Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Branşlarına Göre Çeşitli Televizyon Programlarını İzleme Sürelerinin Değerlendirilmesi

Araştırmanın amacı Eğitim Fakültesi öğrencilerinin çeşitli televizyon programlarını izleme süresinin kayıtlı olunan öğretmen yetiştirme programına göre değişip değişmediğini belirlemektir. Veriler altı farklı öğretmen yetiştirme programına kayıtlı 1029 öğrenciden anket yoluyla toplanmış, izleme sürelerinin değişip değişmediğini belirlemek için ANOVA testi uygulanmıştır. Öğrencilerin kayıtlı oldukları öğretmen yetiştirme programına göre televizyonda spor, belgesel, haber, magazin ve diğer programları izleme süresinin anlamlı ölçüde farklı olduğu; televizyonda müzik programlarını izleme süresinin anlamlı bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Ayrıca, haftalık ortalama televizyon izleme sürelerinin kayıtlı olunan öğretmen yetiştireme programına göre anlamlı ölçüde farklı olduğu bulunmuştur.

An Evaluation on the Duration of Watching Some Television Programs for the Students in the Faculty of Education as to the Branches

The aim of this research is to clear whether the duration of television watching for the students in the faculty of education differs from each other according to their enrolled program. The data was collected from 1029 freshman, sophomore, junior, and senior students who enrolled six different programs. ANOVA test was made changed to clear whether duration of watching various television programs was changed. The Duration of watching some television programs such as sport program, documentary program, news program, magazine program, and others (soap opera, cartoon film, advertisement etc.) differs from each other according to teacher education programs; but, duration of watching music programs on television doesn't differ from each other according to teacher education programs. In addition, duration term for a week differs from each as for teacher education programs.

PDF

___

Ay doğan, Y. ve Aral, N. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Boş Zamanlarında Kitle İletişim Araçlarını Kullanmalarının İncelenmesi. Çağdaş Eğitim, 328, 33-39.
Bahar, H. H. (2001). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine İlişkin Yönelimleri ve Bu Etkinlikleri Gerçekleştirme Düzeyleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (1), 12-28.
Bakırcıoğlu, R. (2000). İlköğretim, Ortaöğretim ve Yükseköğretimde Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara: Anı Yayıncılık.
Balcı, V. (2003). Ankara'daki Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine Katılımlarının Araştırılması [Elektronik versiyon]. Milli Eğitim Dergisi, 158.
Coşkun, M. Y. (2003). Televizyon Bağımlılığı. Bilim ve Teknik, 425, 50-52.
Dağ, F., Yazıcı, K., Güvenç, G., Rezaki, M., Demir, N. Ö., Özer, Ö., Özer, Ö. A. ve Tunçel, M. (2005). Televizyon Programlarındaki Şiddet İçeriğinin, Müstehcenliğin ve Mahremiyet İhlallerinin İzleyicilerin Ruh Sağlığı Üzerindeki Olumsuz Etkileri, http://www.rtuk.org.tr/CalismaRap / CalismaRap.htm (09 Haziran 2006 tarihinde indirilmiştir).
Fitzgerald, M, Joseph, A., Hayes, M ve O'regan, M. (1995). Leisure Activities of Adolescent Schoolchildren. Journal of Adolescence, 18,349-358.
Gordon, W. ve Caltabiano, M. (1996). Urban-rural Differences in Adolescent Self-esteem, Leisure Boredom, and Sensation. Adolescence, 31, 883-901.
Gökmen, H., Açıkalın, A. Koyuncu, N. ve Saydar, N. (1985). Yükseköğrenim Öğrencilerinin Serbest Zaman Etkinlikleri, Kendilerini Gerçekleştirme Düzeyleri. Ankara: Milli Eğitim gençlik ve Spor Bakanlığı Gençlik Hizmetleri ve Faaliyetleri Dairesi Başkanlığı Yayını.
Hacıoğlu, N., Gökdeniz, A. ve Dinç, Y. (2003). Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
Hills, P., Argyle, M. ve Reeves, R. (2000). Individual differences in Leisure Satisfactions: An investigation Of Four Theories Of Leisure Motivation. Personality and Individual Differences, 28,763-779.
Hills, P. ye Argyle, M. (1998). Positive Moods Derived From Leisure and Their Relationship to Happiness and Personality. Personality and Individual Differences, 25, 523-535.
Huston, A., Wright, J., Marquis, J. ve Green, S. (1999), How Young Children Spend Their Time: Television and Other Activities. Developmental Psychology, 35 (4), 912-925.
Kaptan, S. (1993). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon - Boş Zamanlan Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi.
Karasar, N., Hakan, A., Can, G., Özdeş, K., Sözer, E., Gültekin, M., Anıl, H., Boyacı, A. ve Şenel, Aysın (1999). Anadolu Üniversitesi Öğrencilerinin Sosyo-Kültürel ve Sosyo-Ekonomik Özellikleri ile Beklenti ve Sorunları. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Kılbaş, Ş. (2001). Rekreasyon - Boş Zamanı Değerlendirme. Adana: Anaca Yayınları.
Kıncal, R. Y. (1999). Ailenin Eğitimsel Fonksiyonları, Atatürk Üniversitesi Yayını: Erzurum.
Korkmaz, A. (2000). Yüksek Öğretim Gençliğinin Problemleri. Milli Eğitim, 145, 41-45.
Kraaykamp, G. - Eijck, K- (2005). Personality, Media Preferences, and Cultural Participation. Personality and Individual Differences. 38,1675-1688
Mangır, M., Alisinanoğlu, E, Müniroğlu, S. (1996). Üniversite Öğrencilerinin Serbest Zaman Etkinliklerinin İncelenmesi. Çağdaş Eğitim. 21 (227), 15-18.
Mete, M. (1999). Televizyon Yayınlarının Türk Toplumu Üzerindeki Etkisi, Ankara: Atatürk Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
Mutlu, E. (1999). Televizyon ve Toplum. Ankara: TRT Yayını.
NTV (2004, Ekim 23) Televizyona Kilitlendik; http://www.ntvmsnbc.com/news/292725 .asp?0m=T12U (30 Haziran 2006 tarihinde indirilmiştir).
Özer, Ö. (2004). Yetiştirme Kuramı: Televizyonun Kültürel İşlevlerinin İncelenmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Parker, S. (1975). The Sociology of Leisure: Progress and Problems. The British Journal of Sociology, Vol.26, s. 91-101.
Pesen, C., Odabaş, A., Bindak, R. ve Kudu, M. (2006). Öğretmen Adaylarının Yetenek ve İlgileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Elektronik Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (1), http://efdergi.yyu.edu.tr/makaleler/cilt H/cahit pesen.doc (11 Temmuz 2006 tarihinde indirilmiştir).
Schmitz, K., Lytle, L., Phillips G., Murray, D., Birnbaum, A. ve Kübik, M. (2002). Psychosocial Correlates of Physical Activity and Sedentary Leisure Habits in Young Adolescents: The Teens Eating for Energy and Nutrition at School Study. Preventive Medicine, 34, 266-278.
Signorielli; N. (2004). Aging on Television: Message Relating to Gender, Race, and Occupation in Prime Time. Journal of Broadcasting and Electronic Media, 48 (2), 279-301.
Terzioğlu, A. ve Yazıcı, M. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Boş Zamanlarını Değerlendirme Anlayış ve Alışkanlıkları (Atatürk Üniversitesi Örneği). Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (2), 1-32.
Tezcan, M. (1984). Sosyal ve Kültürel Değişme. Anakara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
Tezcan, M. (1982). Sosyolojik Açıdan Boş Zamanların Değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
Uyguç, Ü. ve Genç, A. (1998). Radyo Televizyon Haberciliği, İstanbul.
Wilson, J. (1980). Sociology of Leisure. Annual Review of Sociology, Vol. 6. s. 21-40.
Yılmaz, A. (2002). 28-30 Yaş Arası Yetişkinlerin Televizyon İzleme Eğilimleri ve Televizyonun 18-30 Yaş Arası İzleyici Üzerinde Etkileri (Erzurum Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
YÖK, (2006), _____http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/aciklama.doc> 13 Şubat 2007 tarihinde indirilmiştir.
YÖK, (1998). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara.