"Yazılı Program" ve "Uygulanan Program" Kavramları Açısından "Ses Temelli Cümle Yöntemi"nin Değerlendirilmesi

Bu çalışmada, ilköğretim okullarının birinci sınıf öğrencileriyle okuma yazma faaliyetlerini yürüten öğretmenler tarafından kullanılan “Ses Temelli Cümle Yöntemi” dikkate alınarak yazılı program ve uygulanan program arasındaki farklılıklar öğrenilmeye ve değerlendirilmeye çalışılmıştır. Araştırma evrenini, 2006–2007 öğretim yılında, Ankara, Bursa ve Kahramanmaraş il merkezinde bulunan resmi ilköğretim okullarının birinci sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Örneklem, farklı sosyo-ekonomik düzeyi temsil eden ve rastgele örneklemeyle seçilen 53 ilköğretim okulunda görev yapmakta olan 180 ilköğretim birinci sınıf öğretmeninden oluşmuştur. Araştırma sonucunda, ses temelli cümle yöntemi açısından “Yazılı program” ile “uygulanan program” arasında farklılıklar tespit edilmiştir. Katılımcı- ların, ses temelli cümle yöntemi hakkında yeterli ve doğru uygulama bilgisine sahip olmadığı anlaşılmaktadır. Uygulama açısından en sorunlu noktalar, ilk iki sesten sonra kelime üretimi, ilk cümleyi elde etme aşaması ve açık heceyi elde etme tekniği olarak belirlenmiştir. Yöntem hakkında doğru ve yeterince bilgi sahibi olmamaları, öğretmenlerin yönteme yönelik tutumlarını, olumsuz etkilediği söylenebilir. Öğretmenler, yöntem ile ilgili yeterli ve doğru bir şekilde bilgilendirilmeye ihtiyaç duymaktadırlar.

PDF

___

Açıkgöz, Kamile Ün (2003). Aktif Öğrenme. 5. Baskı, Ankara:Eğitim Dünyası Yayınları.
Airasian, Peter W. & Walsh, Mary E. (1997). “Constructivist Cautions.” Phi Delta Kappan, 78 (6), 444- 449.
Akar Hanife ve Yıldırım, Ali (2004). “Oluşturmacı Öğretim Etkinliklerinin Sınıf Yönetimi Dersi’nde Kullanılması: Bir Eylem Araştırılması.” İyi Örnekler Konferansı, Sabancı Üniversitesi, İstanbul.
Aktamış, Hilal A.; Ergin, Ömer ve Akpınar, Ercan (2002). “Yapısalcı Kurama Örnek Bir Uygulama.” V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, MEB Öğretmen Yetiştirme Eğitimi Genel Mününlün ile ODTÜ, Ankara.
Altun, Yünsel (2004). “Yapılandırıcı Öğrenme Teorisine Dayanan Laboratuar Aktivitesi: Üniversite Öğrencilerine Suyun Otoprotoliz Sabiti Tayininin Öğretilmesi.” Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (1), 125-134.
Applefield, James M.; Huber, Richard&Moallem, Mahnaz (2000). “Constructivim in Theory and Practice: Toward a Beter Understanding.” Hıgh School Journal, 84 (2), 35-53.
Atav, Esin (2005). “Türkiye’de Orta Öğretim Kurumlarında Görev Yapan Biyoloji Öğretmenlerinin Bazı DemograŞk Özellikleri.” Eğitim Araştırmaları Dergisi, 21, 49-61.
Aydoğdu, Cemil (2003). “Kimya Eğitiminde Yapılandırmacı Metoda Dayalı Laboratuar İle Doğrulama Metoduna Dayalı Laboratuar Eğitiminin Öğrenci Başarısı Bakımından Karşılaştırılması.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Faküntesi Dergisi, 25, 14-18.
Beydoğan, Ömer (2002). “Öğretim Stratejilerindeki Değişmeler ve Öğretmenlerin Değişen Rolleri.” Çağdaş Eğitim Dergisi, 287, 34-39.
Brooks, Martin G.&Brooks, G. Jacqueline (1999). “The Courage To Be Constructivist.” Educational Leadership, 57 (3), 18-24.
Bukova-Günel, Esra ve Alkan, Hüseyin (2005). “Yeni Yapılandırılan İlköğretim Programı Pilot Uygulamasının Değerlendirilmesi.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 385-420.
Bulut, İlhami (2006). Yeni İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Elazığ.
Büyüköztürk, Şener (2003). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. 3. Baskı, Ankara:Pegema Yayıncılık.
Cannon, John (1997). “The Constructivist Learning Environment Survey May Help Halt Student Exodus from College Sciense Courses.” Journal of College Science Teaching, 27 (1), 67- 71.
Cemiloğlu, Mustafa (2005). “Eğitim Felsefesi Açısından Taslak Türkçe Programı (Eleştiriler, Değerlendirmeler ve Öneriler).” Eğitimde Yansımalar:VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Collins, Ayşe Baş (2005). “İlköğretim Türkçe Programları Pilot Uygulama Değerlendirmesi.” Eğitimde Yansımalar:VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Cooperstein, Susan E.&Kocevar-Weidinger, Elizabeth (2004). “Beyond Active Learning: AConstructivist Approach To Learning.” Reference Services Review, 32 (2), 141-148.
Coşkun, Eyyup (2005). “İlköğretim Dördüncü ve Beşinci Sınıf Öğretmen ve Öğrencilerinin Yeni Türkçe Dersi Öğretim Programı’yla İlgili Görüşleri Üzerine Nitel Bir Araştırma.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 421-476.
Crowther, David T. (1999). “Cooperating With Constructivism.” Journal of College Science Teachings, 29 (1), 17-23.
Çiftçi, Fehimdar (2005). “İlk Okuma Yazma Programı ve Öğretiminin Değerlendirilmesi.” Eğitimde Yansımalar:VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Demirel, Özcan (1997). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara:Pegema Yayıncılık.
Deryakulu, Deniz (2001). “Yapıcı Öğrenme.” Eğitim Sen Yayınları, Ankara.
Duman, Bilal (2004). Öğrenme-Öğretme Kuramları ve Süreç Temelli Öğretim. Ankara:Anı Yayıncılık.
Duman, Bilal ve İkiel, Cercis (2002). “Yapıcı Öğrenme Kuramına Göre Sosyal Bilgiler Öğretimi.” Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (2), 245-262.
Erden, Münire (1998). Eğitimde Program Değerlendirme. 3. Baskı, Ankara:Anı Yayıncılık.
Gömleksiz M. Nuri (2005). “Yeni İlköğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 339-384
Gözütok, F. Dilek; Akgün, Özcan E. ve Karacaoğlu, Ö. Cem (2005). “İlköğretim Programlarının Öğretmen Yeterlilikleri Açısından Değerlendirilmesi.” Eğitimde Yansımalar:VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Gülten, D. Çağırgan ve Günten, İsmail (2004). “Lise 2. Sınıf Öğrencilerinin Geometri Dersi Notları ve Öğrenme Stilleri Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma.” Eğitim Araştırmaları Dergisi, 16, 74-87.
Gürol, Mehmet (2002). “Eğitim Teknolojisinde Yeni Paradigma:Oluşturmacılık.” Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (1), 159-183.
Hoşgörür, Vural (2002). “Sınıf Yönetiminde Yapısalcı Yaklaşım.” Eğitim Araştırmaları Dergisi, Sayı: 9, 73-78, Ankara:Anı Yayıncılık.
Howe, Keneth R.&Berv, Jason (2000). “Constructing Constructivism, Epistemological and Pedagogical.” (Ed. D. C. Phillips), Constructivism İn Education: Opinions and Second Opinions on Constroversial Issues, Chicago, İllinois:The University of Chicago Press. 19- 40.
http://www.aishe.org/readings/2005-1/mcmullin-D01-M10-2004.html “Putting The Learning Back İnto Learning Technology.”, Barry MCMULLİN, 29 Ekim 2005.
http://www.erg.sabanciuniv.edu/docs/mufredat_raporu.doc “Yeni Öğretim Programlarını İnceleme ve Değerlendirme Raporu”, Eğitim Reformu Girişimi, 16 Ocak 2006.
http://www.marxists.org/archive/vygotsky/works/words/lev1.htm “Thinking and Speaking”, Lev Semenovich VYGOTSKY, 2 Aralık 2005.
http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/159/bagci.htm “Öğretim Sürecinde Öğrenciye ve Öğrenim Amacına Yönelik Yeni Yaklaşımlar.”, Necati BA⁄CI, 13 Ağustos 2005.
İlhan, Ayşe Çakır (2005). “İlköğretim Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzunun “Estetik Eğitim” Açısından İncelenmesi.” Eğitimde Yansımalar:VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, 14-16 Kasım, Erciyes Üniversitesi Sabancı Kültür Sitesi, Kayseri.
Kabapınar, Filiz (2003). “Oluşturmacı Anlayışı Yansıtması Açısından Türk ve İngiliz Fen Bilgisi ve Kimya Ders Kitaplarındaki Görsel Ögeler.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 119-126.
Koç, Gürcü (2000). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Eğitim Ortamlarında Kullanılması.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 19, 220–226.
Koç, Gürcü ve Demirel, Melek (2004). “Davranışcılıktan Yapılandırmacılığa: Eğitimde Yeni Bir Paradigma.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 174-180.
Köseoğlu, Fitnat; Tümay, Halil ve Kavak Nusret (2002). Yapılandırıcı Öğrenme Teorisine Dayanan Etkili Bir Öğretim Yöntemi Tahmin Et-Gözle-Açıkla.” V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, MEB Öğretmen Yetiştirme Eğitimi Genel Müdürlüğü ile ODTÜ, Ankara.
Kutlu, Ömer (2005). “Yeni İlköğretim Programlarının “Öğrenci Başarısındaki Gelişimi Değerlendirme” Boyutu Açısından İncelenmesi.” Eğitimde Yansımalar:VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
MEB (2004). İlköğretim Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara:Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
Özdamar, K. (1999). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi. (2. Baskı). Eskişehir:Kaan Kitapevi.
Özkan, Betül (2001). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarında Özgün Etkinlik ve Materyal Kullanımının Etkililiği. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara. Perkins, David (1999). “The Many Faces of Constructivism.” Educational Leadership, 57 (3). 6-11.
Phillips, D. C. (2000). “Constructivism as an Epistemology and Philosophy of Education.” (Ed. D. C. Phillips), Constructivism İn Education: Opinions and Second Opinions on Constroversial Issues, Chicago, İllinois:The University of Chicago Press. 17-18.
Sever, Sedat (2005). “2004 Öğretim Programında Türkçe Öğretimi Anlayışı.” Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Stieb, James A. (2005). “Rorty on Realism and Costructivism.” Metaphilosophy, 36 (3), 272-294.
Sümbüloğlu, Kadir ve Sümbüloğlu, Vildan (2000). Biyoistatistik. Ankara: Hatiboğlu Yayınları.
Şahin, İsmet; İnci, Sibel, Turan, Hakan ve Apak, Özlem (2005). “İlk Okuma Öğretiminde Ses Temelli Cümle Yöntemiyle Çözümleme Yönteminin Karşılaştırılması.” Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Şahin, Tuğba Y. (2004). “Sosyal Bilgiler Öğretiminde Oluşturmacı Yaklaşım Sonucunda Ortaya Çıkan Öğrenen Çalışmalarının Değerlendirilmesi.” XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
Şahinel, Melek Gün (2005). “Yeni Türkçe Öğretim Programına Göre Öğrenme-Öğretme Ortamının Düzenlenmesi.” Eğitimde Yansımalar:VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Şahinel, Semih (2002). Eleştirel Düşünme. Ankara:Pegema Yayıncılık.
Tezci, Erdoğan (2002). Oluşturmacı Öğretim Tasarım Uygulamasının İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcılıklarına ve Başarılarına Etkisi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Elazığ.
Türnüklü, Abbas (2005). “Lise Yöneticilerinin Çatışma Çözüm Stratejileri ve Taktiklerinin Sosyal Oluşturmacılık Kuramı Perspektifinden İncelenmesi.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 11 (42), 255-278.
Üstüner, Mehmet (2005). “İlköğretim Okullarında Görev Yapmakta Olan Öğretmenlerin Öğrenci Doğasına İlişkin Görüşleri.” Eğitim Araştırmaları Dergisi, 18, 202-216.
Vanderstraeten, Raf (2002). “Dewey’s Transactioanal Constructivism.” Journal of Philosophy of Education, 36 (2), 233-246.
Watson, Judith (2001). “Social Constructivism in The Classroom.” Support for Learning, 16 (3), 140-147.
Wheatly, G. H. (1991). “Constructivist Perspectives On Science And Mathematics Learning.” Science Education, 71 (1), 9-21.
Yaygın, Banu (2005). “İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Klavuzunun Değerlendirilmesi.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 477-516.
Yeşildere, Sibel ve Türnüklü Elif B. (2004). “Matematik Öğretiminde Oluşturmacı Değerlendirme.” Eğitim Araşştırmaları Dergisi, 16, 39-49.
Yurdakul, Bünyamin (2004). “Eğitimde Davranışcılıktan Yapılandırmacılığa Geçiş İçin Bilgi, Gerçeklik ve Öğrenme Olgularının Yeniden Anlamlandırılması.” Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4 (8),109-120.