___

Algın, İ. (2014). Üniversitelerde örgütsel sessizlik (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Algın, İ. ve Atanur-Baskan, G. (2015). Üniversitelerde örgütsel sessizliğin olası sonuçları. Yükseköğretim Dergisi, 5(2), 81-90.

Alpar, R. (2014). Spor sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlik-güvenirlik. Ankara: Detay.

Alparslan, A. M. (2010). Örgütsel sessizlik iklimi ve işgören sessizlik davranışları arasındaki etkileşim: Mehmet Akif Ersoy üniversitesi öğretim elemanları üzerinde bir araştırma (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.

Apak, F. (2016). Okul yöneticilerinin gücü kullanma biçimleri ile öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeyleri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Okan Üniversitesi, İstanbul.

Aydın, Y. (2016). Örgütsel sessizliğin okul yönetiminde kayırmacılık ve öğretmenlerin öz yeterlik algısı ile ilişkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22(2), 165-192.

Bagheri, G., Zarer, R., & Aeen, M. N. (2012). Organizational silence (basic concepts and its development factors). Ideal Type of Management, 1(1), 47-58.

Balcı, A. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem A.

Bowen, F., & Blackmon, K. (2003). Spirals of silence: the dynamic effects of diversity on organizational voice. Journal of Management Studies, 40(6), 1393 - 1417.

Brinsfield, C. T., Edwards, M. E., & Greenberg, J. (2009). Voice and silence in organizations: Historical review and current conceptualizations. Emerald Group Publishing Limited, 3-33.

Brown, A. D., & Coupland, C. (2005). Sounds of silence: graduate trainees, hegemony and resistance. Organizations Studies, 26(7), 1049-1069.

Bryant, M., & Cox, J. W. (2004). Conversion stories as shifting narratives of organizational change. Journal of Organizational Change Management, 17(6), 578-592.

Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi.

Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., &Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.

Çakal, G. (2016). Ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin okul yönetimine katılma ile örgütsel sessizlik algıları arasındaki ilişki (Tekirdağ ili örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.

Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde sessizlik: Sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 145-162.

Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde sessiz kalınan konular, sessizliğin nedenleri ve algılanan sonuçları üzerine bir araştırma. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 117-134.

Dilek, Y. (2014). Kişilik ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul.

Dönmez, E. (2016). Örgütsel sosyalleşme ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişki (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.

Dyne, L. V., Ang, S., & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.

Fletcher, D., & Watson, T. (2007). Voice, silence and the business of construction: Loud and quiet voices in the construction of personal organizational and social realities. Organization, 14(2), 155-174.

Gökçe, N. (2013). Lise öğretmenlerinin örgütsel sessizlik düzeyleri (Maltepe ilçesi örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.

İşleyici, K. (2015). Örgütsel adalet ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişkinin incelenmesi: Zonguldak ili örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.

İşleyici, K. ve Nartgün, Ş.S. (2013). Anadolu liselerinde görev yapan öğretmenlerin örgütsel adalet ile örgütsel sessizlik düzeyleri. EYFOR-IV Eğitim Yönetimi Forumu Bildiriler Kitabı, 228–245 Balıkesir Üniversitesi Necatibey Eğitim Fakültesi, Balıkesir.

Jensen, J. V. (1973). Communicative functions of silence. ETC, 30, 249-257.

Johannesen, R. L. (1974). The functions of silence: A plea for communication research. Western Speech Journal, 2, 29.

Jöreskog, K. G. & Sörbom, D. (1996). LISREL 8 user’s reference guide. Uppsala, Sweden: Scientific Software International.

Kahveci, G. (2010). İlköğretim okullarında örgütsel sessizlik ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiler (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ.

Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). Öğretmenler için örgütsel sessizlik ölçeği geliştirme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 167-182.

Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.

Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford.

Kolay, A. (2012). Endüstri meslek liselerinde görev yapan öğretmenlerin örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.

Köylüoğlu, A. S., Bedük, A., Duman, L., & Büyükbayraktar, H. H. (2015). Analyzing the relation between teachers’ organizational silence perception and whistle blowing perception. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 207, 536-545.

Kutlay, Y. (2012). Araştırma görevlilerinin örgütsel adanmışlık ve özyeterliliklerinin örgütsel sessizlikleri üzerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.

Milliken, F. J., & Morrison, E. W. (2003). Shades of silence: Emerging themes and future directions for research on silence in organizations. Journal of Management Studies, 40(6), 1563-1568.

Morrison, E. W., & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development ın a pluralistic world. The Academy of Management Review, 25(4), 706-725.

Morrison, E. W., & Rothman, N. B. (2009). Silence and the dynamics of power. Jerald Greenberg & Marissa S. Edwards (Ed.). Voice and Silence in Organizations, (pp. 111-135). England: Emerald Group.

Nakane, I. (2006). Silence and politeness in intercultural communication in university seminars. Journal of Pragmatics, 38(11), 1811-1835.

Nartgün, Ş. S. ve Demirer, S. (2012). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik ile iş yaşamında yalnızlık düzeylerine ilişkin görüşleri. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 139-156.

Nartgün, Ş. S. ve İşleyici, K. (2013). Anadolu liselerinde görev yapan öğretmenlerin örgütsel adalet ile örgütsel sessizlik düzeyleri. EYFOR-IV Eğitim Yönetimi Forumu Bildiriler Kitabı.

Nartgün, Ş. S. ve Kartal, V. (2013). Öğretmenlerin örgütsel sinizm ve örgütsel sessizlik hakkındaki görüşleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 47-67.

Özdemir, Ş. (2015). Sınıf öğretmenlerinin örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılık düzeyleri arasındaki ilişki (İstanbul- Ümraniye ilçesi örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.

Özkan, A. (2016). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin yıldırma (mobbing) yaşama düzeylerinin affetmek ve örgütsel sessizlik açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Öztürk, H. (2014). Ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin örgütsel sessizlik ile örgütsel bağlılık algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Mevlana Üniversitesi, Konya.

Perlow, L., & Williams, S. (2003). Is silence killing your company? Harvard Business Review, 52-58.

Pinder C. C., & Harlos, K. P. (2001). Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.

Premeaux, S. F., & Bedeian, A. G. (2003). Breaking the silence: The moderating effects of self-monitoring in predicting speaking up in the workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537-1562.

Premeaux, S. F. (2001). Breaking the silence: toward an understanding of speaking up in the workplace (Unpublished doctoral dissertation). Louisiana State University.

Ruçlar, K. (2013). Örgüt kültürü ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişki- Sakarya Üniversitesi örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.

Schmitt, N. (1996). Uses and abuses of coefficient alpha. Psychological Assessment, 8, 350-353.

Scott, R. L. (1993). Dialectical tensions of speaking and silence. Quarterly Journal of Speech, 79(1), 1-18.

Sevgin, A. (2015). Liselerde çalışan öğretmenlerde örgütsel bağlılık ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkinin saptanması (Eyüp ilçe örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi-Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüleri.

Slade M. R. (2008). The adaptive nature of organizational silence: A cybernetic exploration of the hidden factory (Published doctoral dissertation). School of Education and Human Development of the George Washington University.

Tangirala, S., & Ramanujam, R. (2008). Employee silence on critical work issues: The cross level effects of procedural justice climate. Personnel Psychology, 61(1), 37-68.

TDK (Türk Dil Kurumu). Büyük Türkçe sözlük: Güncel Türkçe sözlük. [Çevrimiçi: http://tdkterim.gov.tr/bts/, Erişim tarihi: 05 Ocak 2017.]

Ünlü, Y. (2015). İlköğretim ve ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet algıları ve örgütsel sessizlik düzeyleri arasındaki ilişki (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.

Ünlü, Y., Hamedoğlu, M. A. ve Yaman, E. (2015). Öğretmenlerin örgütsel adalet algıları ve örgütsel sessizlik düzeyleri arasındaki ilişki. Sakarya University Journal of Education, 5(2), 140-157.

Yanık, C. (2012). Örgütsel sessizlik ile güven arasındaki ilişki ve eğitim örgütlerinde bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.

Yürür, F. (2016). İlk ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin yabancılaşma ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişki: Aydın ili örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.