Erol DOĞAN, Ali Kerim YILMAZ, Menderes KABADAYI, Muhammet Hakan MAYDA

SPOR BİLİMLERİ ÖĞRENCİLERİ İLE FARKLI FAKÜLTELERDE OKUYAN ÖĞRENCİLERİN SOSYALLEŞME VE MUTLULUK DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Bu Araştırmanın amacı, Spor bilimleri öğrencileri ile farklı fakültelerde okuyan öğrencilerin sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmaya Ondokuz Mayıs Üniversitesi Yaşar Doğu Spor Bilimleri Fakültesinde öğrenim gören 114 ve diğer fakültelerde öğrenim gören 152 gönüllü öğrenci katılmıştır. Veri toplama aracı olarak Şahan (2007) tarafından geliştirilen sosyalleşme ölçeği ile Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen Oxford mutluluk ölçeği kullanılmıştır. Bulgular incelendiğinde cinsiyet, fakülte ve düzenli spor yapma durumları değişkenlerinde gruplar arası istatistiksel anlamlılık bulunurken (p0,005). Sonuç olarak düzenli sporun ve fakülte farklılıklarının sosyalleşmeyi etkilemediği ancak mutluluk bakımından farklı sonuçlar ortaya koyduğu tespit edildi.

Analysis of Socialization and Happiness Levels of Sports Sciences Faculty Students and Students of Other Faculties

The purpose of this study is to analyze socialization and happiness levels of students in Sports Sciences Faculty and other faculties. 114 Ondokuz Mayıs University Yaşar Doğu Faculty of Sport Sciences students and 229 students from other faculties participated voluntarily. Socialization scale by Şahan (2007) and Oxford Happiness Scale by Hills and Argyle (2002) were used. While statistically significant difference was found between gender, faculty and doing regular sport between groups (p0,005). It was found that regular sports and faculty did not influence socialization, but gave different results in terms of happiness.

PDF

___

Kenyon, G. & McPherson, B. (1974). Approach to the study of sport socialization. International Review Of Sport Sociology, 9(1), ss.127-129.

Erkal, M. E. (2006). Sosyoloji (toplum bilimi). İstanbul: Der Yayınları.

Kaplan, Y. & Çetinkaya, G. (2014). Spor yoluyla toplumsallaşma-yeniden toplumsallaşma süreci. International Journal of Science Culture and Sport, August, Special Issue 2, ss.122-123.

Tezcan, M. (1996). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Dünya Kitabevi.

Elmacıoğlu, T. (2002). Başarıda aile faktörü. İstanbul: Hayat Yayıncılık.

Lyubomirsky, S. (2014), The journal of happiness studies. The Journal of Happiness and Well-Being, p.564-568.

Ünsal, B. & Ramazanoğlu, F. (2013). Spor medyasının toplum üzerindeki sosyolojik etkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, ISSN, 2146-9199.

İkizler, H. C. (2000). Sporda sosyal bilimler. İstanbul: Alfa Yayıncılık.

Hills, P. & Argyle, M. (2002). The Oxford happiness questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and individual differences, 33(7), 1073-1082.

Doğan, T. & Çötok, N. A. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-170.

Nirun, N. Ö. & Cihat, M. (1990). Türk sosyo-kültür yapısı içinde âdetler, örfler, görenekler, gelenekler. Millî Kültür Unsurlarımız Üzerinde Genel Görüşler. AKM Yayınları, Ankara, 251-264.

Theberge, N. (2000). Gender and sport. in: J. Coakley and E. Dunning (Ed.) (London: Sage).

Abraham, A. (1998). Geschlecht als strukturdimension sozialer ungleichheit-auch im sport. in: K. Cachayand I. Hartmann-Tews (Ed.) Sport und Soziale Ungeichkeit (Stuttgart: Verlag Staphanie Naglschmid).

Özdinç, Ö. (2005). Çukurova Üniversitesi öğrencilerinin sporun ve spora katılımın sosyalleşmeyle ilişkisi üzerine görüşleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, III(2).

Forrest, D. & Mchale, I. (2009). Publicy policy, sport and happiness: an empirical study. In Annual Conference Arbeitskreis Sportkonomik: Sport and Urban Economics.

Doğan, T. & Sapmaz, F. (2012). Examination of psychometric properties of the Turkish version form of the Oxford happiness questionnaire in university students. Düşünen Adam: The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 25(4), 297-304.

Çakmakçı, S. (2001). Okullarda beden eğitimi dersi faaliyetlerinin öğrencilerin sosyalleşmesine etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Kütahya.

Çelik, İ. İ. (2002). Sporun sosyalleşme sürecindeki rolü. Yüksek Lisans Tezi. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.

Bulgu, N. & Akçan, F. (2003). Spor ve toplumsallaşma. Beden Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi, Ankara, ss:156-159

Yaman, M., Yaan, T. & Türkmen, M. (2003). Sporun üniversite adayı öğrencilerinin ataklık ve pratik olma kişilik özellikleri üzerine etkisi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5,16-132.

Yılmaz, B. (2006). Doğa sporlarına katılımın sosyal bütünleşmeye etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara

Filiz, Z. (2010). Üniversite öğrencilerinin sosyalleşmesinde spora katılımı değerlendirilmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(3).

Yıldız, Y. (2015). Spor yapan ve spor yapmayan üniversite öğrencilerinin sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Sıtkı Koçman Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Muğla.