TURİST REHBERLERİNİN ARICILIK TURİZMİNE YÖNELİK BİLGİ VE ALGI DÜZEYLERİNİN TAVSİYE NİYETİNE ETKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Sürdürülebilirliğe benzersiz ve yeni bir yaklaşım olan arıcılık (api) turizmi, yeni bir yaşam biçimi olarak arıcılığın bilgi alışverişinde doğal ve benzersiz olanı keşfetme arzusu sunan bir deneyimdir. Arıcılık turizmi, kültürlerle ilgilenen bir turizm biçimi olarak ve kırsal toplulukların geleneklerini sürdürülebilir kılan bir kalkınma yoludur. Ekonomide ve insanların sosyalleşmelerinde büyük önem taşıyan turizm olgusunun en büyük yapı taşlarından biri olan turist rehberlerinin turistler üzerindeki etkileri oldukça büyüktür. Bu çalışmanın temel amacı; ekonomik önem taşıyan arıcılık faaliyetleri ile turizm endüstrisi arasında olumlu etkileşim için alternatifler üretmektir. Bu çalışma, destinasyon marka oluşturma ve pazarlamasında etkili olan turist rehberlerinin arıcılık turizmine yönelik bilgi ve algı düzeylerinin turistlere tavsiye niyetine etkisini ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Araştırma kapsamında, turist rehberlerinin arıcılık (api) turizmi bilgisi ve arıcılık (api) turizmi algısının tavsiye niyeti üzerinde etkileri incelenmiştir. Turist rehberleri aynı zamanda arıcılık (api) turizminin eğitimi, tanıtımı ve pazarlama çalışmaları yapılarak tur programına alınması durumunda sürdürülebilir turizm çerçevesinde turistik ürün olabileceği konusunda fikir birliğinde bulunmuşlardır. Bu bağlamda turist rehberlerinin arıcılık (api) turizmi bilgi düzeyi ve arıcılık (api) turizmi algısı düzeyini anlamak üzere birden fazla değişken kullanılarak yaklaşımlara dair ayrıntılı bir tablo ortaya çıkarılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Arıcılık (api) turizmi, sürdürülebilirlik, turist rehberleri, kırsal kalkınma, turistik ürün

PDF

___

Aktaş, A.C. (2020). Turist Rehberlerinin Yorumlayıcı Rolünün Turist Destinasyon Sadakati Üzerine Etkisi: Çanakkale Savaşları Gelibolu Tarihi Alan Başkanlığı Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir Üniversitesi.
Baytok, A., Pelit, E. ve Soybalı, H. H. (2017). Alternatif turizm mi turizmde çeşitlilik mi? Kavramsal bir değerlendirme. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, ÖS-IV: 1-14.
Cengiz, G. ve Akkuş, Ç. (2012). Kırsal Turizm Kapsamında Yöre Halkının Kalkındırılması: Erzurum Örneği.Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (1), 61-74.
Çakmak, F. T. ve Eren, A. (2020). Turist Rehberliği Uzmanlaşma Eğitimleri Ne Kadar Uzmanlaştırıyor? MTCON, 2020 Bildiriler Kitabı, Detay Yayıncılık, Ankara, 16-29.
Çelik, S. (2018). Alternatif Turizm. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. Cilt: 11 Sayı: 56, 194-204.
Demircioğlu, G. (1993). Kırsal Turizm Nedir? Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 4 (5), 8-10.
Doğanlı, B. (2020). Coğrafi İşaret, Markalaşma ve Kırsal Turizm İlişkileri. İnsan ve Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (2), 525-541.
Erol, G. ve Aslaner, E. (2017). Alternatif Turizmin Bazı Türleri Üzerine Bir Değerlendirme. Journal of Tourism and Gastronomy Studies 5/4, 422-438.
Keskin, E., Yetiş, Ş. A. ve Yorgancı, B. (2020). Turist Rehberlerinin Gastronomiye Yönelik Bilgi ve Algı Düzeylerinin Tavsiye Niyetine Etkisi: Kapadokya Örneği, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi. 17(3), 553-566.
Kılıç, B. ve Güler, E. G. (2020). Türkiye’nin Kırsal ve Alternatif Turizm Kaynakları Üzerine Bir Araştırma: Api Turizm.6. Uluslararası Ekonomi Yönetimi ve Pazar Araştırmaları Kongresi. 17-25.
Özdemir, S. (2012). Kırsal Kalkınmada Kırsal Turizmden Yararlanma Olanakları: Gökçeada Örneği. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi,(2), 19-21.
Pond, K. L. (1993). The Professional Guide: Dynamics of Tour Guiding. New York: Van Nostrand Reinhold.
Soykan, F. (2000). Kırsal Turizm ve Avrupa'da Kazanılan Deneyim. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 11 (1), 21-33.
Suna, B. (2020). Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk. Turizm Araştırmaları Dergisi, Cilt 31, Sayı 1, Nisan: 19-30,19-30.
Türkiye Turist Rehberleri Birliği: http://tureb.org.tr/tr/RehberVeritabani, Erişim tarihi: 01-10.02.2021.
Umur, M. ve Eren, D. (2016). Destinasyon İmajı Ve Destinasyon Kişiliğinin, Ziyaretçi Memnuniyeti Ve Geleceğe Yönelik Ziyaretçi Davranışı Üzerine Etkisi: Kapadokya Örneği. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 6, Sayı 1, 271-294.
Woś, B. (2013). Api-Tourism As a Form of Educational Tourism. Tourism & Management Studies International Conference (Tms 2013 Algarve).
Woś, B. (2014). Api-tourism in Europe, Journal of Environmental and Tourism Analyses. Journal of Environmental and Tourism Analyses. Vol:. 2. (1), 66-74.
Zurnacı, N. (2012). Kırsal Turizmde; Girişimcilik ve Örgütlenme.Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (2), 65-70.