Ceza İnfaz Kurumları Dışında Çalıştırılan Hükümlülerin Sosyal Güvenliği

5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununda sadece ceza infaz kurumları ve tutukevleri bünyesinde çalıştırılan hükümlü ve tutukluların sosyal güvenlik haklarına ilişkin bir düzenlenme bulunmaktadır. Buna göre hizmet akdi ile çalışmamakla birlikte, ceza infaz kurumları ile tutukevleri bünyesinde oluşturulan tesis, atölye ve benzeri ünitelerde çalıştırılan hükümlü ve tutuklular hakkında, kısmi sigortalılık esası öngörülmüş ve bu kişiler hakkında iş kazası ve meslek hastalığı ile analık sigortası uygulanacağı ve bunların, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı sayılacakları belirtilmiştir. Buna karşılık hükümlülerin, bazı koşullarla kurum dışında kamu veya özel kuruluşlar nezdinde de çalıştırılmaları söz konusu olmaktadır. Belirttiğimiz hüküm bu çalışanları kapsamamaktadır. Bu durumun yanı sıra 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda belirli bir sürenin altındaki hapis cezalarına alternatif bir yaptırım olarak hükümlü kişilerin kamu kurumlarında veya kamu yararına hizmet veren özel kuruluşlar nezdinde belirli bir süre kamu yararına ücretsiz olarak çalışması öngörülmüştür. Çalışmamızda bu kişilerin çalışmalarının hukuki niteliğinin ne olduğu ve sosyal güvenlik haklarının bulunup bulunmadığı sorununun irdelenmesi amaçlanmaktadır.

Social Security of Convicts Who Are Put To Work Out of The Sentence Execution Institutions

In Social İnsurance and Universal Health Insurance Law No.5510, there is a rule for convicts and arrested persons for only the ones who are working in facilities, workshops and similar units established in the sentence execution institutions and detention houses. According to this rule, work accident and occupational disease and maternity insurances shall be applicable to convicts and arrested individuals who are employed, but not working on service contract, in facilities, workshops and similar units established in the sentence execution institutions and detention houses, and these shall be deemed to be insurance holders under item (a) of the first paragraph of Article 4. However there are convicts who are put to work out of the sentence execution institutions. This indicated rule doesn’t cover these convicts. In addition to this, a court ordered unpaid community service as an alternative sanction in public institutions or private establishments who serve as for public interests instead of the imprisonment under certain durations takes place in in Turkish Penal Code No.5237, In our study we aim to study legal property of their employment and if they have social security rights

___

  • Alper, Y. (2014). Türk Sosyal Güvenlik Sistemi Sosyal Sigortalar Hukuku, Güncellenmiş 6. Baskı, Dora Yayınevi, Eylül.
  • Alıcı, B. (2011). “Belçika Ceza Hukukunda Çalışma Cezası” Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.XV, S.3.
  • Arıcı, K. (2015). Türk Sosyal Güvenlik Hukuku, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Arslanköylü, R. (2003). Sosyal Sigortalar Kanunu Yorumu, Ankara.
  • Çakmak, İ. (2001). Şerhli Sosyal Sigortalar Kanunu, Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Çetin, S. H. (2011). Türk Ceza Kanununda Seçenek Yaptırımlar, Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Çolak, H.; Alyun, U. (2007). Türk Ceza Hukukunda Ceza ve Güvenlik Tedbirleri, Bilge Yayınevi, Temmuz 2007.
  • Demirbaş, T. (2009). Ceza Hukuku Genel Hükümler, Güncellenmiş 6. Baskı, Seçkin Yayınevi, 6. Bası, Kasım.
  • Demirbaş, T. (2013). İnfaz Hukuku, 3. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Erdoğan, O. (2008). İnfaz Hukuku, İstanbul: Acar Basım.
  • Günay, C. İ. (1998). Şerhli İş Kanunu, C.1, Ankara: Yetkin Hukuk Yayınları.
  • Güzel, A.; Okur, A. R. (1999). Sosyal Güvenlik Hukuku, Yenilenmiş 17. Bası, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Güzel, A.; Okur, A. R. ve Nurşen Caniklioğlu (2010). Sosyal Güvenlik Hukuku, Yenilenmiş 13. Bası, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Güzel, A.; Okur, A. R. ve Nurşen Caniklioğlu (2014). Sosyal Güvenlik Hukuku, Yenilenmiş 15. Bası, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Harland, A.T. (1980). “Court Ordered Community Service in Criminal Law: The Continuing Tyranny of Benevolence?”, Buffalo Law Review, Vol. 29, s.425-486.
  • İnce, H. (2007). Türk Ceza Hukukunda Kısa Süreli Hürriyeti Bağlayıcı Cezalara Seçenek Yaptırımlar, Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Keulen, C. (Exective Director) (1988). What if Something Happens? A Guide to Risk Management and Insurance Options for Community Service Programs, U.S. Department of Justice National Institute of Corrections 6 Mayıs 2015 tarihinde https://s3.amazonawscom/static.nicic.gov/Library/006754.pdf adresinden erişildi.
  • Maden, M. (2012). Hapis Cezasına Seçenek Yaptırımlar, Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Öztürk, B.; Erdem, M. R. (2011). Uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, 11. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Saymen, F. H. (1954). Türk İş Hukuku, İstanbul.
  • Toroslu, N. (2012). Ceza Hukuku Genel Kısım, Ankara.
  • Tuncay C.; Ekmekçi, Ö. (2013). Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri, Yenilenmiş 16. Bası, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Tunçomağ, K. (1988). İş Hukukunun Esasları, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Uşan, M. F. (2001). “İş ve Sosyal Güvenlik Hukukunda Tutuklu ve Hükümlü Çalışması”, Prof. Dr. Nuri Çelik’e Armağan, C.II, İstanbul, s.1436-1472.
  • Yongalık, A. (2011). “İstisnalar Dar Yorumlanır Kuralı ve Değerlendirilmesi”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 60, S.1, s.1-15.