YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDE DİLLER İÇİN AVRUPA ORTAK ÖNERİLER ÇERÇEVESİ ÖLÇÜTLERİNE GÖRE TÜRK KÜLTÜRÜ TANIMLAYICILARININ OLUŞTURULMASI: B1 DİL DÜZEYİ MODEL ÖNERİSİ

Yabancılara Türkçe öğretimine yönelik kitaplar incelendiğinde, Türk kültürü paylaşımının her kitapta farklı yapıldığı gözlenmektedir. Bu araştırmanın amacı, yabancılara Türkçe öğretiminde kültür paylaşımının yöntemli ve dil düzeyine uygun yapılmasını sağlamak için B1 dil düzeyinde Türk Kültürü tanımlayıcılarının oluşturulmasıdır. Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçeve Metninde (2013)yer alan genel yeterlilikler ölçütlerine uygun olarak kültür paylaşımı yapılmasını sağlamak amacıyla Türk kültürü tanımlayıcılarının oluşturulması önemli gözükmektedir. Türk kültürü tanımlayıcılarının oluşması sürecinde çeşitli aşamalardan geçilmiştir. Birinci aşamada, Diller için Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi, sonraki aşamalarda, yabancı dil öğretiminde dillere ve kültürlere çoklu yaklaşımlar projesi (CARAP 2012) verileri taranmıştır. Projede kültürel alanlar olarak adlandırılan veriler, kültürel tanımlayıcıların oluşturulması sürecinde Türk kültürü tanımlayıcılarının da hedef alanlarını oluşturmuştur. Proje yazarlarının kültür bilgisi olarak adlandırdıkları veriler ise, kültür aktarımında olması gereken içerik özelliklerini ortaya koymuştur. Bu bilgilerden hareketle, Türk kültürü tanımlayıcılarının, özellikle yöntem kitabı yazarları tarafından daha rahat kullanımını sağlamak için Türk toplumsal bilgisi içeriği, proje verilerine göre tarama ve doküman analizi yöntemleriyle araştırılmıştır. Elde edilen veriler Türk kültürü tanımlayıcılarının bildirime dayalı bilgi boyutunu oluşturmuştur. Türk kültürü tanımlayıcılarının içeriğini oluşturacak ve üretimsel becerileri ortaya koyan uygulayıcı beceriler (Telc 2013) ise Avrupa Konseyi B1 Eşik Düzey Başvuru Metni (2011) projesinin verileri doğrultusunda, doküman analizi yöntemiyle incelenip, B1 dil düzeyinde sınırlılıklar olarak belirlenmiştir. Ardından tüm bu veriler ışığında, Türk Kültürü Tanımlayıcıları model önerisi, Diller için Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi ( 2013 ) bağlamında belirtilen tanımlayıcı yazma ölçütleri dikkate alınarak hazırlanmıştır. Bu çalışma, Ocak 2019 tarihinde Çanakkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Bilim Dalında savunulmuş olan "Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi Ölçütlerine Göre Türk Kültürü Tanımlayıcılarının Oluşturulması: B1 Dil Düzeyi Model Önerisi" isimli doktora tezinden üretilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Türk kültürü, Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi, kültürel tanımlayıcılar, kültür aktarımı, Türk kültürü, Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi

DEVELOPING TURKISH CULTURE DESCRIPTORS IN LINE WITH THE COMMON EUROPEAN FRAMEWORK FOR LANGUAGES (CEFR) FOR TEACHING TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE: B1 LANGUAGE LEVEL

The aim of this study is to develop Turkish culture descriptors at B1 language level in order to enable the transfer of culture methodologically to foreigners learning Turkish. In the first phase of the process, only data on cultural items were scanned from a project carried out by the CEFR: A Framework of Reference for Pluralistic Approaches (CARAP 2012). From the data obtained, the data which the project writers called cultural areas formed the targets in the process of developing cultural descriptors. This data revealed the features of the content that should be employed in the preparation of Turkish culture descriptors. Based on this information, Turkish social information content was examined by scanning and document analysis methods in order to enable textbook writers to adopt Turkish culture descriptors easily into their content. The data obtained comprise the declarative knowledge competences of Turkish culture descriptors. Since the cultural skills of B1 language level should be limited by the skills and know-how which would form the content of the Turkish culture descriptors, the cultural competences data of the Council of Europe B1 Threshold Level (2011) were analyzed by document analysis method. The data obtained were determined as limitations of B1 language level in the preparation of Turkish culture descriptors. In the light of all these data, Turkish Culture Descriptors were developed by taking into account the preparation criteria for descriptors stated in the context of the CEFR (2013).

Keywords:

Turkish as a foreign language, cultural descriptors, transfer of culture, Turkish culture, Common European Framework for Languages,

PDF

___

AVRUPA KONSEYİ. (2001). A Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment. Strasbourg, Council of Europe
AYDIN, S., ATAY, T.(2009). Halk Bilimi Toplumsal Uygulamalar Törenler ve Ritüelleri Geçiş Törenleri.Kültür Bakanlığı.
Ayrancı, B. ve Temizyürek, F. ( 2017 ). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminin Bilim Dili Olarak Türkçeye Katkısı. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 12/17, p. 33-54 DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11998 ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEYErişim:https://www.researchgate.net/profile/Bilge_Bagci_Ayranci/publication/318891374_Yabanci_Dil_Olarak_Turkce_Ogretiminin_Bilim_Dili_Olarak_Turkceye_Katkisi/links/5988c22145851560584f9170/Yabanci-Dil-Olarak-Tuerkce-Oegretiminin-Bilim-Dili-Olarak-Tuerkceye-Katkisi.pdf
AYIRIR ONURSAL İREM. (2015). Edimbilim ve Dil Öğretimi. Korkut, E., Ayırır Onursal, İ. (Ed) Dil Bilimleri ve Dil Öğretimi. (s.129-158). Seçkin Yayıncılık. Ankara 2015.
BÉACCO, J – C. ee diğerleri.(2011). Niveau B1 pour le français. Paris:Didier
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. ve diğerleri (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları
CECR, ( 2018 ). Cadre Européen de Référence Pour Les Langues. Apprendre, Enseigner,Evaluer. Volume Complémentaire avec de nouveaux descripteurs. Erişim:www.coe.int/lang-CECR
CANDELİER, M. ve diğerleri (2012). “CARAP” Avusturya: Avrupa Konseyi Yayınları ( ISBN : 978-92-871-7172-6) Erişim: https://www.coe.int/web/cm/documents
DEMİR, A. VE AÇIK, F. ( 2011) Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Kültürlerarası Yaklaşım ve Seçilecek Metinlerde Bulunması Gereken Özellikler” 30, Türklük Bilimi Araştırmaları (TÜBAR) Güz 2011, 51-72. Erişim: http://dergipark.gov.tr/download/article-file/157183
EKİZ, D. (2009). “Bilimsel Araştirma Yöntemleri” Ankara: Ani Yayıncılık.
FİŞEKCİOĞLU, Aslı (2019). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi Ölçütlerine Göre Türk Kültürü Tanımlayıcılarının Oluşturulması: B1 Dil Düzeyi Model Önerisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
GÖÇER, A. ( 2015 ). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Konuşma BecerisininKazandırılması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 21 Aralık-2015 Cilt: 17, Sayı: 2 (21-36) Erişim: http://dergipark.gov.tr/download/articlefile/ 321320
GÖKALP Z. (2015). Türkçülüğün Esasları. Ankara: Ötüken Yayıncılık. Güvenç, B.( 2004) . Kültürün ABC’si . İstanbul : Yapı Kredi Yayınları.
KARAMAN, K. ( 2010)Ritüellerin Toplumsal Etkileri . SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi. Sosyal Bilimler Dergisi Mayıs 2010, Sayı:21, ss.227-236.http://dergipark.gov.tr/download/article-file/117932
KARASAR, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
KRAMSH, C. , NELSON, P. (1996) Acquiring cross-cultural competence. Singerman: A Jr,ed
MERRİAM, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. Selahattin Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
ÖZDEMİR, C. ( 2013). Dil-Kültür İlişkisi: Folklor Ürünlerinin Türkçenin Yabancı Dil OlarakÖğretiminde Yeri ve İşlevi Millî Folklor, 2013, Yıl 25, Sayı 97 ( 157-166) Erişim:http://www.millifolklor.com/PdfViewer.aspx?Sayi=97&Sayfa=154
RİFAT, M. (1990). Dilbilim ve Göstergebilim Kuramları. İstanbul : Düzlem Yayınları.
Temizyürek, F. (2015) Avrupa Ortak Çerçeve Metni Bağlamında Yabancılara Türkçe Öğretimi 7. Dünya Dili Türkçe Sempozyumu Bildirileri I. Cilt. Fırat Üniversitesi Basımevi . Elazığ.
ÜNALAN, Ş. (2014)“Dil ve Kültür”. İstanbul : Nobel Yayıncılık.
YILDIRIM, A. ( 1999). Nitel Araştırma Yöntemlerinin Temel Özellikleri ve EğitimAraştırmalarındaki Yeri ve Önemi. Eğitim ve Bilim. [S.l.], v. 23, n. 112, apr. 1999. ISSN 1300-1337. Erişim Adresi: . Erişim Tarihi: 22 Kasım 2018