MATEMATİK ÖĞRETMENİ ADAYLARININ BULUŞ YOLUYLA ÖĞRENME YAKLAŞIMINI KULLANMA DURUMLARINDAN YANSIMALAR

Yapılan bu çalışma ile öğretmen adaylarına, buluş yoluyla öğrenme

___

  • Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif Öğrenme. (3. Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Akar, F. (2006). Buluş Yoluyla Öğrenmenin İlköğretim İkinci Kademe Matematik Dersinde Öğrencilerin Akademik Başarılarına Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Altun, M. (2001). Matematik Öğretimi. Bursa: Alfa Kitabevi.
  • Aydın, A. (2001). Gelişim ve öğrenme psikolojisi (3. Baskı). İstanbul: ALFA Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti.
  • Baki, A. ve Bell, A. (1997). Ortaöğretim Matematik Öğretimi I-II Cilt. Ankara/Bilkent: YÖK/Dünya Bankası Yayınları.
  • Baki, A. (2018). Matematiği Öğretme Bilgisi. Ankara: Pegem Akademi Yayınevi
  • Baykul, Y. (2009). İlköğretimde Matematik Öğretimi: 6-8. Sınıflar. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Blackburn, I. M. ve Twaddle, V. (2011). Cognitive Therapy in Action: A Practitioner’s Casebook. London: Souvenir Press.
  • Brechting, S. M. C. ve Hirsch, C. R. (1977). The effects of small group-discovery learning on student achievement and attitudes in Calculus. MATYC Journal, 11(2), 77-82.
  • Bruner, J. S. (1991). Bir Öğretim Kuramına Doğru. (Çev: F. Varış ve T. Gürkan). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Castronova, J. A. (2002). Discovery learning for the 21st century: Article manuscript. Action Research Exchange, 1(1). [Online]: Retrieved on 19-January-2008, at URL: http://chiron.valdosta.edu/are/ Artmanscrpt/vol1no1/castronova_am.pdf
  • Celep, A. ve Bacanak, A. (2013). Yüksek lisans yapan öğretmenlerin bilimsel süreç becerileri ve kazandırılması hakkındaki görüşleri. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 10(1), 56-78.
  • Clements, D. H., Swaminathan, S., Hannibal, M. A. Z. ve Sarama, J. (1999). Young children's concept of shape. Journal for Research in Mathematics Education. 30(2), 192- 212.
  • Cohen, L., Manion, L. ve Morrison K. (2000). Research Methods in Education (5th Edition). London: Routledge Falmer.
  • Creswell, J. W. (2014). Research Design (G. Hacıömeroğlu, Çev.). Demir, Ş. B. (Ed.). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Demirel, Ö. (2002). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Elbers, E. (2003). Classroom interaction as reflection: Learning and teaching mathematics in acommunity of inquiry. Educational Studies in Mathematics, 54, 77-99.
  • Enç, M. (2005). Görme Özürlüler-Gelişim, Uyum ve Eğitimleri (2. baskı). Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
  • Gerver, R. K. ve Sgroi, R. J. (2003). Creating and using guided-discovery lessons. Mathematics Teacher, 96(1), 6-13.
  • Hacısalihoğlu Karadeniz, M. (2017). Reflections from the application of different type of activities: Special training methods course. European Journal of Educational Research (EU-JER), 6(2), 145-156.
  • Hacısalihoğlu Karadeniz, M. (2018). Matematik öğretmeni adaylarının buluşa dayalı tasarladıkları çalışma yapraklarının Jones’in buluş yoluyla öğrenme kriterleri açısından incelenmesi. IV. International Academic Research Congress-INES (s. 77-90). Alanya/ Antalya.
  • Johnson, B. ve Christiensen, L. (2014). Educational Reserach Quantative, Qualitative and Mixed Approaches: Mixed Methods (A. Türkdoğan, Çev.). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Kara, Y. ve Özgün-Koca, S. A. (2004). Buluş yoluyla öğrenme ve anlamlı öğrenme yaklaşımlarının matematik derslerinde uygulanması. İlköğretim Online, 3(1), 2-10. Kılıç, G. B. (2001). Oluşturmacı Fen Öğretimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1(1), 8 - 22.
  • Kızıltaş, F.(2005). İlköğretim 7. Sınıf Matematik Dersi Açılar Konusunun Buluş Yoluyla Öğretim Yöntemiyle Öğretiminin Öğrencilerin Başarısına Etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. London: Sage Publications. National Council of Teachers of Mathematics [NCTM] (2006). Curriculum Focal Points for Prekindergarten Through Grade 8 Mathematics: A Quest for Coherence. Reston, VA: Author.
  • Okur-Akça, N., Akçay, A. ve Kurt, M. (2016). Ortaokul öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerine yönelik görüş ve yeterliklerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 333-351.
  • Orton, A. ve Frobisher, L. (1996). Insights into teaching mathematics. Cassell Wellington House, London.
  • Özcan, B. N. ve Türnüklü, E. (2013). Buluş yoluyla öğrenme yönteminin ilköğretim öğrencilerinin geometrik düşünme düzeylerine etkisinin İncelemesi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergi- si (BAED), Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 7(4), 29-45.
  • Patton, Q. M. (2002). Practical Evaluation. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Senemoğlu, N. (2001). Gelişim öğrenme ve öğretim: Kuramdan Uygulamaya (3. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2013). Ortaokul matematik dersi (5-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2017, 2018). Matematik dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınevi.
  • Temizöz, Y. (2005). Buluş yoluyla öğrenmeyi esas alan öğretme ve sunuş yoluyla öğretme yaklaşımlarının matematik öğretiminde uygulanması konusunda matematik öğretmenlerinin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Temizöz, Y. ve Özgün-Koca, S. A. (2008). Matematik öğretmenlerinin kullandıkları öğretim yöntemleri ve buluş yoluyla öğrenme yaklaşımı konusundaki görüşleri. Eğitim ve Bilim-Education and Science, 33(149), 89-103.
  • Yazıcı, E. (2002). Permütasyon ve Olasılık Konusunun Buluş Yoluyla Öğretilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • YinR. K. (2009). Case Study Research: Design and Methods (4th Ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.