Üniversite Öğrencilerinin Aşk Stillerinin Evlilik Tutumları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi

Araştırmada üniversite öğrencilerinin aşk stillerinin evlilik tutumları üzerinde anlamlı bir etki oluşturup oluşturmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda İstanbul ilinde daha önce duygusal bir ilişi yaşamış olan üniversite öğrencisi 440 kişinin katılımı ile araştırma gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanmasında Aşk Stilleri Ölçeği ve İnönü Evlilik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada Bağımsız Örneklem T-Testi, Pearson Korelasyon Analizi ve Regresyon Analizi kullanılarak veriler analiz edilmiştir. Bulgulara göre üniversite öğrencilerinin oyun gibi aşk stillerinin evliliğe yönelik olumlu tutum düzeyler üzerinde istatistiksel düzeyde anlamlı bir etkisinin olmadıpı (p > .05) ancak tutkulu aşk, arkadaşça aşk, mantıklı aşk, sahiplenici aşk ve özgeci aşk stillerinin evliliğe yönelik olumlu tutum düzeyleri üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olduğu belirlenmiştir (p

Anahtar Kelimeler:

Aşk Stilleri, Üniversite öğrencileri, Evlilik Tutumu, Evlilik

The Investigation of the Effect of University Students’ Love Styles on Marriage Attitudes

In the study, it was aimed to investigate whether the love styles of university students have a significant effect on their marriage attitudes. In this context, a research was carried out with the participation of 440 university students, who had previously had an emotional relationship in Istanbul. Love Styles Scale and Inonu Marriage Attitude Scale were used to collect the data. In the study, data were analyzed by using Independent Sample T-Test, Pearson Correlation Analysis and Regression Analysis. According to the findings, the positive attitude of university students' love styles such as playful did not have a statistically significant effect on levels (p > .05), but statistically, on the positive attitude levels of passionate love, friendly love, logical love, possessive love and altruistic love styles towards marriage. It was determined to have a significant effect (p

Keywords:

Love Styles, University Students, Marriage Attitude, Marriage,

PDF

___

Arslan, S. (2019). Öğretmen adaylarında kişiler arası tarz, affetme ve evlilik tutumu arasındaki ilişkinin incelenmesi (Master's thesis, Bursa Uludağ Üniversitesi).
Atak, H., & Taştan, N. (2012). Romantik ilişkiler ve aşk. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(4), 520-546.
Aziz, A. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Bayoğlu, F. ve Atlı, A.(2014). İnönü evlilik tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik. Ege Eğitim Dergisi, 15(2), 397-415
Budak, B. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Aşka İlişkin Tutumları ve İlişki Doyumlarının Kişilik Özellikleri ile İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Büyükşahin, A., & Hovardaoğlu, S. (2004). Çiftlerin aşka ilişkin tutumlarının Lee’nin çok boyutlu aşk biçimleri kapsamında incelenmesi. Türk Psikoloji Dergisi, 19(54), 59-72.
Danesi, M. (2019). The Semiotics of Love. Springer.
Dion, K. L., & Dion, K. K. (1993). Gender and ethnocultural comparisons in styles of love. Psychology of Women Quarterly, 17(4), 463-473.
Doğru, D. (2017). Algılanan anne baba tutumlarının eş seçme stratejileri ve evlilik tutumu ile ilişkisi (Master's thesis, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Ercan, H. (2016). Üniversite öğrencilerinin aşk stillerinin demografik değişkenler ve ana babaya bağlanma ile ilişkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 25-37.
Fishbein, M., & Ajzen, I. (2011). Predicting and changing behavior: The reasoned action approach. Taylor & Francis.
Gana, K., Saada, Y., & Untas, A. (2013). Effects of love styles on marital satisfaction in heterosexual couples: A dyadic approach. Marriage & Family Review, 49(8), 754-772.
Hatkoff, T. S., & Lasswell, T. E. (1979). Male-female similarities and differences in conceptualizing love. In Love and attraction (pp. 221-227). Pergamon.
Hendrick, C., Hendrick, S. S., & Dicke, A. (1998). The love attitudes scale: Short form. Journal of Social and Personal Relationships, 15(2), 147-159.
Hendrick, C., Hendrick, S., Foote, F. H., & Slapion-Foote, M. J. (1984). Do men and women love differently?. Journal of Social and Personal Relationships, 1(2), 177-195.
İşler, Y. S. (2019). Engelli bireylere yönelik evlilik tutumları ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması (Master's thesis, Hasan Kalyoncu Üniversitesi).
Karasar, N. (2016). Bilimsel İrade Algı Çerçevesi İle Bilimsel Araştırma Yöntemi Kavramlar İlkeler Teknikler.(31. Basım). Nobel Yayınları, Ankara.
Kocabıçak, S. (2019). The relationship between separtion-individuation, individualism-collectivisim, marriage expectations, and marital attitudes (Doctoral dissertation, İstanbul Bilgi Üniversitesi).
Lasswell, T. E., & Lasswell, M. E. (1976). I love you but I'm not in love with you. Journal of Marital and Family Therapy, 2(3), 211-224.
Lee, J. A. (1973). The colors of love: An exploration of the ways of loving. Ontario: New Press.
Lee, J. A. (1988). Love styles. In Psychology of Love (Eds RJ Sternberg, ML Barnes):38-67. New Haven, Yale University Press.
Leon, J. J., Philbrick, J. L., Parra, F., Escobedo, E., & Malgesini, F. (1994). Love-styles among university students in Mexico. Psychological reports, 74(1), 307-310.
Neto, F. (2007). Love styles: A cross-cultural study of British, Indian, and Portuguese college students. Journal of comparative family studies, 38(2), 239-254.
Tunç, S. (2019). Üniversite öğrencilerinin aile aidiyeti, evlilik beklentileri ve evlilik tutumları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Turanli, M., Cengiz, D. T., & Bozkir, Ö. (2012). Faktör Analizi İle Üniversiteye Giriş Sınavlarındaki Başarı Durumuna Göre İllerin Sıralanması. Ekonometri ve İstatistik E-dergisi, (17), 45-68.
Üsküp Koca, B. (2007). Üniversite öğrencilerinde evlilik tutumu ile karar verme stratejileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doctoral dissertation, Yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).