. Sevin Toluner’e Armağan). 24/1-2, 280-363
Can, H. (2006). Türkiye Avrupa Topluluğu Ortaklık Hukukunda Kişilerin Serbest Dolaşı mı. 1. Basım. İzmir: TOBB
Can, H. (2008). Avrupa Birliği İç Pazar Hukuku. 1. Basım. Ankara: Adalet Yayınevi
Can, H./Azık, E. (2006). 8 Mayıs 2003 Tarih ve C-171/01 sayılı Waehlergruppe Gemeinsam Zejedno/Birlikte Alternative und Grüne Gewerkschafterinnen - UG Kararı nın Çevirisi, Can, H. (der.). Türkiye - Avrupa Topluluğu Ortaklık Hukukunda Kişilerin Serbest Dolaşımı. 1. Basım. İzmir: TOBB. 327-346
Can, H., Özen, Ç. (2005). Türkiye Avrupa Topluluğu Ortaklık Hukuku. 1. Basım. Ankara: Gazi Kitabevi
Çelik, E. (1988). Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin Türk Hukukundaki Yeri ve Uygulaması. İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi. 9/1-3, 47-56
Çiçekli, B. (2004). Yabancıların Çalışma İzinleri
17 Temmuz 2009 tarihinde http://www. tisk.org.tr/yayinlar.asp?sbj=ic&id=973 adresinden erişildi.
Çırakman, E. et al. (1998). Uluslararası Hukukun İdari Yargıç Tarafından Uygulanışı. Danıştay Dergisi. 96, 3-16
DPT (2000). Türkiye - Avrupa Topluluğu Ortaklık Konseyi Kararları. 1. Basım. Ankara: DPT
Fendoğlu, H. (2000). Uluslararası İnsan Hakları Belgelerinin Uygulanmasında "Ba ğımsız Ölçü Norm" veya "Destek Ölçü Norm" Sorunu. Anayasa Yargısı Dergisi. 17, 363 – 384
Gölcüklü, F., Gözübüyük A. Ş. (1996). Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulaması. 2. Basım. Ankara: Turhan Kitabevi
Gözler, K. (2000). İnsan Hakları Normları nın Anayasaüstülüğü Sorunu. Türkiye'de İnsan Hakları. Ankara: TODAİE, 25-46
07 Temmuz 2009 tarihinde www.anayasa. gen.tr/insan.htm adresinden erişildi.
Gözler, K. (2000). Türk Anayasa Yargısında Anayasallık Bloğu Kavramına İhtiyaç Var mıdır?. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. 55/3, 81-103
07 Temmuz 2009 tarihinde www.anayasa. gen.tr/blok.htm adresinden erişildi.
Özelçi, M. A. (2007). Türk Spor Yönetiminde Kendine Özgü Bir Yapılanma Olarak TFF. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Kral, H. (2007). Türkiye’nin Yabancı Personel İstihdam Politikasının Değerlendirilmesi. Bütçe Dünyası. 24/63-74
14 Ağustos 2009 tarihinde http://www.debud. org/Html/dergi/24/halisk.pdf. adresinden erişildi.
Narmanlıoğlu, Ü. (1998). İş Hukuku - Ferdi İş İlişkileri. 1. Basım. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları. No. 91
Pazarcı, H. (2003). Uluslararası Hukuk. 1. Basım. Ankara: Turhan Kitabevi
Pazarcı, H. (2004). Türk Hukukunda Andlaşmalar ile Yasaların Çatışması. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni (Prof. Dr. Sevin Toluner’e Arma ğan). 24/1-2, 651 - 674
Soysal, M. (1986). Anayasaya Uygunluk Denetimi ve Uluslararası Sözleşmeler. Anayasa Yargısı Dergisi. 2, 5-18
Toluner, S. (1973). Milletlerarası Hukuk ile İç Hukuk Arasındaki İlişkiler. 1. Basım. İstanbul: Sulhi Garan Matbaası
Tekinalp, G. (1999). Yabancı Gerçek Kişilerin Antlaşmalar Açısından Türkiye’de Çalışma şartları. Prof. Dr. Nihal Uluocak’a Armağan. İstanbul. 353-366
Tekinalp, G. (2003). Türk Yabancılar Hukuku. Yenilenmiş 8. Baskı. İstanbul: Beta Basım Yayım
Tunç, H. (2000). Milletlerarası Sözleşmelerin Türk İç Hukukuna Etkisi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin Türkiye İle İlgili Örnek Karar İncelemesi. Anayasa Yargı sı Dergisi. 17, 174-192
Yüzbaşıoğlu, N. (1993). Türk Anayasa Yargı sında Anayasallık Bloku. 1. Basım. İstanbul: İÜHF Yayını. No: 703
Yüzbaşıoğlu, N. (2004). Mayıs 2004’te Anayasanın 90’ncı Maddesine Eklenen Hükmün Türk Anayasallık Blokuna Etkileri Üzerine Bir Değerlendirme. Bülent Tanör’e Armağan. İstanbul. 782-818