PAMPHYLIA, LYKIA, KILIKIA VE PISIDIA’DA EPİGRAFİK VERİLERLE ROMA İMPARATORLUK DÖNEMİ’NDE ATLETİK OYUNLARIN FİNANSI

Sporun kurumsallaşmaya başlamasının ardından, Hellenistik Dönem’de oyunları düzenleyen kentlerin sayısında bir artış görülmüştür. Özellikle Roma İmparatorluk Dönemi’nde büyük küçük hemen her kent, kutsal ya da para ödüllü bir oyun düzenlemekteydi. Oyunların finansı oldukça masraflı olmasına rağmen, kentler bunlarla yüzleşmekten kaçınmamışlardı. Oyunların masrafları kent kasası, oyunların memurları, kente ya da tapınaklara ait topraklardan elde edilen kira gelirleri vb. tarafından karşılanmıştı. Oyunların kurulmasını destekleyen ve izin veren imparatorlar, hiçbir zaman kent kasasının oyunların düzenlenmesi ve kurallarının uygulanması aşamasında zarar görmesini istememişlerdi. Bu durum finans anlamında bir ihtiyaç doğurmuştur. Bu noktada da kentlerin eşraf sınıfından zenginler yaptıkları parasal yardımlarla bu açığı kapatmaya çalışmışlardır. Özellikle de Anadolu’nun güney kıyılarında “themis” olarak adlandırılan para ödüllü, yerel oyunlar yerel hayırseverler tarafından finanse edilmiş ve bu oyunlar oyunu finanse eden hayırseverin adıyla anılmışlardır.

Financing the Games in Pamphylia, Lycia, Cilicia and Pisidia in the Roman Imperial Period from the Epigraphic Evidences

Following the institutionalization of sport, the number of cities organizing games increased in the Hellenistic Period. During the period of the Roman Empire, every city – great or small – organized agones (sacred or local games). Although the finance of the games was quite expensive, cities did not avoid the expense. The expense of games was financed by the treasury of the city, by the officials of games (agonothetes), by the rental income derived from lands belonging to cities and temples, etc. During the enactment of rules and the regulation of games, emperors, who encouraged and allowed the establisment of games, did not wish that the treasury of the cities suffered. In this case, necessity appeared in terms of finance. At this point, the wealthy citizens of these cities tried to supply any deficiencies through financial aids. In particular, on the southern coast of Anatolia, local games with prizes in kind and/or in money, so-called “themis”, were financed by local benefactors and were named after them.