Anne babaların çocuklarının temel gereksinimlerinin yaklaşım tarzlarının çocukların duygusal istismar-ihmal durumuna etkisi (Kırşehir ili örneği)

Bu araştırmanın amacı, okul çağındaki çocukların anne babalarının onların temel gereksinimlerine karşı tutumlarının çocuklarda duygusal istismar ve ihmal durumlarına etkisini incelemektir. Eğer varsa bugünkü düzeyini belirlemek konunun güncelliğini sürdürerek toplumsal farkındalık ve duyarlılığın arttırılmasını sağlamaktır. Araştırmanın evrenini Kırşehir İl Merkezindeki ilköğretim birinci kademe öğrencilerinin velileri oluşturmaktadır. Cumhuriyet İlköğretim Okulu, Süleyman Türkmani İlköğretim Okulu, Sırrı Kardeş İlköğretim Okulları yansız atamayla belirlenmiştir. Örneklemi ise, aynı okullardan birer şube olmak üzere toplam 15 şubeden yansız atama yoluyla seçilen 450 öğrenci velisi oluşturmaktadır. Ölçme aracı araştırmacı tarafından geliştirilmiştir. Veriler bilgisayar ortamında değerlendirilmiş, sayı ve yüzdeler hesaplanarak yorumlar yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre Kırşehir İl Merkezindeki İlköğretim Okullarının birinci kademesinde öğrenim gören çocukların anne babalarının görüşlerine göre, çocuklarının temel gereksinimlerine karşı anne babaların tutumlarında bu çocuklarda duygusal istismar ve ihmale neden olabilecek davranışların tercih edilmediği görülmüştür. Ancak duygusal istismar ve ihmale neden olabilecek davranışların sınırlı ya da düşük yüzdelerle de olsa anne babalar tarafından tercih edildiği görülmüştür.

The effect of parents’ behaviours to their Childrens' basic needs on childrens' emotional abuse-neglect (an example of Kırşehir province)

The purpose of this study is to examine the effect of Parents’ Approach Styles to their school age children’s basic needs on children Emotional Abuse- Neglect; if there is, to determine its today’s level, to increase societal awareness and sensitivity of the society through maintaining actuality of the subject. Population of the research is the first level of primary education students’ parents in Kırşehir province center. For the sample three schools were randomly selected to represent upper, middle and lower socio-economic levels, and total 15 classes, five from each schools representing first through fifth grades. Total number of students’ parents is 450. Data collecting instrument was developed by the researcher. Data were evaluated, frequencies and percentages were calculated and results were interpreted. As a result, according to opinions of parents of children studying at the first level of primary education in Kırşehir Province Center, behaviours to cause emotional abuse and neglect of this children were not preferred by their parents at the first place, but such behaviours open to emotional abuse and neglect were seen at limited or small percentages.

PDF

___

Aile İçinde ve Toplumsal Alanda Şiddet (1998). T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları, Bilim Serisi 113; Ankara.
ALTUĞ B., Özhan İ. (1996). Bilimsel Gelişmede Ailenin Yeri Psikiyatri Bülteni, Ankara, Cilt 4, Sayı 2; 96
ARAL, N. (1997). Fiziksel İstismar ve Çocuk Tekışık Veb Ofset Tesisleri, Ankara.
AYDOĞMUŞ, K. v.d (1992). Ana – Baba Okulu, Remzi Kitabevi, İstanbul.
BALABAN, C. (1997). İlkokul Dönemi Çocuk Eğitimde Ödül – Ceza Yöntemleri ve İstismarın Önlenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
BALABAN, C., BAYIK A.(1985). Çocuk Eğitiminde Annelerin Ödül ve Cezaya İlişkin Tutumları Ege Ün. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, C:1, S:3 (Eylül – Aralık).
BALTAŞ, A. ve v.d. (1995). Ana – Baba Okulu, Remzi Kitabevi, İstanbul.
BAŞBAKANLIK AİLE ARAŞTIRMA KURUMU (1998). Aile İçinde ve Toplumsal Alanda Şiddet, Ankara.
BAYHAN, P.(1998). “Çocuk İstismarı ve İhmali”, Sosyal Hizmetler Dergisi, s.8-24.
BULUT, I. (1996). Genç Anne ve Çocuk İstismarı, Bizim Büro, Ankara.
BYERS, J. (1990). Çocuk İstismarımı Önleme: Önleyici Programlar ve Halk Eğitimi “Çocukların Kötü Muameleden Korunması I. Ulusal Kongresi.
CLAUSSEN A., CRİTTENDEN P. (1991). Physical and psychological maltreatment relations among types of maltreatment. Child Abuse Neglect; 15:5-18.
COWEN, PS. (1999). Child Neglect; Injuries of Omission, Pediatric Nursing, 25(4): 401-18.
ÇAKMAKLI, K. (1996). Çocuklarda ve Gençlerde Psikososyal Sağlık. Seha Neşriyat : 218, Aile ve Eğitim Seri:50, İstanbul.
DEMİREL, Ö. (1996). Çocuğun Eğitimi (6-12 Yaş Arası) Aile Araştırma Kurumu Yayınları Aile Eğitim Dizisi 4, Ankara, 25-26.
ERKMAN, F. (1991). “Çocukların Duygusal Ezimi” Çocuk İstismarı ve İhmali, Çocukların Kötü Muameleden Korunması 1. Ulusal Kongresi, Gözde Reproofset, Ankara, 163-170.
ERSOY Ö., ŞAHİN F. (1999). 0-6 Yaş Döneminde Anne baba Eğitimi Önemi Mesleki Eğitim Dergisi 1, 58,62.
FİŞEK O., SÜKAN G., (1983). Çocuğunuz ve Siz M.E.B yayınları, İstanbul, 83.
GLASSER, D. (2002). Emotional abuse and neglect (psychological maltreatment). Child Abuse Neglect; 26: 697-714.
GÖKA, E. (1996). Çocuk ve Çevre. Aile Eğitim Dizisi 7, Başbakanlık Basımevi, Ankara, 21.
HEDİN, L.W. (2000). Physical and Sexual Abuse Aganist Women and Children. Curr Opin obfset Gynecal 12 349-55.
JOHNSON CF (200), Abuse and Neglect of Children. Nelson Textbook of Pediatrics (16 th cd). Philadephia WB Sanders, s110-114.
KAPLAN, S., PELCOUİTZ, D., LABRUNA, U. (1999). Child and adolescent abuse and neglect: a review of the past 10 years. Part I: Physical and emotional abuse and neglect. Psychiatry; 38:1214-22.
KAVAKLI ve Arkadaşları (1998). Hırpalanmış Çocuk Sendromu, Çocuk İstismarı ve İhmali, Çocuk Hastalıkları Hemşireliği, 2.baskı, Yüce Yayınları, İstanbul.
KONANÇ, E., Gürkaynak İ., Egemen (1991). Çocuk İstismarı ve İhmali, Güneş Kitabevi. Ankara, s. 37-55.
LINDEL, C., Suedin, C. (2001). Physical Child Abuse in Swedan a Study of Police Reports Between 1986 and 1996 Social Pschiatry Epidemial, 36(3) 150-57.
MİRAL, S., BAYKARA, A., BOZTOK, A. (1992). “Ana–Baba ve Öğretmen Tutumlarının Çocuklar Tarafından Algılanışı”. Dokuz Eylül Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisi Öğretim Üyeleri, İzmir.
MURRY, SK. ve ark. (2000). Screening Families With Young Children for Child Maltreatment Potantial, Pediatric Nursing, 26(1): 47-54.
ORAL, R., Can, D., Kaplan, S., vd. (2001). Child Abuse in Turkey an Experiance in Overcoming Denial and Description of 50 Cases. Child Abuse Neglect; 25; 279-90.
PAAVILAMEN, E., Tarkka MT (2003) Definition and Identification of Child Abuse By Finnish Public Health Nurses. Public Health Nurs; 20(1): 49-55.
PATTERSON, M.M. (1998). Child Abuse: Assessment and Intervention. Orthop Nurs, Jan- Feb;17(1):49-54.
POLAT, O. (2001). Çocuk ve Şiddet D.R Yayınları, İstanbul.
POLAT, O. (2002). Çocuk ve Şiddet, Der Yayınları, İstanbul, 85-97.
ROBIN, M. (1991). The Social Construction of Child Abuse and False Allegations, The Hawonth Press, New York, USA.
RUNYAN, D., Connine W. Ikeda R, vd. (2002). Child Abuse and Neglect by parents and other caregivers. In World Report on Violence and Health. Krug EG, Dahlberg LL, Mercy IA. (eds). World Health Organization, Geneva s7-86.
SADIK, F., DOĞANAY, A. (2008). Problem Davranışlarla Başetme Sürecinde Öğretmen, Öğrenci ve Veli Beklentileri. Milli Eğitim Dergisi. Bahar. Sayı 178, s31.
ŞAHİNER, Ü.M., Yurdakök, K. ve ark. (2001). Tıbbi Açıdan Çocuk İstismarı, Katkı Pediadri Dergisi; 22: 276-85.
TERCİER, A. (2000). Child Abuse. In: Maer JA(ed). Emergency Medicine (4th ed) St. Lavis: Mosby, 1108-1118.
WELTKAMP, L.J., ve ark. (1994). Clinical Handbook of Child Abuse and Neglect, USA
YAVUZER, H. (1982). Çocuk Psikolojisi Edebiyat Fakültesi Basımevi, İstanbul, 27-29.
YAVUZER, H. (1996). Çocuk Eğitimi El Kitabı, Remzi Kitabevi, İstanbul.
YÖRÜKOĞLU, A. (1982). Çocuk Ruh Sağlığı. Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
YÖRÜKOĞLU, A. (1992). Çocuk Ruh Sağlığı. Remzi Yayınları, İstanbul, 93.