Sütten kesilmiş Akkeçi oğlak besisinde arpanın değişik formlarının etkileri üzerinde bir araştırma

Araştırma, sütten kesilmiş oğlakların büyütülmelerinde arpanın değişik formlarının etkilerini saptamak amacıyla yürütülmüştür. Üç gruba ayrılan 15 baş sütten kesilmiş erkek Akkeçi oğlağı dane, kırılmış ya da ezilmiş arpaya dayalı rasyonlarla beslenmişlerdir. Denemede 1.gruba dane (DA), 2.gruba kırılmış (KA) ve 3.gruba ezilmiş arpa (EA) katılan rasyon verilmiştir. Rasyonun diğer öğeleri yonca kuru otu, vitamin ön karma, mineral ön karma ve tuzdan oluşturulmuştur (%12.19 HP, 2425.6 ME Kcal/kg). Rasyonlar, hayvan başına günlük olarak canlı ağırlığın %2.4 yaşama payı ve 100 g canlı ağırlık artışı için 300 g kuru madde hesabıyla verilmiştir. Araştırma sonucunda grupların ortalama canlı ağırlıkları, sırasıyla 31.040, 28.440, 26.260 kg, günlük ortalama canlı ağırlık artışları ise 111.9, 96.2, 82.5 g olmuştur. Dane arpayla beslenen grubun günlük ortalama canlı ağırlık artışı ezilmiş ya da kırılmış arpa ile beslenenlerden daha yüksek olmakla birlikte, gruplar arasındaki farklılık istatistik! olarak önemli bulunmamıştır (P>0.05). Grupların günlük ortalama yem tüketimleri sırasıyla 723.2, 631.8, 571.2 g/baş, ve 1 kg canlı ağırlık artışı için yem tüketimleri sırasıyla 6.68, 6.84, 7.18 kg olmuştur. Bu durumda, sütten kesilmiş oğlakların büyütülmelerinde kullanılan arpaya fiziksel işlem uygulanmasına gerek olmadığı söylenebilir.

A research on the effects of different forms of barley on fattening performance of weaned kids

This research was performed for fixing the effects of different forms of barley on growing performance of weaned kids. Three groups of 15 male Akkeci weaned kids were, 5 kids for per each group, fed with three different forms of barley; whole, crushed and rolled barley forms. In the experiment first group was fed with WB (whole barley), second group was fed with CB ( crushed barley) and the last group was fed with RB (rolled barley). The other compenents of the diets were composed of alfalfa hay, premix of vitamin, premix of mineral and salt (12.19 %CP, 2425.6 ME Kcal/kg). Diets were applied as 2.4% for living and 300 g dry matter for 100 g live weight gain for each animal perday. At the end of the research live weight's for each group were, 31.040, 28.440, 26.260 kg and average live weight gain's per day were 111.9, 96.2, 82.5 g respectively. Although average live weight gain for the group fed with WB, was greater than the other groups, but the differences between groups were found istatisticaly insignificant (P>0.05). Average feed intakes for the groups per day were; 723.2, 631.8, 571.2 g/animal, and feed intakes for one kg of feed utilization were 6.68, 6.84, 7.18 kg respectively. In this situation, it is possible to say that, there is no need to carry out physical process on barley to effect the growing performance of weaned kids.

PDF

___

Ak, I., V, Akgündüz., İ. Filya,. ve M. Akgündüz. 1998. Sorgum Yem Formunun Kuzuların Besi Performansı Üzerine Etkileri. Anadolu Tarım Kongresi 969-978. 14-18 Eylül 1998 Erzurum.
Akman, N. ve E. Tuncel. 1984. Dişi, Erkek ve Erken Kastre Edilmiş Akkeçi Oğlaklarında Besi Performansı Üzerinde Araştırmalar. Uludağ Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 3: 25-31.
Akyıldız, A.R. 1984. Yemler Bilgisi Laboratuvar Kılavuzu. Ank.Üniv. Zir.Fak. Yay: 895. Uygulama Kılavuzu 213. Ankara.
Anonim, 1975. Cyprus Agricultural Research Institute. Annual Report. Cyprus.
Arnold, L.D. 1989. Sorgumun Hayvan Beslemede Kullanılma Olanakları U.S. Feed Grains Council Yayınları 25.s.
Cayan, O. 1986. Alman Geyik Renkli X Kıl Melezi (Fi) ve Saf Kıl Erkek Oğlaklarının Besi Gücü ve Karkas Özellikleri Üzerinde Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi Adana.
Daşkıran, İ. 1992. Sütten Kesim Çağında Besiye Alınan Tiftik Keçisi Oğlaklarının Besi Performansı ve Karkas Özellikleri A.Ü. Fen Bil. Ens. Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Devendra, C. 1987. The Digestive Efficiency of Goats. World Rev. Anim. Prod. 14:9-12.
Düzgüneş, O., T. Kesici ve F. Gürbüz. 1983. İstatistik Metodları 1, Ank.Üniv. Zir.Fak. Yay. No: 861, Ders Kitabı:229,218 s. Ankara.
Economides, S., A. Koumos, E. Georghıades and M. Hadjıpanayıotou. 1990. The Effect of Barley-Sorghum Grain Processing and Form of Concentrate Mixture on the Performance of Lambs, Kids and Calves. Animal Feed Science and Technology, 31 (1-2): 105-116.
Eker, M., E. Tuncel, Y. Aşkın ve S. M. Yener. 1976. Saanen X Kilis Melezi Keçilerde Canlı Ağırlık ve Vücut Gelişmesi Üzerinde Araştırmalar. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yıl. 26 (1): 164-175.
Güney, O. 1984. Saanen X Kilis ve Saanen X Kıl Birinci Geriye Melez Erkek Oğlakların Besi Gücü ve Karkas özellikleri Üzerine Bir Araştırma. TÜBİTAK Doğa Derg. 8(1): 40-49.
Güney, O. ve O. Cayan. 1987. The Fattening Performance and Carcass Characteristics of Hair Male Kids Under Intensive Feeding Conditions. PHILDETIONS Symposium on The Evaluation of Mediterranean Sheep and Goat. Fonte-BOA. (Santarem-Portugal), 23-25 September. Portugal.
Hanke, H. E. and R. M. Jordan. 1963. Comparison of Lambs Fed Shelled Corn and Whole of Pelleted Barley of Different Bushel Weights. J. Anim. Sci. 22:1097-1099.
Keleş, M. A. 1995. Sütten Kesim Çağında Besiye Alınan Kıl Keçisi Erkek Oğlaklarının Besi Performansı ye Karkas Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Kesim, M. E. 1993. Oğlak Besisinde Tek Yem Arpa ile Standart Besi Yeminin Besi Performansına Etkileri Üzerinde Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Ankara Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Kor, A. 1991. Damascus X Kıl Keçi (F1) Melezi Erkek Oğlakların Besi Gücü ve Karkas Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Ç.Ü.Fen Bil.Ens. Yüksek Lisans Tezi, Adana.
Koyuncu, M., E. Tuncel ve N. Akman. 1996. Ankara Keçisi Erkek Oğlaklarının Mera ve Entansif Koşullarda Besi Gücü ve Karkas Özellikleri TÜBİTAK Tr.J. of Vet. and Anim. Sci. 20: 157-161.
Mavrogenis, P. A., A. Constantinou and A. Louca. 1982. Environmental and Genetic influences of Growth Traits of The Damascus Goat. Proceedings of The Third International Conference on Goat Production and Disease. 10-15 Joumay, Tucson, Arizona.U.S.A.
Okuyan, M. R., E. Tuncel, A. Karabulut, Ş. Bayındır ve Z. Yıldırım. 1994. Keçilerin Besin Maddeleri Gereksinimleri (Çeviri). Uludağ Üniv. Basımevi. Bursa.
Orskov, E. R., C. Fraser and J. G. Gordon. 1974. Effect of Processing of Cereals on Rumen Fermentation, Digestibility, Rumination Time and Firmness of Subcutaneous Fat. Br. J.Nutr. 32: 59-69 s.
Orskov, E. R. and C. Fraser. 1975. The Effect Processing of Barley Based Supplements on Rumen pH, Rate of Digestion and Voluntary Intake of Dried Grass in Sheep. Br.J.Nutr.34: 493-500 s.
Parthasarathy, M., D. Singh and P. S. Rawat. 1984. Performance of Feedlot Kids on Different Dieatary Regimen. Indian J.Anim.Sci. 54 (1): 130-131.
SAS, (1987) SAS Institute, SAS User's Guide: Statistics. Institute, Inc. Cary, NC, USA.
Singh, S. and N. S. Sengar. 1970. Investigation of Milk and Meat Potential of Indian Goats. Final Technical Report. Raja Balwant Singh College, Bichpuri, Agra, India.
Toker, E., M. Zincirlioğlu ve ö. F. Alarslan. 1998. Yemler ve Hayvan Besleme, Hayvan Yetiştirme Ders Kitabı. 2. Baskı. Baran Ofset. 94 s. Ankara.
Yaman, S., S. Çep, B. Ankaralı ve A. öztürk. 2000. Sodyum Hidroksitle Muamele Edilmiş Dane Arpanın Kuzu Besisinde Kullanımı. International Animal Nutrition Congress 2000. 360-366 s. İsparta.