İptalle Gelen Sorun: Reformdan Geriye Ne Kaldı? Anayasa Mahkemesi'Nin 15.12.2006 Tarihli Kararına İlişkin Bir Değerlendirme

1.1.2007 tarihinde yürürlüğe girmesi öngörülen, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Yasası’ nın bazı hükümlerinin Anayasa’ya aykırılığı ileri sürülerek iptalleri ve yürürlüklerinin durdurulması amacıyla Cumhurbaşkanı ve 118 Milletvekili tarafından dava açılmıştır. Anayasa Mahkemesi de, 5510 sayılı Yasa’nın bazı hükümlerini Anayasa’ya aykırı bulmuş ve iptal etmiştir. Özellikle kamu görevlileri ile ilgili hükümleri Anayasa’nın 2, 10 ve 128. maddelerine aykırı bularak iptal etmiş ve kamu görevlilerinin emeklilikleri ile sağlık işlemlerinin ayrı bir yasayla düzenlenmesi gerektiğine hükmetmiştir. 5510 sayılı Yasa’nın yürürlüğe girmesiyle birlikte yürürlükten kaldırılması öngörülen, 5434 sayılı T.C. Emekli Sandığı Yasası, iptal kararından sonra yürürlüğünü sürdürmeye devam edecektir. Bu makalede, Sosyal Güvenlik Sisteminde yapılması öngörülen reformun amaçları ile Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararı sonrasındaki reformun görünümü değerlendirilmektedir.

The Problems Created by the Cancellation: An Insight of the Reform An Assesment Concerning the Constitutional Court’s Judgement Dated 15.12.2006

President of the republic and 118 deputies of the National Grand Assembly brought an action before the Constitutional Court alleging that some articles of the Social Insurance and General Health Insurance Act No. 5510 were contrary to the Constitution. Therefore, they demanded that the enforcement of these articles should have been stopped and they should have been cancelled. The Constitutional Court reached a decision by which certain articles of the Act were held to be contrary to the Constitution. Thus the disputed articles were cancelled. In particular the articles concerning public servants were cancelled due to their violation of articles 2., 10. and 128. of the Constitution. The Constitutional Court emphasized that the retirement and health care of public servants should have been seperately regulated.The Retirement Funds Act No. 5434 shall be in force after the Cancellation decision as before. Within this article, the goals of the social security reform and the insight following the decision of the Constitutional Court will be examined.

PDF

___

Akın, L. (2004), “Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Tek Çatı Uygulaması Üzerine Bir Değerlendirme”, Türk-İş D., Temmuz- Ağustos, s.61-66.
Akın, L. (2006), “Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanun Tasarısının Kişiler Açısından Kapsamında Yeni Gelişmeler”, Çalışma ve Toplum Dergisi, Sayı: 1, 26-49.
Aliefendioğlu, Y. (1996), Anayasa Yargısı ve Türk Anayasa Mahkemesi, Ankara.
Alper, Y. (2004), “Sosyal Güvenlik Sistemimizde Reform Arayışları”, Türk-İş D., Temmuz Ağustos, s.33-45.
Alper, Y. (2006), “Sosyal Güvenlik Sisteminde Reform: Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu: Değişiklikler, Yenilikler ve Kurumsal Değerlendirme Analizi”, Mercek, Temmuz, s.40-55.
Arıcı, K. (2006), “Sosyal Yardımlar ve Primsiz Ödemeler Kanunu Tasarısı’nın Genel ilkeleri, İşleyişi, Yeterliliği Sorunu”, Mercek, Temmuz, s.112-122.
Başterzi, F. (2006), “Türk Emeklilik Sisteminde Reform”, Mercek, Temmuz, s.183-197.
Başterzi, F. (2006), Yaşlılık Sigortası, TİSK Yayınları, Yayın No:275, Ankara.
Caniklioğlu, N. (2006), “Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu Tasarısına Göre Sosyal Sigorta Hak ve Yükümlülükleri”, Galatasaray Üniversitesi-İstanbul Barosu Sempozyumu, İş Hukuku Uygulama Sorunları ve Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Yeniden Yapılanma, İstanbul (Sosyal Sigorta Hak ve Yükümlülükleri).
Caniklioğlu, N. (2006), “5510 Sayılı Kanuna Göre Malullük Aylığı”, Sicil D., Eylül, s. 145-161.
Çelik, A. (2006), “Sosyal Güvenlik Reform’unun Gerekçeleri ve Gerçekler”, Tes-İş Dergisi, Kasım, s. 53-59.
Centel, T. (2004), Türkiye’nin Onayladığı ILO Sözleşmeleri, MESS Yayın No: 428, İstanbul.
Dalbay, Ö. (2006), “Sosyal Sigortalar Kurumu’na (SSK) Tabi Çalışanlar Açısından Yeni Sosyal Güvenlik Sisteminin Değerlendirilmesi”, Mercek, Temmuz, s.56-62.
Dupeyroux, J.-J./ Prétot, X. (2000), Sécurité sociale, éd. 10, Paris.
Ekmekçi, Ö. (2005), “Emeklilik Sigortası Kanunu Tasarısı Taslağı Üzerine”, Toprak İşveren D., Mart , s.9-14.
Gerek, N. (2005), “Sosyal Güvenlik Reformu mu, Yoksa Sosyal Güvenlik Çıkmazı mı?”, TÜ HİS, Kasım, s.1-20.
Gönencan, Z. (2005), “Sosyal Güvenlik Sistemimizde Reform Arayışları”, İşveren D., Kasım, s.38-41.
Grillberger, K. (2005), Österreichisches Sozialrecht, 6. Auş., Wien, NewYork.
Güzel, A. (2005), “Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Öngörülen Reform Mevcut Sorunlara Çözüm mü?”, Çalışma ve Toplum, Sayı:4, s. 61-76.
Güzel, A./Okur, A. R. (2004), Sosyal Güvenlik Hukuku, 10. Bası, İstanbul.
Işıklı, A. (2004), “Sosyal Güvenliğin Sonu mu?”, Türk-İş D., Temmuz-Ağustos, s.46-52.
Jaeger, Horst/Braun, Hans- Dieter, Sozialversicherungsrecht und sonstige Bereiche des Sozialrechts, 12. Auş., Berlin 2005.
Kılıçdaroğlu, K. (2004), “Sosyal Güvenlik Sisteminin Yeniden Yapılanması”, Türk-İş D., Temmuz-Ağustos, s.26-32.
Okur, A. R. (2005), Sosyal Güvenlik Reform Yasa Taslaklarına İlişkin Bir Değerlendirme, İstanbul Barosuna sunulan rapor, İstanbul.
Okur, A. R. (2003), Emeklilik Sistemi ve Emeklilik Sigortaları Kurumu Kanun tasarı Taslağı’na İlişkin Değerlendirme, 2003 tarihli Kanun hakkında İstanbul Barosuna sunulan rapor.
Okur, A. R. (2004), Sosyal Güvenlik Sisteminde Reform Önerisi Konusundaki Görüşlerimiz, 9-10 Eylül 2004, Türk-İş’e sunulan rapor.
Okur, A. R. (2005), “Sosyal Güvenlikte Neler Oluyor”, Güncel Hukuk, fiubat, Sayı 14.
Okur, A. R. (2006), “Sosyal Güvenlik Reformu: Uzun Dönemli Sigorta Dalları”, Çalışma ve Toplum, Sayı:1, s.106-146.
Okur, A. R. (2006), “Sorunları ile Gelen Reform”, Mercek, Temmuz, s.17-30.
Okur, A. R. (2003), “Hastalık Sigortasına İlişkin Anayasa Mahkemesi Kararları”, Binyılların Kavşağında Türkiyenin Toplumsal Gerçekleri, Cilt I, Tekgıda İş Sendikası Yayını, s. 152-153.
Okur, A. R. H. Ergin, (2006), “Tek Çatı Tek Yasadan, Tek Çatı Çok Yasaya”, İşveren D., Aralık, s. 32-39.
Okur, A. R. H. Laçiner, (2006), “Reform Sonrası nda Yaşlılık Aylığı Koşulları”, Tes-İş D., Kasım, s. 66- 75.
Serdaroğlu, A. (2007), “Anayasa Mahkemesinin İptal Kararı, Sosyal Güvenlik ve Siyasal Rejim Sorunu”, Mercek D., Ocak, s. 49-55.
Sözer, A. N. (2004), “Genel Sağlık ve Emeklilik Sigortası Sistemleri ile Sosyal Yardım ve Hizmetler Kanun Tasarı Taslakları Hakkında”, Türk-İş D., Temmuz-Ağustos, s.56-60.
Sözer, A. N. (2006), “5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun Sosyal Sigortalar İlişkin Hükümleri Üzerine (506 SK. Bakımından Kısa Bir Değerlendirme)”, Mercek, Temmuz,s.127-143.
Sözer, A. N. (1989), “Sosyal Sigortalarda Kazanı lmış Hakların Korunması üzerine Bir İnceleme (Süper Emeklilikte Son Durum)”, İstanbul Barosu Dergisi, s. 541-593.
Şakar, M. (2006), “SSK’lıların Adı “4/a’lı” Oldu”, Mercek, Temmuz, s.86-100.
Tozan, C. (2005), “Sosyal Güvenlik Reformu Adı Altında Yapılan Düzenlemeler Sistemin Sorunlarını Çözecek mi?”, İşveren D., Kasım, s.35-37.
Tuncay, C. (2005), “Türk Emeklilik Sisteminde Reform Projesinin Değerlendirilmesi”, Çimento İşveren, Mart, s.4-17.
Waltermann, R. (2005), Sozialrecht, 5. Auş., Heidelberg.