Emre ATAY, Erhan KILINÇ, Tuğba DEMİROĞLU

SAĞLIK ÇALIŞANLARINA UYGULANAN ŞİDDET: KİLİS İLİ ÖRNEĞİ

Bu araştırmanın amacı Kilis Devlet Hastanesi ve Kilis 112AcilKomutaistasyonlarındaçalışanhekim,hemşire,ebe, acil tıp teknisyen/teknikeri, sağlık tekniker/ teknisyeni ve tıbbı sekreterlerin şiddet ile karşılaşma sıklığıveşiddetalgısınınsaptanmasıdır. Araştırmanınö rneklemibukurumlardagö revyapan49 hekim, 76 hemşire, 19 ebe, 21 acil tıp teknisyeni/ teknikeri,33sağlıktekniker/teknisyeni,54tıbbısekreterolmak ü zere toplam 252 sağlık çalışanından oluş- maktadır. Haziran ve Temmuz 2013 arasında yapılan araştırma, kesitsel tiptedir. Veriler anket uygulaması yoluyla toplanmış, SPSS paket programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Sağlık çalışanlarının çalışma yaşamı boyuncaişyerinde herhangibirşiddettü rü ilekarşılaşmaoranı%74.6dır. En çok karşılaşılan şiddet tü rleri sö zlü tehdit (%41), sö zlü taciz (%39), iziksel tehdit (%17) ve sö zlü cinsel taciz(%3)dir. Sağlık çalışanlarına gö re sağlıkta şiddetinnedenleri, şiddetin cezasız kalması (%15), uygulanansağlık politikaları (%13), hasta ve yakınlarının ihmal edildiklerinidü şü nmeleri(%13),medyadakiyanlış haberler (%12) ve gü ven yetersizliği (%12) olduğu saptanmıştır. Şiddetemaruz kalan sağlık çalışanlarının %63.9unun işlem yapılmadığı için şiddet sonrası herhangi birşikâ yettebulunmadığı;işlemyapılmasıdurumunda isegeneldeö zü r-uzlaştırma(%46.1)vegü venlik vasıtasıyla saldırganı uzaklaştırmayla (%28.1) sonuçlandığısaptanmıştır. Diğermeslekgruplarıilekarşılaştırıldığındadahayü ksekdü zeyde olan sağlık çalışanlarına şiddet, hizmetiçi ve toplumsal eğitimler, kamusal ve hukuksal dü zenlemelerle azaltılabilecektir.

VIOLENCE TOWARDS HEALTH PROFESSIONALS: THE CASE OF KİLİS CITY

The aim of this study is detection of the confrontation frequency and sense of violence of nurses, doctors, midwives, emergency medical technicians and medical secretaries at Kilis State Hospital and Kilis 112 Emergency Command Center. This sample of research consisted of 49 doctors, 76 nurses, 19 midwives, 21 emergency medical technicians, 33 health technicians, 54 medical secretaries at this institution and who were 252 health professionals. This is a cross-sectional study conducted between June and July 2013. Data were collected through questionnaires and evaluated us by the SPSS statistical package programme. Health professionals (encounter with any type of violence rate) in the workplace during working life is 74.6%. The most common type of violence, were verbal threats (41%), verbal abuse (39%), physical threats (17%), and verbal sexual harassment (3%). According to health workers, reasons of violence at health sector are deprivation of punishment (15%) , the health policies applied (13%), neglection the idea of patients and their relatives (13%), false news in mass media (12%), deprivation of con idence (12%). 63.9% of health care workers exposed to violence did not have complaints after the violence due to inaction; in the case of activity the situation was ended with atonement reconciliation (46.1%) and removing the attacker by security (28.1%). Compared with other occupational groups, the higher levels of exposure to violence among health professionals may be reduced with in-service and community educations, public and legal arrangements.

PDF

___

1. Çöl SO. Işyerinde psikolojik şiddet: Hastane çalışanları ü zerine bir araştırma. Çalışma ve Toplum 2008;19: 7-134.
2. Ozcan NK, Bilgin H. Tü rkiyede sağlık çalışanlarına yö nelik şiddet: Sistematik derleme. Tü rkiye Klinikleri J Med Sci 2011; 31: 1442-1496.
3. Henzel ZO, Kadıoğlu S. Tıp-Şiddet ilişkileri genel çerçevesinde hekimlere yö nelik saldırılar hakkında analitik bir değerlendirme. Tü rkiye Biyoetik Derneği VII. Kongresi Bildiri Ozetleri Kitabı, Istanbul 12-13 Ekim 2012; ss 30.
4. Çamcı O, Kutlu Y. Kocaelinde sağlık çalışanlarına yö nelik işyeri şiddetinin belirlenmesi. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi-Journal of Psychiatric Nursing 2011; 2: 9-16.
5. Ilhan MN, Ozkan S, Kurtcebe ZO, ve ark. Gazi Universitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde çalışan araş- tırma gö revlileri ve intern doktorlarda şiddete maruziyet ve şiddetle ilişkili etmenler, Toplum Hekimliği Bülteni 2009; 28: 15-23.
6. Under YE. Sağlık Çalışanlarına Yö nelik Şiddet Olgusu. Istanbul Barosu Yayınları, Istanbul; ss 265.
7. Cary L. Cooper and Naomi Swanson (Eds), Workplace Violence in the Health Sector State of the Art. WHO. 2001, pp 1-76.
8. Kwok R, Law Y, Li K, et al. Prevalence of workplace violence against nurses in Hong Kong. Hong Kong Med J. 2006; 12: 6-9.
9. Elliot PP. Violence in health care. What nurse managers need to know? Nursing Management 1997; 28: 38-41.
10. Annagü r B. Sağlık çalışanlarına yö nelik şiddet: Risk faktö rleri, etkileri, değerlendirilmesi ve ö nlenmesi. Psikiyatride Gü ncel Yaklaşımlar- Current Approaches in Psychiatry. 2010; 2: 161-173.
11. World Health Organization: Violence and Health: Task Force on Violence and Health. Geneva 1998, pp 1-37.
12. ILO. Encyclopaedia of Occupational Safety and Health. Geneva, 1983, pp1349-1399.
13. Warshaw LJ. Workplace violence: Preventive and interventive strategies. J Occup Environ Med 1996; 38: 993-1005.
14. Saines JC. Violence and aggression in A&E: Recommendations for Action. Accident and Emergency Nursing 1997; 7: 8-12.
15. Stanko, EA. Knowledge about the Impact of Violence at Work in the Health Sector. In: Cooper CL and Swanson N. (Eds), Workplace Violence in the Health Sector-State of the Art. WHO, 2002, pp 49-60.
16. Fernandes C, Bouthillette F, Raboud JM, et al. Violence in the emergency department: A survey of healthcare workers. CMAJ 1999; 16: 161-170.
17. Bechman, R. Violence and Theft in the Workplace, Crime Victimization Survey. NCJ-148194, Washington, DC, 1994, pp 1-2.
18. Barrett, S. Protecting against workplace. Public Management 1997, 79: 9-12.
19. Ayrancı U, Yenilmez Ç, Gü nay Y, ve ark. Çeşitli sağ - lık kurumlarında ve sağlık meslek gruplarında şiddete uğ rama sıklığı. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2002; 3: 147-154
20. Gülalp B, Karcioğlu O, Kö seoğlu Z, et al. Dangers faced by emergency staff: Experience in urban centers in Southern Turkey. Ulusal Travma Acil Cerrahi Dergisi 2009; 15: 239-242.
21. Adaş EB, Elbek O, Bakır K. Sağlık Sektö rü nde Şiddet Raporu- I. TTB Gaziantep Kilis Tabip Odası Yayını, Gaziantep 2008; ss 163.
22. Lau J, Magarey J, McCutcheon H. Violence in the emergency department: A literature review. Aust Emerg Nurs J 2004; 7: 27-37.
23. Coşkun S, Tuna Oztü rk A. Bakırkö y Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi hemşirelerinde şiddete maruz kalma durumlarının incelenmesi. Maltepe Universitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi 2010; 3: 16-23.
24. Barlow CB, Rizzo AG. Violence against surgical
residents. West J Med 1997; 167: 74-78 25. Khun W. Violence in the emergency department: managing aggressive patient in a high-stress environment. Postgrad Med 1999; 105: 143-148
26. Elbek O, Adaş EB. Aydın Tabip Odası: Şiddetin Gölgesinde Hekimlik. TTB Aydın Tabip Odası Yayınları, 2012, ss 1-54.
27. Aydın M. Isparta-Burdur Sağlık Çalışanlarına Yö nelik Şiddet ve Şiddet Algısı. Tü rk Tabipleri Birliği, Isparta-Burdur Tabip Odası Başkanlığı; 2008, ss 1- 34.