Ela OĞAN, Reyhan Ayşen WOLFF

Kamusal Alanda Kadın Ayrımcılığı

Bu çalışma, kadınların toplumsal hayat ve çalışma hayatında karşılaştıkları cinsiyet ayrımcılığının mevcut durumunu bazı ulusal ve uluslararası endekslerden ulaşılan veriler vasıtasıyla ortaya çıkarmak amacıyla yapılmaktadır. Çalışma kapsamında öncelikle toplumsal cinsiyete karşı ayrımcılık ve işyerinde kadınların karşılaştığı cinsiyet ayrımcılığı ile ilgili temel kavramlara yer verilmektedir. Daha sonra araştırmanın modeli ve veri toplama teknikleri ifade edilmektedir. Son olarak ise toplumsal cinsiyet göstergeleri ile ilgili Küresel Cinsiyet Eşitsizliği Raporu, Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP), Cinsiyete Dayalı Gelişme Endeksi, Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği Endeksi (TCEE), Çok Boyutlu Yoksulluk Endeksi (ÇBYE) ve iş hayatında cinsiyet ayrımcılığı göstergeleri ile ilgili Uluslararası Çalışma Örgütü Toplumsal Cinsiyet Eşitliği (ILO), Dünya Bankası (WB), Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı (TEPAV), Türkiye İstatistik Kurumunda (TUİK) elde edilen verilere yer verilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kadın Cinsiyet Ayrımcılığı, WEF, UNDP, TCEE, ILO

PDF

___

Arat, N. (1995). Türkiye’de Kadın Olgusu. Say Yayınları, İstanbul.
Aile, T. C. (2020). Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. Türkiye’de Kadın 2020 Raporu, https://www.ailevecalisma.gov.tr/. Erişim Tarihi: 28.05.2020.
Arısoy, A. İ., & Demir, N. (2007). Gender Equality in EU Social Law in the Contex of Fight Against Discrimination. Ege Akademik Bakış Dergisi, 7(2), 707-725.
Ataöv, T. (1996). Çatışmaların Kaynağı Olarak Ayrımcılık. A.Ü. S.B.F. İnsan Hakları Merkezi Yayınları, No: 20, Ankara.
Bilir Güler S. Y., & Özkanlı, Ö. T. D. (2005). Örgüt Kültürü İçinde Cinsiyet Ayrımcılığı ve Kadınların İşyerinde Karşılaştıkları Mesleki Baskılar: Trakya Bölgesi İmalat Sektöründe Kadın Çalışanlar Üzerine Bir Araştırma, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi SBE, Ankara.
Blau, G., & Tatum, D. (2000). Correlates of Perceived Gender Discrimination for Female Versus Male Medical Technologists. Sex Roles, 43(1-2), 105-118.
BPW (2019). The International Federation of Business and Professional Women. https://www.bpw-international.org. Erişim Tarihi: 05.11.2019.
BPW (2013). The International Federation of Business and Professional Women. https://www.bpwankara.org. Erişim Tarihi: 05.11.2019.
Assembly, U. G. (1979). Convention on The Elimination of All Forms of Discrimination Against Women. Retrieved April, 20, 2006. https://www.ohchr.org/en. Erişim Tarihi: 04.11.2019.
Chabaya, O., S. Rembe & N. Wadesango (2009). “The Persistence of Gender Inequality in Zimbabwe: Factors That Impede the Advancement of Women into Leadership Positions in Primary Schools”, South African Journal of Education, Vol 29: 235-251.
Channar, Z. A., Z. Abbasi & I. A. Ujan (2011). “Gender Discrimination in Workforce and its Impact on the Employees”, Pak. J. Commer. Soc. Sci., 5(1): 177-191. COE.INT (2020). Councel of Europe. https://www.coe.int/. Erişim Tarihi: 28.05.2020.
Çolak, Ö. F. & Altan, S. (2003). Sex Discrimination In The Banking Sector: The Case Of Turkey. Kamu-İş İş Hukuku ve İktisat Dergisi, C, 7.
Dalkıranoğlu, T. & Çetinel, F.G. (2008). Konaklama İşletmelerinde Kadın ve Erkek Yöneticilerin Cinsiyet Ayrımcılığına Karşı Tutumlarının Karşılaştırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1):277-297.
Demir, M. (2011). İş Yaşamında Ayrımcılık: Turizm sektörü örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 760-784.
Demirbilek, S. (2007). Cinsiyet Ayırımcılığının Sosyolojik Açıdan İncelenmesi. Finans, Politik ve Ekonomik Yorumlar Dergisi, 44(511), 12-27.
Doğan, E. T. (2012). İşgücü Piyasasında Cinsel Yönelim ve Cinsiyet Kimliği Ayrımcılığının Sosyal Politika Açısından Değerlendirilmesi. (Editör Yıldız Tar). Çalışma Hayatında Ayrımcılık ve Ayrımcılığa Karşı Mücadele. KAOS LG Yayınları, 57-76.
Ecevit, Y. (2000). Çalışma Yaşamında Kadın Emeğinin Kullanımı ve Kadın-Erkek Eşitliği. Kadın-Erkek Eşitliğine Doğru Yürüyüş: Eğitim, Çalışma Yaşamı ve Siyaset, 2000-12.
Feather, N. T. & R. J. Boeckmann (2007). “Beliefs About Gender Discrimination in the Workplace in the Context of Affirmative Action: Effects of Gender and Ambivalent Attitudes in an Australian Sample”, Sex Roles, Vol. 57: 31–42.
ILO (2003). International Labour Organization. Time for Equality at Work. Geneva: International Labour Conference, 91st Session, Report I (B).
ILO (2007). International Labour Organization. Equality at Work: Tackling the Challenges. Geneva: International Labour Conference, 96th Session, Report I (B).
ILO (2019). International Labour Organization. A Quantum Leaap For Gender Equality Report.
ILOankara (2019). Küresel Ücret Raporu 2019. https://www.ilo.org/ankara. Erişim Tarihi: 30.12.2019.
KACED (2019). Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Sözleşmesi. www.http://www.kaced.org/images/files/CEDAW%20metni.pdf. Erişim Tarihi: 04.11.2019.
Karakaş, A. G. (2018). Cinsel Yönelim Ayrımcılığının İşe Alım Niyeti Üzerindeki Etkisi: Deneysel Bir Çalışma, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, SBE, Ankara.
Kardam, F. & G. Toksöz (2004). “Gender Based Discrimination At Work İn Turkey: A Cross-Sectoral Overview”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 59(4): 152–172.
Kartal, M. & Çoban, O. (2018). Emek Piyasasında Kadın Çalışanlara Yönelik Cinsiyet Ayrımcılığı: Kahramanmaraş Tekstil Sektörü Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (39), 67-81.
Kinkingninhoun-Meˆdagbe´, F. M., Diagne, A., Simtowe, F., Agboh-Noameshie, A. R. & Ade´gbola, P. Y. (2010). “Gender discrimination and its impact on income, productivity, and technical efficiency: evidence from Benin”, Agric Hum Values, Vol. 27: 57–69.
Neimanis, A. (2000). Kadın İçin Eşitlik Bakış Açısının Ana Plan ve Politikalara Yerleştirilmesi Eğitim El Kitabı, T.C. Başbakanlık Kadın Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, BM Kalkınma Programı Avrupa ve BDT Bölgesi Direktörlüğü Yayınları, Ankara.
Maktav, D. S. (2019). İşgücü Piyasasında Cinsiyet Ayrımcılığının Ücret Politikasına Yansıması ve Birleşmiş Milletler Antlaşmalarındaki Yeri. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 5(2), 104-117.
Mayatürk, E. (2006). Çalışma Yaşamında Cinsiyete Dayalı Ayrımcılık ve Bir Uygulama, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, SBE, İzmir.
Özcan, N. (2019). ILO, Küresel Ücret Raporu ile ilgili Değerlendirme. https://www.ilo.org/ankara. Erişim Tarihi: 30.12.2019.
Özçatal, Ö. (5–7 Mart 2009). Kadınların İşgücü Piyasasına Katılımın ve Çalışma Koşullarını Etkileyen Sosyo - demografik ve Kültürel Faktörler. Uluslararası – Disiplinler Arası Kadın Çalışmaları Kongresi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya, 45- 54.
Özkan. G. S. & Karaaslan, A. (2009). Kadın İşçilerin Terfi Ettirilmelerinde Etkili Olan Faktörler ve İşgücü Piyasalarında Terfi Ayrımcılığı. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24, 111-119.
Özkanlı, Ö. & A. Korkmaz, (2000), Turkish Women in Academic Life: Attitude Measurement Towards Gender Discrimination in Academic Promotion and Administration, Emerging Economies: Academy of Business Administrative Sciences 2000 International Conference Proceedings Book, St. Bonaventure University Yayini, Prag, Çekoslavakya, 10–12 Temmuz.
Palaz, S. (2002). Discrimination Against Women in Turkey: A Review of the Theoretical and Empirical Literature. Ege Akademik Bakış, 2(1): 1-13.
Parlaktuna, İ. (2010). Türkiye’de Cinsiyete Dayalı Mesleki Ayrımcılığın Analizi. Ege Akademik Bakış, 10 (4): 1217 – 1230.
Sancar, S. (2014). Türk Modernleşmesinin Cinsiyeti: Erkekler Devlet, Kadınlar Aile Kurar. İletişim Yayınları, İstanbul.
Sayar, G. (2008). İşveren ve Yönetici Profili Açısından Cinsiyet Ayrımcılığı (Ücret, Terfi, İşe Alma): Gaziantep İli Örneği, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, SBE, Kütahya.
Şerifoğlu Sivrikaya, F. (2017). Yükseköğretimde Kadın Liderliği: Fırsat Penceresi Açık Kalmalı, Yüksek Öğretim Dergisi, Oluşur Basım Hizmetleri A.Ş., İstanbul, 39-41.
Tekeli, Ş. (1982). Kadınlar ve Siyasal Toplumsal Hayat. Birikim Yayınları, İstanbul.
TEPAV (2018). Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı, https://www.tepav.org.tr/Erişim Tarihi: 29.11.2019.
TDK (2019). Türk Dil Kurumu Sözlüğü. https://www.tdk.gov.tr. Erişim Tarihi: 04.11.2019.
TR.EURONEWS (2020). 2020 Cinsiyet Eşitliği Raporu. https://tr.euronews.com/2019/12/17/2020-cinsiyet-esitligi-raporu-turkiye-153-ulke-aras-nda-130-s-rada, Erişim Tarihi:02.10.2020.
TUİK (2020). Türkiye İstatistik Kurumu. https://www.tuik.gov.tr. Erişim Tarihi: 10.06.2020.
Türeli, N. Ş. & Dolmacı, N. (2014). İş Yaşamında Kadın Çalışana Yönelik Ayrımcı Bakış Açısı ve Mobbing Üzerine Ampirik Bir Çalışma. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi. İİBF, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(2).
Trentham, S. & L. Larwood, L. (1998). “Gender Discrimination and the Workplace: An Examination of Rational Bias Theory”, Sex Roles‚ 38 (112): 1–28.
UNDP (2019). United Nations Development Programme, 2019 report. https://www.undp.org. Erişim Tarihi: 30.11.2019.
UNDP Türkiye (2019). Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı, 2019 raporu. https://www.tr.undp.org. Erişim Tarihi: 30.11.2019.
Vatandaş, C. (2007). Toplumsal Cinsiyet ve Cinsiyet Rollerinin Algılanışı. Sosyoloji Konferansları (35), 29-56. Versus Male Medical Technologists. Sex Roles: A Journal of Research, 43(1/2): 105-118.
WB (2019). World Bank. https://www.worldbank.org/. Erişim Tarihi: 29.11.2019.
WEF (2018). World Economic Forum. https://www.wef.org.tr. Erişim Tarihi: 29.11.2019.
Wolff, R. A. ve Özdemir, K. (2018). Bilim Dünyasında Kadının Yeri ve Öneminin Değerlendirilmesi, R.A.Wolff ve S. Yılmaz, Y. Mamur, Işıkçı, H. Bülbül, E. Mamur Yılmaz (Ed.) “Kadın Çalışmalarında Güncel Konular”. ISBN: 978-605-7557-08-7, 2.Baskı, Eğitim Yayınevi, Konya.
Wolff, R.A. ve Demir, G. (2020). Dünya’da ve Türkiye’de Aile İçi ve Kadına Yönelik Şiddetle Mücadelede Uygulanan Politikalar. Yüksel Oktay, E. ve Wolff, R. A. (Ed.). “Farklı Boyutlarıyla Kadın Çalışmaları”, ISBN:978-625-7983-35-8, Ekin Yayınevi, Bursa.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (Qualitative Research Methods in Social Sciences). Seçkin Yayınları, Ankara.