___

• Abdulmesih ve dğr, “el-Halîl” Mu‘cemu’l-Mustalahâti’n-Nahvi’l- ‘Arabî, Lübnan 1990.
• Ahmed Emîn, Duha’l-İslâm, Kahire 1952.
• Ahmed Emin, Zuhru’l-İslâm, Kahire ts.
• Ali Muttakî el-Hindî, Alauddîn b. Hişam el-Burhân Fevrî, Kenzu’l- Ummal fî Süneni’l-Akvâl ve’l-Efâl (nşr. Bekrî Hayranî), Beyrut 1993.
• Altuncî Râcî el-Esmer, el-Mu‘cemu’l-Mufassal fî Ulumi’l-Luğa (nşr. İmîl Ya‘kûb), Beyrut 1993.
• el-Câhiz, Ebû Osmân Amr. b. Bahr (nşr. Abdusselam Muhammed Hârûn), el-Beyân ve’t-Tebyîn, b.y. 1968.
• Corcî Zeydân, Târîhu Âdâbi’l-Luğati’l-‘Arabiyye (nşr. Şevki Dayf), b.y. ts.
• Ebu’t-Tayyib el-Luğavî, Merâtibu’n-Nahviyyîn (nşr. Muhammed Ebu’l-Fadl İbrahim), Beyrut 2002.
• Fîrûz Âbâdî, el-Kâmûsu’l-Muhît, 3.Baskı, Beyrut 1993.
• Hakkı Dursun Yıldız, Doğuştan Günümüze Büyük İslâm Tarihi, İstanbul 1990.
• Hanna’l-Fâhûrî, el-Mûcez fî’l-Edebi’l-Arabî ve Târihihî, 2. Baskı, Beyrut 1991.
• Hüseyin Küçükkalay, Kur’an Dili Arapça, Konya 1969.
• İbnu’l-Enbârî, el-İnsâf fî Mesâili’l-Hilâf Beyne’n-Nahviyyîn, Beyrut 1993.
• İbnu’n-Nedim, el-Fihrist, Beyrut 1994.
• Ignace Goldziher, “Arap Dili Mektepleri” (çev. Süleyman Tülücü), AÜİFD., sayı: 9 (Erzurum 1990).
• Ignace Goldziher, Klasik Arap Literatürü (çev. Azmi Yüksel- Rahmi Er), Ankara 1993.
• İbn Haldûn, Mukaddime ( çev. Zakir Kadirî Ugan), İstanbul 1986.
• M. Cevat Ergin, “Basra ve Kûfe Ekollerinin Kullandıkları Farklı Nahiv Terimleri”, Dicle Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Dergisi, c.V, s. 1, Diyarbakır 2003.
• el-Maarrî, Târîhu’l-Ulemâi’n-Nahviyyîn (nşr. Abdulfettâh Muhammed el-Hulvi), Suûdi Arabistan 1981.
• Mehmet Şirin Çıkar, Nahivciler ile Mantıkçılar Arasındaki Tartışmalar, İstanbul 2009.
• Mehmet Yavuz, “Gramer Çalışmalarının Başlatan Amiller ve İlk Çalışmalar”, Nüsha Şarkiyat Araştırmaları Dergisi, Ankara 2002, Yıl. III, sayı 10, Yaz 2003.
• Muhammed et-Tantâvî, Neş’etu’n-Nahv ve Târîhu Eşheri’n-Nuhât (nşr. Sa‘id Muhammed el-Lahhâm), Beyrut 2005.
• Mustafa el-Galâyîni, Câmiu’d-Durûsi’l-Arabiyye, Lübnan 1966.
• Mustafa Sâdık er-Râfiî, Târîhu Âdâbi’l-Arab, Beyrut 1974.
• Mustafa Kaya, er-Rummânî, Hayatı, Eserleri ve Arap Gramerindeki Yeri (Basılmamış Doktora Tezi), Erzurum 2007.
• Nâsıruddîn el-Esed, Masâdıru’ş-Şi‘ri’l-Câhilî ve Kıymetuhâ et- Târihiyye, Kahire 1962.
• Ömer Ferrûh, Târîhu’l-Edebi’l-Arabî el-A‘suru’l-Abbâsî, Beyrut 1981.
• Sadrettin Gümüş, Seyyid Şerif Cürcanî ve Arap Dilindeki Yeri, İstanbul 1984.
• Sa‘îd el-Afğânî, Min Târihi’n-Nahv, Beyrut ts.
• es-Suyûtî, Celâluddîn Abdurrahmân, Buğyetu’l-Vu‘ât fî Tabakâti’l- Luğaviyyîn ve’n-Nuhât, b.y. , 1965.
• es-Suyûtî, el-İktirâh fî İlmi Usûli’n-Nahv (nşr. Ahmed Subhi Furat), İstanbul 1975.
• Şevkî Dayf, el-Medârisu’n-Nahviyye, Kahire 1968.
• Tahâ er-Râvî, “el-Basriyyûn ve’l-Kûfiyyûn “Mecelletu’l- Mecmai’l-İlmi’l-Arabî, (Dımaşk 1949).
• Yakût el-Hamevî, Mu‘cemu’l-Udebâ İrşâdu’l-Erîb ilâ Ma‘rifeti’l- Edîb (nşr. İhsan Abbas), Beyrut 1993.
• Zafer Kızıklı, “Arap Grameri Ekolleri”, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Doktota tezi), Bursa 2005, ix + 235s.
• ez-Zubeydî, Tabakâtu’n-Nahviyyîn ve’l-Luğaviyyîn (nşr. Muhammed Ebu’l-Fadl İbrahîm), Mısır 1954.