YAZINDAN GÖRSELE BİR UYGULAMA, KARA WALKER’IN YAPITINDA “TOM AMCANIN SONU”

Bu makalenin konusu, Kara Walker’ın, Harriet Beecher Stowe’un “Tom Amcanın Kulübesi” adlı romanından yola çıkarak görselleştirdiği “Tom Amcanın Sonu ve Cennetteki Eva’nın Büyük Alegorik Tablosu” adlı yapıtının çözümlenmesidir. Sanatçı, roman karakterlerini dönüştürerek, başka bir platforma taşımış; ırk ve cinsiyet anlatımlarını kışkırtıcı, sert ve ironik bir şekilde görselleştirmiştir. Walker, ırkçılığın tarihin bir döneminde kalmayıp; günümüzde de devam ettiğini ve geleceğe taşınma tehlikesinin varolduğunu; bu nedenle geçmişte yaşananların unutulmaması gerektiğini düşünür ve bunu sanatı aracılığıyla yansıtır. Bu amaçla sıklıkla anlatılardan ve edebi metinlerden hareket ederek, kullandığı metaforik ve ironik anlatım şekli ile ırkçılık karşıtlığı bağlamında, izleyicileri düşündüren, merak uyandıran yapıtlar gerçekleştirir. Sanatçı, stratejik bir seçimle, kağıttan keserek oluşturduğu gölge enstalasyonlarıyla, yalın ama yoğun içerikle dolu, çarpıcı bir görsel anlatım yolu geliştirmiştir. Şiddet içeren sahneler, gölge figürler aracılığıyla, anlatılabilir ve izlenebilir biçime dönüştürülmüştür.

AN APPLICATION FROM TEXT TO VISUAL, “THE END OF UNCLE TOM” IN THE WORK OF KARA WALKER

The subject of this article is the interpretation of Kara Walker’s work titled ”The End of Uncle Tom and Grand Allegorical Tableau of Eva in Heaven, which she visualized based on Harriet Beecher Stowe’s novel “Uncle Tom’s Cabin”. The artist, by transforming the characters of the novel, moved them into another platform; and visualized the expressions of race and sex in a provocative, harsh and ironic way. Walker thinks that racism is not only time in history but it continues today and there is a danger of transferring it into future, therefore, she thinks that what happened in the past should not be forgotten; and she reflects this through her art. For this purpose, often based on narratives and literary texts, with her metaphoric and ironic expression, in the context of anti-racism, she creates works that are intriguing and make spectators think. With a strategic choice, the artist has developed a striking, visual narrative way, full of simple but intense content, with shadow installations she created from cut paper. Violent scenes have been transformed into expressible and viewable form through shadow figures.

___

Alkış, Seçil. (2014). Kara Walker, Özgür Bırakılmış Bir Zenci Kadın. Warhola Çağdaş Sanat Dergisi, Ocak, s. 38-40.

Betts, Gustavus. (2012). Sanat İncelemesi: Tom Amcanın Sonu ve Cennetteki Eva’nın Büyük Alegorik Tablosu. Think Clearly. Erişim: 15.02.2019. https://bit.ly/2T3juIl

Historynet. Erişim: 15.01.2019. https://bit.ly/2VtIFR3

James, Solange. (2008). Kara Walker, Benim Tamamlayıcım, Düşmanım, Zalimim, Aşkım. Copious Magazine. Erişim: 05.02.2019. https://bit.ly/2EBO6rH

Kandinsky, Vassily. (2011). Sanatta Manevilik Üstüne (T. Turan, Çev.). İstanbul: Haylaz Sanat.

Kuspit, Donald. (2010). Sanatın Sonu (Y. Tezgiden, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.

Lynton, Norbert. (1982). Modern Sanatın Öyküsü (C. Çapan, S. Öziş, Çev.). İstanbul: Remzi Kitabevi Yayınları.

Michals, Debra. (2017). Harriet Beecher Stowe. National Women’s History Museum. Erişim: 21.10.2019. womenshistory.org/education-resources/biographies/harriet-beecher-stowe

Ötgün, Cebrail. (2008). Sanatın Şiddeti ve Sınırları. Gazi Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, Sanat ve Tasarım Dergisi, 1, s. 90-104.

Peabody, Rebecca. (2012). Kara Walker, Tom Amcanın Sonu. Word and İmage, 28/2, s. 181-192. Erişim: 01.01.2019. https://bit.ly/2TrKjFy

Stowe, Harriet Beecher. (2013). Tom Amca’nın Kulübesi (A. Aydoğan, Çev.). Ankara: Arkadaş Yayınevi.

Walker, Kara. (1999). MoMa Projects. Erişim: 15. 01.2019. https://mo.ma/2T5Q1Ob

Wilson, Michael. (2015). Çağdaş Sanat Nasıl Okunur (F. C. Erdoğan, Çev.). İstanbul: Hayalperest Yayınevi.

Schor, Gabriel Ramin. (2006). Siyah Ruh Halleri. Tate. Erişim: 26.02.2019. https://bit.ly/2UiesnO

Schwartz, Sylvie. (2017). Canvas. Erişim: 03.02.2019. https://bit.ly/2UexLyD