ÇATIŞMA EYLEM STİLİNİN DEMOGRAFİK NİTELİKLER AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ: SPOR BİLİMLERİ ALANINDA ÖĞRENİM GÖREN ÖĞRENCİLER ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin çatışma eylem stillerini demografik nitelikler açısından incelenmektir. Çalışma grubu, farklı üniversitelerde öğrenim gören 234 (64 kadın, 170 erkek) öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak Johnson & Johnson (2008) tarafından geliştirilen ve Karadağ ve Tosun (2014) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Çatışma Eylem Stilleri Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde betimsel değerler, bağımsız gruplar için t-testi ve tekyönlü varyans analizi (ANOVA) uygulanmıştır. Tek yönlü varyans analizi (ANOVA) sonucunda ortaya çıkan istatistiksel farkın hangi gruplardan kaynakladığını belirlemek amacıyla Tukey HSD çoklu karşılaştırma testi uygulanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde ve yorumlanmasında, p

Evaluation Of Conflict Activity Styles In Terms Of Demographic Qualities: A Study on Students in Sport Sciences Departments

The aim of the research is to examine the conflict Activity styles of the university students in terms of their demographic qualities. The study group consisted of 234 (64 female, 170 male) students studying at different universities. As a data collection tool was used "Conflict Action Styles Scale" developed by Johnson & Johnson (2008) and adapted to Turkish by Karadağ ve Tosun (2014). In the analysis of the obtained data was applied descriptive values, for independent groups t-test and one-way analysis of variance (ANOVA). The Tukey HSD multiple comparison test was used to determine which groups the statistical difference resulting from one-way analysis of variance (ANOVA) originated. The Tukey HSD multiple comparison tests were used to determine which groups the statistical difference arising as a result of one-way analysis of variance (ANOVA) originated. In the statistical analysis of the data and in the interpretations, p

___

  • Aksu, M. (1988). Problem Çözme Becerilerinin Geliştirilmesi ve Problem Çözme Yöntemleri El Kitabı. Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
  • Bingöl, G., ve Demir, A. (2011). Amasya Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri. Göztepe Tıp Dergisi, 26(4), 152-159.
  • Bilge, F. ve Arslan, A. (2000). Akılcı Olmayan Düşünce Düzeyleri Farklı Üniversite Öğrencilerinin Problem Çözme Becerilerini Değerlendirmeleri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2(13), 7-18.
  • Eren E. Yönetim psikolojisi. İstanbul: İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayınları; 1984.
  • Erkmen, G. (2011). Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Yüksekokulunda Öğrenim Gören Öğrencilerin Empatik Eğilimlerinin Sporda Tercih Ettikleri Lider Davranışları İle Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Konya.
  • Evans, J. R. (1991). Creative Thinking: In The Decision and Managemet Sciences. Ohio: Sought-Western Publishing Company.
  • Fidan, N. (1985). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Güllü, S. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Spor Egzersiz ve Antrenman Bilimi Dergisi, 3(3), 86-92.
  • Johnson, D.W. and Johnson, F.P. (2003). Joining Together. New York: Pearson Education Inc.
  • Johnson, D. W., and Johnson, F. P. (2008). Joining together: Group theory and group skills. Boston: Allyn & Bacon.
  • Karadağ, E. ve Tosun, Ü. (2014). The Adaptation of Conflict Activity Styles Inventory [CASI] to Turkish Language, Language Validity and Pre- Psychometric Investigation. Psikoloji Çalışmaları, 34(1), 45-69.
  • Karip E. Çatışma Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık; 2003.
  • Prutzman, P., Stern,L., Burger,M. L., and Bodenhamer, G. (1988). The Friendly Classroom For A Small Planet. New York: New Society Publisshers.
  • Swanström, N.L.P. and Weissmann, M. S. (2005). Conflict, Conflict Prevention And Conflict Management And Beyond: A Conceptual Exploration’, Central Asia-Caucasus Institute and Silk Road Studies Programme, Washington, Dc And Nacka, Sweden.
  • Taylan, S. (1990). Heppner’in Problem Çözme Envanterinin Uyarlama, Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Tümkaya, S. İflazoğlu, A. (2000). Ç.Ü. Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Otomatik Düşünce ve Problem Çözme Düzeylerinin Bazı Sosyo- Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (6), 143- 158.