1841 yılında Adolphe Goupil tarafından kurulan Goupil & Cie, reprodüksiyonlar satarak sanat piyasasına girdi ve zamanla büyüyerek dünyanın en önde gelen sanat galerilerinden biri oldu. Goupil’in atölyesi geliştirdiği yeni baskı tekniklerini ucuz sanat pazarlamak için kullandı. Sanatı zengin ve elit bir kesimin tekelinden çıkararak farklı sosyal ve ekonomik kesimlere yaydı. Goupil baskı satışına çağdaş sanatçıların eserlerinin hem kopya hem de orijinallerinin ticaretini ekledi. Goupil & Cie’nin Londra, Berlin, Viyana, Brüksel, Lahey ve New York’ta şubeleri vardı, böylece Avrupalı sanatçıların dünyanın her yerinde tanınmasını sağladı. Galerinin temsil ettiği ve eserlerini İstanbul’dan New York’a kadar pek çok yere sattığı ünlü sanatçı Jean-Léon Gérôme, Adolphe Goupil’in kızı ile evliydi. Gérôme’un öğrencisi Şeker Ahmed Paşa şirketin Osmanlı sarayına da tablo satmasına aracı oldu. Adolphe’un oğullarının şirkette çalışmalarının yanında şirketin ilerdeki ortakları da evlilikleri yoluyla Adolphe Goupil’in ailesine dahil oldular. Adolphe Goupil’in emekliliğinden sonra şirketin uluslararası sanat ticaretinde güçlü kalmasının belki de en önemli etkenlerinden biri bu aile bağlarıdır. Şirket isim değiştirse de Adolphe Goupil ismini dünya çapında tanınan bir marka haline getirdiğinden dolayı farklı ülkelerdeki halefleri Goupil ismini markalarında kullanmaya devam ettiler. Bu makale, sanat ticaretini globalleştirmesi, son teknoloji baskı yöntemlerini geliştirmesi ve bu yöntemlerle sanatı yeni kitlelere açması bakımından Goupil & Cie’nin 19. yüzyıl sanat dünyasına etkisini incelemeyi amaçlamaktadır

Founded in 1841 by Adolphe Goupil, Goupil & Cie entered the art market by selling reproductions and grew to become one of the world’s leading art galleries. Goupil’s studio used the new printing techniques they developed to market inexpensive art. It removed art from the monopoly of the rich elite and propagated it among different social and economic classes. Goupil added the reproductions and originals of works by contemporary artists to their inventory. Goupil & Cie had branches in London, Berlin, Vienna, Brussels, The Hague and New York which introduced European artists to viewers in all corners of the world. Jean-Léon Gérôme, the famous artist whose works were sold to many places from İstanbul to New York and represented by the gallery, was married to Adolphe Goupil’s daughter. Gérôme’s pupil Şeker Ahmed Paşa facilitated sales between the Ottoman court and Goupil & Cie. In addition to Adolphe’s sons working in the company, the future partners also joined Adolphe’s family through their marriages. These family bonds were possibly among the most important reasons that the company remained strong within the international art trade after Adolphe Goupil retired. Even though the new partners changed the company name, Adolphe Goupil had made his name into such a recognizable international brand that his successors continued using his name in their marketing. This paper aims to study the effects of Goupil & Cie in the nineteenth century art world in terms of its globalizing art commerce, developing high technology printing techniques and thus making art accessible to a new audience