Molecular characterization of some selected wild olive (Olea oleaster L.) ecotypes grown in Turkey

Karadelice olarak adlandırılan yabani zeytin, alt tür oleaster; düzensiz büyüme gösteren dikenli dallara sahip bodur agaç veya çalı formundadır. Genç yapraklar, koyu grimsi-yesil renkli üst ve açık renkli alt yüzeye sahip, sürgün üzerinde bir birine karsılıklı olarak dizilmistir. Genellikle bodur anaç olarak kullanılmaktadır ancak bazı önemli zeytin çesitleri ile ası uyusmazlıgı bulunmaktadır. Karadelicelerin ender bulundugu yerlerden biri olan İzmir’e 20km mesafedeki Kayadibi köyünden bazı karadeliceler seçilmistir. Bu ekotiplerin RAPD-PCR teknigi ile moleküler tanımlamaları yapılmıstır. Bodur anaç olarak kullanılabilirligi nedeniyle bazı önemli zeytin çesitleri ile iliskileri de analiz edilmistir. Bu nedenle öncelikle zeytinyagı üretimi için en önemli zeytin çesidi olan Ayvalık çesidi kullanılmıstır. Ayvalık çesidinin KD-8 ekotipi ile %97 oranında benzerlik göstermesi anaç-çesit ası uyusabilirligini de gösterebilir. Çalısmanın ikinci kısmında karsılastırma önemli bir yaglık zeytin çesidi olan Memecik ile önemli bir sofralık zeytin çesidi olan Tavsan Yüregi ile yapılmıstır. Memecik ve Tavsan Yüregi çesitleri %100 benzerlik göstermis olmaları, her ikisinin de KD-3 ve KD-8 ekotipleri ile ası uyusabilirligini gösterebilir. Her iki çalısmada da Kayadibi-İzmir’de yetisen dokuz karadelice ekotipi içinde, en düsük seviyede morfolojik farklılık gösteren ve karıstırılanlarda genetik bazda benzerlik bulunmustur.

Türkiye'de yetişen bazı seçilmiş karadelice (Olea oleaster L.) ekotiplerinin moleküler tanımlaması

The wild olive subspecies oleaster called “Karadelice” in Turkish is a small tree or bush of rather irregular growth, with thorny branches and oppositely positioned oblong pointed leaves, dark grayishgreen on the leaf surface and, in the early growth state, hoary on the lower surface with whitish scales. Generally, it is used as a dwarf rootstock; however, it has some grafting incompatibility with certain important olive cultivars. Some wild olive plants were selected from the village Kayadibi, 20 km distant from the city of İzmir in Turkey. This region is a very unique place for this type of wild olive. These ecotypes were differentiated by molecular markers using RAPD-PCR. Since they can be used as a dwarf rootstock, the correlations with some important olive cultivars were analyzed. For that reason Ayvalık cv, which is the most important olive cultivar for olive oil production was used primarily. Since Ayvalık cv and KD-8 are 97% similar, it was expected that they may have grafting compability. In the second part of the study, the comparison were done with Memecik and Tavsan Yüregi cultivars which are important olive oil and table olive cultivars, respectively. Since Memecik and Tavsan Yüregi were 100% similar therefore, it was considered that they may have more grafting compability with oleasters KD-3 and KD-8. Both studies were carried out to find similarities in 9 olive oleasters growing at Kayadibi of İzmir province which are said to have confused and low level morphologic variations in their features.

___

  • Belaj, A., Z. Satovic, L. Rallo and I. Trujillo. 2002. Genetic diversity and relationships in olive (Olea europaea L.) germplasm collections as determined by randomly amplified polymorphic DNA. Theoretical and Applied Genetics 105: 638–644.
  • Besnard, G., B. Khadari, P. Villemur and A. Berville. 2000. A cytoplasmic male sterility in olive cultivars (Olea europaea L.): phenotypic, genetic and molecular approaches. Theoretical and Applied Genetics 100: 1018–1024
  • Besnard, G., P. Baradat, C. Breton, B. Khadari and A. Berville. 2001. Olive domestication from structure of oleasters and cultivars using RAPDs and mitochondrial RFLP. Genetics Selection Evolution 33 (1): 251-268.
  • Breton, C., M. Tersac and A. Berville. 2006. Genetic diversity and gene flow between the wild olive (oleaster, Olea europaea L.) and the olive: several Plio-Pleistocene refuge zones in the Mediterranean basin suggested by simple sequence repeats analysis. Journal of Biogeography 33: 1916–1928
  • Bronzini de V. Caraffa, J. Maury, C. Gambotti, C. Breton, A. Bervillé and J. Giannettini. 2002. Mitochondrial DNA variation and RAPD mark oleasters, olive and feral olive from Western and Eastern Mediterranean. Theoretical and Applied Genetics 104: 1209-16.
  • Busconi, M., C. Foroni, M. Corradi, C. Bongiorni, F. Cattapan and C. Fogher. 2003. DNA extraction from olive oil and its use in the identification of the production cultivar. Food Chemistry 83: 127-134.
  • Doyle, J.J. and J. L. Doyle. 1987. A rapid DNA isolation procedure for small quantities of fresh leaf tissue. Phytochemical Bulletin 19: 11-15.
  • Lavee, S. 1996. Biology and physiology of the olive, p. 59– 104. In: International Olive Oil Council (IOOC) (eds.). World Olive Encyclopedia, IOOC, Madrid, Spain.
  • Lumaret, R. and N. Ouazzani. 2001. Plant genetics. Ancient wild olives in Mediterranean forests. Nature 413: 700.
  • Nei, M. and W.H. Li. 1979. Mathematical model for studying genetic variation in terms of restriction nucleases. Proc. Natl. Acad. Soc. USA 76: 5269–5273.
  • Ozkaya, M.T., E. Cakir, Z. Gokbayrak, H. Ercan and N. Taksin. 2006. Morphological and molecular characterization of Derik Halhali olive (Olea europaea L.) accessions grown in Derik–Mardin province of Turkey. Scientia Horticulturae 108: 205–209.
  • Seker, M., S. Dulger, N. Kaynas and Z. Yucel. 2008. Determination of isozyme polymorphism in openpollinated olive (Olea europaea l.) Seedlings used as rootstock . Acta Horticulturae 791:173-176
  • Spennemann, D.H.R. and L.R. Allen. 2000. The avian dispersal of olive (Olea europaea L.): implications for Australia. Emu: Austral Ornithology 100: 264–273.
  • Ülger,S., N. Ertoy, M.T. Özkaya ve N. Özilbey. 2001. “Zeytin (Olea europaea L.) için bodur anaç özelligi gösteren bazı delicelerin köklenme özelliklerinin saptanması”. GAP II.Tarım Kongresi, 24-26 Ekim 2001, Sanlıurfa, 137-143.
  • Vossen, P. 2007. Olive oil: history, production, and characteristics of the world’s classic oils. Hortscience 42(5): 1093-1100.
  • Zohary, D. and P. Spiegel Roy. 1975. Beginnings of fruit growing in the Old World. Science 187: 319–327.
  • Zohary, D. 1994. The wild genetic resources of the cultivated olive. Acta Horticulturae 356: 62–65.
Tarım Bilimleri Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Yayıncı: Halit APAYDIN
Sayıdaki Diğer Makaleler

Some physical and nutritional properties of hulled wheat

Güran H ÜNAL

The effects of callus age, UV irradiation and incubation time on trans-resveratrol production in grapevine callus culture

Nurhan KESKİN, Birhan KUNTER

Artemisia cinsinin iki türünün (Artemisia fragrans willd., A. absinthium L.) karyolojik incelenmesi ve karyotip analizi

Celal ER, Ali NAZIRZADEH, Eissa ZARİFİ, Sam MOKHTARZADEH

Graphosoma lineatum (L.) (Heteroptera, pentatomidae)'un farklı besinlerdeki biyolojik parametrelerinin belirlenmesi

Erhan KOÇAK, M. Selçuk BAŞARAN, Atilla GÖKDOĞAN, H. Tevfik EMRE, Aydemir BARIŞ, Ali Kürşat ŞAHİN

Ankara'da Elma kırmızı gal yaprakbiti, Dysaphis devecta Walk. (homoptera, aphididae)'da avcı coccinellidae (Coleoptera) türleri

Şerife BAYRAM

Molecular characterization of some selected wild olive (Olea oleaster L.) ecotypes grown in Turkey

Salih ÜLGER, Erkan ERGÜLEN, Nejat ÖZİLBEY, Mücahit Taha ÖZKAYA

Farklı hasat dönemlerinin oğul otu (Melissa officinalis L.)'nda bazı tarımsal özellikler üzerine etkisi

Süleyman KIZIL

A case study on the risk of rural poverty in semi-arid region of Turkey: Kırıkkale province Central district

İlkay DELLAL, Gülşen KESKİN, F. Füsun TATLIDİL

Genetic analysis of grapevine cultivars from the Eastern Mediterranean region of Turkey, based on SSR Markers

Ali ERGÜL, Melike BAKIR, Serpil Gök TANGOLAR, Semra SOYDAM, Eda KARAAĞAÇ, Semih TANGOLAR

Yeniden örnekleme ve F testinin I.tip hata ve testin gücü bakımından simülasyon yöntemi ile karşılaştırılması

Özgür KOŞKAN, Fikret GÜRBÜZ