Öğretmen Performans Değerlendirme Sistemi

Eğitim sistemi, girdisi insan olan ve toplumun dinamiklerinden etkilenen döngüsel bir süreçtir. Eğitimin kalitesi; programın etkililiği, okulun fiziksel özellikleri, çevresi, veli profili, yöneticilerin sürece katkısı, öğrenci özellikleri, öğretmen motivasyonu gibi farklı unsurlardan etkilenmektedir. Bu sebeple, nitelikli öğretmenlerin yetiştirilmesi ve süreç içerisinde gelişimsel faaliyetlerin devamlılığının sağlanması sistemin kalitesinin arttırılmasında önemli bir etkendir. Etkili okulun en temel varsayımlarından biri hiç kuşkusuz öğretmenlerin öğretebileceği ve öğrencilerin öğrenebileceği inancıdır. Bu anlayış olmadan etkililiğe ulaşılamaz. Öyleyse, her yönetici, öğretmen ve öğrenci buna inandıkça, ismi ne olursa olsun, imkânlar ne kadar olumsuz görünürse görünsün okullar etkili olacaklardır. Öğretmen, hareketlerinde ve uygulamalarında rahat olmazsa orada etkili bir eğitim öğretim ortamı olmayacaktır. Öğretmen, sınıf ortamında rahat olmazsa, öğretmenler odasında rahat olmazsa, müdürüne güvenmezse sağlıklı bir psikoloji sergileyemeyecektir. Okul; mutsuz ve birbirine kuşkulu bakan bireylerin toplandığı bir kalabalık, eğitim-öğretimden çok birbirlerine karşı kozlarını kullanan rakiplerin arenası haline gelecektir. Mevcut performans değerlendirme sisteminde, puanlayan kişilerin yeterli eğitim düzeyine sahip olup olmadığı da bir başka olumsuz yanı olacaktır. Okul çevresinin eğitim seviyesi düşük ise ne yapacağını bilmeyen bir kesim oluşacakken, velilerin eğitim seviyeleri yüksek olduğunda da mükemmeliyetçi anne-baba tutumu da bu değerlendirmede yine olumsuz bir eleştiri ile müdür ve öğretmeni karşı karşıya getirecektir.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmen, Sistem, Performans Değerlendirme

Teacher Performance Evaluation System

The education system is a cyclical process of which the input is human and that is influenced by the dynamics of society. The quality of education is influenced by the different factors such as the effectiveness of the curriculum, the physical characteristics of the school, the environment in which the school is located, the parent profile, the contribution of the managers to the process, characteristics of the students and the motivation of the teachers. For this reason, raising qualified teachers and ensuring the continuity of developmental activities in the process is an important factor in increasing the quality of the education system. One of the most basic assumptions of an effective school is undoubtedly the belief that teachers can teach and students can learn. Efficiency cannot be achieved without this understanding. So, whatever the name, as long as every manager, teacher and student believe it, the schools will be effective, no matter how negative the possibilities seem. If teachers are not comfortable in their movements and practices, there will be no effective education and training environment. Unless the teacher is comfortable in the classroom environment and in the teachers’ room, and trust his/her administration she/he will not have a healthy psychology. It will become a crowd of unhappy and doubtful individuals who look askance at each other. The school will become an arena of competitors who use their trumps against each other rather than education and training. Another negative side is that whether the individuals who grade in the current performance evaluation system have enough educational level or not. If the education level of the school environment is low, it will be a society who doesn’t know what to do and if the educational level of the parents is high, there will be perfectionist parent attitude and this situation will again face the manager and the teacher with a negative criticism.

Keywords:

Teacher System, Performance Evaluation, Administrator,

PDF

___

Akbaba, A. S. ve Memişoğlu, S. P. (2008). Performans değerlendirmesine ilişkin öğretmen, yönetici ve müfettiş görüşleri. Kuram ve Uygu-lamada Eğitim Yönetimi, 53, 7-24.
Akan, D. (2014). Öğretmen algılarına göre ilk ve ortaokul yöneticilerinin demokratik tutumları ile okul kültürü arasındaki ilişki. Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi, 4(2), 35-48.
Aydın, İ. (2005). Öğretimde denetim. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Baş, T. ve Akturan, U. (2008). Nitel veri araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, s.184.
Başaran, İ. E. (1985). Örgütlerde işgören hizmetlerinin yönetimi. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını, No: 139.
Bıçak, B. ve Nartgün, Z. (2009). Performans yönetimi. Bireysel Performans Yönetimi Komisyonu II. Dönem Raporu. Ankara: MEB Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü Yayınları.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Performansa dayalı durum belirleme nedir? İlköğretmen, 8, 28- 32.
Erdoğan, İ. (2008). Eğitim ve okul yönetimi. 7. Baskı, İstanbul: Alfa Yayın-ları.
Canman, D. (1995). Çağdaş personel yönetimi. TODAİE, Ankara: s.120. Cem, C. (1977). İşgörenin değerlendirmesi. Sevk ve İdare Dergisi, İstanbul:Sayı: 107.
Ceylan, R. (1992). Personel yönetimi. Met Basım ve Yayın Organizasyon, Eskişehir: s.109.
Fındıkçı, İ. (1999). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Alfa Yayınları, s.293.
Frankel, J. R. ve Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate re-search in educaiton. Mcgraw-Hill International Edition, 620p, New York.
https://www.memurlar.net/haber/730414/meb-ogretmen-performans-degerlendirme-yonetmelik-taslagini-goruse-acti.html 18 Nisan 2018 tarihinde erişilmiştir.
Giorgi, A. P. ve Giorgi, B. (2003). Phenomenology. Smith, J. A. (Ed.), Quali-tative Pyshcology (165-178). Sage Publications, London.
Holton, E.F. (1999). Performance domains and their boundaries, Advances in Developing Human Resources,1, 26-46.
MEB. (2017). Öğretmen strateji belgesi (2017-2023). http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_06/09140719_Str ateji_Belgesi_Resmi_Gazete_sonrasY_ilan.pdf. 18.04.2018 tari-hinde erişilmiştir.
MEB 17 Nisan 2015 tarih ve 29329 Sayılı Öğretmenlerin Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği.
MEB, Teftiş Kurulu Başkanlığı, Van Koç İlköğretim Okulu Denetim ve Performans Değerlendirme Bilgilendirme Toplantısı Sunuları.
Özmen, F. ve Y. Sönmez. (2007). Değişim sürecinde eğitim örgütlerinde değişim ajanlarının rolleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 177-198.
Özoğlu, M. (2010). Türkiye'de öğretmen yetiştirme sisteminin sorunları. Seta Analiz Raporu, s.17.
Sabuncuoğlu, Z. (2013). İnsan kaynakları yönetimi. Birinci Baskı, Bursa: Ezgi Kitabevi, s. 166.
Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntem-leri. 7. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık, s.119.