Öğretmen -Çocuk İlişkisinin Çocukların Sosyal Yetkinlik-Davranışları, Sosyal Problem Çözme Becerilerini Yordaması

Bu araştırmanın amacı öğretmen-çocuk ilişkisinin çocukların sosyal yetkinlik ve sosyal problem çözme becerilerini Araştırma tarama modellerinden ilişkisel tarama yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 4-5 yaş grubu 167 çocuk oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu; Öğretmen - Çocuk İlişkisi Ölçeği; Okul Öncesi Sosyal Yetkinlik ve Davranış Değerlendirme-Ebeveyn Formu Ölçeği ve Wally Çocuk Sosyal Problem Çözme Dedektif Oyun Ölçeği kullanılmıştır. Veriler pearson korelasyon katsayısı ve çoklu regresyon analizi ile sınanmıştır. Araştırmanın sonucunda öğretmen-çocuk ilişkileri alt boyutları ile sosyal yetkinlik ve davranışları, sosyal problem çözme becerileri alt boyutları arasında anlamlı düzeyde ilişki bulunmuştur. Ayrıca öğretmençocuk ilişkisi alt boyutlarının sosyal yetkinlik ve davranışları, sosyal problem çözme becerileri alt boyutlarını anlamı düzeyde yordadığı bulunmuştur.

Predicting of Social Compotence-Behaviour, Social Problem Solving Skills with Teacher

The objective of the present study is to examine teacher-child relations predict children's social compotence and behaviour, social problem solving skills. The study was conducted with relational screening model, one of the screening models. Study sample included 167 children between the ages of 4 - 5 that attend preschool educational institutions. A personal information form, Teacher- Child Relationship Scale, Pre-School Social Competence and Behavior Evaluation Inventory-Parent Form and Wally Child Social Problem-Solving Detective Game Test were utilized as data collection tools. Data were tested with Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis. Study findings demonstrated that there was a significant correlation between teacher - child relations sub-dimensions and social competence and behavior, social problem solving skills. Furthermore, it was determined that teacher- child relation subdimensions significantly predicted social competence and behavior, social problem solving skills sub-dimensions.

___

Ahmetoğlu, E. (2011). Sosyal gelişim ( ss.39-60) . Erken çocukluk gelişimi ve eğitimi içinde. ( Editör: Yeşim Fazlıoğlu), İstanbul: Kriter Yayınları.

Balay, R., Kaya, A. & Doğu, Z. (2012). Ortaöğretim pansiyonlarında kalan lise öğrencilerinin öğretmen- öğrenci ilişkisine ilişkin algıları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (42), 103-128.

Birch, S.H., & Ladd, G.W. (1998). Children's interpersonal behaviors and the teacher-child relationship. Developmental Psychology, 34, 934-946.

Birch, S.H., & Ladd, G.W. (1997). The teacher-child relationship and children's early school adjustment. Journal of School Psychology, 35, 61-79.

Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı istatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum (19. bs.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Cheng, Y.C. (1994). Teacher leadership style: A classroom level study. Journal of Educational Administration, 32(3), 54-71.

Colwell, M.J., & Lindsey, E.W. (2003). Teacher-child interactions and preschool children's perceptions of self and peers. Early Child Development and Care, 173, 249-258

Crick, N. R., & Dodge, K. A. (1994). A review and reformulation of social information-processing mechanisms in children's social adjustment. Psychological Bulletin, 115, 74-101

Çetin Ş.(2001) . İdeal öğretmen üzerine bir araştırma. Milli Eğitim Dergisi, 149,40-52

Dereli İman, E., Danişman, Ş., Akın-Demircan, Z. & Yaya, D. (2016). Turkish adaptation of pre-school teachers' and parents' scales of social competence and behavioral evaluation for the age group of 4-5. Mevlana International Journal of Education (MIJE), 6(1), 30-46,

Decker, D. M., Dona, D. P., & Christenson, S. L. (2007). Behaviorally at-risk African American students: the importance of student-teacher relationships for student outcomes. Journal of School Psychology, 45, 83-109.

D'Zurilla, T. J., Chang, E. C., & Sanna, L. J. (2003). Self-esteem and social problem-solving as predictors of aggression in college students. Journal of Social and Clinical Psychology, 22, 424-440.

D'Zurilla, T.J., & Nezu, A.M. (1999). Problem- solving therapy: A social competence approach to clinical intervention. New York: Springer.

D'Zurilla, T. J., Nezu, A. M., & Maydeu-Olivares, A. (2004). Social problem solving: Theory and assessment. In E. C. Chang, T.

Eraslan-Çapan, B. (2009). Öğretmen adaylarının kişilerarası ilişkileri ve bağlanma stilleri arasındaki ilişki. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (2), 127-142.

Howes, C., Hamilton, C.E., & Matheson, C.C. (1994). Children's relationships with peers: differential associations with aspects of the teacher-child relationship. Child Development, 65(1), 253-63.

Hughes, K., Bullock, A., & Coplan, R.J. (2014). A person-centred analysis of teacher-child relationships in early childhood. British Journal of Educational Psychology, 84, 253-267

Hughes, J.N., Cavell T.A., & Jackson T. (1999). Influence of teacher-student relationship on childhood aggression: A prospective study, Journal of Clinical Child Psychology, 28, 173-184.

Jerome, E.M., Bridget K. Hamre, B.K., & Pianta, R.C. (2009). Teacher-Child Relationships from Kindergarten to Sixth Grade: Early Childhood Predictors of Teacher-perceived Conflict and Closeness. Social Development, 18, 4, 915-945.

Künkül, T. (2008). Öğrencilerin sınıf içi etkinliklere katılım düzeyleri ile algıladıkları sınıf atmosferi arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı Adana). http://ulusaltezmerkezi.com/ogrencilerin-sinif-ici-etkinliklere- katilim-duzeyleri-ile-algiladiklari-sinif-atmosferi-arasindaki-iliski/ adresinden edinilmiştir.

Ladd, G. W., Birch, S. H., & Buhs, E. S. (1999). Children's social and scholastic lives in kindergarten: Related spheres of influence? Child Development, 70, 1373-1400.

Mashburn, A. J., Pianta, R. C., Hamre, B. K., Downer, J.T., Barbarin, O., Bryant, D., Burchinal, M., Early, D.M., & Howes C. (2008). Measures of classroom quality in prekindergarten and childen's development of academic, language, and social skills, Child Development, 79(3), 732-749.

Önder-Külahoğlu, Ş. (2000). Öğrenci davranışlarını etkileyen psikolojik ve sosyal faktörler. (Editör: L. Küçükahmet). Sınıf Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Nobel yayıncılık

Palermo, F., Hanish L.D., Martin, C.L., Fabes, R.A., & Reiser, M. (2007). Preschoolers' academic readiness: What role does the teacher-child relationship play?, Early Childhood Research Quarterly, 22(4), 407- 422. DOI: 10.1016/j.ecresq.2007.04.002.

Pianta, R. C. (1998). Enhancing relationships between children and teachers. Washington, DC: American Psychological Association.

Pianta R. C. (2001). Student-Teacher Relationship Scale: Professional Manual. Odessa, FL: Psychological Assessment Resources, Inc.

Pianta, R.C., & Stuhlman, M. W. (2004). Teacher-child relationships and children's success in the first years of school. School Psychology Review, 33, 444-458.

Pianta, R.C., Nimetz, S.L., & Bennett, E.(1997). Mother-child relationships, teacher-child relationships, and school outcomes in preschool and kindergarten. Early Childhood Research Quarterly, 12, 263-280.

Sabol, T.J. & Pianta, R.C. (2012). Recent trends in research on teacher-child relationships. Attachment & Human Development, 14(3), 213-231. doi: 10.1080/14616734.2012.672262.

Şahin, D.(2014). Öğrenci-öğretmen ilişki ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 13 (25), 87-102.

Şeker, A. (2000). Sınıf öğretmenlerinin iletişim becerileri ile sınıf atmosferi arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı Adana Konya)

Webster-Stratton, C. (1999). How to promote children's social and emotional competence. London: Paul Chapman

Webster-Stratton, C., & Reid, M.J. (2004). Strengthening social and emotional competence in young children the foundation for early school readiness and success. Infants and Young Children, 17 (2), 96- 113

Webster-Stratton, C., Reid M.J., & Stoolmiller, M.(2008). Preventing conduct problems and improving school readiness: evaluation of the Incredible Years teacher and child training programs in high-risk schools. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 49 (5), 471-488.

Webster-Stratton, C., & Lindsay, D. W. (1999). Social competence and early-onset conduct problems: Issues in assessment. Journal of Child Clinical Psychology, 28, 25-93

Yüksek- Usta, S.(2014). Okul öncesi dönem çocuklarda davranış problemlerinin anne-çocuk ve öğretmen çocuk ilişkileri açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Okul Öncesi Eğitimi Anabilim Dalı Ankara) http://www.openaccess.hacettepe.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/11655/1877/b1968ee0-ab1d-423e- 8734-9c8718239098.pdf?sequence=1 adresinden edinilmiştir.

Zimmer-Gembeck, M.J., Geiger, T.C., & Crick, N.R.( 2005). Relational and Physical Aggression, Prosocial Behavior, and Peer Relations Gender Moderation and Bidirectional Associations. Journal of Early Adolescence, 25 (4), 421-452