GENÇLİKTEN YAŞLILIĞA SPORUN DEĞİŞEN ANLAMI

Bu araştırmanın amacı, yaş ekseninde sporun nasıl farklılaştığını belirlemektir. İstanbul’da yapılan ve tesadüfi örnekleme tekniği ile 570 kişiye uygulanan araştırmada bilgiler anketle toplanmıştır. Bulgulara göre, gençlikten yaşlılığa spora katılımın azaldığı, ancak düzenli spor yapmanın arttığı görülmektedir. Gençlikten yaşlılığa, yüzme, atletizm, pilates, step-aerobik, fitness, uzakdoğu sporları, güreş, bisiklet, satranç gibi bireysel sporlar ile voleybol, basketbol, futbol gibi takım sporlarına katılımın azaldığı; yürüyüş, cimnastik branşlarında ise katılımın arttığı görülmektedir. Yaş arttıkça, yaşlanmayı geciktirme, zinde olma, fazla kiloları verme ve arkadaş kazanma amacıyla spor yapma isteğinin arttığı, bununla birlikte, düzgün bir vücuda sahip olma, eğlenme ve başarı arzusu amacıyla spor yapmanın azaldığı görülmektedir.

The Changing Meaning of Sport from Youth to Old Age

The aim of this study is to determine how the rate of sports differs by age. The study was carried out in Istanbul and the data were collected through a questionnaire created by the researcher and applied to 570 people following random sampling technique. The results showed that young, adults and the old do sport activities respectively, but the rate of doing sports regularly increases from youth to old age. The results indicated that participation increases as the age increases the participation for individual sports such as swimming, athletics, pilates, step aerobics, fitness, far east sports, wrestling, cycling and chess as well as team sports such as volleyball, basketball and football decrease, yet hiking, and gymnastics, participation increases as age increases. As the age increases, the desire to do physical exercises with the aim of delaying aging, being fit, giving more pounds and earning friends seems to increase; however, the desire to have a proper body, enjoyment and desire for success decrease.

___

Alexandris, K. & Carroll, B. (1997). Demographic differences in the perception of constraints on recreational sport participation: Results from a study in Greece. Leisure Studies, 16(2), 107-125.

Allender, S., Cowborn, G. & Foster C. (2006). Understanding participation in sport and physical activity among children and adults: A review of qualitative studies. Health Education Research, 21 (6), 826-835.

Amman, M. (2007). Yaşlılıkta serbest zaman faaliyetleri. M. F. Bayraktar (Ed.) Yaşlılık Dönemi ve Problemleri içinde (ss. 161-175). İstanbul: Ensar Neşriyat.

Amman, M. (2006). Kitle sporunun toplumsal dinamikleri. İstanbul: Çamlıca Yayınları.

Amman, M. (2000). Spor sosyolojisi. H. C. İkizler (Ed.) Sporda Sosyal Bilimler içinde (ss. 85-149). İstanbul: Alfa Yayınları.

Aydın, İ. & Tütüncü, Ö. (2017). Yaşlılık ve rekreasyon. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 28 (2), 315-321.

Cüceloğlu, D. (1997). İnsan ve davranışı: Psikolojinin temel kavramları. İstanbul: Remzi Kitapevi.

Dionigi, R. (2002). Leisure and ıdentity management in later life: Understanding competitive sport participation among older adults. World Leisure Journal, 44 (3), 4-15.

Emirgil, B. F. (2015). Gençlere yönelik sosyal politikalar. A. Tokol ve Y. Alper (Ed.) Sosyal Politika içinde( ss. 407-425). Bursa: Dora Yayınları

Ertaş Dölek, B. (2017). 18 yaş üzeri sağlıklı yetişkin bireylerin, egzersiz alışkanlıklarının incelenmesi. Journal of Human Sciences, 14 (2), 1924-1937.

Ifedi, F. (2008). Sport participation in Canada, 2005. Ottawa: Minister of Industry.

Gıddens, A., & Sutton, P. (2016). Sosyoloji. (Çev.: Mesut Şenol). İstanbul: Kırmızı Yayınları.

Gür, B., Dalmış, İ., Kırmızıdağ, N., Çelik, Z. & Boz, N. (2012). Türkiye’nin gençlik profili. Ankara: SETA.

Haşıl Korkmaz, N. (2010). Uludağ Üniversitesi öğrencilerinin spor yapma ve beslenme alışkanlıklarının incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (2), 399-413.

Haviland, W., Prins, H., Walrath, D. & McBride B. (2008). Kültürel antropoloji. (Çev. İnan Deniz Erguvan Sarıoğlu). İstanbul: Kaknüs Yayınları.

Kandaz Gelen, N. & Hergüner, G. (2006). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin serbest zamanlarını değerlendirme biçimlerinin incelenmesi (Sakarya İli Örneği). 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Muğla.

Karan, A. (2006). Yaşlılıkta egzersiz ve spor. Türk Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 52 (Özel Ek A), 53-56.

Kılbaş Köktaş, Ş. (2004). Rekreasyon – boş zamanı değerlendirme. İstanbul: Nobel.

Korucu, G., Yetim, A. & Güllü, M. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının boş zaman alışkanlıkları ile spora olan ilgilerinin incelenmesi. 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Muğla.

Lee K. U., Kim, H.R. & Yi, ES. (2014). The effect of push factors in the leisure sports participation of the retired elderly on re-socialization recovery resilince. Journal of Exercise Rehabilitation, 10(2), 92-99.

Lök, N. & Lök, S. (2014). The relationship between physical activity and cognitive status in the elderly. 13th International Sport Sciences Congress, Konya.

Nazlı, A. (2016). Yaşlanma, birey ve toplum: Yaşlanmaya sosyolojik bakış. Ege Tıp Dergisi, 55 (Ek Sayı), 1-5.

Pepe, K. (2017). Genç bireylerde spora katılım ve bu bireylerde spora katılımı etkileyen faktörlerin incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (62), 60-71.

Ramazanoğlu, F., Karahüseyinoğlu, F., Demirel, E., Ramazanoğlu, O. & Altıngül, O. (2005). Sporun toplumsal boyutlarıyla değerlendirilmesi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 3(3), 153-157.

Şallı, A. O., Amman, M. T., & Küçük, V. (2016). Sosyal belirleyiciler ekseninde sporun değişen imgeleri. Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1 (2), 37-47.

Şanlı, E. & Atalay Güzel, N. (2009). Öğretmenlerde fiziksel aktivite düzeyi – yaş, cinsiyet ve beden kitle indeksi ilişkisi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. XIV, 3, 23-32.

Şirin, E. F., Çağlayan, H. S., Çetin, M. Ç. & İnce, A. (2008). Spor yapan lise öğrencilerinin spora katılım motivasyonlarına etki eden faktörlerin belirlenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2 (2), 98-110.

Taşmektepligil, Y. & Bostancı, Ö. (2000). Farklı özelliklere sahip fertlerin sportif faaliyetlere katılımlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, V (2), 26-42.

Tel, M. & Köksalan, B. (2008). Öğretim üyelerinin spor etkinliklerinin sosyolojik olarak incelenmesi (Doğu Anadolu örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (1), 261-278.

Turkay, I. K., Dincer, E. & Dincer, O. (2014). Making the objectives of individual sports body mass index by, age and gender analysis. International Journal of Science Culture and Sport, Agust, Special Issue 2, 255-260.

Yıldız Bozdağan, S. (2015). Yaşlılara yönelik sosyal politikalar. A. Tokol ve Y. Alper(Ed.) Sosyal Politika içinde( ss. 426-443). Bursa: Dora Yayınları.

Yüksel, M. Y., Dinçer, F., Büyükköse, H. T. & Lale, Z. (2014). Yaşlıların boş zaman değerlendirmesi üzerine bir inceleme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3 (1), 107-114.

Zorba, E., Zorba, E., Kesim, Ü., Ağılönü, A. & Cerit, E. (2006). Üniversite öğrencilerinin rekreatif etkinliklere katılım düzeyinin belirlenmesi (Muğla Üniversitesi Örneği). 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Muğla.