AB Ülkelerinde Yükseköğretime Geçiş Sürecinde Uygulanan Kriterler

Türkiye, Avrupa ülkelerinde olduğu gibi yükseköğretim talebi baskısıyla karşı karşıyadır. Çeşitli toplumsal faktörlerden kaynaklanan yüksek talep Türkiye’de önemli bir sorun olmaya devam etmektedir. Bugün tüm ülkelerde yükseköğretim sistemi, bir yandan sürekli artan yükseköğrenim talebini karşılamak, öte yandan da uzmanlık düzeyinde daha nitelikli eğitim verebilmek için yoğun bir çaba içerisindedir. AB uyum sürecinde her toplumsal sistemlerde yapılan değişiklikler ve uyum çalışmaları kuşkusuz eğitim kurumlarında da kendini göstermektedir. Bu bildiride Avrupa Birliği üyesi Almanya, Danimarka, Fransa, Portekiz, Yunanistan, Belçika, Hollanda, İspanya, İtalya ve İsveç örneklem alınarak bu ülkelerdeki ortaöğretimin işlevi ve yükseköğretime geçişte uygulanan ölçütler hakkında bilgi verilmiştir.

The Criterias That are Practised in European Union Countries During Transition to Higher Education

Turkey is confronted with the pressure of the demand to higher education as EU countries are. This high demand caused by various social factors has been a critical problem in Turkey. Nowadays, the higher education system is in an intensive effort in order to, on one hand, meet the increasing demand to higher education, on the other hand, give more qualified education at specialization level. In the process of EU conformity, certainly, the changes carried out in every social systems and conformity studies appear in education institutions as well. In this study, the function of secondary education and the scales used for entering to higher education are discussed within the ten member counties of European Union- Germany, Denmark, France, Portugal, Greece, Belgium, Holland, Spain, Italy and Switzerland.

___

  • Arıbaş, Sebahattin. (2002). “Türk Eğitim Sistemi”, Öğretmenlik Mesleğine giriş, Ankara: Mikro yayıncılık. s.71.
  • Aykaç, Nejdet. (2002). “Türkiye’de ve Bazı Avrupa Birliği Ülkelerinde Meslek Teknik Eğitim”(Almanya,
  • Fransa, İsviçre, İspanya, Yunanistan Örneği) Milli Eğitim Dergisi, Sayı: 155-156, Ankara.
  • Demirel, Özcan. (2000). Karşılaştırmalı Eğitim , Ankara: Pegem Yayıncılık. s.IV.
  • Eurydice (1999). Key data on education in Europe , http://www.eurydice.org. (08.08. 2005)
  • http://www.eurydice.org/Eurybase/frameset_eurybase.html (29.04.2004)
  • http://www.ibe.unesco.org/International/Databanks/Dossiers/mainfram.htm (29.04.2004)
  • http://www.meb.gov.tr/Stats/Apk2002/3_2.htm). Türk Eğitim Sisteminin Genel Yapısı (9.08.2005).
  • İrfan Erdoğan. (2005) Danimarka ve İsveç Eğitim Sistemleri , İstanbul: Özel okullar Birliği. s.15.
  • Sağlam Mustafa. (2004) “Avrupa Birliği Ülkelerinde Yükseköğretime Giriş Sistemi” XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004.
  • Sağlam, Mustafa. (1999). Avrupa Ülkelerin Eğitim Sistemleri , Eskişehir: Anadolu üniversitesi yayınları. s. 154, 320, 361, 194, 254,
  • Şimşek, Ali.(2005) “Mesleki ve Teknik Eğitimde Yeniden yapılanma” http://www.tusiad.org/yayin/gorus/36/html/sec10.html. ( 8.9.2005).
  • Türk, Ercan. (1999). Türk Eğitim Sistemi , Ankara: Nobel yayın dağıtım. s.117.
  • Türkoğlu, Adil.(1998). Karşılaştırmalı Eğitim, “Dünya ülkelerinden örneklerle ”,Adana: Baki kitapevi, s.391,439.
  • Türkoğlu, Adil.(2002). “Çağdaş Eğitim Sistemleri”, Öğretmenlik Mesleğine Giriş ,Ankara: Mikro yayıncılık.
Milli Eğitim-Cover
  • ISSN: 1302-5600
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Yayıncı: Milli Eğitim Bakanlığı