Destekten Yoksun Kalma Tazminatı Kapsamında Çocuğun Durumu

Destekten yoksun kalma tazminatı, ölenin destek verdiği kişilerin hayatlarının ölüm nedeniyle kötüleşmemesi için kabul edilmiş bir maddi tazminat türüdür. Ölen sigortalı çocuğun anne ve babasına bağlanacak ölüm geliri ile destekten yoksun kalma tazminatı hem mevzuat hem de kapsam olarak birbirinden farklı kavramlar olmasına rağmen ölüm geliri bağlanan anne-babanın destekten yoksun kalma tazminatına hak kazanamayacakları yönünde Yargıtay karar vermekteydi. Yargıtay İçtihatı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 2018 yılında verdiği karar ile annebabanın, çocuğunun haksız fiil ve/veya akde aykırılık sonucu ölmesi nedeniyle açtığı destekten yoksun kalma tazminatı davalarında, desteklik ilişkisinin varlığının ispatı için Sosyal Güvenlik Kurumundan gelir bağlanması şartının aranmayacağı, destekten yoksun kalma tazminatı davalarında çocukların anne-babaya destek olduklarının, karine olarak kabulünün gerektiğine karar vermiştir. Çalışmamızda destekten yoksun kalma tazminatı konusu, değişen içtihat kapsamında değerlendirilmiştir.

The Status of the Child in Scope of Compensation Loss of Support

Compensation for loss of support is the damages incurred by those supported in consequence of the cease of the support that was used to be provided by the deceased while living. The death benefit to be granted to the parents of dead child and the compensation for loss of damage are concepts different from each other in terms of both the legislation applicable to those concepts and their scope, however the Appeal Court used to pass decisions ruling that parents to whom death benefit is granted cannot be entitled to compensation for loss of support. As per the decision passed by the Appeal Court’s Grand General Assembly for Unification of Decisions in 2018, it has been ruled that, in the actions for compensation for loss of support initiated by the parents due to death of their child in consequence of tort and/or breach of contract, it will no more be sought as a requirement that a benefit has been put on the parents by the Social Security Institution in order to prove the relationship of support and, in actions for compensation for loss of support, it should be accepted as a presumption that the child used to support the parents. In our study, actions for compensation for loss of damage has been analysed within the scope of the changing case law.

PDF

___

Akın, L. (2001). İş Kazasından Doğan Maddi Tazminat. Ankara: Yetkin Yayınları.
Antalya, O. G. (2018). Borçlar Hukuku-Genel Hükümler. C.1. İstanbul: Legal Yayıncılık.
Balcı, M., Soner, B., Aydoğan, B. ve Yener, A. (2019). İş Kazaları ve Meslek Hastalıklarından Kaynaklanan Manevi Tazminat Davaları. Ankara: Yetkin Yayınları.
Çakırca, S. İ. (2012). Türk Sorumluluk Hukukunda Yansıma Zararı. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
Çelik, A. Ç (2016). Ölüm Nedeniyle Destekten Yoksunluk. Ankara: Seçkin Yayıncılık
Çelik, N., Caniklioğlu, N. ve Canbolat, T. (2019). İş Hukuku Dersleri. İstanbul: Beta Yayınları.
Eren, F. (2019). Borçlar Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Yetkin Yayınları.
Erol, H. G. (2017). Özel Hastanelerin Hukuki Sorumluluğu ve Hasta Hakları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Gökyayla, K. E. (2004). Destekten Yoksun Kalma Tazminatı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Güleç Uçakhan, S. (2017). Maddi Tazminat Esasları ve Hesaplanması. Ankara. Seçkin Yayıncılık.
Gündüz, F. E. ve Gündüz, H. (2011). İdare Hukukunda Destekten Yoksun Kalma Tazminatı. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 15 (3). 230-232
Güneren, A. (2018). İş Kazası ve Meslek Hastalığından Kaynaklanan Maddi ve Manevi Tazminat Davaları. Ankara: Adalet Yayınevi.
Güzel, A., Okur, A.R. ve Caniklioğlu, N. (2018). Sosyal Güvenlik Hukuku. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Hakeri, H. (2020). Tıp Hukuku. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Kahveci, N. (2002). Sorumluluk Hukuku Açısından Zarar Görenin Kusurunun Hukuki Sonuçları. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi II. 3(131).
Kanbur, Z. (2000). Ölüm ve Cismani Zararlarda Tazminat Alacaklıları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi SBE. Ankara.
Karacabey, Ö. F. (1980). Hakların Yarışması. Ankara. Ankara Barosu Dergisi. 6(668).
Karahasan, M. R. (2003). Türk Borçlar Hukuku Genel Hükümler. C.1. İstanbul: Beta Yayınları.
Karakılıç, H. (2017). Borçlar Hukuku Genel Hükümleri. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.
Kıcalıoğlu, M. (2015). Haksız Fiillerden Doğan Tazminat Davaları. Ankara: Yetkin Yayınları.
Kılıçoğlu, M. (2019). Destekten Yoksun Kalma Tazminatı. Ankara: Bilge Yayınevi.
Kocabaş, G. (2014). Destekten Yoksun Kalma Tazminatının Unsurları. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi. 20(3). 4-5 .
Koçoğlu, S. (2017). İş Kazası ve Meslek Hastalıkları Sonucu Destekten Yoksun Kalma Tazminatının Şartları. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 19(3). 191- 192.
Koçhisarlıoğlu, C. (2004). Kusur İşleme Ehliyeti Olarak Ayırt Etme Gücünün Haksız Eylem Alanında Derecelendirilmesi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 53(4).
Narter, S. (2015). İş Kazası ve Meslek Hastalığında Hukuki ve Cezai Sorumluluk. Ankara: Adalet Yayınevi.
Oğuzman, K. ve Öz, T. (2018). Borçlar Hukuku Genel Hükümler. C.2. İstanbul: Vedat Yayıncılık.
Pıtırlı, B. ve Aladağlı, A. (2017). Destekten Yoksun Kalma Tazminatı. Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 12(155- 156). 115-163.
Seratlı, G. B. (2003). İş Kazasından Doğan Destekten Yoksun Kalma Tazminatı. Ankara: Yetkin Yayınları.
Seven, V. (2017). Sigorta Güvence Hesabının Kapsamı ve Destekten Yoksun Kalma Tazminatı. Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 12(157-158).55.
Süzek, S. (2019). İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Şatır, N. (2015). Emsal Kararlar Işığında Kamu ve Özel Hastanelerde Çalışan Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu. Yargıtay- Danıştay İçtihatları. Ankara: Yetkin Yayınları.
Tekinay, S. S., Akman, S., Burcuoğlu, H. ve Altop, A. (1993). Borçlar Hukuku Genel Hükümler. İstanbul: Fakülteler Matbaası.
Tokat, H. (2016). Karayoluyla Yolcu Taşımacılığından Kaynaklanan Akdi Sorumluluk. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 65(4). 2016. 2909-2975.
Tuncay, A. C. ve Ekmekçi, Ö. (2019). Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Yılmaz, S. (2010). Türk Borçlar Kanunu Tasarısında Sebep Sorumluluklarına İlişkin Hükümler. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 59(3). 551-578.
Zevkliler, A. ve Gökyayla, E. (2019). Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri. Ankara: Turhan Kitabevi.