KENDİ KENDİNE YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRENİMİ: COMPLETE TURKISH ÖRNEĞİ

Bu araştırmanın amacı, İngilizce konuşanlar için hazırlanmış Teach Yourself serisinin yayını olan Complete Turkish isimli ders kitabının kendi kendine yabancı dil olarak Türkçe öğrenimi açısından incelemektir. Nitel araştırma yaklaşımının benimsendiği bu araştırmada kullanılan veriler doküman incelemesi yoluyla elde edilmiştir ve elde edilen veriler içerik analizine tabi tutularak temalar oluşturulmuştur. Bu temalar; ana dil ve hedef dil kullanımı, kendi kendine öğrenme sürecine yönelik tasarım, yöntem, beceri öğretimi, kültür aktarımı, ölçme-değerlendirme ve görseller olmak üzere yedi başlıktan oluşmaktadır. Araştırma sonuçları kitabın birçok özelliğiyle (öğrenme sürecine yönelik ve zorluklarına yönelik öneriler, öz değerlendirme, ek bölümler vb.) kendi kendine Türkçe öğrenme sürecinde kullanıcılara rehberlik ettiğini ortaya koymaktadır. Kitapta, dil bilgisi becerisinin öğretiminde keşfederek öğrenme yönteminden, dinleme ve konuşma becerilerinin öğretiminde ise işitsel-dilsel yöntemden yararlanıldığı görülmektedir. Edebî metinlere yer verilmemesi ve otantik görsel kullanımının sınırlı sayıda olması, yazma becerisi alanında kullanılan alıştırma türlerinin dil bilgisi ve sözcük öğretimine yönelik olması kitabın sınırlı yönleri olarak sıralanabilir.

Self Directed Turkish Learning as a Foreign Language: Example of Complete Turkish

The purpose of this research is to examine the book Complete Turkish, the publication of the Teach Yourself series prepared for English speakers, in terms of self-directed learning Turkish as a foreign language. In this study, in which qualitative research method was adopted, the data were obtained through document analysis and formed by subjecting the obtained data to inductive content analysis. These themes consist of seven topics: mother tongue and target language use, design for self-learning process, method, skill teaching, transfer of culture, assessment-evaluation and visuals. The results of the research reveal that the book guides the users in the process of self-learning Turkish with its many features (suggestions for the learning process, difficulties, self-evaluation, appendix etc). In the book, it is determined that the discovery method is used in grammar teaching and the audio-lingual method is used in teaching listening and speaking skills. The lack of literary texts and the limited use of authentic visuals and the types of exercises used in the field of writing skills are oriented towards grammar and vocabulary can be listed as the limited aspects of the book.

PDF

___

Aşcı, Y. (2019). Anlambilimin yabancı dil ve sözcük öğretimindeki yeri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(67), 647–653.
Aşcı, Y. & Tecelli Topçu, N. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde okuma ve yazma becerisi geliştirmeye yönelik öykü kullanımı. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Bahar (32), 203–220.
Atak, T. (2011). Learning Turkish. Modern Language Association, 126(3), 763– 779.
Ataullah, F. (1940). Turkish Self-Taught and Grammar. Marlborough’s Self- Taught Series.
Benson, P. (2001). Teaching and Researching Autonomy in Language Learning. Longman.
Bolland, W. B. (1916). Praktische Türkisches Lehrbuch zum Gebrauch im Selbstunterricht und Lehranstalten. Wilhelm Violet Verlag.
Buz, Y. (2016). Turkish Grammar In Practive A Self-Study Reference and Practice Book for Learners of Turkish. Foxton Books.
Civelek, E. (2018). XIII. Uluslararası Büyük Türk Dili Kurultayı. Kendi Kendine Türkçe Öğrenmek Isteyenlere Yönelik Hazırlanan Üç Kitabın Karşılaştırılmalı Analizi-Nasıl bir Yol Izlenmeli? içinde (ss. 798–809).
Cooker, L. (2008). Self-access materials. B. Tomlinson (Ed.), English Language Larning Materials A Critical Review içinde (ss. 110–132). Continuum.
Cresswell, W. J. (2021). Nitel Araştırma Yöntemleri Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni. (S. B. Demir ve M. Bütün, Çev. Ed.) (6. Baskı). Siyasal Kitapevi.
Cross, J. (2011). Informal Learning: Rediscovering The Natural Pathways That Inspire Innovation and Performance. John Wiley & Sons.
Demirel, Ö. (2016). Yabancı dil öğretimi (9. Baskı). Pegem Akademi.
Dickinson, L. (1987). Self-Instruction in Language Learning. Cambridge University Press.
Ellis, N. (2005). At the interface: In dynamic interactions of explicit and implicit language knowledge. Studies in Second Language Acquisition, 27, 305– 352.
Ermağan, E. (2021). Kendi kendine Türkçe öğrenme kitaplarında telaffuz öğretimi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (Ö10), 214– 237. http://doi.org.tr/10.29000/rumelide.1011393
Fernández-Toro, M. & Jones, F. R. (2001). DIY Techniques For Language Learners. Centre for Information on Language Teaching and Research. Florio-Hansen, I. De. (2006). How to become a succesful language learner learner autonomy, styles and strategies revisited. Dil Dergisi, 133, 29–59. http://doi.org.tr/10.1501/Dilder_0000000057
Gardner, D. (2000). Self-assessment for autonomous language learners. Links & Letters, (7), 49–60.
Gürbüz, S. & Şahin, F. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (4. Baskı). Seçkin yayıncılık.
Holec, H. (1981). Autonomy in Foreign Language Learning. Pergamon. Holec, Henri. (1996). Self-directed learning: An alternative form of training. Language Teaching, 29(2), 89–93.
Jones, F. R. (1993). Beyond the fringe: A framework for assessing teach-yourself materials for ab initio english-speaking learners. System, 21(4), 453–469.
Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 170–189.
Knowles, M. S. (1975). Self-Directed Learning: A Guide for Learners and Teachers. Association Press.
Kuzucu, E. Y. (2013). The Delights of Learning Turkish: A Self-Study Course Book for Learners of Turkish. CreateSpace. ion of Self-Instructional Materials. Routledge
Mayring, P. (2014). Qualitative Content Analysis. Theoretical Foundation, Basic Procedures and Software Solution. https://nbn-resolving.org/urn:nbn: de:0168-ssoar-395173, Erişim Tarihi: 01.12.2021
Nunan, D. (2003). Nine steps to learner autonomy. Symposiom, 193–204.
Özbal, B. (2020). Kendi kendine yabancı dil olarak Türkçe öğrenimi ders kitapları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi (TEKE), 9(4), 1602–1615.
Özbal, B. & Genç, A. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ders kitaplarında dinleme becerisi alanında kullanılan alıştırmaların değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, (42), 197–212. http://doi.org.tr/10.21497/sefad.675165
Pollard, D. & Pollard Çelen, A. (2015). Complete Turkish. Hodder Education. Reinders, H. & Lewis, M. (2006). An evaluative checklist for self-access materials. ELT Journal, 60(3), 272–278.
Richards, J. C. & Rodgers, T. S. (2014). Approaches And Methods In Language Teaching (3. Baskı.). Cambridge University Press.
Roberts, J. T. (1995). An anatomy of home-study foreign language courses. System, 23(4), 513–530.
Said, A. (1877). Turkish Self-Taught. Franz Thimm European and Oriental Bookseller and Publisher.
Saraç, Ş. (2018). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimine İngiliz Katkısı. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.
Savaşcı, Ö. (2008). Langenscheidt Praktisches Lehrbuch Türkisch: Der Standardkurs für Selbstlerner B1. Langenscheidt.
Savaşcı, Ö. (2017). Langenscheidt Türkisch mit System. Langenscheidt.
Schneider, G. (1996). Selbstevaluation lernen lassen. Fremsprache Deutsch Zeitschrift für die Praxis des Deutschunterrichts, Özel Sayı-, 16–23.
Sheerin, S. (1989). Self-Access. Oxford University Press.
Şimşek, R. & Gün, M. (2021). A corpus-based research: The vocabulary content and parts of speech of A1 level textbooks used in teaching Turkish as a foreign language. Dil ve Dilbilimi Çalışmaları Dergisi, 17(1), 236–267. doi: 10.17263/jlls.903389
Tarhan, B. (2005). Kendi kendine dil öğrenme modeli ve Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Thomson, C. K. (1999). Self-assessment in self-directed learning: issues of learner diversity. R. Pemberton, E. S. L. Li, W. W. F. Or ve H. D. Pierson (Ed.), Taking Control: Autonomy In Language Learning içinde (ss. 77– 92). Hong Kong University Press.
Tomlinson, B. (2010). Principles and procedures for self-access materials. Studies in Self-Access Learning Journal, 1(2), 72–86.
Tomlinson, B. (2011a). Glossary of basic terms for materials development in language teaching. B. Tomlinson (Ed.), Materials Development in Language Teaching içinde (2. Baskı.). Cambridge Scholars Publishing.
Tomlinson, B. (2011b). Access-self materials. Materials Development in Language Teaching içinde (2. Baskı., ss. 414–432). Cambridge University Press.
Tunçel, H. (2016). Yabancılar İçin Kendi Kendine Türkçe: Başlangıç Seviyesi (A1 - A2). Cinius yayınları.
Ünlü, N. A. (2015). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarından Hitit 1 ve Yeni Hitit 1’deki dilbilgisi sunumu ve alıştırmalarının karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi Yabancı Dil Olarak Türkçe Araştırmaları Dergisi, Kış(2), 137–150.
Von der Berswordt I. (1839). Neueste Grammatik Der Türkischen Sprache Für Deutsche Zum Selbstunterricht. F. Dümmler.
Yamaguchi, A., Okamoto, E., Curry, N. & Konno, K. (2019). Adapting a checklist of materials evaluation for a self-access center in Japan. Studies in Self-Access Learning Journal, 10(4), 339–355.
Yeşilyurt, E. (2016). Osmanlı döneminde İngilizlere Türkçe öğretmek amacıyla yazılan kitapların dil öğretimi açısından değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(3), 277–294.
Yunus Emre Enstitüsü. (2019). Siz De Bu Yazı Fırsata Çevirin, Türkçe Öğrenin! https://www.yee.org.tr/tr/haber/siz-de-bu-yazi-firsata-cevirin-turkceogrenin adresinden erişildi.