Engin DURSUN, Selma Fırat GÜVEN, Hakan KORKMAZ, Tansu ÇİFTÇİ ULUKAVAK

Horlamalı hastaların obstrüktif uyku apne sendromu açısından değerlendirilmesi

Amaç: Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) basit horlamadan, ciddi kardiyak ve pulmoner komplikasyonlara kadar uzanan geniş semptom ve bulguları kapsayan bir hastalıktır. Horlama, OUAS’ın en erken ve en çok görülen semptomudur. K.B.B. polikliniklerine başvuran hastaların hiç de azımsanmayacak bir bölümünü de horlama şikayeti olanlar oluşturmaktadır. Bu çalışmada primer şikayeti horlama olan olgularda polisomnografi (PSG) ile OUAS varlığı araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda Kasım 2000-Mayıs 2001 tarihleri arasında primer şikayeti horlama olan 50 olguda OUAS araştırılmıştır. Tüm olgulara PSG yapılmıştır. Bulgular: Bu olguların horlama şikayetlerinin yanında %92 (46/50)’sinde tanıklı apne ve %78 (39/50)’inde gündüz aşırı uykuya eğilim tespit edilmiştir. PSG sonucunda; %58 (29/50)’inde obstrüktif uyku apne sendromu [%55.2 (16/29)’inde ağır derecede, %24.1 (7/29)’unda orta derecede, %20.7 (6/29)’sinde hafif derecede]; %4 (2/50)’ünde santral uyku apne sendromu belirlenmiştir. Sonuç: Horlamanın yanında özellikle tanıklı apne ve gündüz aşırı uyuklama şikayeti olan olgularda; multidisipliner yaklaşım içerisinde OUAS’un araştırılması gerektiği inancındayız.

Evaluating of the patients with snoring for obstructive sleep apnea syndrome

Aim: Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) may present with wide range of symptoms and signs including from snoring to pulmonary and cardiac manifestations. Snoring is the most frequent and earliest symptom of the OSAS. It has also a distinct place among the main complaints of patients referring to ENT clinics. The purpose of the study is to investigate the presence of OSAS with polysomnography (PSG) in patients with mainly complaining snoring. Material and Method: OSAS were investigated in 50 patients with mainly complaining snoring between November 2000 and May 2001. PSG was done i n all patients. Results: Witnessed-apnea in 92% (46/50) and daytime sleepiness in %78 (39/50) of the patients were determined, besides snoring. OSAS was diagnosed in 58% (29/50) [severe in 55.2%, (16/29), moderate in 24.1% (7/29) and mild in 20.7 % (6/29)] of the patients. Four percent of the patients (2/50) had central problem. Conclusion: We recommend that multidisciplinary investigation of OSAS is required in patients with complaining witnessed-apnea and daytime sleepiness, besides snoring.

PDF

___

1. Dündar A, Gerek M, Özünlü A, Yetişer S. Patient selection and surgical results in obstructive sleep apnea. European Arch Otorhinolaryngol 1997; 254(suppl 1):157-61.
2. Dündar A, Gerek M. Uyku apnesi: fizyopatolojisi ve tanı yöntemleri. Sendrom 1998; 10:12-50.
3. Öğretmenoğlu Ö. Horlama ve obstrüktif sleep apne sendromu (OSAS). Aktüel Tıp Dergisi 2000; 5:33-9.
4. Köktürk O, Tatlıcıoğlu T, Kemaloğlu Y, Fırat H, Çetin N. Habituel horlaması olan olgularda obstrüktif sleep apne sendromu prevalansı. Tüberküloz ve Toraks 1997; 45:7-11.
5. Gerek M, Akçam T, Ceyhun E, Özgen F, Dündar A. Kronik horlama ve uyku apnesi sendromu olan olguların uyku parametrelerinin karşılaştırılması. Kulak Burun Boğaz ve Baş Boyun Cerrahisi Dergisi 1999; 7:34-6.
6. Kryger MH. Fat, sleep and Charles Dickens: literary and medical and constributions to the understanding of sleep apnea. Clin Chest Med 1985; 6:555-62.
7. Douglas NJ, Thomas S, Jan MA. Clinical value of polysomnography. Lancet 1992; 339:347-50.
8. The Report of an American Academy of Sleep Medicine Task Force. Sleep-related breathing disorders in adults: recommendations for syndrome definition and measurement techniques in clinical research. Sleep 1999; 22:667-89.