Doğa bilimlerinin hızlı gelişimi, özellikle de on dokuzuncu yüzyılın ortalarından itibaren önemli bir ivme yakalaması, her ne kadar bilim için önemli bir başarı sayılsa da aynı şeyi diğer disiplinler için söylemek pek de mümkün değildir.  Bilimlerin hızlı gelişimi, pek çok sorunun ortaya çıkmasına zemin hazırladı. Bu sorunlardan en önemlisi, bilimin tahakkümü meselesidir. Bilimin diğer bütün disiplinler üzerinde tahakküm kurmasına olanak sağlayan şey, metotlarının ve sonuçlarının mutlak ve tartışmasız olarak kabul edilmesi ve tamamen tutarlı bir deneyim dünyası olduğuna inanılmasıdır. Bilimin bu tahakkümünden en çok etkilenen disiplin, kuşkusuz felsefe olmuştur. Bilimin tahakkümü, felsefenin doğasına ve rolüne ilişkin soruların sorulmasına ve eleştirilerin yapılmasına neden olmuş; gerçek görevinin ve amacının ne olduğunu sorgulatmıştır. Bu makalenin amacı, felsefeyi koşulsuz, varsayımsız kendinden eleştirel bir deneyim biçimi tanımlayarak Oakeshott’ın deneyim teorisi üzerine inşa ettiği bilim eleştirisiyle felsefeyi, bilimin tahakkümünden ve dogmalarından nasıl kurtardığını; başka bir ifadeyle felsefeyi bağımsız bilimlerin metotlarından, sonuçlarından ve boyunduruğundan nasıl kurtardığını; bilimin nasıl soyut varsayımlar üzerine inşa edilmiş soyut bir dünya olduğunu; bilimin neden bir mod olduğunu ve koşullu olduğunu, neden belirli tartışmasız varsayımlara dayandığını; mükemmel somut ve tutarlı bir deneyim dünyası arayışında olan felsefenin neden ve niçin bu soyut ideler dünyasını zaruri olarak aşması gerektiğini; felsefenin neden böyle soyut deneyimler dünyasından elde edeceği hiçbir şeyin olmadığını,  ortaya koymaktır. Amacımız Oakeshott’ın, bilim eleştirisini, felsefe ve deneyim görüşü üzerinden ele almaktır.

Whereas it is regarded as a significant achievement for science, natural sciences to develop swiftly and to gain acceleration particularly starting from the middle of the nineteenth century, it is not possible to say the same for other disciplines. Rapid development of sciences caused many problems to arise. One of these important problems is domination of science. What provides science to dominate above all other disciplines is the consideration that its methods and results are absolute and indisputable and the belief that it is an entirely consistent experience world. The most affected discipline from the dominance of science has been undoubtedly philosophy. The dominance of the science led the questioning of the nature and role of philosophy and also critisations related to this; its actual duty and objective were interrogated. The objective of this study is to put forth how Oakeshott emancipated philosophy from the dominance and dogmas of science with its criticism of science based upon experience theory by defining philosophy as a self-critical experience form without conditions or presuppositions; in other words how he emancipated philosophy from the methods, results, and dominance of independent sciences, how the science is an abstract world built upon abstract presuppositions; why science is a mode and it is conditional, why it is based upon certain indisputable presuppositions; why philosophy which is searching for a perfect, concrete and consistent experience world have to surpass this abstract ideas world; why philosophy has nothing to obtain from this abstract experiences world. Our aim is to examine the criticism of Oakeshott related to science which is through his philosophy and experience opinion.