Dugin'in Moderniteye Yaklaşımı

Batı-merkezci tarih yazımında modernitenin oluşumu Rönesans, Aydınlanma, Reform, Fransız Devrimi ve Sanayi Devrimi’ne dayandırılmaktadır. Avrupa tarihine özgü gelişmeler bağlamında inşa edilmiş olmasına karşılık modernite, küresel bir olgu olarak sunulmaktadır. Modernite, kendisinden önceki dönemden kesin bir düşünsel kopuşu amaçlarken aynı zamanda geleneksel olan unsurlarla da çatışmaya girmiştir. Geleneksel bilgi ve yaşam biçimleri dışlanarak, modern dönemin yeni rehberleri tanımlanmıştır. Aydınlanma ile birlikte modernite, özellikle rasyonalite söylemini kullanarak aklın ve bilimin önderliğinde insanlık için daha iyi bir gelecek kurma vaadini ortaya atmıştır. Ancak yaşanan gelişmeler, Aydınlanma’nın ve modernitenin sözlerinin gerçekleşmediği, aksine kriz içinde bir dünyayı yansıtmıştır. Postmodernistler, moderniteyi bu açıdan eleştirmiş, araçsallaştırılan aklın bireyi özgürleştirmediği, dünyanın anlaşılması ve idaresinde modernitenin bir çözüm ortaya koyamadığı öne sürmüştür. Modernitenin krizine değinen postmodernistler de zaman zaman yetersizlikle eleştirilmiştir. Dolayısıyla, postmodernistler karşısında, geleneksele dönüşün imkânının varlığına değinerek, bunu yapmak için de modernitenin olumlu yönleriyle ve postmodernizmin fırsatlarına dikkat çeken Dugin, bu tartışmalara farklı bir yorum getirmiştir. Bu çalışma kapsamında modernite ve postmoderniteye ait bir çerçeve çizildikten sonra Dugin’in modernite eleştirilerine yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Dugin, modernite, postmodernite, evrenselcilik, Aydınlanma

Dugin’s Approach to Modernity

The formation of modernity in Eurocentrist historiography is based on the Renaissance, Enlightenment, Reformation, French Revolution and Industrial Revolution. Although it was built in the context of developments specific to European history, modernity is presented as a global phenomenon. While modernity aimed at a definite intellectual break from the period before it, it also came into conflict with traditional elements. By excluding traditional knowledge and lifestyles, new guides of the modern period have been defined. Along with the Enlightenment, modernity, especially using the rationality discourse, put forward the promise of establishing a better future for humanity under the leadership of reason and science. However, the developments reflected a world in which the promises of the Enlightenment and modernity did not come true. Postmodernists criticized modernity from this point of view and argued that the instrumentalized mind did not liberate the individual and that modernity could not offer a solution in understanding and managing the world. Postmodernists, who have touched on the crisis of modernity, have also been criticized from time to time with inadequacy. Therefore, by referring to the possibility of a return to traditionalism, Dugin drew attention to the positive aspects of modernity and the opportunities of postmodernism. He also brought a different interpretation to postmodernist discussions. Within the scope of this study, after drawing a framework of modernity and postmodernity, Dugin's criticisms of modernity are shared.

Keywords:

Dugin, modernity, postmodernity, universalism, Enlightenment,

PDF

___

Bauman, Zygmunt (1998). “Is There a Postmodern Sociology?” The Postmodern Turn: New Perspectives on Social Theory. Ed. Steven Seidman. Cambridge: Cambridge University Press, 187-204.
Bauman, Zygmunt (2003). Modernlik ve Müphemlik. Çev. İsmail Türkmen. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
de Benoist, Alain & Champetier, Charles (2012). Manifesto for a European Renaissance. London: Arktos Media.
de Benoist, Alain (2017). View from the Right: A Critical Anthology of Contemporary Ideas, Heritage and Foundations. London: Arktos Media.
Delanty, Gerard (2000). Modernity and Postmodernity: Knowledge, Power and the Self. London & New York: Sage Publications.
Dugin, Aleksandr (2012). The Fourth Political Theory. Budapest: London: Arktos Media.
Dugin, Aleksandr (2014). Rus Jeopolitiği: Avrasyacı Yaklaşım. Çev. Vügar İmanov. İstanbul: Küre Yayınları.
Dugin, Aleksandr (2019). Political Platonism: The Philosophy of Politics. Trans. M. Millerman & C. Ó Conaill. London: Arktos Media.
Dugin, Aleksandr (2020). The Theory of a Multipolar World. Trans. M. Millerman. London: Arktos Media.
Dugin, Aleksandr (2021). The Great Awakening vs the Great Reset. London: Arktos Media.
Featherstone, Mike (1996). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü. Çev. Mehmet Küçük. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Featherstone, Mike (2000). Undoing Culture: Globalization, Postmodernism and Identity. London & New York: Sage Publications.
Foster, Hal (1987). “Postmodernism: A Preface”. In The Anti-Aesthetic: Essays on Postmodern Culture. Ed. Hal Foster. Port Townsend, WashingtonBay Press, ix-xvi.
Foucault, Michel (2014). Özne ve İktidar. Çev. Işık Ergüden ve Osman Akınhay. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Guenon, Rene (2019). Modern Dünyanın Bunalımı. Çev. Mahmut Kanık. İstanbul: İnsan Yayınları.
Hamilton, Peter (1992). “The Enlightenment and The Birth of Social Science”. Formations of Modernity. Eds. Stuart Hall & Bram Gieben. Cambridge: The Open University,17-70.
Hassard, John (1995). Sociology and Organization Theory: Positivism, Paradigms and Postmodernity. Cambridge: Cambridge University Press.
Heidegger, Martin (2001). Nietzsche’nin Tanrı Öldü Sözü ve Dünya Resimleri Çağı. Çev. Levent Özşar. Bursa: Asa Kitabevi.
Ivic, Sanja (2016). European Identity and Citizenship: Between Modernity and Postmodernity. London: Palgrave Macmillan.
Kellner, Douglas (1988). “Postmodernism as Social Theory: Some Challenges and Problems”. Theory, Culture, Society, 5(2): 239—269.
Kojeve, Alexandre (2015). Hegel Felsefesine Giriş. Çev. Selahattin Hilav. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Laruelle, Marlene (2001). Aleksandr Dugin: A Russian Version of the European Radical Right? Washington: The Kennan Institute.
Laski, Harold J. (1997). The Rise of European Liberalism. London & New York: Routledge.
Lyotard, Jean François (2013). Postmodern Durum. Çev. İsmet Birkan. Ankara: Bilgesu Yayıncılık.
Nietzsche, Friedrich (2003). Şen Bilim. Çev. Levent Özşar. Bursa: Asa Kitabevi.
Nyborg, Karine (1999). “Homo Economicus and Homo Politicus: Interpretation and Aggregation of Environmental Values”. Journal of Economic Behavior & Organization, 42(3): 305-322.
Şaylan, Gencay (2009). Postmodernizm. Ankara: İmge Kitabevi.
Shekhostov, Anton & Umland, Andreas (2009). “Is Aleksandr Dugin a Traditionalist? Neo-Eurasianism and Perennial Philosophy”. The Russian Review, 68(4): 662-678.
Shlapentokh, Dmitry (2007). “Dugin Eurasianism: A Window on the Minds of the Russian Elite or an Intellectual Ploy?” Studies in East European Thought, 59(3): 215-236.
Shlapentokh, Dmitry (2008). “Alexander Dugin's Views on the Middle East”. Space and Polity, 12(2): 251-268.
Shlaptentokh, Dmitry (2015). “Alexander Dugin’s ‘Times of Troubles’ as Paradigms of Russian History”. International Politics Reviews, 3(2): 42-49.
Smart, Barry (1995). “Modernity, Postmodernity and the Present”. Theories of Modernity and Postmodernity. Ed. Bryan S. Turner. London & New York: Sage Publications, 14-30.
Smart, Barry (2000). “Postmodern Toplum Teorisi”. Modernite versus Postmodernite. Ed. Mehmet Küçük. Ankara: Vadi Yayınları, 317-366.
Smith, Anthony D. (1997). “Towards a Global Culture?” Global Culture: Nationalism, Globalization and Modernity. London & New York: Sage Publications, 171-191.
Spengler, Oswald (1997). Batı'nın Çöküşü. Çev. Nuray Sengebli. İstanbul: Dergâh Yayınları.
Trubetskoy, Nikolay (2012). Avrupa ve Beşeriyet. Çev. Vügar İmanov. İstanbul: Küre Yayınları.
URL-1: Dugin, Aleksandr, “Introduction to Noomakhia (Lecture 8) Modernity”. http://www.4pt.su/en/content/introduction-noomakhia-lecture-8-modernity (Erişim: 08.09.2022).
Williams, Raymond (1983). Keywords: A Vocabulary of Culture and Society. Oxford: Oxford University Press.
Wilson, David & Dixon, William (2012). A History of Homo Economicus: The Nature of the Moral in Economic Theory. London & New York: Routledge.