Kırılgan Beşli Ülkelerinde Satın Alma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Doğrusal Olmayan ve Kantil Birim Kök Testleri ile Analizi

Satın Alma Gücü Paritesi her zaman araştırmacıların ilgisini çeken bir konu olmuştur. Literatürde farklı ülkeler için yapılmış pek çok çalışma mevcuttur. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’nin de içinde bulunduğu Kırılgan Beşli ülkelerinde Satın Alma Gücü Paritesi’nin geçerliliğinin uygun ekonometrik yöntemler ile analiz edilmesidir. Bu amaçla geleneksel birim kök testleri, doğrusal olmayan birim kök testleri ve kantil birim kök testi yapılmıştır. Geleneksel birim kök testlerinden ADF(1981) ve KPSS(1992) testine göre Güney Afrika dışındaki ülkeler için Satın Alma Gücü Paritesi geçerli değildir.PP(1998) testine göre ise Türkiye dışındaki ülkeler için Satın Alma Gücü Paritesi geçerlidir. Doğrusal olmayan birim kök testlerinden Kapetanious vd.(2003), Sollis(2009) ve Kruse(2011) testlerine göre sadece Güney Afrika’da ortalamadan arındırılmış modelde Satın Alma Gücü Paritesi geçerlidir. Bu çalışmada elde edilen sonuçlar reel döviz kurunun asimetrik davranışa sahip olduğunu göstermiştir ve bu nedenle Koenker-Xiao(2004) kantil birim kök testi yapılmıştır. Analiz sonucunda reel döviz kurunun hem düşük hem de yüksek kantillerde farklı birim kök davranışlarına sahip olduğu görülmüştür. Çalışma yüksek kantillerde Satın Alma Gücü Paritesi’nin geçerliliğini ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Satın Alma Gücü Paritesi, Kırılgan Beşli Ülkeleri, Doğrusal Olmayan Birim Kök Testleri ve Kantil Birim Kök Testi.

PDF

___

Alba, J.D. and Park, D. (2005). An Empirical Investigation of Purchasing Power Parity (PPP) for Turkey. Journal of Policy Modelling, 27, 989-1000.
Alba, J. D. ve Papell, D., “Purchasing Power Parity and Country Characteristics: Evidence from the Panel Data Tests”, Journal of Development Economics, vol. 83, 2007, s. 240-251.
Atasoy, A. B. (2016). Satınalma gücü paritesi, kırılgan beşli ülkeleri’nde geçerli midir?. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(12), 237-246.
Aydın, M. (2019). Satın alma gücü paritesi hipotezi geçerliliğinin fourier birim kök testleri ile incelenmesi: Türkiye örneği. Ekoist: Journal of Econometrics and Statistics, (30), 35-48.
Bahmani-Oskooee, M., Chang, T., Chen, T. H., & Tzeng, H. W. (2017). Revisiting purchasing power parity in Eastern European countries: quantile unit root tests. Empirical Economics, 52, 463-483.
Bahmani-Oskooee, M., & T.-P. Wu. (2018). PPP in the 34 OECD countries: Evidence from quantile-based unit root tests with both smooth and sharp breaks. Applied Economics. 50(23), 2622-2634.
Benassy- Quere, A., Duran- Vigneron, P., Lahreche- Revil,A. ve Mignon, V., “Real Equilibrium Exchange Rates: A G20 Panel Cointegration Approach”, THEMA Working Paper, No: 2005(03), 2005, s. 1-24.
Bofinger, E.(1975).Estimation of a Density Function Using Order Statistics.Austrialian Journal of Statistics, 17, 1-7.
Breitung, J., & Candelon, B. (2005). Purchasing Power Parity during Currency Crises: A Panel Unit Root Test under Structural Breaks. Review of World Economics, 141(1), 124–140.doi:10.1007/s10290-005-0018-8.
Chang, Hsu-Ling, Chi-Wei SU, Meng-Nan ZHU and Pei LIU, “Long-run Purchasing Power Parity and Asymetric Adjustment in BRICs”, Applied Economics Letters, Vol.17, 2010, s.1083-1087.
Chang, Tsangyao, Chia-Hao LEE and Ken HUNG, “Can the PPP Stand on the BRICS? The ADL Test for Threshold Cointegration” Applied Economics Letters, Vol.19, 2012, s.1123-1127.
Cerrato, M. ve Sarantis, N., “Does the Purchasing Power Parity Hold in Emerging Markets? Evidence from a Panel of Black Market Exchange Rates”, International Journal of Finance and Economics, vol. 12(4), 2007, s. 427-444.
Çağlayan, E. ve Saçaklı, İ., “Satın Alma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Sıfır Frekansta Spektrum Tahmincisine Dayanan Birim Kök Testleri ile İncelenmesi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, vol.20, No.1, 2006, s.121- 137.
Çağlayan, Ebru ve Nazan Şak, “OECD Ülkelerinde Satınalma Gücü Paritesi: Panel Eşbütünleşme Yaklaşımı”, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, C:26 (1), 483-500.
Çağlayan, E. (2007). Reel Döviz Kurunun Asimetrik Davranışı. 335-340.
Cuestas, J., & Regis, P. (2013). Purchasing Power Parity in OECD Countries: Nonlinear Unit Root Tests Revisited. Economic Modelling. Economic Modelling, 32, 343-346.
Dickey, D., & Fuller, W. (1981). Likelihood Ratio Statistics For Autoregressive Time Series With A Unit Root. Econometrica, 49(4), 1057-1072.
Erlat, H. (2003), The nature of persistence in Turkish real exchange rates, Emerging Markets Finance and Trade, 39(2), 70-97.
Güloğlu, B., İspir, S., & Okat, D. (2011). Testing the validity of quasi PPP hypothesis: Evidence from a recent panel unit root test with structural breaks. Applied Economics Letters, 18(18), 1817-1822.
Güriş, B., Yıldırım Tıraşoğlu, B., & Tıraşoğlu, M. (2016). Türkiye'de Satın Alma Gücü Paritesi Geçerli Mi?Doğrusal Olmayan Birim Kök Testleri. Social Sciences Research Journal, Volume 5, Issue 4, 30-42.
Güriş, B., Yaşgül, Y., & Tıraşoğlu, M. (2017). E7 Ülkelerinde Satınalma Gücüü Paritesinin Geçerliliğinin Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Birim Kök Testleri ile Analizi.
Hall, P., Sheather, S.J., “On the Distribution of a Studentized Quantile”, Journal of the Royal Statistical Society, Series B,50,1988,s.381-391.
Hakkio, C. (1992). Is Purchasing Power Parity a Useful Guide to the Dollar? Economic Review-Federal Reserve Bank of Kansas City, 77(3), 37-51.
HOOI, Lean Hooi and Russell SMYTH, “Are Asian Real Exchange Rates Mean Reverting? Evidence from Univariate and Panel LM Unit Root Tests with One and Two Structural Breaks”, Applied Economics, Vol:39, 2007, s.2109- 2120.
Kapetanious, G., Shin, Y., & Snell, A. (2003). Testing for a Unit Root in the Nonlinear STAR Framework. Journal of Econometrics, Vol.112, 359-379.
Koenker, R., & Xiao, Z. (2004). Unit Root Quantile Autoregression Inference. Journal of the American Statistical Association, 775-787.
Koenker, Roger, Bassett, Gilbert and Jr., “Robust Tests for Heteroscedasticity Based on Regression Quantiles”, Econometrica, Vol. 50, No. 1, 1982, s. 43-61.
Kruse, R. (2011). A New Unit Root Test Against ESTAR Based on a Class of Modified Statistics. Statistical Papers, 52, 71-85.
Kwiatkowski, D., Phillips, P., Schmidt, P., & Shin, Y. (1992). Testing the Null Hypothesis of Stationarity Against the Alternative of a Unit Root: How sure are we that economic time series have a unit root? Journal of Econometrics, 54, 159-178.
O’Connell, P. G. J. (1998). The overvaluation of purchasing power parity. Journal of International Economics, 44(1), 1–19.
Philips, P., & Perron, P. (1988). Testing for Unit Roots in Time Series Regression. Biometrika, Vol:75, 335-346.
Sollis, R. (2009). A Simple Unit Root Test Against Asymmetrical STAR Nonlinearity with an Application to Real Exchange Rates in Nordic Countries. Economic Modelling, Vol.26(1), 118-125.
Şak, N., “OECD Ülkelerinde Satınalma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Panel Eşbütünleme Yaklaşımı ile İncelenmesi”, Yayımlanmamış Yükseklisans Tezi, İstanbul, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2006.
Tıraşoğlu, B. Y. (2014). Yapısal Kırılmalı Birim Kök Testleri ile OECD Ülkelerinde Satın Alma Gücü Paritesi Geçerliliğinin Testi, Ekonometri ve İstatistik Dergisi, 20, 68-87.
TÜİK. (2021). Satınalma Gücü Paritesi, Bülten Sayı: 4586. TÜİK.
Yıldırım, O. (2003). Döviz Kurları Çerçevesinde Satın Alma Gücü Paritesinin Zaman Serisi Analizi ve Türkiye Ekonomisi Uygulaması. Bankacılar Dergisi, Sayı: 44, 3
Yıldırım, S., & Yıldırım, Z. (2012). Reel efektif döviz kuru üzerinde kırılmalı birim kök testleri ile Türkiye için satın alma gücü paritesi hipotezinin geçerliliğinin sınanması. Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 2, 221-238.